Zanafilla 35:1-29

  • Jakobi zhduk perënditë e huaja (1-4)

  • Jakobi kthehet në Bethel (5-15)

  • Lind Beniamini; vdes Rakela (16-20)

  • 12 djemtë e Izraelit (21-26)

  • Vdes Isaku (27-29)

35  Pas kësaj Perëndia i tha Jakobit: «Ngrihu, shko në Bethel,+ bano atje dhe bëj një altar për Perëndinë e vërtetë që t’u shfaq kur po ia mbathje nga Esau, yt vëlla.»+  Atëherë Jakobi u tha atyre të shtëpisë dhe gjithë të tjerëve që ishin me të: «Zhdukini perënditë e huaja që janë mes jush,+ pastrohuni dhe ndërroni rrobat.  Të ngrihemi e të shkojmë në Bethel për t’i ndërtuar një altar Perëndisë së vërtetë që m’u përgjigj kur isha në pikë të hallit dhe që ka qenë me mua kudo* ku kam shkuar.»+  Prandaj ia dhanë Jakobit gjithë perënditë e huaja dhe vathët që kishin në veshë, dhe Jakobi i groposi* nën pemën e madhe pranë Sikemit.  Teksa udhëtonin, qytetet që ishin rreth e qark tyre i zuri tmerri nga Perëndia, prandaj nuk iu vunë pas bijve të Jakobit.  Në fund, Jakobi dhe gjithë njerëzit që ishin me të, mbërritën në Luz,+ domethënë në Bethel, në vendin e Kananit.  Atje ngriti një altar dhe e quajti vendin El-Bethel,* sepse atje i ishte shfaqur Perëndia i vërtetë në kohën kur ia kishte mbathur nga i vëllai.+  Më vonë, Debora,+ taja* e Rebekës, vdiq dhe e varrosën nën një lis afër Bethelit. Prandaj ai e quajti vendin Alon-Bakuth.*  Perëndia iu shfaq përsëri Jakobit ndërsa po kthehej nga Padan-Arami dhe e bekoi 10  me këto fjalë: «Emri yt është Jakob.+ Ti nuk do të quhesh më Jakob, por Izrael.» Prandaj i vuri emrin Izrael.+ 11  Më tej i tha: «Unë jam Perëndia i Plotfuqishëm.+ Ji i frytshëm dhe shumohu. Nga ti do të vijnë kombe e fise+ dhe nga ti* do të dalin mbretër.+ 12  Sa për vendin që ia kam dhënë Abrahamit dhe Isakut, do të ta jap ty dhe pasardhësit* tënd.»+ 13  Më pas, Perëndia u largua nga vendi ku kishte folur me të. 14  Prandaj Jakobi ngriti një shtyllë me gurë në vendin ku kishte folur me të dhe derdhi mbi të një blatim në pije, si edhe vaj.+ 15  Jakobi e quajti përsëri Bethel+ vendin ku Perëndia kishte folur me të. 16  Pastaj u larguan nga Betheli dhe kur kishin ende një copë rrugë deri në Efratah, Rakelës i filluan dhembjet e lindjes dhe pati një lindje tejet të vështirë. 17  Ndërsa ishte në kulmin e dhembjeve të lindjes, mamia i tha: «Mos ki frikë, sepse do ta lindësh edhe këtë djalë.»+ 18  Mirëpo Rakela po vdiste dhe, kur po i shuhej jeta,* e quajti Ben-Oni,* por i ati e quajti Beniamin.*+ 19  Kështu Rakela vdiq dhe e varrosën rrugës për në Efratah, domethënë në Betlehem.+ 20  Jakobi ngriti një shtyllë mbi varrin e saj; shtylla e varrit të Rakelës ekziston deri sot e kësaj dite. 21  Pas kësaj Izraeli u largua dhe e ngriti tendën në njëfarë largësie nga kulla e Ederit. 22  Njëherë, ndërkohë që Izraeli banonte në atë vend, Rubeni shkoi e fjeti me Belhanë, konkubinën e babait, dhe Izraeli e mori vesh.+ Jakobi kishte 12 bij. 23  Bijtë që i lindi Lea ishin: Rubeni,+ i parëlinduri i Jakobit, Simeoni, Levi, Juda, Isahari dhe Zabuloni. 24  Bijtë që i lindi Rakela ishin Jozefi dhe Beniamini. 25  Bijtë që i lindi Belhaja, shërbyesja e Rakelës, ishin Dani dhe Neftali. 26  Bijtë që i lindi Zilpa, shërbyesja e Leas, ishin Gadi dhe Asheri. Këta janë bijtë që i lindën Jakobit në Padan-Aram. 27  Së fundi Jakobi mbërriti tek Isaku, babai i tij, në Mamre,+ në Kiriat-Arbë, domethënë në Hebron, ku kishin banuar si të huaj Abrahami dhe Isaku.+ 28  Isaku jetoi 180 vjet.+ 29  Pastaj Isaku dha frymë e vdiq dhe u bashkua me popullin e tij,* pas një jete të gjatë e të kënaqshme;* Esau dhe Jakobi, bijtë e vet, e varrosën.+

Shënimet

Ose «në udhën».
Ose «i fshehu».
Do të thotë «Perëndi i Bethelit».
Ose «dadoja».
Do të thotë «lis vajtimi».
Fjalë për fjalë «nga ijët e tua».
Fjalë për fjalë «farës». Në hebraisht kjo fjalë mund të nënkuptojë edhe shumësin. Shih Fjalorthin.
Do të thotë «bir i dorës së djathtë».
Do të thotë «bir i vajtimit tim».
Ose «po jepte shpirt».
Kjo është një shprehje poetike për vdekjen.
Fjalë për fjalë «i moshuar dhe i ngopur me ditë».