Пређи на садржај

Пређи на садржај

Хвали Јехову „усред скупштине“

Хвали Јехову „усред скупштине“

Хвали Јехову „усред скупштине“

ЈЕХОВА помоћу хришћанских састанака помаже свом народу да буде духовно јак. Своје цењење за оно што Јехова чини за нас показујемо тако што редовно присуствујемо састанцима. Штавише, тада имамо прилику да ’подстичемо браћу на љубав и добра дела‘, што је један важан начин на који показујемо да волимо једни друге (Јеврејима 10:24; Јован 13:35). Међутим, како можемо подстицати браћу на састанцима?

Јавно се изражавај

Краљ Давид је написао о себи: „Прогласићу име твоје усред браће своје, хвалићу те усред скупштине. Хвалићу те на скупштини великој.“ „Славићу те на сабору великоме, Хвалићу те усред целог народа!“ „Казујем правду твоју на сабору великоме. Ево: Уста својих не затварам“ (Псалам 22:23, 26; 35:18; 40:10).

У данима апостола Павла, хришћани који су се окупљали ради обожавања на сличан начин су изражавали своју веру у Јехову и говорили су о његовој слави. На тај начин су храбрили и подстицали једни друге на љубав и добра дела. Ми данас, много векова после Давида и Павла, заиста ’видимо да се приближава Јеховин дан‘ (Јеврејима 10:24, 25). Сатанин систем ствари посрће ка уништењу, а проблеми се и даље нагомилавају. ’Истрајност нам је потребна‘ као никада раније (Јеврејима 10:36). Ко нас може охрабрити да истрајемо ако не наша браћа?

Данас, као и некада, сваки верник може да изрази своју веру „усред скупштине“. Једна могућност која свима стоји на располагању јесте коментарисање када се на скупштинским састанцима присутнима постављају питања. Никада немој потценити добре резултате које ти коментари могу имати. На пример, коментари који показују како решити или избећи проблеме јачају одлучност наше браће да се држе библијских начела. Коментари у којима се објашњавају библијски стихови који су наведени, али нису цитирани, или који садрже мисли пронађене приликом личног истраживања, могу охрабрити друге да развију боље навике проучавања.

Када знамо да ће и нама самима и другима користити ако коментаришемо на састанцима, то треба да мотивише све нас да савладамо стидљивост и повученост. Нарочито је важно да на састанцима коментаришу старешине и слуге помоћници, јер се од њих очекује да предводе како у коментарисању, тако и у присуствовању састанцима. Међутим, ако неко увиђа да му овај вид хришћанске активности тешко пада, како се може побољшати у томе?

Предлози за побољшање

Присети се да је коментарисање део нашег обожавања Јехове. Једна хришћанка која живи у Немачкој објашњава како она гледа на коментарисање. „Коментари су мој лични одговор на Сатанине покушаје да спречи Божји народ да изражава своју веру.“ Један недавно крштени брат из исте скупштине каже: „Много се молим да бих коментарисао.“

Добро се припреми. Ако унапред не проучиш материјал који ће се обрађивати на састанку, биће ти тешко да коментаришеш и твоји коментари неће бити толико делотворни. Предлози за то како се може коментарисати на скупштинским састанцима налазе се на 70. страни публикације Извуци корист из образовања у Теократској школи службе. a

Постави циљ да на сваком састанку коментаришеш барем једном. Ово подразумева да припремиш неколико одговора, јер што се чешће јављаш то су веће шансе да ти водитељ да реч. Можда би чак било добро да му пре састанка кажеш за која си питања припремио одговор. Ово је нарочито корисно ако си тек почео да коментаришеш на састанцима. С обзиром да можда оклеваш да подигнеш руку у ’великој скупштини‘, охрабрићеш се да коментаришеш кад знаш да је на реду твој одломак и да ће водитељ погледом тражити твоју руку.

Коментариши на почетку састанка. Неки тежак задатак неће постати лакши ако га одлажемо. Може ти бити од помоћи ако коментаришеш на почетку састанка. Изненадићеш се колико је лакше коментарисати други или трећи пут када тим првим коментаром пробијеш лед.

Изабери одговарајуће место. Некима је лакше да коментаришу када седну у предњи део Дворане Краљевства. Тамо има мање сметњи које могу одвлачити пажњу и мање су шансе да их водитељ превиди. Ако одлучиш да седнеш у предњи део Дворане, немој заборавити да коментаришеш довољно гласно како би сви могли да те чују, нарочито ако се у скупштини коментарише без микрофона.

Пажљиво слушај. To ће ти помоћи да не понављаш оно што је неко други управо рекао. Сем тога, коментари других те могу подсетити на неки стих или на неку тачку која се може надовезати на управо изречену мисао. Понекад се неким кратким искуством може приказати тачка која се разматра. Овакви коментари су веома корисни.

Научи да коментаришеш својим речима. Када прочиташ коментар из материјала који се проучава, то ће показати да си пронашао прави одговор и то може бити добар начин да почнеш да коментаришеш. Међутим, када коментаришеш својим речима, показаћеш да разумеш материјал који се разматра. Наше публикације не треба цитирати од речи до речи. Јеховини сведоци немају обичај да једноставно понављају оно што стоји у њиховим публикацијама.

Нека се твоји коментари односе на тему. Коментари који нису повезани с темом и који скрећу пажњу с главних мисли које се разматрају нису одговарајући. То значи да твоји коментари треба да се односе на тему која се разматра. Они ће тада допринети духовно изграђујућем разматрању.

Нека ти циљ буде да охрабриш друге. Један значајан разлог због ког коментаришемо јесте да охрабримо друге и зато морамо пазити да не кажемо нешто што би могло да их обесхрабри. Надаље, када коментаришеш о материјалу из неког одломка, немој говорити толико опширно да другима остане мало тога што би могли рећи или да им не остане ништа да кажу. Дугачким и компликованим коментарима може недостајати јасан смисао. Кратки коментари који се састоје од свега неколико речи могу бити врло делотворни и они ће охрабрити нове да кратко коментаришу.

Улога водитеља

Што се тиче охрабрења, водитељ има велику одговорност. Он се искрено интересује за сваки коментар и то показује тако што његову пажњу не заокупљају друге ствари већ пажљиво слуша и учтиво посматра особу која коментарише. Било би врло неумесно ако не би пажљиво слушао и због тога непотребно поновио оно што је већ речено или би поставио питање на које је управо одговорено!

Могло би бити обесхрабрујуће и када би водитељ стално понављао, само мало другачијим речима, оно што је управо речено у коментару, као да хоће да каже да је коментар донекле био непотпун. С друге стране, колико је охрабрујуће када водитељеви коментари доприносе даљњем разматрању неке значајне тачке. Љубазна питања попут: ’Како ово можемо да применимо у нашој скупштини?‘ или ’који стих из одломка потврђује ово што је управо речено?‘, охрабрују на добре коментаре који обогаћују састанак.

Наравно, особе које су одскора почеле да долазе на састанке и стидљиве особе треба посебно похвалити када дају коментар. То се може урадити насамо након састанка како тој особи не би било непријатно и како би водитељ могао да да̂ неке предлоге ако је то потребно.

У свакодневном разговору тешко је комуницирати са особом која воли да доминира. Њени саговорници не осећају потребу да нешто кажу. Слушаће је с мало интересовања или је уопште неће слушати. Нешто слично се може десити када водитељ доминира разматрањем тако што често коментарише. Међутим, водитељ може с времена на време постављањем потпитања подстаћи присутне да коментаришу и стимулисати их да размишљају. С таквим питањима не треба претеривати.

Водитељ неће обавезно дати реч првој особи која дигне руку. То може обесхрабрити оне којима треба мало времена да формулишу мисао. Када мало сачека, онда реч може дати некоме ко још није коментарисао. Сем тога, поступиће разборито ако не да реч малој деци када треба коментарисати о нечему што она не могу да разумеју.

Шта треба урадити ако неко да погрешан одговор? Водитељ треба да избегне да особу која је дала тај одговор доведе у незгодан положај. У коментарима, чак и када су погрешни, углавном има барем нечега што је тачно. Водитељ треба тактично да изабере оно што је тачно, да преформулише питање или постави још неко додатно питање чиме ће исправити одговор без непотребних непријатности.

Да би охрабрио на коментарисање, водитељ треба да избегава да поставља уопштена питања као што је: ’Да ли још неко има нешто да каже?‘ Питање: ’Ко још није коментарисао? Ово вам је задња шанса!‘ јесте добронамерно, али неће охрабрити особу да се отворено изјасни. Браћи не треба наметати осећање кривице зато што нису коментарисали раније током састанка. Уместо тога, треба их охрабрити да поделе с другима оно што знају зато што је дељење један израз љубави. Сем тога, након што водитељ некоме да реч, не би било добро да каже: „После њега ћемо чути коментар тог и тог брата, а затим коментар те и те сестре.“ Водитељ треба прво да саслуша коментар и тек онда да утврди да ли је потребно да још неко коментарише.

Коментарисање је предност

Посећивање хришћанских састанака представља духовну потребу; коментарисати на њима је предност. У коликој мери учествујемо у овом јединственом начину слављења Јехове „усред скупштине“, у толикој мери следимо Давидов пример и озбиљно схватамо Павлов савет. Наше учешће на састанцима доказује да волимо браћу и да смо део Јеховине велике скупштине. Где би другде волео да будеш док ’гледаш како се приближава дан‘? (Јеврејима 10:25).

[Фуснота]

a Објавили Јеховини сведоци.

[Слике на 20. страни]

На хришћанским састанцима треба и слушати и коментарисати

[Слика на 21. страни]

Водитељ показује искрено занимање за сваки коментар