Prva nemačka Biblija u kojoj se koristi Božje ime

BOŽJE lično ime, Jehova, pojavljuje se nekoliko hiljada puta u Svetom pismu — prevod Novi svet, koje je na nemačkom jeziku objavljeno 1971. godine. a Međutim, to nije prva nemačka Biblija u kojoj se koristi Božje ime. Po svemu sudeći izgleda da je prvu nemačku Bibliju u kojoj se pojavljuje Jehovino ime objavio uvaženi rimokatolički teolog Johan Ek još pre skoro 500 godina.

Johan Ek je rođen 1486. godine u južnoj Nemačkoj. Kada je imao 24 godine, postao je profesor teologije na univerzitetu u Ingolštatu, i na tom položaju je ostao sve do svoje smrti 1543. godine. Ek je bio savremenik Martina Lutera, i njih dvojica su jedno vreme bili prijatelji. Međutim, Luter je kasnije postao vodeća ličnost reformacije, dok je Ek stao u odbranu katoličke crkve.

Vojvoda od Bavarske je ovlastio Eka da prevede Bibliju na nemački i taj prevod je objavljen 1537. godine. Prema delu Kirchliches Handlexikon, njegov prevod se verno držao originalnog teksta i „zaslužuje veće priznanje od dosadašnjeg“. Prema njegovom prevodu, u Izlasku 6:3 čitamo: „Ja sam Gospod/koji se pojavio Avrahamu/Isaku/i Jakovu kao Bog Svemoćni: ali svoje ime Adonaj/nisam im objavio.“ U referenci za ovaj stih, Ek je dodao: „Ime Gospod Jehova.“ Mnogi izučavaoci Biblije veruju da je to bilo prvi put da se u nemačkoj Bibliji koristi Božje lično ime.

Međutim, Božje lično ime je poznato i koristi se hiljadama godina. Prvi put je zabeleženo na hebrejskom jeziku, gde je ime „Jehova“ korišćeno da bi se identifikovao jedini pravi Bog (Ponovljeni zakoni 6:4). Isusova izjava da je objavio Božje ime zabeležena je u Grčkim spisima pre skoro 2 000 godina (Jovan 17:6). Od tada se to ime objavljuje na mnogim jezicima i uskoro će, u ispunjenju Psalma 83:19, svi znati da je onaj kome je ime Jehova Svevišnji nad celom zemljom.

[Fusnota]

[Slika na 32. strani]

Izdanje Ekove Biblije iz 1558. godine s referencom za Jehovino ime u Izlasku 6:3