U jednom časopisu koji se bavi biblijskom arheologijom, navodi se da arheološka otkrića potvrđuju da je postojalo „najmanje 50 osoba“ koje se spominju u hebrejskom delu Svetog pisma (Biblical Archaeology Review). Među njima je 14 judejskih i izraelskih kraljeva, uključujući i dobro poznate ličnosti kao što su David i Jezekija, kao i manje poznate poput Menajima i Fekaja. Tu su još pet faraona i 19 asirskih, vavilonskih, moavskih, persijskih i sirijskih kraljeva. Međutim, monarsi nisu jedine istorijske ličnosti za koje znamo i iz Biblije i na osnovu arheoloških otkrića. Među njima su i neki prvosveštenici, pisari i osobe na drugim položajima.

U spomenutom časopisu se navodi da se mnogi stručnjaci slažu da su sve te osobe zaista postojale. Arheološki dokazi takođe potvrđuju da su postojale mnoge ličnosti koje se spominju u grčkom delu Svetog pisma. To su Irod, Pontije Pilat, Tiberije, Kajafa i Sergije Pavle.

Iako u Svetoj zemlji danas nema lavova, ova životinja se u Bibliji spominje oko 150 puta, što pokazuje da je biblijskim piscima bila dobro poznata. Ona se uglavnom koristi u simboličnom smislu, ali ponekad se govori i o stvarnim susretima sa ovom životinjom. Na primer, za Samsona, Davida i Venaju se kaže da su ubili lava (Sudije 14:5, 6; 1. Samuilova 17:3, 4, 35; 2. Samuilova 23:20). Za neke druge ljude se kaže da su lavovi njih ubili (1. Kraljevima 13:24; 2. Kraljevima 17:25).

U drevno doba, stanište azijskog lava (Panthera leo persica) prostiralo se od Male Azije i Grčke do Palestine, Sirije, Mesopotamije i severozapadne Indije. Lav se, kao životinja koje su se ljudi plašili i ujedno joj se divili, često pojavljuje kao motiv u umetnosti drevnog Bliskog istoka. Sa obe strane puta za svečane povorke u Vavilonu nalazili su se ukrasi od glazirane opeke s prikazom lavova.

Prema nekim zapisima, krstaši su lovili lavove u Palestini pred kraj XII veka. Izgleda da su lavovi istrebljeni s tog područja već početkom XIII veka. Međutim, izveštaji pokazuju da su u Mesopotamiji i Siriji postojali do XIX veka, a u Iranu i Iraku čak do prve polovine XX veka.