Jehova sakuplja i osposobljava svoj narod za delo

Tokom vekova, otpad se proširio po čitavom svetu. Mnoge crkvene denominacije posedovale su nešto biblijskog učenja, ali su uglavnom sledile ljudske tradicije i mnoge običaje paganskog porekla. Očekivanja s obzirom na Hristov povratak uglavnom su stavljena u pozadinu. (Uporedi Matej 13:24-30, 37-43.)

Međutim, Isus je rekao da treba ostati budan za njegov povratak! Jedna grupa koja je tako činila bila je smeštena u Alegeniju, Pensilvanija, SAD. Početkom 1870-ih godina Čarls Tejz Rasel i neki njegovi prijatelji započeli su iscrpno, od bilo koje crkvene denominacije nezavisno, proučavanje Biblije s obzirom na Hristov povratak. Isto tako su počeli tražiti biblijsku istinu o mnogim drugim temeljnim učenjima. To je bio početak današnjih delatnosti Jehovinih svedoka (Matej 24:42).

Ta grupa je shvatila da učenje o trojstvu nije biblijsko, nego je Jehova sam svemogući Bog i Stvoritelj, Isus Hrist je njegovo prvo stvorenje i njegov jedinorođeni sin, a sveti duh nije osoba, nego Božja nevidljiva aktivna sila. Ta grupa je uvidela da duša nije besmrtna nego smrtna, da je nada za umrle vaskrsenje, i da kazna za nepokajničko zlo postupanje nije večna vatra, nego uništenje.

Uvidelo se da je Isusovo polaganje života kao otkupa za čovečanstvo temeljno biblijsko učenje. Prvo će 144 000 muškaraca i žena, izabranih od prvog veka pa sve do današnjih dana, biti otkupljeno sa Zemlje da bi bili sunaslednici sa Hristom u nebeskom Kraljevstvu. Zatim će kroz Isusov otkup milijarde ljudi, od kojih će većina biti vaskrsnuli, postići ljudsko savršenstvo sa izgledom večnog života na zemlji pod vladavinom Kraljevstva.

Rasel i njegovi drugovi takođe su uvideli da Hristovo prisustvo treba biti nevidljivo, u duhu. Vremena neznabožaca, u toku kojih Božja suverenost nije bila izražena ni kroz jednu vladavinu na zemlji, trebalo je da se završe 1914. Tada je trebalo biti uspostavljeno Božje Kraljevstvo na nebu. Ova učenja su karakteristična za Jehovine svedoke i danas.

Rasel i njegovi drugovi su ove istine razglasili nadaleko i naširoko govorima i štampanim materijalom. U julu 1879. Rasel je počeo objavljivati Sionsku Kulu stražaru (sada Kula stražara). Odredio je da propovednička delatnost Istraživača Biblije mora u potpunosti zavisiti od dobrovoljnih priloga i da ne treba vršiti sakupljanje novca. Isto tako, poruka se treba prenositi putem neplaćenog, dobrovoljnog rada onih koji veruju. Rasel je i sam dao doprinos u sredstvima koja je sakupio u svom poslu do tog vremena.

Istraživači Biblije su se sakupljali u razrede, kako su se tada nazivale njihove skupštine. Sastajali su se do tri puta nedeljno, radi razgovora, studija Biblije i sastanaka za svedočenje. Redovno su birali odgovorne muževe za starešine da bi nadgledali duhovne aktivnosti svakog razreda.

Godine 1884. bio je osnovan Zions’ Watch Tower Tract Society (Traktatno društvo Sionske Kule stražare) kao neprofitna korporacija u Pensilvaniji.  Predsednik korporacije trebalo je da se bira svake godine. Time je omogućeno pravno sredstvo, nezavisno od života bilo kog pojedinca, za sprovođenje dela biblijskog obrazovanja. Čarls T. Rasel je izabran za predsednika, a njegova kancelarija se smatrala kao glavno sedište.

Veliki napori su učinjeni da bi se delo proširilo i u druge zemlje. Ranih 1880-ih godina dostiglo je Kanadu i Englesku. Godine 1891. Rasel je putovao po Evropi i Srednjem istoku da bi razmotrio šta bi se moglo učiniti da bi se tu unapredilo širenje istine. Ranih 1900-ih godina osnovane su podružnice Društva u Velikoj Britaniji, Nemačkoj i Australiji.

Godine 1909. centrala Watch Tower Society bila je premeštena u Bruklin, Njujork, da bi se poboljšalo širenje dela propovedanja na međunarodnoj osnovi. Postalo je nužno da se prema zakonu države Njujork formira jedna udružena korporacija, koja je sada poznata kao Watchtower Bible and Tract Society of New York, Inc. Godine 1914. je u Londonu, Engleska, formirano Međunarodno udruženje istraživača Biblije (International Bible Students Association) da bi unapredilo aktivnosti Istraživača Biblije po zemljama britanskog Komonvelta. Sada preko 100 zakonski formiranih korporacija i udruženja u mnogim zemljama širom sveta služi ciljevima Watch Tower Society. Sva ta Društva su filantropska, i podupiru se dobrovoljnim prilozima i volonterskim radom.

Godine 1916. Čarls Tejz Rasel je umro, a Džozef Frenklin Raterford nasledio ga je kao predsednik. U završnim godinama Prvog svetskog rata Istraživači Biblije su bili izloženi žestokim kušnjama progonstva, koje su dostigle vrhunac nepravednim zatvaranjem osmorice braće koja su služila na odgovornim položajima u centrali Društva u Americi. Izgledalo je kao da je rad Istraživača Biblije ugrožen. Međutim, 1919, ova braća su puštena i oslobođena optužbe, i tada je započelo još veće širenje dela propovedanja.

Preko centrale Društva ujedinjeno telo pomazanih hrišćanskih Istraživača Biblije nastavilo je da daje duhovnu hranu u pravo vreme svim pojedincima udruženim sa organizacijom. Baš kao što je skupština pomazanih hrišćana u prvom veku sačinjavala „vernog i razboritog roba“ koga je spomenuo Isus, tako i pomazana grupa predanih Istraživača Biblije, zaposlena na delu Kraljevstva, sačinjava klasu „vernog i razboritog roba“ našeg vremena. Pri svom dolasku da pregleda skupštinu, Isus je našao ovu klasu kako snabdeva hranom svoje domaće, ukućane; tada ih je postavio nad celokupnim njegovim posedom (Matej 24:45-47; Luka 12:42).

Ubrzo nakon Prvog svetskog rata postalo je jasno da je Božje Kraljevstvo pod Isusom Hristom uspostavljeno na nebesima 1914. godine. Na taj način Isusove reči mogu sada imati svoje potpuno ispunjenje: „Ova dobra vest o Kraljevstvu propovedaće se po svoj nastanjenoj zemlji za svedočanstvo svim nacijama; i tada će doći kraj.“ Džozef F. Raterford je preduzeo inicijativu da tu poruku o Kraljevstvu  učini dostupnom još većem broju ljudi (Matej 24:14, NW).

Zato je Društvo odlučilo da samo štampa literaturu koristeći volontere, koji su bili predani ljudi, kako bi osiguralo konstantnu proizvodnju biblijske literature uz najmanju moguću cenu. Svi istraživači Biblije bili su ohrabreni da redovno učestvuju u propovedanju dobre vesti o Kraljevstvu. U mnogim zemljama je korišćen radio program za održavanje biblijskih govora.

Pre 1918. godine Istraživači Biblije su razumeli da je svrha njihovog propovedanja sakupiti preostale od onih izabranih koji treba da budu s Hristom Isusom na nebu i upozoriti svet na dolazeći Božji sud. Malo se razmišljalo o sakupljanju onih koji će preživeti kraj sadašnjeg zlog sistema da bi živeli na zemlji. A onda je od 1918. nadalje naširoko prezentovan govor „Milioni koji sada žive mogu nikada da ne umru!“

Godine 1923. proučavanje Isusove parabole o ovcama i jarcima iz Mateja 25:31-46 pokazalo je da će pre Armagedona ljudi naklonjeni pravednosti koji nemaju nadu za nebesko Kraljevstvo takođe dobiti Božje priznanje i preživeti Armagedon. Godine 1935. daljnje proučavanje je pokazalo da su ovi ovcama slični ljudi identični sa velikim, nebrojenim mnoštvom ljudi opisanim u Otkrivenju 7:9-17. Trebalo je da oni budu sakupljeni iz svih naroda i imaće izgleda da prežive veliku nevolju i dobiju večni život na zemlji. Ovo razumevanje je dalo veliki impuls delu propovedanja (Jovan 10:16).

Godine 1931. Istraživači Biblije su usvojili naziv Jehovini svedoci. Pre toga su bili poznati kao Istraživači Biblije, Međunarodni istraživači Biblije, ljudi Hiljadugodišnjeg svitanja i ljudi Kule stražare. Čak im je nadenuto ime Raselovci i Raterfordci. Ni jedan od tih naziva nije ih ispravno identifikovao. Premda se mogao primeniti i naziv hrišćani, dat Isusovim učenicima božanskim proviđenjem u prvom  veku, njega su takođe koristile mnoge grupe koje su sledile lažna učenja. Da bi se razlikovali od miliona nominalnih hrišćana, morao je postojati naziv kojim bi se jasno prepoznavali današnji pravi Hristovi sledbenici.

Razmatranjem Biblije je razjašnjeno da, kao što je Jehova svoj narod Izrael nazivao svojim svedocima, tako i njegov narod na svršetku sistema stvari, koji je posvećen tome da obznani njegovo ime i nameru, takođe s pravom treba biti nazvan Jehovinim svedocima. Taj naziv je odgovarajuće razlikovao Jehovine prave hrišćanske obožavaoce od svih drugih koji danas tvrde da su hrišćani (Psalam 83:18; Isaija 43:10-12).

Godine 1942. za vreme Drugog svetskog rata, Džozef F. Raterford je umro, a predsednik Watch Tower Society postao je Natan H. Nor. Sad se uvidelo da proročanstva jasno ukazuju na to da će nastupiti posleratni period relativnog mira i slobode koji će omogućiti veliku ekspanziju dela propovedanja pre kraja ovog sistema. U februaru 1943. osnovana je biblijska škola Kule stražare, Gilead (Watchtower Bible School of Gilead), da bi osposobila punovremene sluge za misionarski rad u stranim zemljama. Kasnije te godine je sedmičnom rasporedu sastanaka Jehovinih svedoka pridodat jedan poseban program za službu propovedanja.

Godine 1950. Društvo je počelo izdavati delove New World Translation of the Holy Scriptures, jednog prevoda Biblije na savremenom engleskom jeziku načinjenog prema tekstovima na izvornom jeziku. Ova tačno prevedena i lako razumljiva Biblija, štampana po niskoj ceni u štamparijama Društva, bila je velika pomoć u delu propovedanja. Do danas je izdato oko 70 miliona primeraka na 12 jezika.

Do kraja 1992, skoro četiri i po miliona Jehovinih svedoka učestvovalo je u delu propovedanja u 229 zemalja i morskih ostrva. Na Memorijalu Hristove smrti, sastanku s najvećom posetom koji je održan tokom 1992. godine u oko 69 000 skupština, bio je prisutan ukupan broj od 11 431 171 osoba.

Da Bog zaista koristi Jehovine svedoke vidi se po tome što oni i dalje ostaju aktivni u svojoj službi, u svom svetskom jedinstvu, u svojoj revnosti za uzvisivanjem Jehovinog imena i propovedanjem njegovog Kraljevstva, u svojim čistim moralnim merilima, u svom prihvatanju čitave Biblije kao Božje nepogrešive i pouzdane Reči, i u svojoj slobodi od praznoverja i spiritizma.

Naredni odlomci pokazuju kako i vi možete izvući korist iz ove obnove pravog obožavanja Boga.

• Koja su osnovna biblijska učenja razlikovala Istraživače Biblije od crkvenih denominacija?

• Kakav organizacioni razvoj su Istraživači Biblije doživeli do 1918. godine?

• Zbog čega se može reći da je grupa pomazanih Istraživača Biblije sačinjavala „vernog i razboritog roba“ iz Mateja 24:45-47?

• Kakvo razumevanje Božje namere je dalo veliki impuls širenju dela propovedanja?

• Kojoj svrsi služi naziv Jehovini svedoci?

• Koji su dokazi da Bog zaista koristi Jehovine svedoke?

[Slike na 8. strani]

Č. T. Rasel 1879. godine

Izdanje od jula 1879. godine

Jedna od prvih grupa Istraživača Biblije, Pitsburg, Pensilvanija

[Slike na 9. strani]

Centrala, 1889-1909, Pitsburg, Pensilvanija

Glavna kancelarija 1909-1918, Bruklin, Njujork

Sedište centrale 1909-1926, Bruklin, Njujork

[Slike na 10. strani]

Svetska centrala Jehovinih svedoka, Bruklin, Njujork, SAD

Gore levo: kompleks sa kancelarijama

Gore desno: zgrade za stanovanje

Dole levo: kompleks fabrika

Dole desno: centar za otpremu

[Slike na 11. strani]

Dž. F. Raterford u radio emisiji

Prva rotaciona mašina za štampanje Watch Tower Societyja, na kojoj su radili volonteri

Prevod Biblije New World Translation sada objavljen na 12 jezika