Gadu ta buta pakisei a dee soni dee u ta pakisei (Jelemia 17:10). Na köni nöö u musu köni ku dee soni dee u ta taki nasö ta du di ta lei taa u buuse wotowan, ma u musu du möön soni seei. Dee soni aki ta kumutu a u hati ku u pakisei. Fëën mbei te u ta bigi pakisei soni di ta mbei taa u ta buuse wotowan, nöö wantewante u musu mbei möiti fu wa pakisei dee lö soni dë möön. Sö nöö u sa lei taa u ta „da Gadu pasi faa tooka di pakisei fuu”, nöö wa o ta buuse wotowan möön.

Kai pakisei a di fasi fa i ta si sëmbë, möönmöön sëmbë u wan woto lö nasö u wan woto köndë. Hakisi iseei dee soni aki: ’Unfa mi ta si de? Mi ta si de sö u di mi sabi soni u de, naa mi ta kuutu de a wan föutu fasi?’ Koti pasi da fëlön nasö soni di i sa lesi a Internet di sa mbei i buuse wotowan.

Na hii juu a ta dë wan kösökösö soni fuu kuutu useei a di fasi fa u ta fii nasö ta pakisei u wan soni. Ma di Wöutu u Gadu sa heepi u fuu ’kuutu dee fasi fuu ku dee soni dee dë a u hati luku ee de bunu ee de an bunu’ (Hebelejën 4:12). Fëën mbei i musu ta öndösuku di Bëibel go dou. Luku ee dee soni dee i ta pakisei ta kai ku dee soni di di Bëibel ta taki, nöö i mbei hii möiti fii si soni kumafa Gadu ta si soni. Di Wöutu u Gadu sa heepi u fuu abi „kaakiti tjika” fu wa buuse sëmbë möön.​—2 Kolenti 10:4, 5.