Batur hirup ngomong atawa ngalampahkeun hal nu ngajéngkélkeun Sadérék. Sadérék geus nahan-nahan sangkan teu ambek. Tapi, batur hirup Sadérék ngarasa aya nu béda jeung tatanya terus, beuki wé Sadérék jéngkél. Kumaha Sadérék bisa ngadalikeun amarah dina kaayaan siga kitu?

• Nu kudu dipikanyaho

• Nu bisa dilampahkeun

•   Ngabudalkeun amarah bisa ngaruksak kaséhatan. Hasil risét nunjukkeun yén amarah nu teu bisa dikadalikeun bisa nyababkeun tekanan darah tinggi, panyakit jantung, déprési, jeung masalah pencernaan. Amarah ogé bisa nyababkeun hésé saré, hariwang teuing, jeung stroke. Matakna, Alkitab nyebutkeun, ”Ulah ambek atawa panas hate, sabab ngan matak susah bae.”​—Jabur 37:8.

•   Amarah nu dipendem gé bisa bahaya. Ngunek-ngunek téh bisa disaruakeun jeung panyakit nu ngagarogotan awak. Misalna, Sadérék jadi osok nyindiran jeung ngiritik. Éta bisa ngalantarankeun perkawinan Sadérék awét rajét jeung ruksak.

•   Perhatikeun sipat-sipat alusna. Pikirkeun tilu sipat alus batur hirup nu dipikaresep ku Sadérék. Engké lamun Sadérék ambek deui ka manéhna, pikirkeun sipat-sipat éta. Ieu bisa ngabantu Sadérék ngadalikeun amarah.

   Prinsip Alkitab: ”Aranjeun kudu muji sukur.”​—Kolosa 3:15.

•   Sing jembar hampura. Mimitina, coba pikirkeun pandangan batur hirup Sadérék. Ku kituna, Sadérék bisa rasrasan, dina Alkitab éta disebut ”saperasaan”. (1 Petrus 3:8) Saterusna, pék pikirkeun, ’Naha masalahna téh sakitu parahna nepi ka abdi teu bisa ngahampura?’

   Prinsip Alkitab: ”Lamun urang digogoreng tapi ku urang teu ditolih, estu mulya kacida.”​—Siloka 19:11.

•   Ungkabkeun parasaan Sadérék ku cara nu hadé jeung bijaksana. Gunakeun kecap ”abdi”. Misalna, ti batan ngomong, ”Ka mana waé Akang téh mani euweuh kabar, teu mikirkeun parasaan abdi pisan,” mending ngomong, ”Abdi téh hariwang ti tadi Akang can balik-balik bisi aya nanaon di jalan.” Lamun lemah lembut waktu ngungkabkeun parasaan, Sadérék bisa ngadalikeun amarah.

   Prinsip Alkitab: ”Kecapna sing merenah, kalimatna sing ngeunah, sing matak mikat.”​—Kolosa 4:6.

•   Déngékeun bener-bener. Sanggeus Sadérék ngungkabkeun parasaan, béré kasempetan ka batur hirup pikeun ngajelaskeun, tapi ulah dipotong omonganana. Sanggeus manéhna bérés ngomong, caritakeun deui maksud omonganana pikeun nunjukkeun yén Sadérék ngarti maksud manéhna. Ngadéngékeun téh hal nu saderhana tapi penting pisan pikeun ngadalikeun amarah.

   Prinsip Alkitab: ”Sing cepet kana ngadenge, sing lambat kana nyarita.”​—Yakobus 1:19.