Dina Alkitab, euweuh pituduh nu rinci ngeunaan krémasi. Alkitab henteu maréntahkeun naha nu maot téh kudu dikubur atawa diduruk.

 Alkitab nyaritakeun yén hamba-hamba Allah nu satia nguburkeun nu maot. Contona, Ibrahim indit jauh demi néangan tempat pikeun nguburkeun Sarah, pamajikanana.—Kajadian 23:2-20; 49:29-32.

 Alkitab ogé nyaritakeun yén hamba-hamba Allah nu satia ngaduruk nu maot. Contona, waktu Raja Saul ti Israil jeung tilu putrana tiwas pas perang, mayit maranéhna tinggolépak di daérah musuh jeung dihihina. Ngadéngé kitu, para prajurit Israil nu satia nyokot mayit maranéhna, terus diduruk, ari tulang-taléngna dikuburkeun. (1 Samuel 31:8-13) Alkitab teu nyebutkeun yén ngaduruk mayit maranéhna téh ngalanggar hukum Allah.—2 Samuel 2:4-6.

 Kasalahpahaman: Mun dikrémasi, Allah bakal hésé ngahirupkeun deui jalma éta.

 Fakta: Rék dikubur, diduruk, leungit di laut, atawa dihakan ku sato galak, keur Allah mah teu hésé pikeun ngahirupkeun deui nu maot. (Wahyu 20:13) Pikeun Allah Nu Mahakawasa mah, nyieun deui awak nu anyar keur jalma nu geus maot téh hal nu gampang.—1 Korinta 15:35, 38.