Alkitab teu nyaritakeun iraha jeung sabaraha lila Gusti nyiptakeun jagat raya. Tapi Alkitab ngan nyebutkeun, ”Mimitina Allah nyiptakeun jagat raya.” (Kajadian 1:1, Terjemahan Dunia Baru [NW]) Mémang teu disebutkeun ”mimitina” téh ngamaksudkeun iraha kajadianana. Tapi dina buku Kajadian, kecap ”mimitina” muncul saacan kisah Gusti nyiptakeun salila genep ”poé”, atawa mangsa.

•  Waktu Gusti nyiptakeun, na sapoéna téh bener-bener ngamaksudkeun 24 jam?

•  Naon waé nu diciptakeun salila genep poé?

•  Na kisah dina buku Kajadian téh akurat?

•  Iraha panonpoé, bulan, jeung béntang-béntang diciptakeun?

•  Na Alkitab nyebutkeun Bumi téh geus aya sabaraha lila?

 Henteu. Dina Alkitab, hiji ”poé” téh bisa ngamaksudkeun mangsa nu lilana béda-béda, gumantung kana kontéks ayatna. Contona, aya ayat nu ngajelaskeun yén genep poé Gusti nyiptakeun téh disebut sapoéeun.—Kajadian 2:4, NW.

 Mimitina, Gusti ngarobah planét Bumi nu masih kénéh ”teu puguh wangunna” jeung ”poek ngajumbleng” jadi tempat nu bisa dicicingan ku mahluk hirup. (Kajadian 1:2) Sanggeus kitu, Gusti nyieun kahirupan di Bumi. Alkitab nyaritakeun aya genep tahap basa Gusti nyiptakeun:

•  Poé ka-1: Gusti nyieun caang katingali ti bumi, seug jadi aya beurang jeung peuting.—Kajadian 1:3-5.

•  Poé ka-2: Gusti nyieun kelewung (angkasa) pikeun misahkeun cai nu aya di Bumi jeung cai di langit.—Kajadian 1:6-8.

•  Poé ka-3: Gusti ngabijilkeun daratan jeung nyiptakeun rupa-rupa tutuwuhan.—Kajadian 1:9-13.

•  Poé ka-4: Gusti nyieun caangna panonpoé, bulan, jeung béntang katingali ti Bumi.—Kajadian 1:14-19.

•  Poé ka-5: Gusti nyiptakeun rupa-rupa mahluk nu hirup di cai jeung nu haliber.—Kajadian 1:20-23.

•  Poé ka-6: Gusti nyiptakeun sasatoan nu hirup di darat jeung manusa.—Kajadian 1:24-31.

 Sanggeus poé kagenep bérés, Gusti istirahat, atawa eureun nyiptakeun.—Kajadian 2:1, 2.

 Kisah nu dicatet dina Alkitab teu sarinci siga nu dijelaskeun ku élmu alam. Tapi catetan dina Alkitab mah bisa dipikaharti ku jalma-jalma di jaman harita. Kisah ciciptaan dina Alkitab teu papalingpang jeung élmu alam. Ceuk Robert Jastrow, saurang ahli astrofisika, ”Rincian-rincian dina élmu astronomi jeung dina buku Kajadian mémang aya bédana. Tapi aya hal penting nu sarua, nyaéta dina hiji waktu, aya runtuyan-runtuyan kajadian nu dimimitian sacara tiba-tiba, nepi ka ahirna manusa aya.”

 Panonpoé, bulan, jeung béntang-béntang geus aya waktu ”mimitina Allah nyiptakeun jagat raya”. (Kajadian 1:1, NW) Tapi, caangna teu nembus nepi ka Bumi ku sabab kahalangan ku lapisan atmosférna nu kandel pisan. (Kajadian 1:2) Sanajan caang geus aya dina poé kahiji, tapi sumberna can bisa katingali. Kakara dina poé kaopat, katingalina atmosfér geus bersih. Alkitab nyaritakeun yén panonpoé, bulan, béntang mulai ”nyaangan bumi”. Maksudna téh sumber-sumber caang éta geus bisa katingali jelas ti bumi.—Kajadian 1:17.

 Alkitab teu nyebutkeun sabaraha umur bumi. Kajadian 1:1 ngan nyebutkeun yén jagat raya kaasup bumi téh aya mimitina. Nu dicaritakeun dina Alkitab téh teu papalingpang jeung pandangan para ahli ngeunaan umur bumi.