Raja-Raja nu Kahiji 12:1-33
12 Réhoboam indit ka Syikhém, sabab kabéh urang Israél geus karumpul di Syikhém pikeun ngangkat manéhna jadi raja.
2 Éta kadéngé ku Yéroboam anak Nébat, nu harita cicing kénéh di Mesir ku lantaran kabur ti Raja Sulaéman.
3 Aya urang Israél nu diutus ka manéhna, tuluy Yéroboam jeung sakabéh jamaah Israél ngadep ka Réhoboam, seug ngomong kieu,
4 ”Tanggungan ti ramana Juragan téh beurat teuing kanggo abdi sadaya. Saupama Juragan kersa ngénténgkeun tanggungan sareng tugas anu dipasihkeun ku ramana Juragan, abdi sadaya bakal ngalalayanan Juragan.”
5 Dijawab ku Raja, ”Sok baralik heula wéh. Engké sanggeus tilu poé, ka darieu deui.” Seug maranéhna baralik.
6 Geus kitu, Raja Réhoboam badami jeung jalma-jalma nu geus karolot.* Maranéhna téh jurunaséhat Sulaéman bapana basa Sulaéman hirup kénéh. Raja nanya kieu, ”Saur Bapa-Bapa, abdi kedah ngajawab kumaha ka éta jalmi-jalmi?”
7 Nu karolot éta ngajawab kieu, ”Upami ayeuna Juragan kersa ngalalayanan maranéhna, nyumponan paméntana, sareng ngajawabna téh hadé, tangtu maranéhna bakal teras ngalalayanan Juragan.”
8 Sanajan kitu, éta naséhat ti nu geus karolot* téh teu didéngé ku Réhoboam. Manéhna ngadon badami jeung nu ngarora sapantaran manéhna, nu ayeuna jadi palayan-palayanna.
9 Manéhna ngomong, ”Aya jalma-jalma nu ménta tanggungan ti bapa urang dikurangan. Ari ceuk maranéh, urang mending ngajawab kumaha?”
10 Pamuda-pamuda nu sapantaran jeung manéhna némbalan kieu, ”Geus, jawab wéh kieu ka jalma-jalma nu ménta tanggungan ti si Bapa dikurangan, ’Urang bakal méré tanggungan nu leuwih beurat tibatan bapa urang.*
11 Bapa urang geus méré tanggungan nu beurat, tapi ku urang rék ditambahan. Bapa urang ngahukum maranéh ku pecut, tapi urang mah bakal ngahukum maranéh ku pecut cucuk beusi.’”
12 Dina poé nu katilu, Yéroboam jeung nu séjénna manggihan Réhoboam, sabab saacanna Raja ngomong kieu, ”Engké sanggeus tilu poé, ka darieu deui.”
13 Tapi, harita téh Raja ngajawab jalma-jalma meni kasar. Naséhat ti nu geus karolot* téh teu dianggap ku manéhna.
14 Manéhna kalah ka nurut kana naséhat ti para pamuda. Manéhna ngomong, ”Bapa urang geus méré tanggungan nu beurat, tapi ku urang rék ditambahan. Bapa urang ngahukum maranéh ku pecut, tapi ku urang maranéh bakal dihukum ku pecut cucuk beusi.”
15 Paménta rahayat téh teu didéngé ku Raja. Éta kabéh bisa kajadian téh lantaran geus dikersakeun ku Yéhuwa, supaya ucapan Yéhuwa ka Yéroboam anak Nébat nu ditepikeun ku Ahiya urang Syilo téh laksana.
16 Waktu ngarasa paméntana teu didéngé ku Raja, kabéh urang Israél ngomong kieu, ”Urang mah teu boga urusan jeung Daud, anak Isai éta. Urang gé teu meunang warisan ti manéhna. Hé urang Israél, geura baralik ka allah-allah maranéh. Hé turunan Daud, uruskeun urusan manéh sorangan.” Geus kitu, urang Israél baralik ka imahna masing-masing.
17 Tapi Réhoboam tetep maréntah urang Israél anu maratuh di kota-kota Yéhuda.
18 Tuluy Réhoboam ngutus Adoram, nu jadi kapala jalma-jalma nu digawé paksa, tapi ku urang Israél manéhna dibalédogan ku batu nepi ka tiwas. Ari Raja Réhoboam mah kabur ka Yérusalém tumpak karétana.
19 Nepi ka ayeuna, urang Israél barontak ka turunan Daud.
20 Barang ngadéngé Yéroboam geus balik, kabéh urang Israél ngayakeun riungan sarta ngondang Yéroboam, seug manéhna diangkat jadi raja pikeun ngawasaan sakuliah Israél. Euweuh nu mihak ka turunan Daud, kajaba kaom Yéhuda.
21 Barang nepi di Yérusalém, Réhoboam langsung ngumpulkeun sakabéh turunan Yéhuda jeung kaom Bényamin sarta 180.000 prajurit nu jarago,* maksudna rék merangan urang Israél sangkan Réhoboam anak Sulaéman jadi raja jeung mulihkeun deui kakawasaanana.
22 Tuluy Allah nu bener nepikeun firman ka nabi* nu ngaranna Syémaya,
23 ”Béjakeun ka Réhoboam anak Sulaéman raja Yéhuda jeung sakabéh turunan Yéhuda, kaom Bényamin, sarta nu séjénna,
24 ’Ieu nu diucapkeun ku Yéhuwa, ”Ulah merangan Israél dulur maranéh. Maranéh kabéh geura baralik ka imah masing-masing, sabab ieu kabéh téh geus dikersakeun ku Kuring.”’” Jadi kabéhanana nurut kana firman Yéhuwa, seug baralik ka imahna, sakumaha nu diucapkeun ku Yéhuwa ka maranéhna.
25 Yéroboam ngabénténg Syikhém di daérah pagunungan Éfraim, seug matuh di dinya. Ti dinya manéhna indit tuluy ngabénténg Pénuél.
26 Di jero haté, Yéroboam ngomong kieu, ”Ieu karajaan engkéna bakal balik deui ka turunan Daud.
27 Lamun jalma-jalma ieu teterusan ngurban di imah Yéhuwa di Yérusalém, haté maranéhna bakal baralik deui ka Réhoboam raja Yéhuda, juragan maranéhna. Engké urang dipaéhan atuh, geus kitu maranéhna baralik deui ka Réhoboam raja Yéhuda.”
28 Sanggeus badami jeung para jurunaséhatna, manéhna nyieun dua patung anak sapi tina emas, tuluy ngomong kieu ka rahayat, ”Hé urang Israél, geus teu kudu répot-répot deui ka Yérusalém. Yeuh, ieu Allah maranéh mah, nu mawa maranéh budal ti Mesir.”
29 Ku manéhna patung téh diteundeun, hiji di Bétel hiji deui di Dan.
30 Ku lantaran éta, urang Israél jadi ngalampahkeun dosa. Jalma-jalma arindit nepi ka Dan pikeun nyembah patung nu aya di dinya.
31 Yéroboam nyieun kuil di tempat-tempat pamujaan, tuluy ngalantik imam-imam ti jalma biasa, lain ti kaom Léwi.
32 Yéroboam ogé netepkeun hiji perayaan dina bulan ka-8, poé ka-15 dina bulan éta, sakumaha perayaan di Yéhuda. Dina mézbah nu dijieun ku manéhna di Bétel, manéhna ngurban ka patung-patung anak sapi nu dijieun ku manéhna. Salian ti éta, manéhna gé nempatkeun imam-imam di Bétel, di tempat-tempat pamujaan nu dijieun ku manéhna di Bétel.
33 Dina poé ka-15 bulan nu ka-8, bulan nu ditangtukeun ku manéhna sorangan, manéhna ngurban* dina mézbah jieunan manéhna di Bétel. Manéhna netepkeun perayaan keur urang Israél, tuluy ka mézbah pikeun meuleum kurban.
Catetan Tambihan
^ Atawa ”para kokolot”.
^ Atawa ”para kokolot”.
^ As. ”Cingir urang leuwih gedé tibatan cangkéng bapa urang”.
^ Atawa ”para kokolot”.
^ As. ”prajurit pilihan”.
^ As. ”abdina Allah nu bener”.
^ Dina basa Ibrani, istilah ieu bisa ogé ngamaksudkeun ngaduruk dupa.
