Yérémia 9:1-26
9 Coba mun sirah abdi téh sumur cimata,Sarta panon abdi téh pancuranana!
Beurang peuting abdi bakal ceurik,Nyeungceurikan jalma-jalma ti bangsa abdi nu diparaéhan.
2 Coba mun di tanah gurun téh aya panyicingan keur nu ngumbara!
Abdi bakal ninggalkeun bangsa abdi jeung nyingkir ti maranéhna,Da maranéhna kabéh téh tukang jinah,Gorombolan jalma-jalma hianat.
3 Kawas busur panah nu disiapkeun pikeun ngalepaskeun panah, maranéhna gé siap ngabohong.Bohong téh geus ngéléhkeun kasatiaan di ieu nagri.
Saur Yéhuwa, ”Kalakuan maranéhna téh ngan jahat jeung jahat waé,Teu merhatikeun Kuring.”
4 ”Éh maranéh kabéh, sing ati-ati ka papada batur,Ka dulur gé ulah percaya,
Da tiap dulur téh tukang hianat,Tiap jalma gé tukang mitnah.
5 Unggal jalma nipu babaturanana,Euweuh nu omonganana bener.
Létahna dilatih keur ngabohong,
Tanagana béak dipaké keur ngalampahkeun nu teu bener.
6 Maranéhna hirup di tengah-tengah tukang tipu.
Éta sababna maranéhna embung wanoh ka Kuring,” saur Yéhuwa.
7 Ku sabab kitu, ieu nu diucapkeun ku Yéhuwa, pangawasa pasukan sorga,
”Umat Kuring rék dibersihan* sarta diuji,Da Kuring kudu kumaha deui ka umat Kuring?*
8 Létah maranéhna téh sok ngabohong kawas panah nu matak batur paéh.
Omonganana wéh nengtremkeun,Padahal di jero haténa mah nyieun rencana rék ngajiret batur.”
9 Ieu nu diucapkeun ku Yéhuwa, ”Piraku nu kitu téh teu kudu dihukum?
Piraku bangsa nu kitu teu kudu dibales ku Kuring?
10 Kuring rék nangis jeung nyeungceurikan gunung-gunung,Rék ngawihkeun lagu sungkawa keur tegal jukut di tanah gurun,Da éta kabéh téh geus béak kaduruk nepi ka euweuh nu ngaliwat ka dinya,Sora ingon-ingon gé geus teu kadéngé.
Manuk-manuk di langit jeung sato galak geus kalabur, kabéhanana geus aringkah.
11 Yérusalém ku Kuring rék dijadikeun tumpukan batu, tempatna anjing leuweung.Kota-kota di Yéhuda rék disina kalantar, euweuh nu nyicingan.
12 Saha jalma bijaksana nu ngarti kana hal ieu téh?
Saha nu ku Yéhuwa dibéré nyaho nepi ka manéhna bisa méré nyaho deui ka batur?
Ku naon ieu tanah ancur?
Ku naon ieu tanah garing kawas tanah gurun,Nepi ka euweuh nu ngaliwat ka dinya?”
13 Yéhuwa ngajawab kieu, ”Éta téh lantaran maranéhna nolak hukum* Kuring nu dibikeun ka maranéhna, teu daék nuturkeunana, jeung teu ngadéngékeun omongan Kuring.
14 Maranéhna keukeuh nuturkeun kahayang haténa sorangan sarta nyembah ka patung-patung Baal, sakumaha nu diajarkeun ku karuhun maranéhna.
15 Ku sabab éta, ieu nu diucapkeun ku Yéhuwa Allah Israél, pangawasa pasukan sorga, ’Ieu umat téh ku Kuring rék disina dahar pepelakan pait jeung nginum cai nu racunan.
16 Maranéhna ku Kuring rék disina pabalencar ka bangsa-bangsa nu teu dikenal ku maranéhna jeung ku karuhun maranéhna, tuluy sina diudag-udag ku pedang musuh nepi ka maranéhna kabéh musna.’
17 Béjakeun kieu,’Yéhuwa, pangawasa pasukan sorga, nitah urang kabéh mikirkeun naon nu keur kajadian.
Sok calukan awéwé-awéwé nu osok ngawihkeun lagu sungkawa.Awéwé-awéwé tukang ceurik bayaran téh sina daratang,
18 Ngarah maranéhna buru-buru ngawihkeun lagu sungkawa keur urang.Ku kituna urang rambay ku cipanon,Pipi baseuh ku cimata.
19 Kadéngé sora ceurik aluk-alukan ti Zion,
”Urang geus ancur!
Kacida érana!
Urang téh geus ninggalkeun lembur, sabab imah-imah urang geus diburak-barik ku musuh.”
20 Éh awéwé-awéwé, déngékeun firman Yéhuwa.
Sok geura nurut kana firman-Na.
Ajarkeun lagu sungkawa ieu ka anak-anak maranéh nu awéwé,Ajarkeun ogé ka papada batur.
21 Maot geus asup tina jandéla-jandéla,Asup ka munara-munara urang nu dibénténganPikeun ngaboyong barudak ti jalan-jalanSarta para pamuda ti alun-alun.’
22 Béjakeun kieu, ’Ieu nu diucapkeun ku Yéhuwa,
”Mayit jalma-jalma bakal tinggolépak kawas kokotor sato dina taneuh,Kawas gagang-gagang gandum nu kakara diteukteuk ku tukang ngala,Bari jeung diantep euweuh nu ngumpulkeun.”’”
23 Yéhuwa ngucap kieu,
”Jalma bijaksana ulah ngagulkeun kabijaksanaanana.Jalma perkasa ulah ngagulkeun kakuatanana.Jalma beunghar ulah ngagulkeun hartana.”
24 ”Mun rék agul,
Kudu agul lantaran boga pangarti jeung kanyaho ngeunaan Kuring,Ngarti yén Kuring téh Yéhuwa, Allah nu némbongkeun asih satia sarta nu ngalampahkeun naon nu adil jeung bener di bumi.Kuring téh resep kana hal-hal éta,” saur Yéhuwa.
25 ”Bakal datang mangsana,” saur Yéhuwa, ”Kuring rék ngahukum kabéh jalma nu disunatna téh ngan lahiriahna wungkul,
26 nyaéta urang Mesir, Yéhuda, Édom, Ammon, Moab, sarta kabéh jalma nu buuk di palipisanana dikurud, nu maratuhna di tanah gurun. Kuring kitu téh sabab haté sakabéh bangsa éta teu disunat. Kuring gé bakal kitu ka sakabéh urang Israél lantaran haténa teu disunat.”
Catetan Tambihan
^ Maksudna, kawas logam nu dilebur supaya jadi murni.
^ As. ”ka anak awéwé umat Kuring”.
^ Atawa ”pituduh”.
