Imamat 22:1-33
22 Yéhuwa neruskeun omongana-Na ka Musa,
2 ”Béjaan Harun jeung anak-anakna nu lalaki supaya ati-ati waktu ngurus pangbakti nu suci, nu dipisahkeun jeung dibaktikeun ku urang Israél ka Kuring. Maranéhna gé teu meunang ngahina ngaran Kuring nu suci. Kuring téh Yéhuwa.
3 Béjaan maranéhna, ’Lamun aya turunan maranéh nu deukeut-deukeut kana pangbakti nu suci nu dipisahkeun ku urang Israél keur Yéhuwa, padahal manéhna keur najis, manéhna kudu dipaéhan. Ieu aturan keur sapapanjangna. Kuring téh Yéhuwa.
4 Turunan Harun nu keuna kusta atawa nu ngaluarkeun cairan kawas nanah tina alat kelaminna teu meunang ngadahar pangbakti nu suci nepi ka manéhna teu najis deui, kitu ogé jeung jalma nu jadi najis lantaran nyabak mayit, atawa nu ngaluarkeun cimani,
5 atawa nu antel kana sato laleutik* nu haram, atawa nu antel ka jalma nu najis.
6 Jalma nu antel ka nu kararitu bakal jadi najis nepi ka panonpoé surup. Manéhna teu meunang ngadahar pangbakti nu suci sarta kudu mandi.
7 Sanggeus panonpoé surup, manéhna teu najis deui. Geus kitu, kakara manéhna meunang ngadahar pangbakti nu suci, sabab éta téh dahareunana.
8 Manéhna teu meunang ngadahar bangké sato atawa sato nu disasaak ku sato liar, lantaran manéhna bakal jadi najis. Kuring téh Yéhuwa.
9 ”’Maranéhna kudu ngajalankeun paréntah Kuring, supaya maranéhna teu nyieun dosa jeung teu paéh lantaran nganajisan pangbakti nu suci. Kuring téh Yéhuwa, nu nyucikeun maranéhna.
10 ”’Jalma nu lain ti kulawarga imam teu meunang ngadahar pangbakti nu suci, kitu deui jeung nu buburuh atawa urang asing nu cicing bareng jeung imam.
11 Tapi, budak beulian nu dibeuli ku duit imam atawa nu dijurukeun di imahna imam meunang milu dahar.
12 Lamun anak awéwé imam nikah jeung nu lain imam, manéhna teu meunang ngadahar pangbakti nu suci nu disumbangkeun ku jalma-jalma.
13 Lamun manéhna geus jadi randa atawa geus pepegatan, tapi teu boga budak, tuluy balik deui ka imah bapana kawas keur ngora, manéhna meunang ngadahar sawaréh ti jatah bapana. Tapi, jalma nu lain ti kulawarga imam mah teu meunang milu dahar.
14 ”’Lamun aya nu teu kahaja ngadahar pangbakti nu suci, manéhna kudu ngagantian ka imam saharga pangbakti nu didaharna, ditambah saperlimana.
15 Ku kituna, para imam moal nganajisan pangbakti nu suci nu geus disumbangkeun ku urang Israél ka Yéhuwa.
16 Urang Israél gé moal dianggap salah jeung dihukum lantaran ngadahar pangbakti nu suci. Kuring téh Yéhuwa, nu nyucikeun maranéhna.’”
17 Tuluy Yéhuwa ngomong deui ka Musa,
18 ”Béjaan Harun, anak-anakna nu lalaki, jeung sakumna urang Israél, ’Lamun aya urang Israél atawa urang asing nu cicing di antara maranéh nu ngabaktikeun kurban beuleuman ka Yéhuwa, boh keur nedunan ikrarna boh keur kurban sukaréla,
19 kurbanna kudu sapi jalu, domba jalu ngora, atawa embé. Kabéhanana kudu nu séhat supaya ditarima.
20 Ulah ngabaktikeun sato nu cacad, sabab éta moal ditarima.
21 ”’Lamun aya nu rék ngabaktikeun kurban karukunan ka Yéhuwa, boh keur nedunan ikrarna boh keur kurban sukaréla, kurbanna kudu sapi, domba, atawa embé. Kabéhanana kudu nu séhat supaya ditarima. Teu meunang aya nu cacad.
22 Satona teu meunang nu lolong, nu tulangna potong, raheut, aya kutil, koréng, atawa kurap. Sato nu kararitu mah ulah dibaktikeun ka Yéhuwa atawa dikanamézbahkeun pikeun dibaktikeun ka Yéhuwa.
23 Ari sapi jalu atawa domba nu sukuna jingjit meunang dijadikeun kurban sukaréla. Tapi lamun dipaké keur nedunan ikrar, éta moal ditarima.
24 Sato nu alat kelaminna ruksak, pejét, dikabiri, atawa dikeureut, teu meunang dibaktikeun ka Yéhuwa. Sato nu kararitu mah teu meunang dibaktikeun di tanah maranéh.
25 Lamun aya urang asing nu mawa sato kawas kitu, éta ulah dibaktikeun jadi kadaharan* keur Allah maranéh, sabab satona gering jeung cacad. Sato nu kawas kitu mah moal ditarima.’”
26 Terus Yéhuwa ngomong deui ka Musa,
27 ”Sapi jalu, domba jalu, atawa embé nu anyar dijurukeun teu meunang dipisahkeun ti indungna salila tujuh poé. Tapi sanggeus umur dalapan poé mah éta sato meunang dijadikeun kurban nu dibeuleum keur Yéhuwa.
28 Lamun rék meuncit sapi jalu atawa domba, ulah dibarengkeun jeung anakna dina poé nu sarua.
29 ”Lamun maranéh rék ngabaktikeun kurban pikeun ngungkabkeun rasa sukur ka Yéhuwa, baktikeun éta ku cara nu bener supaya ditarima.
30 Éta kudu didahar dina poé éta kénéh, teu meunang nyésa nepi ka isukna isuk-isuk. Kuring téh Yéhuwa.
31 ”Maranéh kudu nurut jeung ngajalankeun paréntah Kuring. Kuring téh Yéhuwa.
32 Ulah ngahina ngaran Kuring nu suci. Kuring kudu dianggap suci ku urang Israél. Kuring téh Yéhuwa, nu nyucikeun maranéh.
33 Kuring ngabudalkeun maranéh ti Mesir pikeun némbongkeun yén Kuring téh Allah maranéh. Kuring téh Yéhuwa.”
