1-3. (a) Bisa jadi, iraha Jabur 147 ditulis? (b) Urang bisa diajar naon waktu maca Jabur 147?

URANG sering muji hiji jalma lantaran kagum kana omongan atawa laku lampahna. Komo deui ka Yéhuwa, urang bakal leuwih kageuing pikeun muji Mantenna! Urang muji Mantenna lantaran kawasa-Na, nu katingali tina ciptaan-Na nu éndah, sarta asih-Na nu pohara ka urang, nu kabukti dina korban tebusan Putra-Na.

² Waktu urang maca Jabur 147, katingali lamun nu nulisna hayang pisan muji Yéhuwa. Manéhna ogé ngajurung batur pikeun muji Allah babarengan.​—Baca Jabur 147:1, 7, 12.

³ Urang teu nyaho saha nu nulis Jabur 147. Bisa jadi, nu nulisna hirup dina mangsa bangsa Israil mulang deui ka Yérusalém sanggeus dibébaskeun ti Babul. (Jab. 147:2) Nu nulis jabur ieu muji Yéhuwa sabab umat Allah bisa ibadah deui di lemah caina. Manéhna ogé nyebutkeun alesan-alesan séjén pikeun muji Yéhuwa. Naon éta téh? Jeung naon alesan Sadérék surak, ”Puji [Yah]!” atawa ”Haleluyah!”?​—Jab. 147:1.

4. Basa Raja Korés ngabébaskeun bangsa Israil, kumaha parasaan maranéhna, jeung naon sababna?

⁴ Bayangkeun parasaan bangsa Israil waktu aya di pangbuangan di Babul. Jalma-jalma anu ngaboyong maranéhna ngaléléwé tuluy nitah, ”Kami pangnyanyikeun lagu ti Sion.” Tapi, urang Yuda ngarasa beurat lantaran Yérusalém, sumber kasukaan maranéhna, geus diancurkeun. (Jab. 137:1-3, 6) Maranéhna remuk haté jeung perlu dililipur. Tapi, saperti nu geus dinubuatkeun, Yéhuwa nyalametkeun umat-Na. Kumaha carana? Raja Korés ti Pérsia nalukkeun Babul jeung ngomong ngeunaan Yéhuwa, ”Ku Mantenna geus dikawasakeun pikeun ngawangun hiji gedong suci keur salira-Na di Yerusalem.” Korés ogé ngomong ka bangsa Israil, ”Maraneh kabeh anu jadi umat Allah, dijurung laku ka daritu. Bral, mugia disarengan ku PANGERAN Allah maraneh.” (2 Bab. 36:23) Ieu pasti nengtremkeun bangsa Israil di Babul!

5. Naon nu disebutkeun ku nu nulis jabur ngeunaan kawasa Yéhuwa pikeun nyageurkeun urang?

⁵ Yéhuwa teu ngan saukur ngalilipur Israil sabagé hiji bangsa, tapi ogé tiap-tiap urang Israil. Kitu ogé kiwari. Ceuk nu nulis jabur, ”Hate nu ancur ku Mantenna disina cageur, raheut-raheutna dibeberan.” (Jab. 147:3) Waktu urang keur gering atawa strés, Yéhuwa merhatikeun urang. Yéhuwa hoyong pisan ngalilipur jeung nyageurkeun kapeurih haté urang. (Jab. 34:19; Yes. 57:15) Mantenna masihan kabijaksanaan sarta kakuatan supaya urang bisa nyanghareupan sagala masalah.​—Yak. 1:5.

6. Urang bisa diajar naon tina Jabur 147:4? (Tingali gambar dina awal artikel.)

⁶ Saterusna, nu nulis jabur tanggah ka langit sarta ngomong yén ”bentang-bentang ku [Yéhuwa] dipasti jumlahna, sarta masing-masing dipaparinan ngaran”. (Jab. 147:4) Manéhna bisa ningali béntang-béntang, tapi moal bisa ngitung jumlahna. Numutkeun ilmuwan, aya miliaran béntang di galaksi urang, padahal aya triliunan galaksi dina jagat raya! Manusa moal bisa ngitung jumlahna, iwal ti Nu Nyipta. Malah, Mantenna apal pisan jeung masihan ngaran ka unggal béntang. (1 Kor. 15:41) Saperti Allah apal kana lokasi unggal béntang, Mantenna ogé apal ka Sadérék. Mantenna apal Sadérék keur aya di mana, keur ngarasa kumaha, jeung naon pangabutuh Sadérék!

7, 8. (a) Ngeunaan urang, Yéhuwa paham kana hal naon? (b) Béré conto ngeunaan welas asihna Yéhuwa.

⁷ Yéhuwa paham naon nu dialaman ku Sadérék, jeung boga kawasa pikeun mantuan Sadérék nyanghareupan masalah. (Baca Jabur 147:5.) Bisa jadi Sadérék ngarasa kaayaanana hésé  pisan sarta teu sanggup nyanghareupanana. Allah paham kana kalemahan urang, Mantenna ’emut yen urang teh saukur lebu’. (Jab. 103:14) Urang teu sampurna, jadi bisa mangkali-kali nyieun kasalahan nu sarua. Ku kituna, urang bisa leutik haté. Urang ogé bisa kaduhung kana omongan urang, hasrat nu salah, atawa parasaan sirik ka batur. Yéhuwa teu gaduh kalemahan, tapi Mantenna paham kumaha parasaan urang.​—Yes. 40:28.

⁸ Naha Sadérék pernah ngalaman sorangan kuatna panangan Yéhuwa basa ngajait Sadérék tina cocoba? (Yes. 41:10, 13) Ieu kaalaman ku saurang panaratas istri nu ngaranna Kyoko. Sanggeus pindah ka tempat tugas nu anyar, manéhna ngarasa leutik haté. Tapi, kumaha Kyoko nyaho yén Yéhuwa paham kana masalahna? Di sidang nu anyar, loba nu paham kana parasaanana. Manéhna ngarasa lamun Yéhuwa nyarios, ”Kami nyaah ka manéh, lain lantaran manéh téh panaratas, tapi lantaran manéh téh anak Kami nu ngabakti. Kami hayang manéh hirup bagja sabagé Saksi Kami!” Kumaha Yéhuwa nunjukkeun ka Sadérék lamun ”kabijaksanaana-Na teu aya wates-wangenna”?

9, 10. Naon cara pangpentingna Yéhuwa nulungan urang? Béré contona.

⁹ Urang butuh kadaharan, pakéan, jeung imah. Sadérék bisa waé salempang lamun engkéna moal boga cukup dahareun. Tapi, Yéhuwa nyieun bumi pikeun ngahasilkeun kadaharan keur kabéh mahluk, kaasup ”anak gagak anu disarada marenta”. (Baca Jabur 147:8, 9.) Lamun anak gagak waé diparaban, urang bisa yakin yén Mantenna bakal nyumponan pangabutuh urang.​—Jab. 37:25.

¹⁰ Nu pangpentingna, Yéhuwa masihan sasadiaan rohani sangkan iman urang tetep pengkuh sarta ”katengtreman jeung karahayuan ti Allah, nu moal kahontal ku akal”. (Pil. 4:6, 7) Hiji sadérék nu ngaranna Mutsuo jeung pamajikanana ngalaman kumaha Yéhuwa nulungan maranéhna. Basa tsunami narajang Jepang taun 2011, maranéhna bisa salamet lantaran naék ka suhunan imahna. Dina poé éta, sagala harta bandana leungit. Maranéhna cicing di tingkat dua imahna nu poék jeung tiis. Isukna, isuk-isuk kénéh maranéhna néangan bacaan nu bisa nguatkeun. Hiji-hijina nu kapanggih téh Buku Kegiatan Saksi-Saksi Yehuwa 2006. Pas muka, Mutsuo ningali judul ”Tsunami Terdahsyat yang Pernah Dicatat”. Bagian ieu ngabahas lini di Sumatra taun 2004 nu nyababkeun tsunami nu kacida gedéna. Basa maca pangalaman sadérék-sadérék, Mutsuo jeung pamajikanana ngeclakkeun cipanon. Maranéhna ngarasa Yéhuwa masihan kakuatan nu pas dina waktuna. Yéhuwa ogé miara maranéhna ku cara nu séjén. Sadérék-sadérék ti kota-kota séjén nyadiakeun dahareun jeung pakéan keur maranéhna. Tapi, nu paling nguatkeun téh nyaéta sadérék-sadérék nu diutus ku organisasi Allah pikeun nganjangan sidang. Ceuk Mutsuo, ”Kuring ngarasa  Yéhuwa aya di gigireun sarta miara kuring. Kuring jadi tengtrem!” Nu pangpentingna, Allah nyumponan pangabutuh urang pikeun nguatkeun iman, tapi Mantenna gé nyumponan pangabutuh jasmani urang.

11. Kumaha urang bisa meunang bantuan ti Allah?

¹¹ ”Kaom lemah ku [Yéhuwa] dicengkatkeun.” Mantenna nyaah jeung salawasna siap ngabantu urang. (Jab. 147:6a) Kumaha urang bisa meunang bantuan ieu? Urang kudu raket jeung Yéhuwa. Sangkan bisa kitu, urang perlu rendah haté. (Sep. 2:3) Jalma nu rendah haté ngandelkeun Yéhuwa pikeun ngaréngsékeun kateuadilan jeung kasangsaraan manéhna. Manéhna kamanah ku Yéhuwa.

12, 13. (a) Pikeun meunang bantuan ti Allah, naon nu kudu urang singkahan? (b) Saha nu dipikaresep ku Yéhuwa?

¹² Sabalikna, ”nu jahat mah ku Mantenna diidek dina taneuh”. (Jab.  147:6b) Urang teu hayang ngalaman hal ieu! Urang hayang Allah némbongkeun satia asih-Na ka urang. Jadi, urang kudu ijid ka nu dipikaijid ku Yéhuwa. (Jab. 97:10) Contona, urang kudu ijid kana hal nu rucah. Hartina, urang kudu nyingkahan naon waé nu bisa ngajurung urang jadi rucah, kaasup pornografi. (Jab. 119:37; Mat. 5:28) Bisa jadi urang kudu bajoang, tapi upaya urang moal sia-sia lantaran bakal diberkahan ku Yéhuwa.

¹³ Urang teu bisa bajoang sorangan, kudu ngandel ka Yéhuwa. Naha Mantenna bakal resep lamun urang gumantung kana hal-hal nu diandelkeun ku manusa? Henteu, ”karesep PANGERAN lain kuda nu baredas”. Naha urang meunang ngandelkeun diri sorangan atawa batur? Yéhuwa ogé teu resep ka ”prajurit nu gagah wani”. (Jab. 147:10) Sabalikna, urang perlu terus ngadoa nyuhunkeun bantuan Yéhuwa pikeun ngéléhkeun kalemahan urang. Yéhuwa moal bosen ngadangukeun doa-doa sarupa kitu. ”Karesep-Na teh nya eta anu hormat ka Mantenna, anu ngaharep kana satia asih-Na.” (Jab. 147:11) Lantaran Yéhuwa satia jeung mikaasih urang, urang yakin Mantenna bakal nulungan urang ngalawan hasrat nu salah.

14. Nu nulis jabur yakin kana hal naon?

¹⁴ Yéhuwa ngayakinkeun yén Mantenna bakal ngabantu urang waktu boga masalah. Sanggeus mulang ka Yérusalém, nu nulis jabur inget carana Yéhuwa ngabantu bangsa Israil. Manéhna ngawih, ”Mantenna geus nohagakeun panto gapura maneh, ngaberkahan rahayat maneh. Mantenna ngajadikeun daerah maneh aman.” (Jab. 147:13, 14) Nu nulis jabur ngarasa aman lantaran Yéhuwa nohagakeun panto gapura kota. Manéhna jadi yakin yén Yéhuwa bakal nyalindungan umat-Na.

15-17. (a) Basa keur aya masalah, naon nu bisa urang rasakeun, tapi kumaha Yéhuwa ngagunakeun Alkitab pikeun ngabantu urang? (b) Caritakeun pangalaman nu nunjukkeun lamun firman Allah ”gancang” ngabantu urang.

¹⁵ Sadérék bisa strés ku masalah, tapi Yéhuwa masihan hikmat pikeun  nandanganana. Ceuk nu nulis jabur, ”Mantenna maparin parentah ka bumi, sarta naon bae sapangandikana gancang ngajadi.” Terus, manéhna nyebutkeun ngeunaan salju, halimun, jeung hujan es, tuluy ngomong, ”Taya nu kuat nangankeun tirisna!” Manéhna ogé ngomong yén ”ku parentah-Na keneh eta es teh leyur”. (Jab. 147:15-18) Allah, nu terang jeung bisa ngalakukeun naon waé, nu ngadalikeun hujan és jeung salju, tangtu bisa ngabantu urang nalukkeun sagala masalah.

¹⁶ Kiwari, Yéhuwa ngabingbing urang ngagunakeun Alkitab. Ceuk nu nulis jabur, firman Yéhuwa téh ”gancang” ngabantu urang. Hartina, Allah siap masihan bingbingan rohani nu pas jeung kabutuhan urang. Pikirkeun mangpaat nu Sadérék tarima tina Alkitab, publikasi ti ”gandek satia jeung bijaksana”, JW Broadcasting, jw.org, para kokolot, jeung dulur saiman. (Mat. 24:45) Naha Sadérék pernah ngalaman yén Yéhuwa gancang ngabingbing Sadérék?

¹⁷ Sadérék istri nu ngaranna Simone ngarasakeun sorangan bantuan Firman Allah. Manéhna ngarasa euweuh hargaan, jeung ngarasa teu kamanah ku Yéhuwa. Tapi, unggal keur leutik haté, manéhna ngadoa nyuhunkeun bantuan Yéhuwa. Manéhna ogé terus diajar Alkitab. Ceuk Simone, ”Teu pernah sakali-kali acan kuring teu dibingbing jeung dikuatkeun ku Yéhuwa.” Manéhna jadi boga sikep nu positif.

18. Ku naon Sadérék ngarasa Yéhuwa raket ka Sadérék, jeung naon alesan Sadérék pikeun muji Yah?

¹⁸ Nu nulis jabur nyaho di antara sakabéh bangsa di dunya, Yéhuwa milih bangsa Israil kuno pikeun jadi umat-Na. Maranéhna téh hiji-hijina bangsa nu narima ”amanat” jeung ”parentah” Allah. (Baca Jabur 147:19, 20.) Kiwari, urang boga kahormatan nyandang nami Allah. Urang nganuhunkeun bisa wanoh tur raket ka Mantenna sarta bisa dibingbing ku Firman-Na. Saperti nu nulis Jabur 147, Sadérék boga loba alesan pikeun muji Yah jeung ngajurung batur pikeun ngalakukeun nu sarua.