KURING inget dina hiji isuk nu tiris di Brookings, South Dakota, AS, puluhan taun katukang. Basa éta, kuring ngarasa hawa tiris téréh datang. Kuring aya di leuit bareng jeung sababaraha jalma, kabéhanana ngadarégdég katirisan. Di hareupeun kuring aya bak nu pinuh ku cai, caina tiis deuih! Ayeuna, kuring rék nyaritakeun pangalaman hirup kuring sangkan Sadérék nyaho ku naon kuring bisa aya di dinya.

Kuring lahir tanggal 7 Maret 1936. Kolot kuring boga opat anak, kuring téh nu bungsu. Kuring sakulawarga cicing di pahumaan di wétaneun South Dakota. Ngurus pahumaan téh bagian penting tina kahirupan kulawarga kuring, tapi éta lain nu pangpentingna. Kolot kuring ngabaktikeun diri ka Yéhuwa jeung dibaptis taun 1934. Jadi, ngalampahkeun kahoyong Yéhuwa téh hal nu pangpentingna. Pun bapa, Clarence, jeung pun mamang, Alfred, pernah ngawula salaku kokolot nu ayeuna mah disebut koordinator badan kokolot sidang di sidang Conde, South Dakota.

Kulawarga kuring rutin masamoan jeung ngawawarkeun harepan nu alus tina Alkitab. Tuladan jeung didikan kolot kuring ngabantu anak-anakna mikanyaah Yéhuwa. Kuring jeung lanceuk, Dorothy, jadi pawarta Karajaan basa umur genep taun. Dina taun 1943, kuring milu Sakola Pangwawaran Kristen nu kakara diayakeun.

Kongrés téh penting keur kulawarga kuring. Kuring inget hiji kongrés dina  taun 1949 di Sioux Falls, South Dakota. Sadérék Grant Suiter nepikeun hutbah nu jejerna ”Ahir Éta téh Geus Téréh!” Manéhna nandeskeun lamun kabéh urang Kristen nu geus ngabaktikeun diri kudu ngawawarkeun warta hadé Karajaan Allah. Sanggeus éta, kuring ngabaktikeun diri ka Yéhuwa jeung dibaptis di kongrés wilayah di Brookings, dina tanggal 12 Nopémber 1949. Éta sababna kuring bisa aya di leuit nu tiris saperti nu geus dicaritakeun saacanna. Aya opatan nu rék dibaptis dina bak baja nu gedé.

Kuring jadi panaratas basa umur 15 taun dina tanggal 1 Januari 1952. Ceuk Alkitab, ”Pek nyampur jeung nu pinter, tangtu pinter.” (Sil. 13:20) Di kulawarga kuring, loba nu ngadukung putusan kuring keur naratas. Maranéhna téh jalma-jalma nu bijaksana. Kuring osok ngawawar jeung pun mamang, Julius, nu umurna 60 taun. Sanajan manéhna jauh leuwih kolot, kuring resep ngawawar bareng jeung manéhna. Kuring loba diajar ti manéhna jeung pangalaman hirupna. Teu lila, Dorothy ogé jadi panaratas.

Basa kuring leutik kénéh, kolot kuring osok ngajak mondok pangawas wilayah jeung pamajikanana di imah. Salah sahiji nu loba mantuan kuring nyaéta Jesse jeung Lynn Cantwell. Maranéhna nyaah jeung osok nyumangetan kuring. Lamun keur ngawula di sidang nu deukeut, maranéhna osok ngajak kuring ngawawar bareng. Kuring atoh pisan! Kuring hayang siga maranéhna sibuk dina kagiatan pangwawaran sabagé panaratas.

Pangawas wilayah nu saterusna téh Bud Miller. Manéhna jeung pamajikanana, Joan, datang ka sidang basa kuring umur 18 taun. Harita, kuring dititah ngadep ka panitia wajib militér. Kuring dititah ngalakukeun pagawéan nu teu luyu jeung paréntah Yésus pikeun nétral sacara pulitik. Tapi, kuring hayang ngawawarkeun warta hadé Karajaan. (Yoh. 15:19) Jadi, kuring ménta dibébaskeun ti wajib militér lantaran kuring rohaniwan.

Kuring bungah pisan waktu Sadérék  Miller ngabéjaan rék ngabaturan kuring ngadep ka éta panitia. Manéhna téh jalma nu wanian, teu sieun ka manusa. Manéhna ogé apal pisan kana Alkitab. Kuring reugreug dibaturan ku manéhna! Dina tengah taun 1954, éta panitia ngabébaskeun kuring ti wajib militér. Kuring bisa leuwih loba ngawula ka Yéhuwa.

Teu lila, kuring diondang ka Bétel di Watchtower Farm, di Staten Island, New York. Tilu taun kuring ngawula di dinya. Kuring boga loba pangalaman nu alus lantaran gawé bareng jeung sadérék-sadérék nu bijaksana.

Di pahumaan nu aya di Staten Island aya stasiun radio WBBR nu digunakeun ku Saksi Yéhuwa ti taun 1924 nepi ka 1957. Di pahumaan éta ngan aya 15 nepi ka 20 anggota kulawarga Bétel. Lolobana téh barudak ngora nu can pangalaman. Tapi, aya saurang sadérék kaistrén nu leuwih kolot nu gawé bareng jeung kuring, ngaranna Eldon Woodworth. Manéhna téh siga bapa nu ngajarkeun loba hal ka kuring kabéh. Basa aya masalah di antara sadérék-sadérék, Sadérék Woodworth ngomong kieu, ”Luar biasa nya hasil pagawéan Yéhuwa téh sanajan digawékeun ku manusa nu teu sampurna.”

Sadérék Frederick W. Franz ogé gawé di dinya jeung osok mantuan kuring kabéh. Manéhna téh bijaksana jeung apal pisan kana Alkitab. Manéhna merhatikeun kuring masing-masing. Juru masak di pahumaan téh Harry Peterson. Kuring kabéh leuwih gampang nyebut ngaran éta ti batan ngaran aslina, Papargyropoulos. Manéhna salah sahiji kaom kaistrén nu getol digawé di Bétel jeung ogé resep pisan ngawawar. Manéhna bisa ngabagikeun ratusan majalah unggal bulanna. Manéhna apal pisan kana Alkitab jeung bisa ngajawab loba pananya.

Di pahumaan, bubuahan jeung sayuran diasup-asupkeun kana kaléng. Unggal taun, kira-kira 42.600 liter bubuahan jeung sayuran dikaléngan keur kulawarga Bétel. Kuring  gawé bareng jeung Etta Huth, sadérék istri nu bijaksana. Manéhna nu nyieun resép keur buah jeung sayuran kaléng. Etta ogé ngatur pagawéan sadérék-sadérék istri ti luar pahumaan nu mantuan gawé. Sanajan manéhna parigel pisan dina pagawéan éta, manéhna tetep ngajénan sadérék-sadérék nu jadi pangawas pahumaan. Manéhna jadi tuladan alus keur kuring kabéh.

Angela Romano téh salah sahiji sadérék istri nu mantuan di pahumaan. Basa jadi Saksi, manéhna dibantuan ku Etta. Kuring nikah jeung Angie dina bulan April 1958 sarta geus ngawula Yéhuwa babarengan salila 58 taun. Kasatiaan Angie ka Yéhuwa milu nguatkeun perkawinan kuring duaan. Manéhna bijaksana jeung bisa diandelkeun teu sual masalah naon nu keur disanghareupan.

Basa stasiun radio WBBR di Staten Island dijual taun 1957, kuring ngawula di Bétel Brooklyn keur sawatara waktu. Tuluy kuring jeung Angie nikah, jadi kudu kaluar ti Bétel. Tilu taun kuring naratas di Staten Island. Malahan mah kuring gé pernah digawé ka jalma nu meuli stasiun WBBR, nu ngaranna diganti jadi WPOW.

Kuring jeung Angie tetep hirup saderhana supaya bisa ngawula di mana waé. Taun 1961, kuring duaan narima tugas pikeun jadi panaratas istiméwa di Falls City, Nebraska. Tapi teu lila, kuring duaan diondang pikeun miluan Sakola Palayanan Karajaan salila sabulan di South Lansing, New York. Kuring resep pisan diajar di ditu. Sugan téh bakal dikirim balik deui ka Nebraska, ari pék téh ditugaskeun jadi misionaris di Kamboja! Nagri ieu téh nagri nu éndah di Asia Tenggara. Di ditu, kuring ningali, ngadéngé, jeung ngarasakeun hal-hal nu can pernah kaalaman. Kuring bener-bener hayang nyaritakeun warta hadé Karajaan ka jalma-jalma di ditu.

Basa kaayaan pulitik di Kamboja barobah, kuring duaan kudu pindah ka Vietnam Selatan. Sanggeus meunang dua taun, hanjakalna kuring gering parna. Jadi, kuring balik ka Amerika Serikat pikeun mulihkeun kaséhatan. Waktu geus cageur, kuring naratas deui.

Dina bulan Maret 1965, kuring ditugaskeun pikeun nganjangan sidang-sidang. Salila 33 taun, kuring duaan ngawula dina pagawéan wilayah jeung distrik sarta ngabantu kongrés-kongrés. Kuring resep kana pagawéan ieu lantaran kongrés téh nyenangkeun keur kuring. Keur sababaraha taun, kuring duaan nganjangan sidang-sidang di daérah New York City, ogé kongrés-kongrés nu diayakeun di Yankee Stadium.

Mangtaun-taun, kuring jeung Angie narima loba tugas anyar nu teu gampang. Taun 1995, kuring ditugaskeun pikeun ngajar di Sakola Palatihan Palayanan. Tilu taun ti harita, kuring duaan diondang ka Bétel.  Sanggeus 40 taun, kuring bungah bisa balik deui ka Bétel, tempat kuring ngamimitian dines sapinuh waktu husus. Pikeun sawatara waktu, kuring ngawula di Departemén Dines jeung ngajar di sakola-sakola. Taun 2007, Badan Pingpinan ngadegkeun Departemén Sakola-Sakola Téokratis pikeun ngurus sakola-sakola nu diayakeun di Bétel. Salila sababaraha taun, kuring jadi pangawasna.

Sababaraha taun katukang, aya loba parobahan dina sakola-sakola di Bétel. Sakola kanggo Kokolot Sidang dimimitian taun 2008. Dina waktu leuwih ti dua taun, aya leuwih ti 12.000 kokolot sidang nu diajar di Patterson jeung di Bétel Brooklyn. Ayeuna mah sakola éta diayakeun di loba tempat. Taun 2010, Sakola Palatihan Palayanan diganti ngaranna jadi Sakola Alkitab kanggo Bujangan Kristen, jeung aya sakola anyar nu diayakeun nyaéta Sakola Alkitab kanggo Pasangan Kristen.

Dina bulan Séptémber 2014, dua sakola éta dihijikeun jadi Sakola kanggo Pawarta Injil Karajaan. Pasangan Kristen jeung sadérék nu laléngoh kénéh, boh lalaki boh awéwé, bisa milu ieu sakola. Sadérék-sadérék di sakuliah dunya pastina barungah lantaran sakola ieu gé bakal diayakeun di nagara maranéhna. Ngabungahkeun pisan lantaran leuwih loba sadérék bisa milu sakola ieu. Kuring ogé resep bisa panggih jeung sadérék-sadérék nu geus nyaluyukeun hirupna sangkan bisa narima palatihan ieu.

Basa nineung deui hirup kuring ti saacanna dibaptis di leuit nu tiris nepi ka ayeuna, kuring nganuhunkeun ka Yéhuwa lantaran bisa panggih jeung sadérék-sadérék nu bijaksana. Maranéhna mantuan kuring jadi leuwih wanoh jeung leuwih enya-enya ngawula ka Yéhuwa. Aya nu leuwih ngora, aya ogé nu leuwih kolot. Lolobana ti budaya nu béda jeung kuring. Tapi, tina lalampahan jeung sikepna, kaciri lamun maranéhna nyaah pisan ka Yéhuwa. Sukur ka Yéhuwa, kuring boga loba sobat nu bisa dipiconto.