Saksi-Saksi Yéhuwa téh ngahargaan pamaréntah sarta lambang nagara. Abdi sadaya gé teu ngahalang-halang batur pikeun hormat bandéra atawa nyanyi lagu kabangsaan. a

 Sanajan kitu, Saksi-Saksi Yéhuwa teu ngalakukeun hal-hal éta sabab abdi sadaya percaya yén éta teu sajalan jeung pangajaran Alkitab. Mugia Anjeun tiasa ngahargaan putusan abdi sadaya, sarua siga abdi sadaya ngahargaan putusan Anjeun.

Dina artikel ieu

•  Naon nu diajarkeun ku Alkitab?

•  Kumaha lamun hormat bandéra jeung nyanyi lagu kabangsaan téh diwajibkeun ku hukum?

•  Naha enya Saksi-Saksi Yéhuwa hayang nyebarkeun pandangan sosial jeung pulitikna?

 Aya dua pangajaran Alkitab nu mangaruhan putusan abdi sadaya:

•   Ngan Allah nu layak disembah. Dina lirik lagu kabangsaan téh sok aya jangji yén urang bakal ngabéla nagara leuwih ti sagalana. Padahal ceuk Alkitab, ”Manéh kudu nyembah ka Yéhuwa, Allah manéh. Ngan ka Anjeunna manéh kudu ngawula.” (Lukas 4:8) Éta sababna, Saksi-Saksi Yéhuwa henteu nyanyi lagu kabangsaan.

   Saksi-Saksi Yéhuwa gé teu hormat bandéra, sabab éta téh kaasup pamujaan. Éta dilarang ku Alkitab. (1 Korintus 10:14) Sababaraha ahli sajarah nyebutkeun yén bandéra nagara téh sabenerna lambang kaagamaan. Carlton J.H. Hayes ngomong, ”Nasionalisme téh saperti agama. Lambang utama jeung objék nu dipujana téh bandéra.” b Terus, Daniel P. Mannix, nu nulis buku ngeunaan urang Kristen dina abad kahiji, nyebutkeun, ”Urang Kristen nolak pikeun . . . méré sesembahan keur malaikat nu ngalindungan kaisar [Romawi]. Ari jaman ayeuna mah éta sarua jeung nolak pikeun hormat bandéra.” c

  Najan teu hormat bandéra, Saksi-Saksi Yéhuwa téh teu ngaruksak, ngaduruk, atawa ngalakukeun hal-hal séjén nu nunjukkeun yén abdi sadaya henteu ngahargaan lambang nagara.

•   Allah teu ngabéda-béda jalma. (Kisah 10:34, 35) Ceuk Alkitab, ”Ti hiji jalma, [Allah] ngajadikeun sagala bangsa.” (Kisah 17:26) Ku karana alesan éta, Saksi-Saksi Yéhuwa téh embung ngagulkeun hiji suku bangsa atawa nagara. Abdi sadaya ngahargaan sakabéh jalma, teu sual ti mana asalna atawa di mana maranéhna cicing.​—1 Pétrus 2:17.

 Saksi-Saksi Yéhuwa téh henteu ngalawan pamaréntah. Abdi sadaya yakin, pamaréntah téh bagian tina ”naon nu geus ditetepkeun ku Allah”. (Roma 13:1-7) Éta sababna, urang Kristen téh sakuduna taat ka pamaréntah.​—Lukas 20:25.

 Tapi, kumaha lamun hukum pamaréntah téh papalingpang jeung hukum Allah? Sakapeung, urang bisa ngirim paménta sacara resmi ka pamaréntah pikeun nyaluyukeun hukum. d Tapi lamun éta teu mungkin, Saksi-Saksi Yéhuwa mah milih pikeun ”leuwih taat ka Allah salaku pangawasa tibatan ka manusa”.​—Kisah 5:29.

 Henteu. Saksi-Saksi Yéhuwa mah teu milu campur kana masalah sosial jeung pulitik. Urang teu hormat bandéra jeung teu nyanyi lagu kabangsaan téh lain lantaran hayang nyebarkeun pandangan pulitik sorangan, tapi urang mah ngan nuturkeun naon nu diajarkeun ku Alkitab.