NI MWISHONI mwa mwezi wa Novemba 1932 jijini Mexico City. Juma moja tu mapema, taa za barabarani zinazotumia umeme zilikuwa zimezinduliwa katika jiji hilo lenye shughuli nyingi na wakazi zaidi ya milioni moja. Lakini sasa habari kuhusu taa hizo zilikuwa zimepitwa na wakati. Waandishi wa habari walikazia fikira tukio la juma hili. Wakiwa wamejiandaa na kamera zao kwenye kituo cha garimoshi, wanamsubiri mgeni wa pekee, yaani, Joseph F. Rutherford, ambaye wakati huo alikuwa ndiye msimamizi wa shirika la Watch Tower Society. Mashahidi wenyeji pia wamewasili ili kumkaribisha kwa uchangamfu Ndugu Rutherford, ambaye amekuja kuhudhuria kusanyiko lao la kitaifa la siku tatu.

Gazeti The Golden Age lilisema hivi: “Hapana shaka kwamba kusanyiko hili litakumbukwa likiwa hatua muhimu katika ukuzi wa Kweli katika jamhuri ya Mexico.” Lakini ni nini kilichofanya kusanyiko hilo lililohudhuriwa na watu 150 hivi tu liwe la pekee?

Kabla ya tukio hilo, ukuzi wa Ufalme ulikuwa mdogo sana nchini Mexico. Tangu mwaka wa 1919, makusanyiko madogo yalikuwa yakifanywa, lakini idadi ya makutaniko ilipungua katika miaka iliyofuata. Kufunguliwa kwa ofisi ya tawi jijini Mexico City katika mwaka wa 1929 kulionekana kama kungekuwa na matokeo mazuri. Hata hivyo, kulikuwa na vikwazo fulani. Kolpota mmoja alipoagizwa aache kuchanganya biashara na kazi ya kuhubiri, kwa hasira aliacha kweli na kuanzisha kikundi chake cha kujifunza Biblia. Wakati huohuo, mwangalizi wa ofisi ya tawi alijihusisha katika mwenendo usio wa Kimaandiko na hivyo ikabidi aondolewe. Mashahidi washikamanifu nchini Mexico walihitaji kuimarishwa kiroho.

Wakati wa ziara yake, Ndugu Rutherford aliwatia moyo ndugu hao waaminifu kwa kutoa hotuba mbili za kusanyiko zenye kusisimua na hotuba tano zilizokuwa zimerekodiwa. Hiyo ilikuwa ni mara ya kwanza kwa vituo vya redio nchini Mexico kutangaza habari njema kotekote nchini humo. Baada ya kusanyiko, mwangalizi mpya wa ofisi aliyeteuliwa alipanga upya kazi, na Mashahidi wenye bidii walisonga mbele wakiwa na bidii na baraka za Yehova.

Mwaka uliofuata, makusanyiko mawili yalifanywa nchini humo, moja katika jiji la bandari la Veracruz na lingine jijini Mexico City. Kazi yao ya bidii shambani ilianza kuwa na matokeo mazuri. Katika mwaka wa 1931 kulikuwa na wahubiri 82. Miaka kumi baadaye, idadi hiyo iliongezeka mara kumi! Watu 1,000 hivi walikuja jijini Mexico City kwa ajili ya Kusanyiko la Kitheokrasi la mwaka wa 1941.

Mnamo 1943 Mashahidi walivaa mabango yaliyotangaza Kusanyiko la Kitheokrasi la “Taifa Huru” lililofanywa katika majiji 12 nchini Mexico. * Mabango mawili yalining’inizwa mabegani, moja likiwa mbele na lingine nyuma, hiyo ikiwa mbinu ya kutangaza ambayo ilitumiwa na Mashahidi tangu mwaka wa 1936.

Likizungumzia kuhusu mafanikio ya maandamano hayo ya kutangaza kusanyiko jijini Mexico City, gazeti La Nación lilisema hivi: “Siku ya kwanza [ya kusanyiko, Mashahidi] waliombwa waalike watu wengi zaidi. Siku iliyofuata, eneo la kusanyiko likawa dogo kuliko idadi ya watu.” Matokeo ya maandamano hayo hayakuwafurahisha viongozi wa Kanisa Katoliki, nao wakaanzisha kampeni dhidi ya Mashahidi. Licha ya upinzani huo, ndugu na dada jasiri waliendelea kutangaza mitaani. Gazeti hilo liliripoti hivi pia: “Wanaume na wanawake waliojaa jijini walionekana kila mahali wakiwa wamevaa mabango.” Makala hiyo ilikuwa na picha ya akina ndugu wakiwa mitaani jijini Mexico City. Chini yake kulikuwa na maelezo haya: “Mitaa yavamiwa.”

Katika miaka hiyo, Mashahidi wengi walihitaji kujidhabihu sana ili kuhudhuria makusanyiko machache yaliyofanywa nchini Mexico. Wajumbe wengi walitoka maeneo ya mbali ya vijijini ambako garimoshi au barabara hazikufika. Kutaniko moja liliandika hivi: “Mawasiliano ya simu tu ndiyo yaliyokuwa karibu na eneo letu.” Hivyo, wajumbe walilazimika kusafiri kwa punda au kutembea kwa siku nyingi ili kufika kwenye kituo cha garimoshi litakalowafikisha kwenye jiji la kusanyiko.

Mashahidi wengi walikuwa maskini na ilikuwa vigumu sana kwao kupata nauli ya kwenda kusanyikoni. Walipofika, baadhi yao wangeishi na Mashahidi wenyeji ambao waliwakaribisha kwa upendo. Wengine walilala kwenye Majumba ya Ufalme. Pindi moja, wajumbe 90 hivi walilala kwenye ofisi ya tawi, ambako walipewa “katoni 20 za kulalia kila mmoja, kwa safu.” Kitabu cha Mwaka kilieleza kwamba wageni hao wenye shukrani walisema “vitanda [hivyo vilikuwa] laini na vyenye joto kuliko sakafu.”

Mashahidi hao wenye kuthamini waliokusanyika kwa shangwe kwa ajili ya kusanyiko hilo la Kikristo walihisi kwamba dhabihu yoyote waliyofanya ilifaa. Leo, idadi ya wahubiri nchini Mexico inapokaribia milioni moja, bado akina ndugu wana roho hiyo ya kuthamini. * Ripoti ya ofisi ya tawi ya mwaka 1949 kutoka Mexico ilisema hivi kuhusu akina ndugu nchini humo: “Hali ngumu wanazokabili hazijadhoofisha roho yao katika utendaji wa kiroho kwa sababu kila kusanyiko linalofanywa linakuwa msingi wa mazungumzo kwa muda mrefu na akina ndugu huuliza hivi mara nyingi, Tutakuwa na kusanyiko lingine lini?” Roho ambayo ndugu hao walionyesha wakati huo, inaonekana hadi leo.​—Hifadhi yetu ya vitu vya kale, Amerika ya Kati.