Simulizi la Maisha

Kuishi Maisha Sahili Ili Kumtumikia Yehova

KAMA LILIVYOSIMULIWA NA CLARA GERBER MOYER

Nina umri wa miaka 92 na siwezi kutembea vizuri, lakini bado nina akili nzuri yenye kushika mambo. Ninashukuru kama nini kuwa na pendeleo la kumtumikia Yehova tangu utotoni! Kuishi maisha sahili, yasiyo na mambo mengi kumesaidia sana katika pendeleo hilo lenye thamani.

NILIZALIWA Agosti 18, 1907, huko Alliance, Ohio, Marekani, nami ni mtoto wa kwanza kati ya watoto watano. Nilipokuwa na umri wa miaka minane, mhudumu wa wakati wote wa Wanafunzi wa Biblia, kama Mashahidi wa Yehova walivyoitwa, alikuja kwenye shamba letu la ng’ombe kwa baiskeli. Alikutana na mama yetu, Laura Gerber, mlangoni na kumwuliza kama anajua ni kwa nini uovu umeruhusiwa. Mama alikuwa akijiuliza swali hilo sikuzote.

Baada ya kushauriana na Baba, ambaye alikuwa nje kwenye ghala, Mama aliomba aletewe mabuku sita ya Studies in the Scriptures. Alifurahia sana kusoma mabuku hayo na kuguswa moyo sana na kweli za Biblia alizokuwa akijifunza. Alisoma Buku la 6, The New Creation, na kuelewa vizuri uhitaji wa ubatizo wa Kikristo wa kuzamishwa. Kwa kuwa hakujua angewapataje Wanafunzi wa Biblia, alimwomba Baba ambatize kwenye kijito kilichokuwa kwenye shamba, hata ingawa ulikuwa mwezi wenye baridi wa Machi 1916.

Muda mfupi baadaye Mama akaona tangazo kwenye gazeti la habari juu ya hotuba ambayo ingetolewa katika jumba lililoitwa Daughters of Veterans Hall mjini Alliance. Hotuba hiyo ilikuwa na kichwa “Mpango wa Mungu wa Muda Mrefu.” Alichukua hatua mara moja kwa kuwa Buku la Kwanza la Studies in the Scriptures lilikuwa na kichwa hichohicho. Kigari cha farasi kiliwekwa tayari na sote katika familia tukasafiri kwenda kwenye mkutano wetu wa kwanza kwa kigari hicho. Tokea wakati huo na kuendelea tulihudhuria  mikutano Jumapili na Jumatano jioni katika nyumba za akina ndugu. Muda mfupi baadaye, Mama akabatizwa tena na mwakilishi wa kutaniko la Kikristo. Hatimaye, Baba ambaye sikuzote alikuwa na shughuli nyingi shambani alipendezwa na funzo la Biblia na kubatizwa miaka kadhaa baadaye.

Kukutana na Wenye Kuongoza

Mnamo Juni 10, 1917, J. F. Rutherford, aliyekuwa msimamizi wa Watch Tower Society wakati huo, alizuru Alliance kuzungumzia hotuba “Kwa Nini Mataifa Hupigana.” Nilikuwa na umri wa miaka tisa na nilisikiliza hotuba hiyo pamoja na wazazi wetu na ndugu zangu wawili, Willie na Charles. Zaidi ya watu mia moja walihudhuria. Baada ya hotuba ya Ndugu Rutherford, wengi kati ya wale waliohudhuria walisimama nje ya jumba la Columbia Theater, ambapo hotuba hiyo ilitolewa, ili kupigwa picha. Juma lililofuata, mahali papo hapo, A. H. Macmillan akatoa hotuba yenye kichwa “Ufalme wa Mungu Unaokuja.” Lilikuwa pendeleo kwetu kwa ndugu hao kuzuru mji wetu mdogo.

Mikusanyiko ya Mapema ya Kukumbukwa

Nilihudhuria mkusanyiko wa kwanza mwaka wa 1918 huko Atwater, Ohio, kilometa chache kutoka Alliance. Mama aliuliza mwakilishi wa Sosaiti huko kama nina umri wa kutosha kubatizwa. Nilihisi kwamba nilikuwa nimejiweka wakfu kikweli kwa Mungu ili kufanya mapenzi yake, hivyo nikaruhusiwa kubatizwa siku hiyo kwenye kijito kilichokuwa karibu na shamba la matofaa. Nilibadilisha nguo zangu katika hema ambalo akina ndugu walipiga kwa kusudi hilo na kubatizwa nikiwa nimevalia nguo nzito ya kulalia.

Mnamo Septemba 1919, mimi na wazazi wangu tulipanda gari-moshi kwenda Sandusky, Ohio, kwenye Ziwa Erie. Huko tukapanda mashua, na baada ya muda mfupi, tukafika Cedar Point ambako mkusanyiko wetu wa kukumbukwa ulifanywa. Tuliposhuka mashua, gatini palikuwa na kibanda chenye chakula cha mchana. Nilinunua hambaga, ambayo wakati huo ilikuwa chakula cha hali ya juu kwangu. Ilikuwa tamu wee! Mkusanyiko wetu wa siku nane ulikuwa na kilele cha wahudhuriaji 7,000. Hakukuwa na mfumo wa kuhutubia watu wote, hivyo ilinibidi nisikilize kwa makini sana.

Kwenye mkusanyiko huo gazeti-jenzi la Mnara wa Mlinzi, liitwalo The Golden Age (ambalo sasa ni Amkeni!), lilitolewa. Ili nihudhurie mkusanyiko huo nilikosa juma la kwanza la shule, lakini jambo hilo lilistahili. Cedar Point palikuwa mahali pa kustarehe, na kulikuweko na wapishi kwenye mkahawa ambao waliwatayarishia wajumbe vyakula. Lakini kwa sababu fulani, wapishi na wahudumu wakasusia kazi, kwa hiyo ndugu Wakristo waliokuwa na ujuzi fulani wa kupika wakaanza kuwatayarishia wajumbe vyakula kwa bidii. Kwa miongo mingi iliyofuata, watu wa Yehova walitayarisha vyakula vyao wenyewe kwenye makusanyiko na mikusanyiko.

Pia, tulikuwa na pendeleo la kurudi Cedar Point mnamo Septemba 1922 kwa mkusanyiko wa siku tisa ambao ulikuwa na kilele cha zaidi ya wahudhuriaji 18,000. Wakati huo ndipo Ndugu Rutherford alipotutia moyo ‘tutangaze, tutangaze, tutangaze, Mfalme na ufalme wake.’ Hata hivyo, nilikuwa nimeanza huduma kwa kugawa trakti na gazeti la The Golden Age miaka kadhaa mapema.

Kuthamini Huduma

Mapema mwaka wa 1918, nilishiriki kutoa trakti The Fall of Babylon katika mashamba yaliyokuwa karibu. Kwa sababu ya baridi, tulikuwa tukichoma jiwe laini kwenye meko ya kuni nyumbani kisha kulibeba kwenye kigari ili kupasha miguu yetu moto. Tulivalia makoti mazito na kofia, kwa kuwa kigari hicho kilikuwa na paa tu na pazia zilizofunika pande zote mbili wala hakikuwa na kipasha-moto. Hata hivyo, hizo zilikuwa nyakati za furaha.

Mwaka wa 1920, chapa ya pekee The Finished Mystery, iitwayo ZG, ilitayarishwa ikiwa kama gazeti. * Mimi na wazazi wangu tuliondoka kwenda jijini Alliance tukiwa na kichapo hicho. Wakati huo kila mtu alienda kuhubiri peke yake, hivyo  kwa wasiwasi nikapanda kwenye veranda ambapo watu kadhaa walikuwa wameketi. Baada ya kuwahubiria, mwanamke mmoja alisema: “Yeye kwa kweli anatoa hotuba fupi nzuri,” kisha akachukua kichapo hicho. Niliangusha ZG 13 siku hiyo, mara yangu ya kwanza kuhubiri kirasmi nyumba hadi nyumba na kwa muda mrefu zaidi.

Nilipokuwa katika darasa la tisa, Mama alishikwa na nimonia na kulala kitandani kwa zaidi ya mwezi mmoja. Dada yangu mdogo zaidi, Hazel, alikuwa kitoto kichanga, hivyo nikaacha shule ili nisaidie kazi ya shambani na ya kutunza watoto. Hata hivyo, familia yetu iliithamini sana kweli ya Biblia, na tulihudhuria kwa ukawaida mikutano yote ya kutaniko.

Mwaka wa 1928, kwenye Ukumbusho wa kifo cha Yesu, trakti yenye kichwa “Where Are the Nine?” ilitolewa kwa wote waliohudhuria. Ilizungumzia Luka 17:11-19, ambapo Biblia husema kwamba mmoja tu kati ya wakoma kumi waliotakaswa ndiye ambaye alimshukuru Yesu kwa unyenyekevu kwa ponyo hilo la kimuujiza. Jambo hilo lilinigusa moyo. Nikajiuliza, ‘Mimi ni mwenye shukrani kadiri gani?’

Kwa kuwa hali nyumbani ilikuwa nzuri na nilikuwa na afya nzuri, bila madaraka yoyote, niliamua kuondoka nyumbani na kujiunga na utumishi wa upainia, kama vile huduma ya wakati wote inavyoitwa. Wazazi wangu walinitia moyo kufanya hivyo. Hivyo, mimi na mwenzangu, Agnes Aleta, tukapata mgawo, na mnamo Agosti 28, 1928, tukapanda gari-moshi saa 3:00 usiku. Kila mmoja wetu alikuwa na sanduku moja na mkoba mmoja wa kubebea vichapo vyetu vya Biblia. Kwenye kituo cha gari-moshi, dada zangu na wazazi wangu walilia, nasi tukalia pia. Nilifikiri huenda nisiwaone tena, kwa kuwa tuliamini kwamba Har–Magedoni ilikuwa karibu. Asubuhi iliyofuata, tukawasili kwenye mgawo wetu huko Brooksville, Kentucky.

Tulipanga chumba kimoja kidogo katika nyumba moja ya kupanga, tukanunua mikebe ya spageti na pia tukajitayarishia sandwichi. Kila siku tulienda sehemu tofauti, kila mtu akihubiri peke yake na kutolea wenye nyumba mabuku matano kwa mchango wa dola 1.98. Tulimaliza kuhubiri mji huo hatua kwa hatua na kukutana na watu wengi ambao walipendezwa sana na Biblia.

Kwa muda wa miezi mitatu hivi, tulikuwa tumetembelea kila mtu katika mji wa Brooksville na maeneo ya karibu kutia ndani mji wa Augusta. Hivyo tukaondoka kwenda kuhubiri katika miji ya Maysville, Paris, na Richmond. Kwa miaka mitatu iliyofuata, tulihubiri wilaya nyingi za Kentucky ambazo hazikuwa na makutaniko. Mara nyingi tulisaidiwa na rafiki na washiriki wa familia kutoka Ohio ambao walisafiri kwa gari na kujiunga nasi katika huduma kwa muda wa juma moja au zaidi kila walipokuja.

Mikusanyiko Mingine ya Kukumbukwa

Mkusanyiko uliofanywa Columbus, Ohio, Julai 24-30, 1931, ni wa kukumbukwa kwelikweli. Huko ndiko ilikotangazwa kwamba tungetambulishwa kwa jina lenye kutegemea Biblia, Mashahidi wa Yehova. (Isaya 43:12) Awali, watu walipotuuliza sisi ni wa dini gani, tulisema, “Wanafunzi wa Biblia wa Kimataifa.” Lakini jina hilo halikututambulisha vizuri, kwa kuwa kulikuwa na wanafunzi wa Biblia wa vikundi mbalimbali vya kidini.

Mwenzangu, Agnes, alikuwa ameolewa, na nilikuwa peke yangu; hivyo nilifurahi ilipotangazwa kwamba wale waliokuwa wakitafuta painia-mwenzi waripoti mahali fulani. Hapo nikakutana na Bertha na Elsie Garty na Bessie Ensminger. Walikuwa na magari mawili na walikuwa wakitafuta dada wa nne aliye painia ili wahubiri pamoja naye. Tuliondoka mkusanyikoni pamoja, japo hatukuwa tumekutana hapo awali.

Wakati wa kiangazi tulihubiri kotekote katika jimbo la Pennsylvania. Kisha majira ya baridi kali yalipokaribia, tukaomba migawo ya kwenda katika majimbo ya kusini ya North Carolina, Virginia, na Maryland yenye joto zaidi. Tulirudi kaskazini wakati wa masika. Wakati huo mapainia walikuwa na desturi ya kufanya hivyo. Mwaka wa 1934, John Booth na Rudolph Abbuhl, ambao walifuata desturi hiyo, waliandamana na Ralph Moyer na Willard ndugu yake mdogo kwenda Hazard, Kentucky.

Nilikuwa nimekutana na Ralph katika pindi kadhaa na tulifahamiana vema zaidi wakati wa mkusanyiko mkubwa huko Washington, D.C., uliofanywa kuanzia Mei 30 hadi Juni 3, 1935. Nilikuwa nimeketi pamoja na Ralph kwenye roshani  wakati hotuba ilipotolewa juu ya “halaiki kubwa,” au “mkutano mkubwa.” (Ufunuo 7:9-14) Hadi wakati huo tuliamini kwamba wale wa halaiki kubwa walikuwa washiriki wa jamii ya kimbingu wenye imani kidogo ikilinganishwa na ya wale 144,000. (Ufunuo 14:1-3) Hivyo, sikutaka kuwa mmoja wao!

Wakati Ndugu Rutherford alipoeleza kwamba wale wa halaiki kubwa walikuwa jamii ya kidunia ya waokokaji waaminifu wa Har–Magedoni, wengi walishangaa. Kisha akawaalika wale wa halaiki kubwa kusimama. Mimi sikusimama, lakini Ralph akasimama. Baadaye, nikaelewa mambo vizuri zaidi, hivyo mwaka wa 1935 nikaacha kushiriki mkate na divai kwenye Ukumbusho wa kifo cha Kristo. Lakini Mama akaendelea kushiriki hadi alipokufa mnamo Novemba 1957.

Mwenzi wa Kudumu

Tuliendelea kuandikiana barua na Ralph. Nilikuwa nikitumikia katika eneo la Lake Placid, New York, naye alikuwa Pennsylvania. Mwaka wa 1936 alitengeneza trela ambayo angeweza kukokota kwa gari lake. Aliisafirisha kutoka Pottstown, Pennsylvania hadi Newark, New Jersey, kwa ajili ya mkusanyiko uliofanywa huko mnamo Oktoba 16-18. Jioni moja baada ya programu, baadhi yetu mapainia tukaenda kuona trela mpya ya Ralph. Mimi na yeye tulikuwa tumesimama ndani ya trela hiyo karibu na beseni ndogo ya kuoshea vyombo iliyotengenezwa humo ndani, ndipo akaniuliza, “Je, unapenda trela hii?”

Nilipotikisa kichwa kwa kukubali, akaniuliza, “Je, ungependa kuishi ndani yake?”

“Ndiyo,” nikajibu, naye akanibusu kwa wororo, jambo ambalo sitalisahau. Siku kadhaa baadaye, tukapata kibali cha kuoana. Mnamo Oktoba 19, siku moja baada ya mkusanyiko huo, tulienda Brooklyn na kutembelea jengo la uchapaji la Watch Tower Society. Kisha tukaomba tupewe eneo la kuhubiri. Grant Suiter ndiye aliyesimamia maeneo, naye akataka kujua ni nani ambaye angehubiri eneo hilo. Ralph akasema, “Tutahubiri eneo hilo ikiwa tunaweza kufunga ndoa.”

“Mkirudi saa 11:00 jioni, tunaweza kushughulikia jambo hilo,” Ndugu Suiter akajibu. Hivyo, jioni hiyo tukafunga ndoa katika nyumba ya Shahidi mmoja huko Brooklyn Heights. Tulikula chakula pamoja na rafiki kadhaa kwenye mkahawa mmoja huko, kisha tukasafiri kwa gari la umma hadi Newark, New Jersey ambako Ralph alikuwa ameacha trela yake.

Muda mfupi baadaye, tukasafiri kwenda Heathsville, Virginia, mgawo wetu wa kwanza tukiwa mapainia. Tulihubiri katika Wilaya ya Northumberland, kisha tukaondoka kwenda wilaya ya Fulton na ya Franklin huko Pennsylvania. Mwaka wa 1939, Ralph alialikwa kufanya kazi ya kanda ya dunia ya kutembelea makutaniko kadhaa kwa zamu. Tulitembelea makutaniko katika jimbo la Tennessee. Mwaka uliofuata mwana wetu, Allen, akazaliwa, na mwaka wa 1941, kazi ya kanda ya dunia ikakomeshwa. Basi tukapewa mgawo wa kwenda Marion, Virginia, tukiwa  mapainia wa pekee. Wakati huo, mgawo huo ulimaanisha kutumia muda wa saa 200 kwa mwezi katika huduma.

Kufanya Marekebisho

Nililazimika kuacha huduma ya painia wa pekee mwaka wa 1943. Ningeweza tu kuishi katika trela ndogo, kumtunza mtoto mdogo, kutayarisha chakula, kufua nguo na kutumia muda wa saa 60 kila mwezi. Lakini Ralph aliendelea akiwa painia wa pekee.

Tulirudi Alliance, Ohio, mwaka wa 1945, tukauza trela iliyokuwa makao yetu kwa miaka tisa, tukahama kwenda kukaa na wazazi wangu katika nyumba ya shambani. Binti yetu Rebekah alizaliwa kwenye ukumbi wa mbele wa nyumba hiyo. Ralph aliajiriwa kazi isiyo ya wakati wote mjini na kuendelea akiwa painia wa kawaida. Nilifanya kazi shambani na kufanya yote niliyoweza ili kumsaidia aendelee kupainia. Ingawa familia yangu ilitupatia shamba na nyumba bure, Ralph alikataa. Hakutaka chochote kituzuie tusifuatie kikamili zaidi masilahi ya Ufalme.

Mwaka wa 1950, tulihamia Pottstown, Pennsylvania, na kupanga nyumba kwa dola 25 kwa mwezi. Katika miaka 30 iliyofuata, kodi ya nyumba iliongezeka kufikia dola 75 tu. Tulihisi kwamba Yehova alikuwa akitusaidia kuishi maisha sahili. (Mathayo 6:31-33) Ralph alifanya kazi ya kinyozi siku tatu kwa juma. Kila juma tulijifunza Biblia na watoto wetu wawili, tukahudhuria mikutano ya kutaniko, na kuhubiri habari njema tukiwa familia. Ralph alitumikia akiwa mwangalizi-msimamizi wa kutaniko la huko. Kwa kuishi maisha sahili, tuliweza kufanya mengi katika utumishi wa Yehova.

Kifo cha Mume Wangu Mpendwa

Mnamo Mei 17, 1981, tulikuwa tumeketi katika Jumba la Ufalme tukisikiliza hotuba ya watu wote. Ralph alianza kuugua, akaenda nyuma ya jumba na kumpa mkaribishaji barua iliyosema kwamba alikuwa anaenda nyumbani. Sikutazamia Ralph afanye jambo kama hilo, hivyo nikaomba mtu fulani anipeleke nyumbani kwa gari mara moja. Ralph alikufa kwa mshtuko wa akili baada ya muda wa saa moja. Funzo la Mnara wa Mlinzi lilipomalizika asubuhi hiyo, kutaniko likatangaziwa kwamba amekufa.

Mwezi huo Ralph alikuwa tayari ametumia zaidi ya saa 50 katika huduma. Alitumia zaidi ya miaka 46 katika utumishi wa wakati wote akiwa painia. Aliongoza mafunzo ya Biblia na watu zaidi ya mia moja ambao hatimaye walibatizwa kuwa Mashahidi wa Yehova. Dhabihu zozote tulizofanya katika miaka hiyo zinastahili tukizingatia baraka za kiroho tulizopata.

Ninashukuru kwa Mapendeleo Yangu

Kwa miaka 18 iliyopita, nimeishi peke yangu, nikihudhuria mikutano, kuhubiria wengine kulingana na uwezo wangu, na kujifunza Neno la Mungu. Sasa ninaishi katika makao ya wazee. Nina fanicha chache katika nyumba na nimeamua kutokuwa na televisheni. Lakini ninaishi maisha yenye shughuli na yenye ufanisi kiroho. Wazazi wangu na ndugu zangu wawili walibaki waaminifu hadi kifo, na dada zangu wawili wanaendelea kwa uaminifu katika njia ya ile kweli.

Ninafurahi kwamba mwana wangu, Allen, anatumikia akiwa mzee Mkristo. Kwa miaka mingi ameweka mifumo ya sauti kwenye Majumba ya Ufalme na Majumba ya Kusanyiko na amefanya kazi ya kuweka vifaa vya sauti kwa ajili ya mikusanyiko ya wakati wa kiangazi. Mke wake ni mtumishi mwaminifu-mshikamanifu wa Mungu, na wana wao wawili wanatumikia wakiwa wazee. Binti yangu Rebekah Karres, ametumia miaka zaidi ya 35 katika huduma ya wakati wote, kutia ndani miaka minne katika makao makuu ya Mashahidi wa Yehova huko Brooklyn. Yeye na mume wake wametumia miaka 25 iliyopita katika kazi ya uangalizi katika sehemu mbalimbali za Marekani.

Yesu alisema Ufalme ni kama hazina iliyofichwa inayoweza kupatikana. (Mathayo 13:44) Ninashukuru kwamba familia yangu ilipata hazina hiyo miaka mingi iliyopita. Ni pendeleo lililoje kutazama nyuma miaka zaidi ya 80 ya utumishi wa kujitoa kwa Mungu—bila hata kujuta! Kama ningeweza kuishi maisha yangu tena, ningeishi vivyo hivyo kwa sababu, kwa kweli, ‘fadhili za Mungu ni njema kuliko uhai.’—Zaburi 63:3.

[Maelezo ya Chini]

[Picha katika ukurasa wa 23]

Tulisikiliza hotuba ya Ndugu Rutherford mwaka wa 1917 mjini Alliance, Ohio

[Picha katika ukurasa wa 23]

Nikiwa na Ralph mbele ya trela aliyotengeneza

[Picha katika ukurasa wa 24]

Nikiwa na watoto wangu wawili leo