Amani kwa Ajili ya Milenia Mpya?

MWAKA wa Kimataifa wa Utamaduni wa Amani ulianzishwa huko Paris na New York City, Septemba 14, 1999. Amani hiyo ilitangazwa na Kongamano Kuu la Umoja wa Mataifa kwa ajili ya mwaka wa 2000. Federico Mayor, ambaye zamani alikuwa mkurugenzi mkuu wa UNESCO, alisihi kwa dhati “kuanzishwe harakati ya ulimwenguni pote ya kuleta utamaduni wa amani na hali isiyokuwa na jeuri.”

Shirika la UNESCO lina msemo kwamba “kwa kuwa vita huanza katika akili za watu, vivyo hivyo amani yapaswa kuanza katika akili za watu.” Kwa kupatana na msemo huo, shirika hilo lanuia kuendeleza utamaduni wa amani kupitia “elimu, mazungumzo, na ushirikiano.” Bw. Mayor alisema kwamba haitoshi kuwa “wenye amani, haitoshi hata kuwa wapinga-vita, bali kuwa wafanya-amani.”

Inasikitisha kwamba mwaka wa 2000 haukuwa na amani hata kidogo. Historia ya siku hizi—kutia ndani matukio ya mwaka wa 2000—yamekazia hali ya mwanadamu ya kutoweza kuzuia vita na jeuri licha ya jitihada za unyofu za kufanya hivyo.

Hata hivyo, inafaa izingatiwe kwamba amani kwa kweli inahusianishwa na elimu. Miaka ipatayo 2,700 iliyopita, nabii Isaya alitabiri hivi: “Watoto wako wote watafundishwa na BWANA; na amani ya watoto wako itakuwa nyingi.” (Isaya 54:13, italiki ni zetu.) Nabii huyohuyo aliona kimbele wakati ambapo watu wa mataifa yote wangemiminika kwenye ibada safi ya Yehova Mungu ili kujifunza njia Zake. Matokeo yakiwa nini? “Nao watafua panga zao ziwe majembe, na mikuki yao iwe miundu; taifa halitainua upanga juu ya taifa lingine, wala hawatajifunza vita tena kamwe.” (Isaya 2:2-4, italiki ni zetu.) Kupatana na unabii huo, Mashahidi wa Yehova wanafanya kazi ya ulimwenguni pote ya kuelimisha ambayo tayari imewasaidia mamilioni kushinda chuki ya kitaifa na kijamii ambayo imesababisha vita vingi.

Hatimaye vita vitakoma kabisa chini ya Ufalme wa Mungu, ambao utaleta amani na usalama wenye kudumu duniani. (Zaburi 72:7; Danieli 2:44) Kisha maneno haya ya mtunga-zaburi yatatimizwa: ‘Yatazameni matendo ya BWANA, jinsi alivyofanya ukiwa katika nchi. Avikomesha vita hata mwisho wa dunia.’—Zaburi 46:8, 9.