“Je, Mnajua Ni kwa Nini Ninarudisha Pesa Zenu?”

“NINAHITAJI pesa sana,” akawaza Nana, mama ya wavulana watatu anayeishi huko Kaspi, Jamhuri ya Georgia, ambaye hana mume. Asubuhi moja, matumaini yake ya kupata pesa yalitimia. Aliokota lari 300 (dola 150 za Marekani) karibu na kituo cha polisi. Hakukuwa na mtu hapo karibu. Hizo zilikuwa pesa nyingi sana. Kwa kweli, Nana hakuwa ameona noti ya lari 100 (dola 50 za Marekani) tangu ianze kutumiwa miaka mitano iliyopita. Wafanyabiashara hawangeweza kupata kiasi hicho cha pesa hata baada ya kufanya biashara kwa miaka mingi.

‘Pesa hizi zitanifaidi namna gani iwapo nitapoteza imani yangu, hofu ya kimungu, na hali yangu ya kiroho?’ Nana akawaza. Alikuwa amesitawisha sifa hizo za Kikristo, na hata alivumilia mnyanyaso na kupigwa kwa ajili ya imani yake.

Nana alipoenda kwenye kituo cha polisi, aliona maofisa watano wakitafuta kitu fulani kwa bidii. Alitambua kwamba wanatafuta pesa, kwa hiyo aliwakaribia na kusema: “Je, mmepoteza kitu fulani?”

“Pesa,” wakajibu.

“Pesa ngapi?”

“Lari mia tatu!”

“Niliokota pesa zenu,” Nana akasema. Kisha akauliza: “Je, mnajua ni kwa nini ninarudisha pesa zenu?” Hawakujua.

“Kwa sababu mimi ni mmoja wa Mashahidi wa Yehova,” akaendelea kusema. “Kama singekuwa Shahidi wa Yehova, singalirudisha pesa zenu.”

Mkuu wa polisi ambaye alipoteza pesa hizo alimpa Nana lari 20 (dola 9 za Marekani) ili kumshukuru kwa unyofu wake.

Habari hiyo ilienea haraka katika wilaya yote ya Kaspi. Siku iliyofuata, mwanamke mmoja ambaye hufanya kazi ya usafi katika kituo hicho cha polisi alimwambia Nana hivi: “[Mkuu wa polisi] huwa na vitabu vyenu ofisini mwake. Sasa huenda akavithamini hata zaidi.” Hata ofisa mmoja wa polisi alisema: “Ikiwa watu wote wangekuwa Mashahidi wa Yehova, hakungekuwa na wahalifu.”