Simulizi la Maisha

Pendeleo la Kushiriki Upanuzi Baada ya Vita

LIMESIMULIWA NA FILIP S. HOFFMANN

Vita ya Pili ya Ulimwengu ilikuwa imekwisha tu Mei 1945. Desemba mwaka huo, Nathan H. Knorr, aliyekuwa akisimamia kazi ya kuhubiri ulimwenguni pote inayofanywa na Mashahidi wa Yehova, alizuru Denmark pamoja na mwandishi wake Milton G. Henschel, aliyekuwa na umri wa miaka 25. Jumba kubwa lilikodishwa ili kutumiwa wakati wa ziara hiyo iliyongojewa kwa hamu. Sisi vijana, tulifurahia sana hotuba ya Ndugu Henschel kwa sababu alikuwa wa rika letu, naye alikuwa amechagua hotuba yenye kichwa: “Mkumbuke Muumba wako siku za ujana wako.”—Mhubiri 12:1.

WAKATI wa ziara hiyo, tulipata habari kwamba kulikuwa na mambo yenye kufurahisha kuhusiana na kazi ya kuhubiri ulimwenguni pote na kwamba tungeweza kujiunga na kazi hiyo. (Mathayo 24:14) Kwa mfano, shule mpya ya kuzoeza wanaume na wanawake vijana kwa ajili ya kazi ya umishonari ilikuwa imeanzishwa nchini Marekani. Ndugu Knorr alikazia kwamba iwapo tungealikwa, tungelipiwa “tiketi ya kwenda tu” na kwamba hatungejua mahali ambapo tungetumwa. Hata hivyo, baadhi yetu tulipeleka maombi ya kujiunga na shule hiyo.

Kabla sijaeleza mambo yaliyotukia baada ya Vita ya Pili ya Ulimwengu, nitaanza na wakati nilipozaliwa mwaka wa 1919. Kuna mambo kadhaa yaliyotukia kabla na wakati wa vita ambayo yaliathiri sana maisha yangu.

Kweli ya Biblia Kutoka kwa Mtu Asiyefaa

Kabla sijazaliwa, Mama alisali kwamba mtoto wa kwanza ambaye angezaa, awe mishonari iwapo angekuwa wa kiume. Ndugu yake alikuwa mmoja wa Wanafunzi wa Biblia, kama Mashahidi wa Yehova walivyoitwa wakati huo,  lakini washiriki wa familia yao walimwona kuwa mtu asiyefaa. Tuliishi karibu na Copenhagen, na wakati Wanafunzi wa Biblia walipofanya makusanyiko yao ya kila mwaka huko, Mama alimwalika Mjomba Thomas, aliyeishi mbali nasi, aje kukaa pamoja nasi. Kwa kuwa Mjomba aliifahamu sana Biblia na alisababu kwa njia ya kiakili, Mama alikuwa Mwanafunzi wa Biblia mwaka wa 1930.

Mama aliipenda Biblia. Kwa kutii amri inayopatikana katika andiko la Kumbukumbu la Torati 6:7, alinifundisha mimi na dada yangu ‘alipokuwa ameketi nyumbani mwake, akitembea barabarani, akilala, au akiamka.’ Baada ya muda, nilianza kuhubiri nyumba kwa nyumba. Nilipenda kuzungumzia mafundisho kama vile nafsi isiyokufa na moto wa mateso, ambayo yalifundishwa makanisani. Ningeweza kutumia Biblia kwa njia inayofaa na kuwaonyesha kwamba mafundisho hayo hayakuwa sahihi.—Zaburi 146:3, 4; Mhubiri 9:5, 10; Ezekieli 18:4.

Familia Yetu Iliungana

Baada ya kusanyiko lililofanywa Copenhagen mwaka wa 1937, kulikuwa na uhitaji wa muda wa mahali pa kuweka vichapo kwenye ofisi ya tawi ya Mashahidi wa Yehova nchini Denmark. Nilikuwa nimemaliza masomo yangu katika chuo cha kibiashara na sikuwa na majukumu yoyote, kwa hiyo nikajitolea kusaidia mahali pa kuweka vichapo. Nilipomaliza kazi mahali pa kuweka vichapo, niliombwa nisaidie kazi katika ofisi ya tawi. Punde baada ya hapo, nilihama kutoka nyumbani na kwenda kwenye ofisi ya tawi ya Copenhagen, ingawa sikuwa nimebatizwa. Nilikomaa kiroho kwa sababu ya kushirikiana na Wakristo wakomavu kila siku. Mwaka uliofuata, Januari 1, 1938, nilionyesha wakfu wangu kwa Yehova Mungu kwa kubatizwa katika maji.

Vita ya Ulimwengu ya Pili ilianza Septemba 1939. Kisha, Aprili 9, 1940, Denmark ilitwaliwa na majeshi ya Ujerumani. Kwa kuwa raia wa Denmark walipewa uhuru kwa kiasi kikubwa, tulifaulu kuendelea kuhubiri.

Kisha jambo zuri sana likatokea. Baba akawa Shahidi mwaminifu na mwenye bidii, jambo lililoifurahisha familia nzima. Kwa hiyo, wakati mimi, na raia wengine wanne wa Denmark tulipoalikwa kuhudhuria darasa la nane la Shule ya Gileadi, familia nzima iliniunga mkono. Mtaala huo wa miezi mitano, ulioanza Septemba 1946,  ulifanywa kwenye eneo maridadi la chuo hicho nje tu ya South Lansing, katika Jimbo la New York.

Gileadi na Mazoezi Niliyopata Baadaye

Nikiwa Gileadi, nilipata marafiki wapya wazuri. Jioni moja nilipokuwa nikitembeatembea katika chuo hicho pamoja na Harold King kutoka Uingereza, tulizungumza kuhusu mahali ambapo huenda tukatumwa baada ya masomo. ‘Siamini kwamba sitaona tena majabali ya Dover,’ akasema Harold. Alisema kweli, kwa kuwa ilimchukua muda wa miaka 17 kabla hajaona tena majabali hayo, na minne kati ya miaka hiyo alikaa katika kifungo cha upweke nchini China kwa miaka minne na nusu! *

Tulipohitimu, nilitumwa Texas, Marekani, kutumikia nikiwa mwangalizi wa mzunguko, na kuzuru makutaniko ya Mashahidi wa Yehova ili kuyasaidia kiroho. Nilikaribishwa kwa uchangamfu. Ndugu wa eneo la Texas walifurahi kuwa na ndugu mwenzao mchanga kutoka Ulaya ambaye amehudhuria Shule ya Gileadi. Lakini baada ya kukaa Texas kwa miezi saba tu, niliitwa nikatumikie katika makao makuu ya Mashahidi wa Yehova huko Brooklyn, New York. Nikiwa huko, Ndugu Knorr alinipa kazi ya ofisi, na kuniagiza nijifunze jinsi kazi inavyofanywa katika idara zote. Kisha, nikirudi Denmark ningetumia mambo niliyojifunza, na kuhakikisha kwamba kila jambo linafanywa kama huko Brooklyn. Lengo lilikuwa kufanya ofisi za tawi ulimwenguni pote zifanye kazi kwa njia moja na kwa matokeo zaidi. Baadaye, Ndugu Knorr alinihamisha hadi Ujerumani.

Kutumia Maagizo Katika Ofisi za Tawi

Nilipowasili Wiesbaden, Ujerumani, mnamo Julai 1949, majiji mengi ya Ujerumani bado yalikuwa magofu. Wale waliokuwa wakisimamia kazi ya kuhubiri ni wanaume waliokuwa wamenyanyaswa tangu Hitler achukue uongozi mwaka wa 1933. Baadhi yao walikuwa wametiwa gerezani na kwenye kambi za mateso kwa miaka minane hadi kumi au hata zaidi! Nilifanya kazi na watumishi hao wa Yehova kwa muda wa miaka mitatu na nusu. Kielelezo chao cha pekee kinanikumbusha maneno ya mwanahistoria wa Ujerumani Gabriele Yonan, aliyeandika hivi: “Iwapo Wakristo hao waaminifu hawangeweka kielelezo hicho wakati wa udikteta wa chama cha National Socialist, mnyanyaso katika kambi ya mateso ya Auschwitz na yale Maangamizi Makubwa, tungetilia shaka uwezekano wa kutimiza mafundisho ya Kikristo ya Yesu.”

Kazi niliyofanya katika ofisi ya tawi ni kama ile niliyofanya nchini Denmark: kuanzisha mpango mpya wa kushughulikia mambo ya kitengenezo kwa njia ileile. Ndugu Wajerumani walipotambua kwamba mabadiliko hayo hayakukusudiwa kuchambua kazi yao—bali kuleta ushirikiano kati ya ofisi mbalimbali za tawi na makao makuu—walifurahi na wakauunga mkono mpango huo.

Mnamo mwaka wa 1952 nilipokea barua kutoka ofisi ya Ndugu Knorr iliyoniagiza nihamie ofisi ya tawi ya Bern, Uswisi. Nilipewa mgawo wa kutumikia nikiwa mwangalizi wa ofisi ya tawi katika nchi hiyo, kuanzia Januari 1, 1953.

 Napata Shangwe Tena Nchini Uswisi

Muda mfupi baada ya kuwasili nchini Uswisi, nilikutana na Esther kwenye kusanyiko moja, na punde si punde tukachumbiana. Mnamo Agosti 1954, Ndugu Knorr aliniagiza niende Brooklyn, ambapo ningefanya kazi nyingine yenye kusisimua. Mpango mpya ulikuwa ukianzishwa kwa kuwa idadi ya ofisi za tawi ulimwenguni ilikuwa imeongezeka na ofisi nyingi zilikuwa zimepanuliwa. Dunia ilikuwa imegawanywa katika maeneo mbalimbali na kila eneo lingetumikiwa na mwangalizi wa eneo la dunia. Nilipewa mgawo wa kutumikia maeneo mawili: Ulaya na Mediterania.

Baada ya kuzuru Brooklyn kwa muda mfupi, nilirudi Uswisi na kujitayarisha kuzuru maeneo niliyogawiwa. Nilifunga ndoa na Esther, naye akajiunga nami kutumikia kwenye ofisi ya tawi nchini Uswisi. Katika ziara yangu ya kwanza nilitembelea makao ya mishonari na ofisi za tawi nchini Italia, Ugiriki, Saiprasi, nchi za Mashariki ya Kati na pwani ya Afrika Kaskazini, Hispania na Ureno—jumla ya nchi 13. Baada ya kuzuru Bern tena, niliendelea kuzuru nchi zote za Ulaya, magharibi mwa Nchi za Kikomunisti. Katika mwaka wetu wa kwanza tangu tuoane, nilikaa mbali na nyumbani kwa miezi sita, nikiwatumikia ndugu zetu Wakristo.

Hali Zabadilika

Mnamo mwaka wa 1957, Esther alitambua kwamba ni mjamzito, na kwa kuwa ni vigumu kwa wazazi wenye watoto kutumikia katika ofisi ya tawi, tuliamua kuhamia Denmark, ambapo Baba alitukaribisha tuishi naye. Esther alimtunza binti yetu, Rakel, na baba yangu pia, huku mimi nikisaidia kazi katika ofisi mpya ya tawi iliyokuwa imejengwa. Nilifundisha Shule ya Huduma ya Ufalme ya wazee wa kutaniko na pia nikaendelea kutumikia nikiwa mwangalizi wa eneo la dunia.

Kazi ya mwangalizi wa eneo la dunia ilihusisha kusafiri kwa muda mrefu, na kwa kusikitisha sikumwona binti yangu kwa muda mrefu. Jambo hilo lilikuwa na matokeo fulani. Pindi moja, nilikaa Paris kwa muda, ambapo tulianzisha matbaa ndogo. Esther na Rakel waliwasili kwa gari moshi huko Gare du Nord kuja kuniona. Mimi na Léopold Jontès kutoka ofisi ya tawi tulienda kuwalaki. Rakel alisimama kwenye ngazi zilizokuwa kando ya reli, akamtazama Léopold, kisha mimi, akamtazama Léopold tena, kisha akamrukia Léopold na kumkumbatia!

 Badiliko jingine kubwa lilitokea nilipokuwa na umri wa miaka 45, wakati nilipoacha huduma ya wakati wote ili kufanya kazi ya kuruzuku familia. Kwa sababu ya uzoefu niliopata nikiwa mhudumu Shahidi wa Yehova, niliajiriwa kazi kuwa meneja wa bidhaa zinazouzwa nje ya nchi. Baada ya kufanya kazi kwenye kampuni hiyo kwa muda upatao miaka tisa, Rakel alikuwa amemaliza shule kwa hiyo tukaamua kukubali mwito wa kuhamia mahali palipokuwa na uhitaji mkubwa wa wahubiri wa Ufalme.

Nilitafuta kazi nchini Norway, lakini nilipoulizia kwenye shirika moja linaloshughulika na kazi za kuajiriwa sikupata jibu lenye kuridhisha. Haikuwa rahisi kuajiriwa kwa kuwa nilikuwa na umri wa miaka 55. Hata hivyo, niliwasiliana na ofisi ya tawi huko Oslo kisha nikakodisha nyumba karibu na mji wa Drøbak, nikitumaini kuajiriwa. Nilipata kazi fulani, na baada ya hapo tulifurahia sana utumishi wa Ufalme nchini Norway.

Tulifurahia sana nyakati ambazo kutaniko letu lilifunga safari kwenda sehemu ya kaskazini kuhubiri katika maeneo yasiyogawiwa mtu. Tulikodi nyumba ndogo kwenye kiwanja cha kupigia kambi, na kila siku tulizuru watu walioishi kwenye mashamba yaliyokuwa juu ya milima yenye kuvutia. Tulifurahia sana kuhubiria watu hao wenye furaha kuhusu Ufalme wa Mungu. Tuliwaachia vichapo vingi, lakini hatukuweza kuwarudia hadi mwaka uliofuata. Hata hivyo, watu hao hawakutusahau! Esther na Rakel bado wanakumbuka jinsi tulivyokuwa tunakumbatiwa wakati tuliporudi, kana kwamba tulikuwa washiriki wa familia hiyo. Baada ya kuishi Norway kwa muda wa miaka mitatu, tulirudi Denmark.

Maisha ya Familia Yenye Furaha

Punde si punde, Rakel alichumbiwa na Niels Højer, painia mwenye bidii. Baada ya kuoana, Niels na Rakel waliendelea kufanya upainia hadi walipopata watoto. Niels amekuwa baba na mume mwema anayependezwa na familia yake. Siku moja alfajiri na mapema alimchukua mwanawe kwa baiskeli na kwenda kwenye ufuo wa bahari ili kutazama jua likichomoza. Jirani alimwuliza mvulana huyo walichokuwa wakifanya ufuoni. Akajibu: “Tulisali kwa Yehova.”

Miaka michache baadaye, mimi na Esther tulishuhudia wajukuu wetu wawili Benjamin na Nadja wakibatizwa. Kati ya watazamaji, kulikuweko Niels, tuliyeangaliana ana kwa ana. Alinitazama na kusema, “Wanaume halisi hawalii.” Hata hivyo, muda mfupi baadaye, tulikumbatiana na kulia. Inafurahisha kama nini kuwa na mwana-mkwe unayeweza kucheka na kulia pamoja naye!

Tungali Tunajitahidi Kuzoeana na Hali

Tulibarikiwa tena wakati mimi na Esther tulipoombwa turudi kutumikia katika ofisi ya tawi ya Denmark. Hata hivyo, kufikia wakati huo, mipango ilikuwa imeanza ya kujenga ofisi ya tawi kubwa zaidi huko Holbæk. Nilipata pendeleo la kushiriki kusimamia kazi ya ujenzi iliyofanywa na wafanyakazi wa kujitolea. Licha ya majira ya baridi kali, ilipofika mwaka wa 1982, mradi huo wa ujenzi ulikamilika, na sote tulifurahi kuhamia jengo hilo jipya na bora!

Punde baada ya hapo nilianza kufanya kazi ofisini ambayo iliniridhisha sana. Esther naye alifanya kazi kwenye swichibodi ya simu. Hata hivyo, baada ya muda alihitaji kufanyiwa upasuaji wa mfupa wa nyonga, na mwaka mmoja na nusu baadaye, akafanyiwa upasuaji wa kifuko cha nyongo. Licha ya ufikirio wenye fadhili tulioonyeshwa na wafanyakazi wa ofisi ya tawi, tuliamua kwamba ni afadhali tuondoke kwenye ofisi ya tawi. Tulihamia kutaniko ambalo binti yetu na familia yake walishirikiana nalo.

Leo, afya ya Esther imezorota. Hata hivyo, ninaweza kusema kwamba miaka yote ambayo tumetumikia pamoja, kukiwa na mabadiliko mengi sana, amenitegemeza na amekuwa rafiki mzuri. Ingawa afya yetu inazidi kuzorota, bado tunaendelea kushiriki kwa kiasi fulani kazi ya kuhubiri. Ninapofikiria maisha yangu, ninakumbuka kwa shukrani maneno ya mtunga-zaburi: “Ee Mungu, umenifundisha tokea ujana wangu.”—Zaburi 71:17.

[Maelezo ya Chini]

[Picha katika ukurasa wa 24]

Kupakua vitabu kwenye ofisi ya tawi ya Ujerumani ilipokuwa ikijengwa mwaka wa 1949

[Picha katika ukurasa wa 25]

Watu niliofanya kazi pamoja nao walitia ndani Mashahidi kama hawa walioachiliwa kutoka kwenye kambi za mateso

[Picha katika ukurasa wa 26]

Nikiwa na Esther leo, na siku ya arusi yetu kwenye Ofisi ya Tawi ya Bern, Oktoba 1955