Simulizi la Maisha

Yatima Aliyeachwa Ampata Baba Mwenye Upendo

KAMA ILIVYOSIMULIWA NA DIMITRIS SIDIROPOULOS

“Haya, chukua silaha hiyo na ufyatue risasi,” akafoka afisa mmoja huku akirusha bunduki mbele yangu. Nilikataa kwa upole. Wanajeshi waliokuwa wakitazama walishtuka kumwona afisa huyo akinifyatulia risasi. Nilikuwa nikichungulia kaburi. Lakini nikaponea chupuchupu. Hata hivyo, hiyo haikuwa mara ya kwanza kuwa hatarini.

FAMILIA yetu ilitoka katika kabila dogo lililoishi karibu Kayseri, huko Kapadokia, Uturuki. Yaelekea watu fulani wa eneo hilo walikubali Ukristo katika karne ya kwanza W.K. (Matendo 2:9) Hata hivyo, mambo yalibadilika sana mwanzoni mwa karne ya 20.

Mkimbizi Kisha Yatima

Miezi michache baada ya kuzaliwa mwaka wa 1922, vita vya kikabila vilizuka na familia yetu ikakimbilia Ugiriki. Wazazi wangu hawakubeba chochote ila mimi ambaye wakati huo nilikuwa na umri wa miezi michache. Baada ya kukumbwa na matatizo mengi, na wakiwa katika hali mbaya sana, walifika katika kijiji cha Kiria karibu na mji wa Drama, kaskazini mwa Ugiriki.

Baba yangu alikufa baada ya ndugu yangu mdogo kuzaliwa, nami nilikuwa na umri wa miaka minne. Alikuwa na umri wa miaka 27 tu alipokufa, hata hivyo alikuwa amepitia magumu mengi yaliyokuwa yamemdhoofisha sana. Mama alikumbwa na magumu mengi naye pia akafa baada ya muda mfupi. Mimi na ndugu yangu tukabaki maskini hohehahe.  Tulikaa katika makao mbalimbali ya mayatima, na nilipokuwa na umri wa miaka 12 nilipelekwa katika makao fulani huko Thesalonike ambako nilijifunza kuwa fundi wa magari.

Nilipokuwa kwenye makao ya mayatima yenye kuchosha na yasiyopendeza, nilitaka kujua ni kwa nini watu fulani huteseka sana na kudhulumiwa. Nikajiuliza ni kwa nini Mungu anaacha mambo mabaya yatokee. Tulikuwa tumefundishwa kwamba Mungu ana nguvu zote, lakini hatukuambiwa ni kwa nini kuna uovu mwingi sana. Watu wengi waliamini kwamba Kanisa Othodoksi la Ugiriki ndiyo dini bora. Nilipouliza “Ikiwa Kanisa hilo ndiyo dini bora, kwa nini kila mtu si wa dini hiyo?” Sikupata jibu lenye kuridhisha.

Hata hivyo, mwalimu wetu aliiheshimu sana Biblia naye alituambia kuwa ni kitabu kitakatifu. Msimamizi wa makao ya mayatima pia aliiheshimu Biblia, lakini kwa sababu fulani hakuwa akishiriki katika ibada ya dini. Nilipoulizia, niliambiwa kwamba aliwahi kujifunza na Mashahidi wa Yehova, dini ambayo sikuifahamu.

Nilipokuwa na umri wa miaka 17, nilimaliza elimu yangu katika makao ya mayatima huko Thesalonike. Vita vya Pili vya Ulimwengu vilikuwa vimeanza, na nchi ya Ugiriki ilikuwa chini ya Ujerumani. Watu walikuwa wakifa barabarani kwa sababu ya njaa. Ili kuepuka hali hiyo, nilikimbilia mashambani kufanya kazi ya shambani yenye mshahara mdogo.

Biblia Yajibu Maswali Yangu

Niliporudi Thesalonike Aprili 1945, nilitembelewa na dada ya rafiki yangu mmoja ambaye tuliishi naye katika makao mbalimbali ya mayatima. Paschalia aliniambia kwamba ndugu yake alikuwa ametoweka, akaniuliza iwapo nilijua alipo. Tulipokuwa tukizungumza, aliniambia kwamba yeye ni mmoja wa Mashahidi wa Yehova, na kwamba Mungu anawapenda wanadamu.

Nikiwa na uchungu moyoni, nilimuuliza maswali mengi. Kwa nini nimeteseka tangu utotoni? Kwa nini niliachwa yatima? Kwa nini Mungu hatusaidii tunapomhitaji? Akaniuliza, “Je, una hakika kwamba Mungu ndiye aliyesababisha mambo hayo?” Akitumia Biblia yake alinionyesha kwamba Mungu hawatesi watu. Nilijifunza kwamba Muumba anawapenda wanadamu na hivi karibuni atarekebisha mambo. Akitumia maandiko kama vile Isaya 35:5-7 na Ufunuo 21:3, 4; alinionyesha kwamba karibuni vita, matatizo, magonjwa, na kifo vitaondolewa, nao watu waaminifu watakaa milele duniani.

Napata Familia ya Kunitegemeza

Nilipata habari kwamba ndugu ya Paschalia aliuawa katika vita vya wanamgambo. Nilienda kufariji familia yao, badala yake wakanifariji kupitia Maandiko. Niliwatembelea tena ili nipate habari zaidi yenye kufariji kutoka kwa Biblia, na baada ya muda nilijiunga na kikundi kidogo cha Mashahidi wa Yehova waliokutana kisiri ili kuabudu. Niliazimia kuendelea kushirikiana na Mashahidi licha ya kwamba walikuwa wamepigwa marufuku.

Kikundi hicho kidogo cha Wakristo wanyenyekevu kilinionyesha upendo na uchangamfu wa kifamilia niliokosa sana. Nilipata msaada na utegemezo wa kiroho niliohitaji sana. Nilipata pia marafiki wasio na ubinafsi na wenye kujali ambao walikuwa tayari kunisaidia na kunifariji. (2 Wakorintho 7:5-7) Isitoshe, nilisaidiwa kumkaribia sana Yehova ambaye sasa nilimwona kuwa Baba yangu wa mbinguni mwenye upendo. Nilivutiwa sana kujua kwamba anatujali, anatupenda, na kutuhurumia. (Zaburi 23:1-6) Hatimaye nilikuwa nimepata familia ya kiroho na Baba mwenye upendo! Niliguswa moyo sana. Baada ya muda nilijiweka wakfu  kwa Yehova, nikabatizwa mnamo Septemba 1945.

Kuhudhuria mikutano ya Kikristo kulizidisha ujuzi wangu na kuimarisha imani yangu. Hakukuwa na usafiri, na hivyo baadhi yetu tulitembea kilometa tano kutoka kijijini ili kuhudhuria mikutano na kushiriki mazungumzo ya kiroho ambayo sitayasahau kamwe. Mwishoni mwa mwaka wa 1945, nilianza upainia niliposikia kuhusu kazi ya kueneza injili kwa wakati wote. Nilihitaji kuwa na uhusiano wa karibu pamoja na Yehova kwa kuwa imani na uaminifu wangu ungejaribiwa sana.

Wapinzani Washindwa

Mara nyingi polisi walivamia mahali petu pa mikutano wakitisha kutuua. Nchi ilitawaliwa na wanajeshi kwa sababu kulikuwa na vita vya wenyewe kwa wenyewe nchini Ugiriki. Vikundi vyenye chuki kali vilishambuliana. Makasisi walitumia hali hiyo kuwafanya wenye mamlaka waamini kwamba Mashahidi wa Yehova walikuwa Wakomunisti, hivyo tuliteswa kikatili.

Katika muda wa miaka miwili tulikamatwa mara nyingi na mara sita tulihukumiwa vifungo vya miezi minne hivi. Hata hivyo, tuliachiliwa huru kwa kuwa magereza yalikuwa yamejaa wafungwa wa kisiasa. Tulitumia uhuru huo kuendelea kuhubiri lakini baada ya muda tulikamatwa tena mara tatu katika juma lilelile. Tulijua kwamba ndugu zetu wengi walikuwa wamepelekwa uhamishoni kwenye visiwa visivyo na watu. Je, imani yangu ingekuwa imara vya kutosha kuniwezesha kushinda jaribu kama hilo?

Mambo yalikuwa magumu sana nilipoagizwa kupiga ripoti katika kituo cha polisi kila siku mpaka kifungo changu kilipokwisha. Ili kuhakikisha kwamba niko chini ya ulinzi mkali, wenye mamlaka walinipeleka Evosmos, karibu Thesalonike ambako kulikuwa na kituo cha polisi. Nilikodi chumba karibu na mahali hapo, nikaanza kazi ya kusugua vyombo vya shaba ili kujiruzuku. Kazi hiyo iliniwezesha kufanya upainia katika vijiji vya karibu kwa sababu ningeweza kwenda katika nyumba mbalimbali bila polisi kunishuku. Kwa njia hiyo, watu kadhaa walisikia na kukubali habari njema. Zaidi ya watu kumi wakawa waabudu wa Yehova waliojiweka wakfu.

Kifungo cha Miaka Kumi Katika Magereza Nane Tofauti

Nilibaki chini ya ulinzi wa polisi mpaka mwishoni mwa 1949, kisha nikarudi Thesalonike nikiwa na hamu ya kuendelea na huduma ya wakati wote. Nilipofikiri matatizo yangu yameisha, kwa ghafula niliagizwa nijiunge na jeshi mwaka wa 1950. Kwa sababu ya msimamo wangu wa Kikristo wa kutounga mkono upande wowote, niliazimia ‘kutojifunza vita tena.’ (Isaya 2:4) Na huo ukawa mwanzo wa mateso katika baadhi ya magereza yenye sifa mbaya zaidi nchini Ugiriki.

Mateso hayo yalianzia jiji la Drama. Katika majuma ya kwanza ya kifungo changu huko, wanajeshi wapya walianza mazoezi ya kulenga shabaha. Siku moja nilipelekwa kwenye uwanja wa kulenga shabaha. Mwanajeshi mmoja akarusha bunduki mbele yangu na kuniamuru nifyatue risasi. Nilipokataa, akaanza kunifyatulia risasi. Wanajeshi wengine walipoona kwamba sitafanya hivyo, walinipiga  sana. Waliwasha sigara na kunichoma nazo kwenye viganja. Baadaye waliniweka katika kifungo cha upweke. Hilo liliendelea kwa siku tatu. Vidonda vilivyosababishwa na sigara viliuma sana, na kwa miaka mingi nilibaki na makovu hayo.

Kabla ya kupelekwa kortini, nilihamishiwa kwenye kambi ya kijeshi huko Iráklion, Krete. Walinipiga sana ili kuvunja uaminifu wangu. Nilisali sana nikimwomba Baba yangu wa mbinguni anipe nguvu ili niendelee kuwa mwaminifu. Nikakumbuka maneno ya Yeremia 1:19: “Nao hakika watapigana nawe, lakini hawatakushinda, kwa maana ‘Mimi niko pamoja nawe,’ asema Yehova, ‘ili nikukomboe.’” “Amani ya Mungu” ilinituliza. Niliona umuhimu wa kumtumaini Yehova kabisa.—Wafilipi 4:6, 7; Methali 3:5.

Katika kesi iliyofuata, nilihukumiwa kifungo cha maisha. Mashahidi wa Yehova walionwa kuwa ‘adui wakubwa wa Serikali.’ Kifungo hicho kilianzia gereza la wahalifu la Itsedin, nje ya Canea, ambamo niliwekwa katika kifungo cha upweke. Itsedin ilikuwa ngome ya zamani, na chumba changu kilikuwa na panya wengi. Nilijifunika mwili mzima kwa blanketi zee lililoraruka-raruka ili panya wasinishambulie waliponitambaa mwilini. Niliugua nimonia. Daktari akapendekeza niote jua, na hivyo niliweza kuzungumza na wafungwa wengi uani. Hata hivyo, hali yangu ikazidi kuzorota na baada ya kuvuja damu nyingi mapafuni, nilipelekwa kwenye hospitali ya Iráklion.

Kwa mara nyingi tena, Wakristo wenzangu walinisaidia. (Wakolosai 4:11) Ndugu wa Iráklion walinitembelea kwa ukawaida, wakanifariji na kunitia moyo. Niliwajulisha kwamba nahitaji vichapo ili kuwahubiria watu wanaopendezwa. Waliniletea sanduku lililokuwa na sehemu ambamo ningeweza kuficha vichapo. Nilifurahi sana kwamba nilipokuwa gerezani angalau wafungwa sita walijifunza na kuwa Wakristo wa kweli!

Vita vilikuwa vimekwisha na kifungo changu kikapunguzwa hadi miaka kumi. Nilimalizia kifungo changu katika magereza huko Rethimno, Genti Koule, na Cassandra. Baada ya kuwa gerezani kwa karibu miaka kumi katika magereza nane tofauti, nilifunguliwa na kurudi Thesalonike ambapo ndugu zangu wapendwa walinikaribisha kwa shauku.

 Ndugu Wakristo Wanisaidia Kufanya Maendeleo ya Kiroho

Nilipoachiliwa, Mashahidi nchini Ugiriki walikuwa na uhuru wa kadiri wa kuabudu. Mara moja nilirudia huduma ya wakati wote. Muda si muda nikapata baraka nyingine, nilipata kumfahamu dada Mkristo mwaminifu anayeitwa Katina, aliyempenda Yehova na mwenye bidii sana katika kazi ya kuhubiri. Tukafunga ndoa mnamo Oktoba 1959. Kuzaliwa kwa binti yetu Agape, na kuwa na familia inayomcha Mungu kulinisaidia kusahau matatizo niliyopata nikiwa yatima. Isitoshe, tuliridhika kutumikia chini ya ulinzi wa Baba yetu mwenye upendo, Yehova.—Zaburi 5:11.

Kwa sababu ya hali ngumu za kiuchumi, nililazimika kuacha upainia, hata hivyo, nilimtegemeza mke wangu katika utumishi wa wakati wote. Jambo muhimu katika maisha yangu ya Ukristo lilitukia mwaka wa 1969 wakati ambapo kusanyiko la kimataifa la Mashahidi wa Yehova lilifanywa huko Nuremberg, Ujerumani. Nilipokuwa nikijitayarisha kusafiri, nilituma maombi ya pasi ya kusafiria. Mke wangu alipoenda kwenye kituo cha polisi kuuliza kwa nini sikuwa nimepata pasi baada ya miezi miwili, afisa alichomoa faili kubwa kutoka katika kabati lake na kuuliza: “Je, unaulizia pasi ya mtu huyu ili akabadili imani ya watu huko Ujerumani? Haiwezekani! Yeye ni mtu hatari.”

Kwa msaada wa Yehova na usaidizi wa akina ndugu fulani, niliorodheshwa katika kikundi kilichopewa pasi moja ya kusafiria na hivyo nikahudhuria kusanyiko hilo zuri ajabu. Kulikuwa na kilele cha wahudhuriaji zaidi ya 150,000, nami niliona waziwazi roho ya Yehova ikiunganisha na kuelekeza familia hiyo ya kiroho ya kimataifa. Baadaye maishani, niliuthamini hata zaidi undugu wa Kikristo.

Mwaka wa 1977 mke wangu mpendwa aliyekuwa mwandamani wangu mwaminifu alikufa. Nilijitahidi sana kumlea binti yangu kupatana na kanuni za Biblia, hata hivyo, nilipata msaada. Kwa mara nyingine tena, familia yangu ya kiroho ilinisaidia. Sitasahau kamwe jinsi ndugu zangu walivyonitegemeza wakati huo mgumu. Baadhi yao hata walihamia kwetu kwa muda ili kumtunza binti yangu. Sitasahau kamwe upendo wao wa kujidhabihu.—Yohana 13:34, 35.

Agape alikua, akaolewa na ndugu Elias. Wana watoto wanne ambao wote wako katika kweli. Katika miaka ya karibuni, nimepata ugonjwa wa kiharusi mara kadhaa na afya yangu imezorota. Binti yangu na familia yake wananitunza vizuri. Licha ya afya mbaya nina sababu nyingi za kushangilia. Nakumbuka kulipokuwa na ndugu mia hivi katika jiji lote la Thesalonike na walikutana kisiri katika nyumba za watu. Leo kuna Mashahidi karibu 5,000 wenye bidii katika eneo hilo. (Isaya 60:22) Kwenye makusanyiko, ndugu wachanga huja na kuniuliza: “Unakumbuka ulipokuwa ukileta magazeti hayo nyumbani kwetu?” Ijapokuwa huenda wazazi hawakusoma magazeti hayo, watoto wao waliyasoma na kufanya maendeleo ya kiroho!

Ninapoona ukuzi katika tengenezo la Yehova, nahisi kwamba majaribu yote niliyoyapata hayakuwa ya bure. Sikuzote mimi huwaambia wajukuu wangu na watoto wengine wamkumbuke Baba yao wa mbinguni ujanani, naye hatawaacha kamwe. (Mhubiri 12:1) Kwa kweli Yehova amekuwa “baba ya wavulana wasio na baba,” kunielekea. (Zaburi 68:5) Ingawa nilibaki yatima mapema maishani, mwishowe nilimpata Baba anayejali!

[Picha katika ukurasa wa 22]

Nilikuwa mpishi katika gereza la Drama

[Picha katika ukurasa wa 23]

Nikiwa na Katina siku ya harusi yetu, 1959

[Picha katika ukurasa wa 23]

Katika kusanyiko lililofanywa msituni karibu Thesalonike, mwishoni mwa miaka ya 1960

[Picha katika ukurasa wa 24]

Tukiwa na binti yetu, mwaka wa 1967