Nilizaliwa Riga, mji mkuu wa Latvia. Mimi na dada yangu tulilelewa na mama yetu. Ingawa mama ni Mkatoliki, tulienda kanisani wakati wa sikukuu za kidini tu. Niliamini kuna mtu mwenye uwezo mkubwa zaidi, ila nilipokuwa kijana nilikengeushwa na mambo mengine.

Nilipokuwa mdogo, mama yangu aligundua nilikuwa na kipaji cha kufungua vitu na kuviunganisha tena. Aliogopa kuniacha peke yangu nyumbani kwani alikuwa na wasiwasi kwamba ningeharibu vitu. Kwa hiyo alininunulia vifaa vya kuchezea, ambavyo nilipenda kuvifungua na kuviunganisha tena. Mbali na hilo, nilipenda pia kuendesha pikipiki. Mama yangu aliniingiza kwenye mashindano ya pikipiki yanayoitwa Zelta Mopēds. Nilianza kushiriki kwenye mashindano ya pikipiki ndogo, na baadaye mashindano ya pikipiki kubwa.

Nilijifunza haraka na katika kipindi kifupi, nikapata mafanikio makubwa katika mchezo huo wa kasi na hatari. Nilishinda mara tatu mashindano ya pikipiki kubwa huko Latvia, na mara mbili mashindano ya pikipiki kubwa katika Nchi za Baltiki.

Nilipokuwa nimepata mafanikio sana, mpenzi wangu Evija (ambaye alikuja kuwa mke wangu) alikutana na Mashahidi wa Yehova. Alipata machapisho yao yaliyokuwa na fomu ya kuomba mafunzo ya Biblia. Alijaza fomu hiyo na kuituma. Baada ya muda mfupi, Mashahidi wawili walimtembelea, na wakaanza kumfundisha Biblia. Sikumzuia, ingawa wakati huo sikupendezwa na mambo ya kidini.

Baada ya muda, Mashahidi hao walinikaribisha nijiunge nao walipokuwa wakijifunza na Evija. Nilikubali na nilipendezwa na mambo niliyosikia. Hasa niliguswa moyo na ahadi ya Biblia kwamba dunia itakuwa paradiso. Kwa mfano,  walinionyesha andiko la Zaburi 37:10, 11, linalosema: “Bado muda kidogo tu, na mtu mwovu hatakuwako tena; nawe hakika utapaangalia mahali pake, naye hatakuwapo. Bali wapole wataimiliki dunia, nao watapata furaha yao tele katika wingi wa amani.” Ahadi hiyo ilinivutia sana.

Nikawa na hamu ya kujifunza mengi zaidi. Niligundua kwamba dini zina mafundisho mengi ya uwongo. Tofauti na hilo, niliona kuwa mafundisho ya Biblia yanaeleweka kwa urahisi na ni yenye kuburudisha.

Nilipoendelea kujifunza Biblia niliona kwamba uhai ni wenye thamani sana machoni pa Yehova. (Zaburi 36:9) Hilo lilibadili maoni yangu kuhusu mashindano ya pikipiki​—sikutaka tena kuhatarisha uhai wangu. Badala yake, nilitaka kutumia maisha yangu kumtukuza Yehova. Kwa hiyo, umaarufu, umashuhuri, na msisimuko uliotokana na mashindano ya pikipiki hayakuwa tena mambo muhimu kwangu.

Katika mwaka wa 1996, nilihudhuria kusanyiko la kimataifa la Mashahidi wa Yehova huko Tallinn, Estonia, karibu na uwanja ambao mara nyingi nilishiriki mashindano ya pikipiki. Kwenye kusanyiko hilo, niliona watu kutoka nchi mbalimbali wakishirikiana kwa utulivu na amani. Kwa mfano, Shahidi mmoja alipopoteza mkoba wake, nilidhani hataupata tena. Lakini punde si punde, Shahidi mwingine aliupata na kuurudisha ukiwa na kila kitu. Nilipigwa na butwaa! Sasa niliona kwa kweli Mashahidi hufuata viwango vya juu vya Biblia. Mimi na Evija tuliendelea kujifunza Biblia na tukabatizwa na kuwa Mashahidi wa Yehova mwaka 1997.

Baadhi ya rafiki zangu wamekufa kwa sababu ya kuishi maisha hatari ya kuendesha pikipiki kwa kasi. Biblia ilinisaidia kuelewa kuwa ninapaswa kuwajibika kwa Mpaji wa uhai, Yehova. Huenda kujua hilo kuliokoa maisha yangu.

Kwa miaka minne, mimi na Evija tulitumika tukiwa watumishi wa wakati wote katika ofisi ya tawi ya Mashahidi wa Yehova huko Riga. Kwa sasa tunafurahia kumlea binti yetu, Alise, na tunamfundisha kumpenda Yehova. Pia, mara moja kwa juma, nina pendeleo la kusaidia kurekebisha magari na vitu vingine vilivyoharibika kwenye ofisi ya utafsiri. Ninafurahia sana kutumia ujuzi niliojifunza nilipokuwa mtoto! Bado ninafungua na kuunganisha tena vitu.

Mimi na familia yangu tunathamini sana pendeleo la kuwaambia watu kuhusu Mungu wa pekee wa kweli, na hilo linawezekana kwa sababu ya yale niliyojifunza kutoka kwenye Biblia. Hakika, ahadi ya dunia kuwa paradiso ilibadili maisha yangu!