Juni 1947, wahitimu watatu wa Shule ya Gileadi—Charles Fitzpatrick, George Richardson, na Hubert Gresham—waliwasili jijini Freetown. Ndugu hao walikuwa wamishonari wa kwanza kufika na wengine wengi walikuja baadaye.

Wamishonari waligundua kwamba ndugu wenyeji walikuwa na bidii ya kuhubiri, lakini walihitaji kuwa walimu stadi. (Mt. 28:20) Hivyo, wamishonari walianza kwa kuwafundisha wahubiri namna ya kuwarudia watu wanaopendezwa na jinsi ya kuongoza mafunzo ya Biblia. Pia, walitoa miongozo ya karibuni zaidi kuhusu mikutano ya kutaniko na mipango ya kitheokrasi. Mkutano wa watu wote ulifanywa katika ukumbi wa Wilberforce Memorial Hall. Watu 450 walipohudhuria, wamishonari walifurahi sana! Baadaye, wamishonari walianzisha mpango wa Siku ya Kutoa Magazeti. Mazoezi hayo yalichochea makutaniko na kuweka msingi kwa ajili ya ongezeko wakati ujao.

Wakati huohuo, wamishonari walikuwa wakihangaika ili kuzoea hali ya hewa. Ripoti ya ofisi ya tawi ya mwaka 1948 inasema hivi: “Hali ya hewa nchini Sierra Leone ni mbaya sana. Majira ya mvua hudumu kwa kipindi cha miezi sita, mvua hiyo huwa kubwa na hunyesha kwa muda mrefu. Nyakati nyingine mvua hunyesha mfululizo kwa wiki mbili. Wakati wa majira ya kiangazi, joto huwa kali sana na unyevu huwa mwingi.” Watu wa kwanza-kwanza kutoka Ulaya waliotembelea nchi ya Sierra Leone waliiita nchi hiyo kaburi la wazungu. Kuna magonjwa mengi ya kitropiki kutia ndani malaria, na homa ya manjano. Wamishonari mmoja baada ya mwingine walianza kuugua na wakalazimika kuondoka.

Bila shaka, Mashahidi wenyeji walifadhaishwa na mambo hayo. Lakini hawakuvunjika moyo. Kati ya mwaka 1947 na 1952, idadi ya wahubiri iliongezeka kutoka wahubiri 38 hadi wahubiri 73. Huko Waterloo, mji ulio karibu na jiji la Freetown, mapainia wenye bidii walisaidia kuanzisha kutaniko jipya. Vikundi vya kujifunza Biblia viliibuka huko Kissy na Wellington, maeneo yaliyo nje ya jiji la Freetown. Ilionekana wazi kwamba nchi ya Sierra Leone ilikuwa tayari kwa ajili ya ukuzi. Ni nini kingechochea ukuzi huo?

Mnamo Novemba 1952, Mmarekani mwembamba na mrefu aliyekuwa na umri wa miaka 30 hivi, aliwasili katika bandari ya jiji la Freetown na kujiunga na pilikapilika za jiji. Mgeni huyo, Milton G. Henschel kutoka makao makuu, alikumbuka hivi: “Nilishangazwa sana kuona jiji la kisasa, likiwa safi kuliko majiji mengine duniani. . . . Barabara za lami, maduka yenye wateja wengi, magari mapya, na idadi kubwa ya watu.”

Ndugu Henschel alienda kwenye nyumba ya wamishonari jijini Freetown, iliyokuwa hatua chache kutoka kwenye ule mti maarufu wa msufi. Katika ziara hiyo aliwataarifu akina ndugu waliokuwa wamekusanyika kwamba nchi ya Sierra Leone ingepata msaada zaidi. Jumapili iliyofuata watu wapatao 253 walikusanyika kwenye ukumbi wa Wil­berforce Memorial Hall ili kumsikiliza ndugu Henschel akitoa matangazo yafuatayo: Nchi ya Sierra Leone ingekuwa na ofisi yake ya tawi, mwangalizi wa mzunguko, na makusanyiko ya mzunguko; kutaniko jipya lingeanzishwa huko Kissy; na kazi ya kuhubiri kwenye mikoa mingine ingefanywa kwa kiasi kikubwa hata zaidi. Wahudhuriaji walifurahi sana!

Ndugu Henschel alieleza: “Wahudhuriaji waliendelea kuitikia kusheh, neno linalomaanisha ‘safi sana!’ Akina ndugu walifurahi sana. Vikundi vya watu viliondoka kwenye ukumbi huo giza likiingia, . . . baadhi yao wakiimba nyimbo.”

Mmishonari mpya, William Nushy, aliwekwa rasmi kusimamia ofisi hiyo mpya ya tawi. Zamani William alifanya kazi kwenye majengo ya kuchezea kamari sehemu mbalimbali nchini Marekani. Baada ya kuwa Mkristo, aliacha kazi hiyo na kufuata kwa ukamili kanuni za uadilifu—sifa iliyomfanya apendwe na kuheshimiwa na wahubiri nchini Sierra Leone.