HILO lilitukia katika mwaka wa 1949, zaidi ya miaka 60 iliyopita, lakini historia yangu ilianza miaka mingi mbele ya hapo. Baba yangu anayeitwa Hendrik, alikuwa mutengenezaji wa viatu na mutunzaji wa bustani katika Donderen, kijiji kidogo kaskazini mwa Drenthe, katika inchi ya Pays-Bas. Nilizaliwa huko katika mwaka 1927, nikiwa mutoto wa ine katika familia ya watoto saba. Nyumba yetu ilikuwa pembeni ya barabara chafu katika eneo la mashambani. Majirani wetu wengi walikuwa walimaji, na nilifurahia maisha ya mashambani. Nilipokuwa na miaka 19 katika mwaka wa 1947, nilivumbua ukweli kupitia jirani yetu mumoja anayeitwa Theunis Been. Ninakumbuka kwamba sikumupenda Theunis nilipokutana naye kwa mara ya kwanza, lakini muda kidogo kisha Vita ya Pili ya Ulimwengu, Theunis akawa Shahidi wa Yehova, na nilitambua kwamba alikuwa mwenye urafiki zaidi kuliko zamani. Nilishangaa kuona namna alivyokuwa amebadilika, kwa hiyo nilimusikiliza alipozungumuza na mimi kuhusu ahadi ya Mungu ya kufanya dunia iwe Paradiso. Mara moja nilikubali ukweli, na tukawa marafiki maisha yote. *

Nilianza kuhubiri katika Mwezi wa 5, 1948, na mwezi wa kufuata, tarehe 20 ya Mwezi wa 6, nilibatizwa kwenye mukusanyiko wa wilaya uliofanywa huko Utrecht. Tarehe 1 Mwezi wa 1, 1949, nilianza kazi ya upainia na nilitumwa katika Borculo, sehemu ya mashariki ya Pays-Bas, ambako kulikuwa  kutaniko ndogo. Nilipaswa kusafiri kilometa 130 ili kufika huko, kwa hiyo nilitumia kinga yangu ili kwenda huko. Nilifikiri kwamba ningefanya saa 6 hivi, lakini ijapokuwa nilichukua treni ili kufanya kilometa 90 zilizobaki, safari yote ilichukua saa 12 kwa sababu ya mvua kubwa na upepo mukali ulionizuia kuendelea mbele. Mwishowe mangaribi sana, nilifika mahali nilipokuwa nikienda, nyumbani kwa familia moja ya Mashahidi niliobaki nao muda wote ambao nilifanya upainia katika eneo hilo.

Katika miaka hiyo ya kisha Vita ya Pili ya Ulimwengu, watu hawakuwa na vitu vingi vya kimwili. Nilikuwa tu na koti moja na suruali (pantalon) moja, koti ilikuwa kubwa sana na suruali ilikuwa fupi sana! Kama nilivyoonyesha mwanzoni mwa habari hii, mwezi wa kwanza katika Borculo ulikuwa na matatizo, lakini Yehova alinibariki kwa kunipa mafunzo mengi ya Biblia. Kisha miezi munane, nilitumwa katika muji wa Amsterdam.

Kisha kukomalia katika eneo la mashambani, nilifika sasa katika Amsterdam, muji mukubwa sana wa Pays-Bas. Watu wengi walipendezwa na habari njema katika muji huo. Katika mwezi wa kwanza, niliwatolea watu vichapo vingi kuliko vile nilivyowatolea watu miezi munane iliyopita. Kisha mud a kidogo nilikuwa nikiongoza mafunzo ya Biblia munane hivi. Kisha kuwa mutumishi wa kutaniko (ambaye sasa anaitwa muratibu wa baraza la wazee), nilipewa mugawo wa kutoa hotuba yangu ya kwanza ya watu wote. Niliogopa sana, kwa hiyo nilifurahi sana nilipotumwa katika kutaniko lingine mbele ya tarehe ambayo ningepaswa kutoa hotuba hiyo. Lakini sikujua hata kidogo kwamba kwa miaka mingi ambayo ingefuata, ningetoa hotuba zaidi ya 5 000!

Katika Mwezi wa 5, 1950, nilitumwa katika muji wa Haarlem. Baadaye niliombwa kufanya kazi ya muzunguko. Kwa siku tatu sikuweza kulala usingizi. Nilimuelezea ndugu Robert Winkler, mumoja wa ndugu wanaotumika katika biro ya tawi, kwamba sikustahili mugawo huo, lakini aliniambia hivi: “Jaza tu fomu hizo. Utajifunza.” Kisha tu muda kidogo, nilipewa mazoezi kwa mwezi mumoja na nilianza kutumika nikiwa mutumishi wa muzunguko (mwangalizi). Nilipotembelea kutaniko moja, nilikutana na dada Janny Taatgen, painia muchangamfu anayemupenda sana Yehova na mwenye roho ya kujitoa. Tulifunga ndoa katika mwaka wa 1955. Lakini mbele niendelee na historia yangu, Janny ataeleza namna alivyokuwa painia na namna tulivyotumika pamoja kisha kufunga ndoa.

Janny: Mama yangu alikuwa Shahidi katika mwaka wa 1945 nilipokuwa na miaka 11. Mara moja alitambua kwamba ni jambo la lazima kujifunza Biblia na watoto wake watatu, lakini baba yangu alipinga kweli, kwa hiyo mama alitufundisha wakati baba hakuwa nyumbani.

Mukusanyiko wa kwanza ambao nilihuzuria ulikuwa mukusanyiko wa Wilaya katika La Haye mwaka wa 1950. Juma moja baadaye, nilihuzuria mukusanyiko wa kwanza katika Jumba la Ufalme huko Assen (Drenthe). Baba yangu alikasirika sana na alinifukuza nyumbani. Mama yangu aliniambia hivi:  “Unajua mahali unapoweza kuishi.” Nilijua kwamba alikuwa akizungumuzia ndugu na dada zangu wa kiroho. Kwanza nilihamia kwa familia moja ya Mashahidi walioishi karibu, lakini baba yangu aliendelea kunisumbua, kwa hiyo nilihamia katika kutaniko moja huko Deventer (Overijssel), ambalo lilipatikana umbali wa kilometa 95 na nyumbani. Kwa kuwa nilikuwa ningali mutoto mudogo, baba yangu alikuwa na matatizo na wakubwa wa serikali kwa sababu ya kunifukuza nyumbani kwake. Kwa hiyo, baba aliniomba nirudi nyumbani. Baba yangu hakukubali ukweli hata kidogo, lakini aliniruhusu kuhuzuria mikutano yote na kwenda katika mahubiri.

Muda kidogo kisha kurudi nyumbani, mama yangu alikuwa mugonjwa sana na nilipaswa kufanya kazi zote za nyumbani. Hata hivyo, niliendelea kufanya maendeleo ya kiroho na nilibatizwa katika mwaka wa 1951 nikiwa na miaka 17. Kisha mama yangu kupona ugonjwa wake katika mwaka wa 1952, mimi pamoja na dada watatu mapainia tulifanya upainia wa wakati wa mapumuziko (upainia musaidizi) kwa miezi miwili. Tuliishi katika mashua na tulihubiri katika miji miwili ya jimbo la Drenthe. Nilikuwa painia wa kawaida katika mwaka wa 1953. Mwaka mumoja baadaye, mwangalizi mumoja wa muzunguko aliyekuwa angali kijana alitembelea kutaniko letu. Huyo alikuwa Markus. Mimi na Markus tulifikiri kwamba tungeweza kumutumikia Yehova vizuri sana pamoja. Kwa hiyo tulifunga ndoa katika Mwezi wa 5, 1955.​—Mhu. 4:9-12.

Markus: Kisha arusi yetu, tulitumwa kufanya upainia katika Veendam (Groningen). Tuliishi katika chumba kidogo sana, vipimo vyake vilikuwa metre 2 juu ya 3. Hata hivyo, Janny alifanya chumba hicho kiwe kizuri na kiwe mahali pazuri pa kuishi. Kila usiku, tulipaswa kuhamisha meza na viti viwili vidogo ili tuwe na mahali pa kuweka kitanda chetu.

Kisha miezi sita, tulialikwa kufanya kazi ya muzunguko katika Belgique. Katika mwaka wa 1955, kulikuwa wahubiri karibu 4000 tu katika inchi hiyo. Kwa sasa hesabu hiyo imeongezeka mara sita! Katika Flandre, kaskazini mwa Belgique, watu wanazungumuza luga moja na ile inayotumiwa katika Pays-Bas. Lakini, wanainchi wa Belgique wanatamuka maneno kwa njia tofauti, kwa hiyo mwanzoni tulipambana na matatizo ya luga.

Janny: Kazi ya muzunguko inaomba kabisa kuonyesha roho ya kujitoa. Tulitumia kinga zetu ili kutembelea makutaniko na tulibaki katika nyumba za ndugu. Kwa sababu hatukuwa na nyumba yetu wenyewe ambako tungeenda mbele ya kutembelea kutaniko lingine, tulibaki katika nyumba za ndugu mupaka Siku ya Kwanza, na kusafiri kwenda kwenye kutaniko lingine Siku ya Pili asubuhi. Lakini kila siku tuliona kazi yetu kuwa baraka kutoka kwa Yehova.

Markus: Mwanzoni, hatukujua jambo lolote kuhusu ndugu na dada katika makutaniko, lakini walituonyesha wema mwingi na walitukaribisha vizuri. (Ebr. 13:2) Kwa miaka mingi, tulitembelea mara nyingi makutaniko yote yanayozungumuza Kiholanzi katika Belgique. Hilo lilituletea baraka nyingi. Kwa mufano, tulifikia kujua karibu ndugu na dada wote katika wilaya ya Kiholanzi, na tuliwapenda sana. Tumeona namna vijana wengi wamekomaa kimwili na kiroho na namna wamejitoa wenyewe kwa Yehova, na kutia faida za Ufalme pa nafasi ya kwanza katika  maisha yao. Ni furaha kabisa kuona wengi wao wanaomutumikia Yehova kwa uaminifu katika utumishi wa wakati wote. (3 Yoh. 4) Huo “ubadilishanaji wa kitia-moyo” umefanya iwe rahisi kwetu kuendelea kutumika katika mugawo wetu kwa moyo wetu wote.​—Rom. 1:12.

Markus: Tangu siku tulipofunga ndoa, tulitamani kuhuzuria masomo ya Gileadi. Kila siku, tulijifunza Kiingereza kwa saa moja hivi. Hata hivyo, haikuwa rahisi kujifunza Kiingereza katika vitabu, kwa hiyo tuliamua kwenda kupitisha mapumuziko yetu huko Angleterre ili kujizoeza kuongea luga hiyo tutakapokuwa tukihubiri huko. Mwishowe, katika mwaka wa 1963, tulipokea bahasha kutoka kwenye makao makubwa huko Brooklyn. Katika bahasha hiyo mulikuwa barua mbili, moja yangu na nyingine ya Janny. Barua yangu ilikuwa mwaliko wa kuhuzuria programe ya pekee ya Masomo ya Gileadi kwa miezi kumi. Zaidi sana masomo hayo yangewazoeza ndugu na kuwafundisha namna ya kusimamia mambo mbalimbali katika tengenezo. Kwa hiyo wanafunzi 100 walialikwa, 82 kati yao walikuwa ndugu.

Janny: Katika barua niliyopata siku hiyo, niliombwa kufikiri kwa uzito na kusali ikiwa ningekubali kubaki Belgique wakati Markus angeenda kuhuzuria masomo ya Gileadi. Bila shaka mwanzoni jambo hilo lilinivunja moyo. Ilionekana kwamba jitihada nilizofanya ili kuhuzuria masomo hayo hazikubarikiwa na Yehova. Hata hivyo, nilikumbuka kwamba kusudi la Masomo ya Gileadi ni kuwasaidia wale wanaopenda kutimiza kazi ya kuhubiri habari njema ulimwenguni pote. Kwa hiyo nilikubali kubaki huko na nilipewa mugawo wa kufanya upainia wa pekee katika muji wa Ghent huko Belgique pamoja na Anna na Maria Colpaert, mapainia wa pekee wawili wenye uzoefu.

Markus: Kwa sababu nilipaswa kuongeza ujuzi wangu wa Kiingereza, nilialikwa kwenda Brooklyn miezi mitano mbele ya kuanza masomo. Nilitumika katika idara ya Kupakiza na Kusafirisha Vichapo na katika idara ya Utumishi. Kutumika kwenye makao makubwa na kusaidia kusafirisha vichapo katika Asie, Ulaya, na Amerika Kusini kulinifanya nielewe vizuri zaidi kwamba tunafanyiza familia ya ndugu na dada duniani pote. Ninamukumbuka zaidi sana Ndugu A. H. Macmillan, aliyekuwa pilgrimu (mwangalizi musafiri) katika siku za Ndugu Russell. Alikuwa amezeeka na alikuwa na matatizo ya kusikia, lakini aliendelea kwa uaminifu kuhuzuria mikutano yote ya kutaniko. Hilo lilinishangaza sana na lilinifundisha kwamba hatupaswe hata kidogo kuzarau mikutano yetu ya Kikristo.​—Ebr. 10:24, 25.

Janny: Mimi na Markus tuliandikiana mara nyingi kwa juma. Tulitamani sana kuonana tena! Lakini, Markus alifurahia mazoezi aliyopata kwenye masomo ya Gileadi, nami nilipata furaha ya kweli katika kazi ya kuhubiri. Markus aliporudi nyumbani kutoka États-Unis, nilikuwa ninaongoza mafunzo 17 ya Biblia! Kwa kweli haikuwa rahisi kupitisha miezi 15 bila kuwa pamoja, lakini niliona kwamba Yehova alibariki roho yetu ya kujitoa. Siku ambayo Markus alirudi nyumbani, ndege ilichelewa kwa saa mingi, kwa hiyo alipofika mwishowe nyumbani tulikumbatiana sana. Tangu wakati huo tumekuwa pamoja nyakati zote.

Markus: Niliporudi nyumbani kisha kuhuzuria masomo ya Gileadi katika Mwezi wa 12, 1964, tulitumwa kutumikia kwenye Beteli. Hatungefanya siku nyingi katika mugawo huo, lakini sisi hatukujua hivyo wakati huo. Kisha miezi mitatu tu, tulipewa mugawo wa kufanya kazi ya wilaya katika Flandre. Wakati Aalzen na Els Wiegersma walitumwa  wakiwa misionere huko Belgique, walipewa mugawo wa kufanya kazi ya wilaya, na sisi tulirudi kwenye Beteli ambako nilitumika katika Idara ya Utumishi. Tangu mwaka wa 1968 mupaka mwaka wa 1980, mugawo wetu ulibadilika mara nyingi, wakati fulani tulitumika kwenye Beteli na wakati mwingine katika kazi ya muzunguko. Mwishowe, tangu mwaka wa 1980 mupaka mwaka wa 2005, nilikuwa tena mwangalizi wa wilaya.

Hata ikiwa mugawo wetu ulibadilika mara nyingi, hatukusahau hata kidogo kwamba tulikuwa tumetoa maisha yetu ili kumutumikia Yehova kwa nafsi yetu yote. Tulifurahia kabisa kila mugawo tuliopewa, tukiwa hakika kwamba badiliko lolote katika utumishi wetu lilisaidia kazi ya Ufalme isonge mbele.

Janny: Nilifurahia zaidi pendeleo nzuri la kwenda pamoja na Markus huko Brooklyn katika mwaka wa 1977 na Patterson katika mwaka wa 1997 wakati alipopata mazoezi mengine akiwa mushiriki wa Halmashauri ya Tawi.

Markus: Katika mwaka wa 1982, Janny alifanyiwa upasuaji na alipona bila shida yoyote. Kisha miaka tatu, kutaniko moja katika Louvain lilitupatia chumba kilichokuwa juu ya Jumba lao la Ufalme. Kisha miaka 30, hiyo ilikuwa mara yetu ya kwanza kuwa na chumba kidogo chetu wenyewe. Kila Siku ya pili, tulipofunga vitu ili kutembelea kutaniko fulani, nilipanda na kushuka vipandio 54 mara nyingi ili kushusha mizigo yetu! Katika mwaka wa 2002 tulifurahia mipango iliyofanywa ili tuishi katika chumba kilichokuwa chini. Nilipokuwa na miaka 78, tulipewa mugawo wa kuwa mapainia wa pekee katika muji wa Lokeren. Tunafurahi sana kwa sababu tunaweza kutumikia katika njia hii na tungali na uwezo wa kuhubiri kila siku.

Janny: Sisi wote wawili tumefanya miaka zaidi ya 120 katika utumishi wa wakati wote! Tumejionea waziwazi ukweli wa ahadi ambayo Yehova anatoa anaposema kwamba ‘hatatuacha hata kidogo’ na kwamba ikiwa tunamutumikia kwa ushikamanifu ‘hatutakosa chochote.’​—Ebr. 13:5; Kum. 2:7.

Markus: Tulijitoa kwa Yehova tulipokuwa vijana. Hatukujitafutia hata kidogo mambo makubwa. Tumekuwa tayari kukubali mugawo wowote tuliopewa kwa sababu tunaamini kabisa kwamba jambo la maana si mahali tunapotumikia wala madaraka yetu, lakini yule tunayemutumikia.