BABA yangu alizaliwa katika muji wa Graz, Austria (Autriche), katika mwaka wa 1899; kwa hiyo alikuwa kijana wakati wa Vita ya Kwanza ya Ulimwengu. Aliingizwa katika jeshi la Ujerumani muda mufupi kisha Vita ya Pili ya Ulimwengu kuanza katika mwaka wa 1939. Aliuawa katika mwaka wa 1943 walipokuwa wakipigana katika Urusi. Jambo la kuhuzunisha ni kwamba, nilipoteza baba yangu nilipokuwa tu na miaka 2 hivi. Sikupata nafasi ya kumujua, na nilimukosa sana, zaidi sana wakati nilikuwa nikiona kwamba watoto wengine kwenye masomo wana baba. Baadaye, nilipokuwa kijana mudogo, nilitiwa moyo nilipojifunza juu ya Baba yetu mukubwa zaidi wa mbinguni, ambaye hawezi kufa.—Hab. 1:12.

Nilipokuwa na miaka 7, nilijiunga na chama cha vijana Waskuti. Waskuti ni chama cha duniani pote kilichoanzishwa katika mwaka wa 1908 na lieutenant général wa jeshi la Uingereza, anayeitwa Robert Stephenson Smyth Baden-Powell. Katika mwaka wa 1916 alianzisha kikundi cha waskuti kinachoitwa Wolf Cubs (ao Cub Scouts) kwa ajili ya vijana wadogo wa miaka yangu.

Mwisho wa juma tulizoea kujenga kambi katika pori; nilifurahia sana jambo hilo; tulilala katika mahema, tulivaa nguo za waskuti, na kutembea kwa kufuata mudundo wa ngoma. Nilifurahia sana wakati niliopitisha pamoja na Waskuti wengine, tukiimba pembeni ya moto na kufanya michezo katika pori. Tulijifunza pia mambo mengi juu ya uumbaji, na hilo lilinifanya nifurahie zaidi vitu ambavyo Muumbaji wetu aliumba.

Waskuti wanatiwa moyo kufanya jambo fulani nzuri kila siku. Huo ndio ulikuwa muradi wetu mukubwa. Tulikuwa tukisalimiana kwa kutumia maneno ya Kiingereza yanayomaanisha “Tayari Sikuzote” Hilo lilinivutia sana. Katika kikundi chetu tulikuwa vijana zaidi ya 100; karibu vijana 50 walikuwa Wakatoliki, karibu 50 wengine walikuwa Waprotestanti, na mumoja alikuwa Mubudha.

Kuanzia mwaka wa 1920, waskuti wanafanya mikutano ya kimataifa inayoitwa jamborees kisha miaka fulani. Katika Mwezi wa 8, mwaka wa 1951, nilihuzuria mukutano wa 7 wa Waskuti uliofanywa katika muji wa Bad Ischl, Austria; pia nilihuzuria mukutano wa 9 uliofanywa katika Mwezi wa 8, mwaka wa 1957 mahali panapoitwa Sutton Park, karibu na Birmingham, Angleterre. Kwenye mukutano huo wa 1957, kulikuwa Waskuti karibu 33000 kutoka inchi na maeneo 85. Pia, karibu watu 750000 walitutembelea kwenye mukutano huo; Malkia Elizabeth wa Angleterre alikuwa kati ya watu hao. Niliona chama cha waskuti kama familia yangu ya duniani pote. Lakini, sikujua kwamba karibuni ningepata familia kubwa ya ndugu wa kiroho.

Karibu na mwezi wa 3 ao wa 4, mwaka wa 1958, nilikuwa karibu kumaliza mazoezi kwenye hoteli inayoitwa Grand Hotel Wiesler katika muji wa Graz, Austria. Huko, Rudolf Tschiggerl, ambaye alikuwa na kazi ya kupika mikate,  alinihubiria. Sikuwa nimesikia jambo lolote juu ya kweli. Alianza na fundisho la Utatu na aliniambia kwamba fundisho hilo halipatikane katika Biblia. Nilitetea fundisho la Utatu na nilitaka kumusadikisha kwamba fundisho hilo ni la kweli. Nilimupenda sana mufanyakazi huyo mwenzangu na nilitaka kumusadikisha arudi katika kanisa la Katoliki.

Rudolf, ambaye tulikuwa tunamuita Rudi, aliniletea Biblia. Nilimuambia aniletee tu Biblia ya Wakatoliki. Nilipoanza kusoma Biblia hiyo, niliona kwamba Rudi alitia ndani trakte fulani iliyochapishwa na Mashahidi wa Yehova. Nilikataa kusoma trakte hiyo kwa sababu nilifikiri kwamba iliandikwa kwa namna ambayo ilionekana kuwa inasema kweli, hata ikiwa pengine haikusema kweli. Hata hivyo, nilipenda kuzungumuza naye juu ya Biblia. Rudi alikuwa na utambuzi, hakunitolea tena kichapo kingine. Kwa muda wa karibu miezi tatu, tulikuwa tunazungumuza juu ya Biblia; mara nyingi tulizungumuza mupaka mangaribi sana.

Nilipomaliza mazoezi kwenye Grand Hotel, mama yangu alinilipia tena masomo ili nijifunze zaidi kazi ya hoteli. Kwa hiyo nikahamia katika muji wa Bad Hofgastein, ulio katika bonde karibu na milima ya Alpes, ambako masomo hayo yalikuwa. Masomo hayo yalikuwa na uhusiano na Grand Hotel katika muji wa Bad Hofgastein, kwa hiyo wakati fulani nilikuwa ninatumika kwenye Grand Hotel ili kuongeza ujuzi ambao nilipata kwenye masomo.

Rudi alituma adresi yangu mupya kwenye biro ya tawi ya Vienne; kisha biro ya tawi ikatuma adresi hiyo kwa dada wawili wamisionere, Ilse Unterdörfer na Elfriede Löhr. * Siku moja mutu aliyekuwa anapokea watu kwenye hoteli aliniita na kuniambia kwamba kulikuwa wanawake wawili inje katika motokari na kwamba walitaka kuzungumuza na mimi. Nilikuwa na wasiwasi sana kwa sababu sikuwajua wanawake hao. Lakini nilitoka inje ili kuona ni nani. Baadaye, nilijulishwa kwamba wanawake hao walikuwa wanapelekea watu vichapo kwa siri katika inchi ya Ujerumani wakati wa utawala wa wanazi, kazi ya Mashahidi ilipokatazwa mbele ya Vita ya Pili ya Ulimwengu. Hata mbele vita ianze, polisi ya siri ya Ujerumani (Gestapo) iliwakamata na kuwatuma katika kambi ya mateso ya Lichtenburg. Wakati wa vita, wanawake hao walihamishwa katika kambi ingine ya mateso ya Ravensbrück, karibu na Berlin.

Niliwaheshimu dada hao kwa sababu walikuwa karibu na umri wa mama yangu. Ndiyo sababu sikutaka kuwapotezea wakati kwa kubishana-bishana nao na labda kisha majuma ao miezi fulani kuwaambia kwamba sipendi kuendelea kuzungumuza nao. Kwa hiyo niliwaomba wanipatie tu maandiko yanayozungumuzia fundisho la kwamba mitume walifuatana katika cheo cha papa wa Kikatoliki. Niliwaambia kwamba nitamubebea padri maandiko hayo na kuyazungumuzia pamoja naye. Nilifikiri kwamba kufanya hivyo kungenisaidia kujua kweli.

Kanisa Katoliki la Roma linafundisha kwamba mapapa wanafuatana katika cheo chao kuanzia mutume Petro mupaka papa wa leo. (Wakatoliki wanaelewa vibaya maneno ya  Yesu yaliyo katika Mathayo 16:18, 19.) Tena Wakatoliki wanaamini kwamba kila mara wakati papa anafundisha mambo yanayoitwa ex cathedra ao anapotumia mamlaka yake, hawezi kudanganyika hata kidogo. Niliamini jambo hilo na niliwaza kwamba, ikiwa papa, ambaye Wakatoliki wanasema ni Baba Mutakatifu, hawezi kudanganyika katika mafundisho, anasema kwamba fundisho la Utatu ni la kweli, ni kusema fundisho hilo ni la kweli. Lakini ikiwa papa anaweza kudanganyika ni kusema fundisho hilo ni la uwongo. Wakatoliki wengi wanaona fundisho la kufuatana kwa mapapa kuwa la maana sana, kwa sababu kama fundisho hilo ni la uwongo, ni kusema mafundisho mengine pia ni ya uwongo.

Wakati nilimutembelea padri, alishindwa kujibu maulizo yangu, lakini alichukua katika kabati yake ya vitabu kitabu kinachozungumuzia fundisho la kufuatana kwa mapapa. Nilienda nyumbani na kitabu hicho, nilikisoma, kisha nilirudia kumuona padri nikiwa na maulizo mengi zaidi. Kwa kuwa padri alishindwa kabisa kujibu maulizo yangu aliniambia hivi: “Siwezi kukusadikisha, na wewe hauwezi kunisadikisha. . . . Tuachane wazima!” Hakupenda tena kuzungumuza na mimi.

Wakati huo nilikuwa tayari kujifunza Biblia pamoja na Ilse na Elfriede. Walinifundisha mambo mengi juu ya Yehova Mungu, Baba Mutakatifu wa kweli aliye mbinguni. (Yoh. 17:11) Wakati huo hakukuwa hata kutaniko moja katika eneo hilo, kwa hiyo dada hao wawili walikuwa wakiongoza mikutano katika nyumba ya familia fulani iliyopendezwa. Ni watu wachache ndio walikuwa wanahuzuria mikutano hiyo. Kwa sababu hakukuwa ndugu aliyebatizwa ambaye angesimamia mikutano, ni dada hao wawili tu ndio walikuwa wanafanya vipindi vyote. Mara kwa mara, ndugu mumoja kutoka kutaniko la mbali alikuja kutoa hotuba ya watu wote mahali fulani ambako tulilipia.

Ilse na Elfriede walianza kunifundisha Biblia Katika Mwezi wa 10, mwaka wa 1958, na nikabatizwa kisha miezi tatu, ni kusema, katika Mwezi wa 1 mwaka wa 1959. Mbele nibatizwe, niliwauliza ikiwa ningewasindikiza katika mahubiri ya nyumba kwa nyumba ili nione namna wanahubiri. (Mdo. 20:20) Kisha kuwasindikiza kwa mara ya kwanza, niliwauliza ikiwa ninaweza pia kuwa na eneo langu. Walinigawia kijiji fulani, na nilikuwa ninaenda kuhubiri huko nyumba kwa nyumba nikiwa peke yangu; pia nilikuwa ninawarudilia watu waliopendezwa. Ndugu wa kwanza ambaye nilihubiri naye nyumba kwa nyumba alikuwa mwangalizi wa muzunguko aliyetutembelea baadaye.

Katika mwaka wa 1960, nilipomaliza masomo ya kazi ya hoteli, nilirudi nyumbani ili kujaribu kuwafundisha watu wa jamaa yangu kweli za Biblia. Mupaka sasa, hakuna hata mumoja wao aliyekubali kweli, lakini watu fulani kati yao wanaonyesha kupendezwa.

Katika mwaka wa 1961, biro ya tawi iliandikia makutaniko barua ili kutia ndugu moyo wafanye kazi ya upainia; barua hizo zilisomwa katika makutaniko. Sikuwa na bibi na nilikuwa na afya nzuri, kwa hiyo sikuona kitu kilichonizuia kuwa painia. Nilizungumuza na ndugu Kurt Kuhn, mwangalizi wa muzunguko, ili kumuuliza anawaza nini nikifanya kazi ya kimwili kwa muda wa miezi michache ili ninunue motokari ambayo ingenisaidia katika kazi ya upainia. Aliniuliza hivi: “Je, Yesu na mitume walikuwa na lazima ya motokari ili kuhubiri kwa wakati wote?” Ulizo hilo lilinisaidia sana! Bila kukawia nilifanya mipango ili kuwa painia. Wakati huo nilikuwa ninatumika kwenye hoteli saa 72 kila juma; kwa hiyo, nilipaswa kwanza kufanya mabadiliko fulani.

Nilimuuliza bose wangu kama angeniruhusu nitumike saa 60 kila juma. Alikubali  na aliendelea kunilipa mushahara uleule. Kisha wakati fulani, nilimuuliza kama ningetumika tu saa 48 kila juma. Alikubali pia ombi hilo na aliendelea kunilipa mushahara uleule. Nilimuuliza tena ikiwa angeniruhusu nitumike tu saa 36 kila juma, ni kusema saa 6 kila siku, alikubali pia ombi hilo. Jambo la kushangaza ni kwamba aliendelea kunilipa mushahara uleule! Inaonekana kwamba bose wangu hakupenda niache kazi. Programu hiyo iliniruhusu kuwa painia wa kawaida. Wakati huo, mapainia walipaswa kuhubiri saa 100 kila mwezi.

Kisha miezi ine, nilikuwa painia wa pekee na mutumishi wa kutaniko, katika kutaniko moja ndogo la jimbo la Carinthia, katika muji wa Spittal an der Drau. Wakati huo, mapainia wa pekee walipaswa kuhubiri saa 150 kila mwezi. Hakukuwa painia mwengine, lakini dada anayeitwa Gertrude Lobner, ambaye alikuwa musaidizi wa mutumishi wa kutaniko alinisaidia sana. *

Katika mwaka wa 1963, nilitumwa katika kazi ya muzunguko. Wakati fulani nilisafiri kwa treni kutoka kutaniko moja mupaka kutaniko lingine, nikiwa na mizigo mizito. Ndugu wengi hawakuwa na motokari, kwa hiyo hakuna ndugu ambaye angenichua kwenye kituo cha treni. Kwa kuwa sikutaka “kujionyesha,” nilitembea kwa miguu mupaka mahali ambako ningepangishwa, kuliko kutumia taksi.

Katika mwaka wa 1965, nilipokuwa bado sijaoa, nilialikwa kuhuzuria darasa la 41 la Masomo ya Gileadi. Wanafunzi wenzangu wengi pia walikuwa hawajaoa ao kuolewa. Siku ya kupewa vyeti, nilishangaa kuona ninatumwa katika inchi yangu Austria ili kuendelea na kazi ya muzunguko. Hata hivyo, mbele ya kuondoka États-Unis, niliombwa kutumika pamoja na mwangalizi mumoja wa muzunguko kwa muda wa majuma ine. Nilifurahi sana kutumika pamoja na Anthony Conte, ndugu mwenye upendo ambaye pia alipenda sana kazi ya mahubiri na ambaye alikuwa na uzoefu katika kazi hiyo. Nilitumika pamoja naye kaskazini mwa New York, katika eneo la Cornwall.

Niliporudi Austria, nilitumwa katika muzunguko mumoja ambamo nilikutana na Tove Merete, dada mumoja mwenye kuvutia sana, na ambaye alikuwa bado hajaolewa. Alianza kujifunza kweli alipokuwa na miaka tano. Wakati ndugu wanatuuliza namna gani tulikutana, tunawachekesha kwa kuwaambia kwamba ni biro ya tawi ndiyo ilitukutanisha. Tulioana kisha mwaka mumoja, ni kusema, katika Mwezi wa 4 mwaka wa 1967, kisha tukaruhusiwa tuendelee kutumika pamoja katika muzunguko.

Mwaka uliofuata nilitambua kwamba kupitia fazili zake zisizostahiliwa, Yehova alikuwa amenikubali kuwa mwana wake wa kiroho. Kwa hiyo, nilianza uhusiano wa pekee pamoja na Baba yangu wa mbinguni, pia pamoja na wengine wote ambao kulingana na andiko la Waroma 8:15 ‘wanapaza sauti: Abba, Baba!’

Mimi na Merete tuliendelea kutumika katika kazi ya muzunguko na ya wilaya mupaka mwaka wa 1976. Wakati wa baridi, mara nyingi tulilala katika vyumba ambavyo havikuwa na joto, na ambamo mulikuwa baridi kali. Usiku moja, tuliamuka na kuona kwamba sehemu ya juu ya blangeti yetu ilikuwa imeganda na kuwa nyeupe kwa sababu ya baridi! Mwishowe tuliamua kununua  mashini ndogo ya kuleta joto ili kupunguza baridi ya usiku. Katika maeneo fulani, ili kutumia choo ao kunawa tulipaswa kutembea inje katika teluji (barafu), na mara nyingi choo hiyo ilikuwa na matundu iliyoingiza baridi. Hatukuwa na nyumba yetu, kwa hiyo, mara nyingi kila Siku ya Kwanza tulibaki katika nyumba ileile ambamo tulipangishwa katika juma la pekee. Kisha, Siku ya Pili asubuhi tulisafiri ili kuenda katika kutaniko lingine.

Ninafurahi kwamba kwa muda wa miaka mingi, sikuzote bibi yangu mupendwa amekuwa musaada mukubwa kwangu. Anapenda sana kazi ya kuhubiri; sihitaji kumukumbusha kila mara ili aende kuhubiri. Anapenda pia marafiki wake na anahangaikia sana wengine. Hilo limenisaidia sana.

Katika mwaka wa 1976 tulialikwa kutumikia kwenye biro ya tawi ya Austria, katika muji wa Vienne, na huko nilifanywa kuwa mushiriki wa Halmashauri ya Tawi. Wakati huo, tawi ya Austria ilikuwa pia inasimamia kazi katika inchi nyingi za Ulaya Mashariki na ilikuwa pia ikiongoza kazi ya kusafirisha vichapo kwa siri katika inchi hizo. Ndugu Jürgen Rundel ndiye alisimamia kazi hiyo; na alijua kabisa namna ya kuendesha kazi hiyo. Nilipata pendeleo la kutumika pamoja naye na baadaye niliombwa kusimamia kazi ya utafsiri katika luga 10 za Ulaya ya Mashariki. Jürgen na bibi yake, Gertrude, wanaendelea na kazi ya upainia wa pekee huko Ujerumani. Kuanzia mwaka wa 1978, tawi ya Austria ilianza kuandika magazeti na kuyachapisha katika luga 6 kwa kutumia mashini ndogo ya kuchapisha. Pia, tulitumia watu wa inchi mbalimbali vichapo ambavyo walikuwa wakituomba. Ndugu Otto Kuglitsch, ambaye sasa anatumika pamoja na bibi yake, Ingrid, kwenye biro ya tawi ya Ujerumani, ndiye alisimamia kazi hiyo.

Ndugu katika Ulaya ya Mashariki walikuwa pia wakichapisha vichapo katika inchi zao kwa kutumia mashini ya kutoa kopi. Lakini, walihitaji musaada wa ndugu wa inchi zingine. Yehova alilinda kazi hiyo, na kwenye beteli, tuliwapenda sana ndugu waliotumika katika hali ngumu wakati kazi yetu ilikatazwa kwa miaka mingi.

Katika mwaka wa 1989, nilipata pendeleo la kumusindikiza Ndugu Theodore Jaracz, mushiriki wa Baraza Linaloongoza, kuenda Roumanie. Kusudi la safari hiyo lilikuwa kusaidia ndugu wengi wajiunge tena na tengenezo. Kuanzia mwaka wa 1949, walikuwa wamejitenga na  tengenezo kwa sababu mbalimbali na walikuwa wamefanya makutaniko yao wenyewe. Lakini, waliendelea kuhubiri na kubatiza wapya. Walifungwa pia kwa sababu hawakujiingiza katika mambo ya vita, kama vile tu ndugu ambao hawakujitenga na tengenezo ambalo lilikubaliwa na makao makubwa. Kazi ya Mashahidi ilikuwa imekatazwa katika inchi ya Roumanie, kwa hiyo tulikusanyika kwa siri katika nyumba ya Ndugu Pamfil Albu, pamoja na wazee ine na watu ambao Halmashauri ya Inchi ya Roumanie ilituma. Ndugu Rolf Kellner, kutoka Austria alitusaidia kutafsiri mazungumuzo.

Usiku wa pili wa mazungumuzo yetu, Ndugu Albu aliwasadikisha wazee ine wenzake wajiunge tena na tengenezo; aliwaambia hivi: “Ikiwa hatufanye hivyo sasa, pengine hatutapewa nafasi ingine.” Kisha, karibu ndugu 5000 walijiunga tena na tengenezo. Huo ulikuwa ushindi mukubwa kwa Yehova, lakini Shetani alikuwa ameshindwa kabisa!

Karibu na mwisho wa mwaka wa 1989, mbele ya kuanguka kwa utawala wa Wakomunisti uliokuwa katika Ulaya Mashariki, Baraza Linaloongoza lilitualika mimi na bibi yangu tuhamie New York, kwenye makao makubwa. Hatukutazamia jambo hilo. Tulianza kutumika kwenye Beteli ya Brooklyn Mwezi wa 7 mwaka wa 1990. Katika mwaka wa 1992, nilifanywa kuwa musaidizi wa Halmashauri ya Utumishi ya Baraza Linaloongoza, na kuanzia Mwezi wa 7 mwaka wa 1994, nimepata pendeleo la kuwa mushiriki wa Baraza Linaloongoza.

Nilitumika kwenye hoteli kumepita miaka mingi sana. Sasa nina pendeleo la kuwa kati ya watu ambao wanatayarisha chakula cha kiroho na kukitolea ndugu na dada duniani pote. (Mt. 24:45-47) Ninapokumbuka miaka zaidi ya 50 ambayo nimefanya katika utumishi wa pekee wa wakati wote, ninafurahi sana na ninamushukuru Yehova kwa sababu anabariki familia yetu ya duniani pote. Ninafurahia kuhuzuria mikusanyiko yetu ya kimataifa, ambako tunajifunza sana juu ya Yehova, Baba yetu wa mbinguni, na juu ya kweli ya Biblia.

Ninasali ili watu wengi zaidi wajifunze Biblia, wakubali ukweli, na wajiunge na familia yetu ya duniani pote ili wamutumikie Yehova kwa umoja. (1 Pet. 2:17) Ninangojea kwa hamu wakati ambao, nikiwa mbinguni, nitaona wafu wakifufuliwa duniani, na wakati huo, nitamuona baba yangu muzazi. Ninatumaini kwamba, baba yangu, mama yangu, na watu wengine wa familia yangu watamuabudu Yehova katika Paradiso.