Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 33

thannudaiya makkalai yegōvaa akkaraiyōdu gavanitthukkolgiraar

thannudaiya makkalai yegōvaa akkaraiyōdu gavanitthukkolgiraar

‘yegōvaavin kangal avarukku bayandhu nadakkiravargalai . . . unnippaaga gavanikkindrana.’—sang. 33:18.

paattu 4 ‘yegōvaa en mēippar’

indha katturaiyil... a

1. sīshargalai batthiramaaga paartthukkollumpadi yegōvaavidam yēsu ēn kēttaar?

 irappadharku mundhina raatthiri, yēsu thannudaiya paralōga appaavidam oru mukkiyamaana vishayatthukkaaga jebam seidhaar. thannudaiya sīshargalai batthiramaaga paartthukkollumpadi yegōvaavidam kēttaar. (yōvaa. 17:15, 20) yegōvaa eppōdhum avarudaiya makkalai batthiramaaga paartthukkondudhaan irukkiraar. adhil endha sandhēgamum illai. irundhaalum, thannudaiya sīshargalai saatthaan veritthanamaaga thaakkuvaan endru yēsuvukku theriyum. andha mōsamaana thaakkudhalgalai samaalippadharku yegōvaavin udhavi avargalukku thēvaippadum endrum yēsuvukku therindhirundhadhu. adhanaaldhaan appadi jebam seidhaar.

2. bayangaramaana prachinaigal varumpōdhu naam ēn bayappada vēndiyadhillai? (sangīdham 33:18-20)

2 saatthaanudaiya kattuppaattil irukkum indha ulagatthilirundhu unmai kristhavargalukku niraiya prachinaigal varugindrana. nammai sōrndhupōga vaikkira alavukkō yegōvaavukku unmaiyaaga illaamal pōga vaikkira alavukkōkūda bayangaramaana kashtangal varugindrana. aanaal, adhaiyellaam ninaitthu naam bayappada vēndiyadhillai. ēn endru indha katturaiyil paarkkalaam. yegōvaa nammai akkaraiyaaga gavanitthukkolgiraar. namakku ennenna prachinaigal varugindrana endrellaam paarkkiraar. adhaiyellaam samaalikka namakku udhavuvadharku avar eppōdhumē thayaaraaga irukkiraar. yegōvaa thanakku ‘bayandhu nadakkiravargalai unnippaaga gavanikkiraar’ enbadhai purindhukolla udhavum irandu baibil udhaaranangalai naam paarkkalaam.—sangīdham 33:18-20-ai vaasiyungal.

thanimai unarvu vaattumpōdhu

3. naam eppōdhellaam thanimai unarvaal vaadalaam?

3 yegōvaavai vanangugiravargal irukkira oru periya kudumbatthin paagamaaga naam irundhaalum, eppōdhaavadhu thanimai unarvu nammai vaattalaam. udhaaranatthukku, ilam pillaigal skūlil matra pillaigalukku munnaal thangaludaiya nambikkaigalai patri vilakkumpōdhu... pudhidhaaga oru sabaikku maari pōgumpōdhu... thangalōdu yaarumē illaamal thaniyaaga iruppadhu pōl unaralaam. naamumkūda silasamayangalil nammudaiya kavalaigalai thaniyaaga samaalikka vēndiyiruppadhaaga ninaitthu sōgamaagividalaam. alladhu, manadhalavil sōrndhu pōividalaam. nammudaiya prachinaigalaiyellaam matravargalaal purindhukolla mudiyaadhu endru ninaitthu adhai patri avargalidam pēsa naam thayangalaam. nammēl unmaiyilēyē akkarai kaattugiravargal yaaraavadhu irukkiraargalaa endrumkūda silasamayangalil namakku thōndralaam. ippadi, thanimai unarvu nammai vaattumpōdhu naam kavalaiyil mūlgividalaam. udhavikku yaarumē illai endru ninaikkalaam. aanaal, naam appadi ninaikka vēndum endru yegōvaa orunaalum virumbuvadhillai. eppadi sollalaam?

4. “naan oruvan mattumdhaan mīdhiyirukkirēn” endru eliyaa thīrkkadharisi ēn sonnaar?

4 kadavulukku unmaiyaaga irundha eliyaavin udhaaranatthai yōsitthuppaarungal. eliyaavai kondrupōduvadhaaga yēsabēl sabadham seidhirundhadhaal uyirukku bayandhu avar ōdippōnaar. 40 naatkalukkummēl avar bayandhu bayandhu vaalndhaar. (1 raa. 19:1-9) kadaisiyil, oru kugaiyil avar thannandhaniyaaga irundhapōdhu, yegōvaavidam “[thīrkkadharisigalil] naan oruvan mattumdhaan mīdhiyirukkirēn” endru solli kadharinaar. (1 raa. 19:10) aanaal, dhēsatthil matra thīrkkadharisigalum uyirōdudhaan irundhaargal. kolaiveri pidittha yēsabēlin kaiyilirundhu 100 thīrkkadharisigalai obadhiyaa kaappaatriyirundhaar. (1 raa. 18:7, 13) irundhaalum, thaan mattum thannandhaniyaaga iruppadhupōla eliyaa ēn ninaitthaar? obadhiyaa kaappaatriya thīrkkadharisigal ellaarum irandhupōyiruppaargal endru avar ninaitthaaraa? karmēl malaiyil nadandha sōdhanaikku piragum yaarumē thannudan sērndhu yegōvaavai vanangaadhadhaal thaniyaaga iruppadhu pōl avar ninaitthaaraa? avar ivvalavu periya aabatthil sikkiyiruppadhu yaarukkumē theriyaadhu endru ninaitthaaraa? oruvēlai thannai patri kavalaippada yaarumē illai endru avar yōsitthiruppaaraa? avar edhai patriyellaam yōsitthu kavalaippattiruppaar endru baibil solvadhillai. aanaal, eliyaa ēn thaniyaaga iruppadhaaga ninaitthaar enbadhai yegōvaa purindhukondaar endru namakku nandraaga theriyum. adhōdu, avarukku eppadi udhavuvadhu sariyaaga irukkum endrum yegōvaavukku therindhirundhadhu.

naam thanimaiyil vaadumpōdhu, eliyaavukku yegōvaa eppadi udhavi seidhaar enbadhai yōsitthuppaarppadhu namakku eppadi aarudhalaaga irukkum? (paaraakkal 5-6)

5. eliyaa thaniyaaga illai enbadhai avarukku yegōvaa eppadi puriyavaitthaar?

5 eliyaavukku niraiya valigalil yegōvaa udhavi seidhaar. avar manamvittu pēsa yegōvaa anumadhitthaar. “ingē enna seigiraai?” endru irandu murai eliyaavidam avar kēttaar. (1 raa. 19:9, 13) ovvoru dhadavaiyum thannudaiya manadhil iruppadhaiyellaam eliyaa kottiyapōdhu yegōvaa gavanitthukkēttaar. thannudaiya thunai eliyaavukku irukkiradhu enbadhaiyum, thanakku romba sakthi irukkiradhu enbadhaiyum yegōvaa kaattinaar. thannai vanangugira niraiya pēr innum uyirōdu irukkiraargal enbadhaiyum avarukku puriyavaitthaar. (1 raa. 19:11, 12, 18) thannudaiya manadhil iruppadhaiyellaam yegōvaavidam solli, adharku avar koduttha badhilgalai kētta piragu eliyaavin manadhukku romba nimmadhiyaaga irundhirukkum. adhumattumalla, avarukku sila mukkiyamaana poruppugalaiyum yegōvaa kodutthaar. asagēlai sīriyaavin raajaavaagavum, yegūvai isravēlin raajaavaagavum, elisaavai thīrkkadharisiyaagavum abishēgam seiya sonnaar. (1 raa. 19:15, 16) indha poruppugalaiyellaam koduppadhan mūlam mukkiyamaana vishayangalmīdhu gavanam seluttha eliyaavukku yegōvaa udhavinaar. avarukku elisaavai oru nalla nanbaraaga kodutthaar. thaniyaaga iruppadhupōla unarugira samayangalil yegōvaavin udhavi ungalukku vēndumendraal nīngal enna seiyalaam?

6. nīngal thanimaiyil vaaduvadhupōl unarndhaal eppadi jebam seiyalaam? (sangīdham 62:8)

6 nīngal yegōvaavidam jebam seiya vēndum endru avar edhirpaarkkiraar. nīngal eppadippatta prachinaigalōdu pōraadikkondirukkirīrgal enbadhai avar paarkkiraar. adhumattumalla, nīngal endha nēratthil jebam seidhaalum adhai kētpadhaaga avar vaakku kodukkiraar. (1 the. 5:17) thannudaiya ūliyargal jebam seiyumpōdhu avar romba sandhōshamaaga kētkiraar. (nīdhi. 15:8) thanimaiyil vaadumpōdhu nīngal eppadi jebam seiyalaam? eliyaa seidhadhu pōla ungal manadhil iruppadhaiyellaam yegōvaavidam kottalaam. (sangīdham 62:8-ai vaasiyungal.) ungaludaiya kavalaigalaiyum, adhai patri nīngal eppadi unargirīrgal enbadhaiyum avaridam sollungal. adhaiyellaam samaalikka avaridam udhavi kēlungal. udhaaranatthukku, skūlil kūda padikkira pillaigal ungaludaiya nambikkaigalai patri kēlvi kētkumpōdhu ungalukku bayamaaga irukkalaam. thaniyaaga maattikkondadhu pōl thōndralaam. adhupōndra samayangalil dhairiyamaaga avargalidam pēsuvadharku udhavi kēlungal. ungaludaiya nambikkaigalai patri romba saadhuriyamaaga vilakki solla nyaanatthaiyum kēttu avaridam jebam seiyungal. (lū. 21:14, 15) oruvēlai, manadhalavil nīngal romba sōrndhupōi irundhaal, anubavamulla oru kristhavaridam adhai patri pēsa udhavumpadi yegōvaavidam jebam seiyungal. nīngal yaaridam ungal prachinaiyai solgirīrgalō, avargal nīngal solvadhai nandraaga purindhukolla udhavumpadiyum yegōvaavidam kētkalaam. ungal manadhil iruppadhaiyellaam yegōvaavidam kottumpōdhu... nīngal seiyum jebangalukku ellaam avar eppadi badhil kodukkiraar enbadhai paarkkumpōdhu... matravargaludaiya udhaviyai nīngal ētrukkollumpōdhu... thanimaiyil vaaduvadhupōl unaramaattīrgal.

pudhuppudhu valigalil ūliyam seivadharkum matravargaludan sērndhu adhai seivadharkum muyarchi seigirīrgalaa? (paaraa 7)

7. maarisiyōvin udhaaranatthilirundhu nīngal enna katrukkondīrgal?

7 yegōvaa nam ellaarukkumē mukkiyamaana vēlaiyai kodutthirukkiraar. sabai vēlaigalaiyum ūliyatthaiyum nandraaga seiya nīngal edukkira ellaa muyarchigalaiyum avar gavanikkiraar endrum adhai uyarvaaga madhikkiraar endrum nīngal urudhiyaaga nambalaam. (sang. 110:3) thaniyaaga iruppadhupōl nīngal ninaikkumpōdhu indha vēlaigalai mummuramaaga seivadhu ungalukku eppadi udhavum? maarisiyō endra oru ilam sagōdhararudaiya udhaaranatthai gavaniyungal. b avar nyaanasnaanam edutthu konja naalil, avarudaiya uyir nanbar oruvar konjam konjamaaga satthiyatthai vittu pōivittaar. “avar vilagi pōnadha paartthappō ennōda thannambikkaiyē pōyiduchu. yegōvaavukku koduttha vaakkai ennaala kaappaattha mudiyumaa, avarōda kudumbatthula oruvanaa thodarndhu irukka mudiyumaanu naan yōsichēn. naan thanimaramaa irukkura maadhiri thōnuchu. ennōda kavalaigala yaarum purinjukka maattaanganu ninachēn” endru maarisiyō solgiraar. aanaal, avarukku edhu udhaviyadhu? “naan adhigamaa ūliyam seiya aarambichēn. ennai patthiyum, en manasula irukkura kavalaigala patthiyum yōsichittu irukkuradha niruttha adhu enakku udhaviyaa irundhuchu. matthavangalōda sērndhu ūliyam senjappō ennōda thanimai unarvellaam pōi naan sandhōshamaa irundhēn” endru avar solgiraar. indraikku nammaal sagōdhara sagōdharigaludan sērndhu nēril ūliyam seiya mudiyavillai endraalum, avargalōdu sērndhu kadidham mūlamaagavō fōn mūlamaagavō ūliyam seivadhu namakku sandhōshatthai kodukkiradhu. maarisiyōvukku vēru edhuvumkūda udhaviyaaga irundhadhu? “sabai vēlaigala naan mummuramaa senjēn. enakku kidaicha maanavar niyamippugala nallaa thayaarichu kodukka muyarchi senjēn. ippadi senjappō yegōvaavum matthavangalum ennai uyarvaa madhikkiraanganu ennaala purinjikka mudinjudhu” endru maarisiyō solgiraar.

bayangaramaana kashtangal nammai thinaradikkumpōdhu

8. bayangaramaana kashtangal varumpōdhu namakku eppadi irukkum?

8 indha kadaisi naatkalil, kashtangal varum enbadhai naam edhirpaarkkirōm. (2 thī. 3:1) aanaal, thidīrendru oru pana prachinai varum endrō oru mōsamaana nōi varum endrō nammudaiya anbaana oruvar irandhupōividuvaar endrō naam edhirpaarkka maattōm. nijamaagavē appadi oru sambavam nadakkumpōdhu adhu namakku adhirchiyaaga irukkalaam. appadippatta samayangalil naam sōrndhupōividalaam. adhuvum adutthadutthu ovvoru prachinai varumpōdhu, alladhu ellaa prachinaigalum orē nēratthil varumpōdhu naam manamudaindhu appadiyē utkaarndhuvidalaam. aanaal, yegōvaa nammai akkaraiyaaga gavanitthukkondirukkiraar enbadhai naam nyaabagatthil vaikka vēndum. avarudaiya udhaviyaal eppadippatta kashtam vandhaalum nammaal dhairiyamaaga samaalikka mudiyum.

9. yōbuvukku vandha kashtangalil silavatrai sollungal.

9 kadavulukku unmaiyaaga vaalndha yōbuvai patri yōsitthuppaarungal. avar konja kaalatthukkullēyē bayangaramaana kashtangalai anubavitthaar. avarukku sondhamaana mirugangal sila thirudappattana, matravai kollappattana; avarudaiya vēlaikkaarargalum kollappattaargal; adhaivida kodumai ennavendraal, avarudaiya arumaiyaana pillaigalum irandhuvittaargal. (yōbu 1:13-19) orē naalil adutthadutthu nadandha indha sambavangalai kēlvippattapōdhu adhirchiyil avarudaiya manasu sukkunūraagivittadhu. indha sōgatthilirundhu mīnduvaruvadharkul, avarudaiya udambai urukkulaikkira bayangaramaana nōi avarukku vandhadhu. (yōbu 2:7) avarudaiya nilaimai romba mōsamaagivittadhaal “enakku vaalkkaiyē verutthuvittadhu; uyirōdu irukkavē pidikkavillai” endru sonnaar.—yōbu 7:16.

thaan padaittha uyirinangalai eppadiyellaam gavanitthukkolgiraar enbadhai yōbuvidam yegōvaa solvadhan mūlam avarmēl thanakku endhalavu anbum akkaraiyum irukkiradhu enbadhai purindhukolla udhavi seigiraar. (paaraa 10)

10. kashtangalai sagikka yōbuvukku yegōvaa eppadiyellaam udhavi seidhaar? (attai padam.)

10 yōbuvai yegōvaa akkaraiyaaga gavanitthukkondaar. ēnendraal, yōbumīdhu yegōvaavukku romba paasam irundhadhu. adhanaal kashtangalai sagikkavum, avarukku unmaiyaaga irukkavum thēvaiyaanadhai ellaam seidhaar. yōbuvidam yegōvaa pēsiyapōdhu, thanakku irukkum ellaiyillaadha nyaanatthai patriyum, thaan padaittha uyirinangalmēl thanakku evvalavu akkarai irukkiradhu enbadhai patriyum sonnaar. bramikka vaikkum sila uyirinangalai patri avar sonnaar. (yōbu 38:1, 2; 39:9, 13, 19, 27; 40:15; 41:1, 2) adhumattumalla, ilainyaraaga irundha eligū mūlamaaga yōbuvai balappadutthinaar, aarudhalpadutthinaar. kashtangalai sagikkira thannudaiya ūliyargalukku yegōvaa kandippaaga palan koduppaar enbadhai yōbuvukku eligū nyaabagappadutthinaar. adhēsamayatthil, eligū mūlamaaga yegōvaa anbaana vidhatthil sila aalōsanaigalaiyum kodutthaar. indha prabanjatthaiyē padaittha yegōvaavōdu oppidumpōdhu, naam verum dhūsudhaan enbadhai purindhukolla yōbuvukku eligū udhavinaar. (yōbu 37:14) yōbuvukku oru poruppaiyum yegōvaa kodutthaar. paavam seidha avarudaiya mūndru nanbargalukkaaga jebam seiya sonnaar. (yōbu 42:8-10) indraikku naam bayangaramaana kashtangalai anubavikkumpōdhu yegōvaa eppadi udhavi seigiraar?

11. kashtangalai anubavikkumpōdhu baibil namakku eppadi aarudhal tharugiradhu?

11 yōbuvidam pēsiyadhupōl, indraikku yegōvaa nammidam nēradiyaaga pēsuvadhillai. aanaal, avarudaiya vaartthaiyaana baibil mūlam nammidam avar pēsugiraar. (rō. 15:4) namakku arumaiyaana edhirkaalam kidaikkum endra nambikkaiyai kodutthu nammai avar aarudhalpadutthugiraar. kashtangalai anubavikkumpōdhu namakku aarudhal kodukkira sila baibil vasanangalai gavaniyungal. yegōvaa ‘kaattugira anbilirundhu [edhuvumē] nammai pirikka mudiyaadhu’ endru avar namakku urudhiyaaga solgiraar, adhu bayangaramaana kashtangalaaga irundhaalum sari! (rō. 8:38, 39) adhōdu, ‘thannai nōkki kūppidugira ellaarudaiya pakkatthilum iruppadhaaga’ avar namakku vaakku kodukkiraar. (sang. 145:18) naam avaraiyē nambiyirundhaal endha kashtatthaiyum sagikka mudiyum endrum andha kashtatthilum sandhōshamaaga irukka mudiyum endrum avar namakku solgiraar. (1 ko. 10:13; yaak. 1:2, 12) avar namakku parisaaga tharappōgum mudivillaadha vaalkkaiyōdu oppittu paartthaal namakku varugira kashtangal ellaamē tharkaaligamaanadhudhaan! sollappōnaal, adhu oru nodippoludhudhaan irukkum. (2 ko. 4:16-18) nammudaiya ellaa kashtangalukkum mukkiya kaaranamaaga irukkum saatthaanaiyum, avanai pōlavē nadandhukolbavargalaiyum olitthukkattuvadhaaga yegōvaa namakku nambikkai kodukkiraar. (sang. 37:10) edhirkaalatthil varappōgira kashtangalai sagikka udhavugira sila aarudhalaana baibil vasanangalai manappaadam seidhirukkirīrgalaa?

12. baibililirundhu naam mulumaiyaaga prayōjanam adaivadharku enna seiya vēndum endru yegōvaa edhirpaarkkiraar?

12 naam nēram odhukki baibilai thavaraamal padikka vēndum, padittha vishayangalai aalamaaga yōsitthuppaarkka vēndum endru yegōvaa edhirpaarkkiraar. katrukkonda vishayangalai naam kadaippidikkumpōdhu nammudaiya visuvaasam balamaagum. adhumattumalla, nammudaiya paralōga appaa yegōvaavidam nerungi pōvōm. appadi seiyumpōdhu, sōdhanaigalai sagippadharku thēvaiyaana balam namakku kidaikkum. thannudaiya vaartthaiyai nambiyirukkiravargalukku yegōvaa thannudaiya sakthiyai kodukkiraar. adhanmūlamaaga, endha kashtatthaiyum sōdhanaiyaiyum thaangikkolvadharku “iyalbukku minjiya sakthi” namakku kidaikkum.—2 ko. 4:7-10.

13. “unmaiyum vivēgamum ulla adimai” kodukkira aanmīga unavu kashtangalai sagikka namakku eppadi udhavugiradhu?

13 yegōvaavin udhaviyōdu “unmaiyum vivēgamum ulla adimai” ēraalamaana katturaigalaiyum vīdiyōkkalaiyum paadalgalaiyum thayaaritthu kodukkiraargal. (mat. 24:45) ivaiyellaam visuvaasatthai balamaaga vaitthukkolvadharkum yegōvaavōdu eppōdhum nerukkamaaga iruppadharkum namakku udhavugindrana. sariyaana samayatthil yegōvaa kodukkira ellaavatraiyum naam nandraaga payanpadutthikkolla vēndum. samībatthil, amerikkaavai sērndha oru sagōdhari yegōvaa kodukkira indha ellaa nalla vishayangalukkaagavum nandriyōdu iruppadhaaga sonnaar. “naan 40 varushamaa yegōvaavukku sēvai senjittu irukkēn. itthanai varushatthula, naan yegōvaavukku unmaiyaa iruppēnaa, maattēnaangaradha sōdhichu paarkkira maadhiri niraiya prachinaigal vandhurukku” endru andha sagōdhari solgiraar. avarukku bayangaramaana kashtangal vandhana. oruvar kuditthuvittu vandi ōttikkondu vandhu avarudaiya thaatthaamēl mōdhiyadhaal avar irandhupōivittaar. avarudaiya appaa-ammaavukku mōsamaana nōi vandhadhaal avargalum irandhuvittaargal. adhumattumalla, andha sagōdhari irandu dhadavai putrunōyaal avadhippattirukkiraar. ivai ellaavatraiyum sagippadharku avarukku edhu udhaviyadhu? “yegōvaa eppavumē ennai akkaraiyaa paartthukkittaaru. unmaiyum vivēgamum ulla adimai mūlamaa avar kodutthirukkira aanmīga unavu, sagichirukka enakku udhavi senjirukku. adhanaala, ‘saagumvarai naan kadavulukku unmaiyaaga iruppēn’nu yōbu sonna maadhiri ennaalayum solla mudiyum” endru avar solgiraar.—yōbu 27:5, adikkurippu.

sabaiyil irukkiravargalukku naam eppadi udhavi seiyalaam? (paaraa 14)

14. kashtangal varumpōdhu sagōdhara sagōdharigal mūlamaaga yegōvaa namakku eppadi udhavi seigiraar? (1 thesalōnikkēyar 4:9)

14 ikkattaana sūlnilaiyil oruvarukkoruvar paasam kaattuvadharkum, aarudhal solvadharkum yegōvaa thannudaiya makkalukku katrukkodutthirukkiraar. (2 ko 1:3, 4; 1 thesalōnikkēyar 4:9-ai vaasiyungal.) naam kashtangalai anubavikkumpōdhu eligūvai maadhiriyē nam sagōdhara sagōdharigalum kadavulukku unmaiyaaga irukka namakku udhava thayaaraaga irukkiraargal. (ap. 14:22) udhaaranatthukku, daiyan endra sagōdhariyin kanavarukku mōsamaana udalnala prachinai vandhapōdhu, sabaiyil irukkira sagōdhara sagōdharigal avarai urchaagappadutthuvadharkum yegōvaavōdu avar nerukkamaaga iruppadharkum eppadi udhavi seidhaargal endru paarungal. “naanga kashtamaana sūlnilaiyila irundhōm. aanaa, andha maasangalla, yegōvaa avarōda balattha kaigalaala engala paasamaa thaangunadha unara mudinjudhu. sabaiyila irukkuravanga engalukku niraiya udhavi senjaanga. engala nērla vandhu paartthaanga. fōn pannunaanga. anbaa katti anaichaanga. naanga sagichirukkuradhukku idhellaamē engalukku udhaviyaa irundhuchu. enakku kaar ōtta theriyaadhadhaala kūttangalukku pōradhukkum, mudinjappellaam ūliyatthukku pōradhukkum sagōdhara sagōdharigal udhavi senjaanga” endru andha sagōdhari solgiraar. indha maadhiri anbaana kudumbatthin paagamaaga iruppadhu evvalavu periya aasīrvaadham, illaiyaa?

yegōvaa nammai akkaraiyōdu gavanitthukkolvadharkaaga nandriyōdu irungal

15. enna kashtam vandhaalum adhai samaalikka mudiyum endru naam ēn urudhiyōdu irukkirōm?

15 nam ellaarukkumē ēdhaavadhu oru kashtam kandippaaga varum. aanaal idhuvaraikkum naam paartthapadi, adhaiyellaam naam thannandhaniyaaga samaalikka vēndiyadhillai. ēnendraal, paasamaana oru appaavaaga yegōvaa eppōdhumē nammai akkaraiyaaga gavanitthukkondirukkiraar. avar nam kūdavē irukkiraar. (ēsaa. 43:2) udhavi kēttu naam kenjumpōdhu adhai kētpadharku thayaaraaga irukkiraar. namakku udhavi seivadharkum avar aasaiyaaga irukkiraar. kashtangalai sagitthukkolvadharku thēvaiyaana ellaavatraiyum avar namakku dhaaraalamaaga kodutthirukkiraar. jebam endra baakkiyatthai thandhirukkiraar. baibilaiyum ēraalamaana aanmīga unavaiyum kodutthirukkiraar. ikkattaana samayangalil namakku udhavi seivadharku anbaana sagōdhara sagōdharigalai kodutthirukkiraar. adhanaal, enna kashtam vandhaalum adhai samaalikka mudiyum endru naam urudhiyōdu irukkirōm.

16. yegōvaa nammai eppōdhum anbaagavum akkaraiyaagavum paartthukkolla vēndumendraal naam enna seiya vēndum?

16 nammudaiya paralōga appaa nammai akkaraiyaaga gavanitthu kondiruppadharkaaga naam evvalavu nandriyōdu irukkirōm! “avarai ninaitthu nam idhayam sandhōshappadugiradhu.” (sang. 33:21) yegōvaa nammai anbaagavum akkaraiyaagavum paartthukkolvadharku naam nandriyōdu irukkirōm enbadhai eppadi kaattalaam? avar namakku seidhirukkira ellaa ērpaadugalaiyum nandraaga payanpadutthikkolvadhan mūlam kaattalaam. adhēsamayatthil yegōvaa nammai akkaraiyaaga gavanitthukkolla vēndumendraal nam pangilum sila vishayangalai seiya vēndum. avarukku kīlppadindhu nadakkavum avarukku piditthadhai seiyavum nammaal mudindha ellaavatraiyum thodarndhu seiya vēndum. appadi seiyumpōdhu avar eppōdhumē nammai anbaagavum akkaraiyaagavum paartthukkolvaar!—1 pē. 3:12.

paattu 30 en thandhai, en dhēvan, en thōlan!

a indraikku namakku varugira bayangaramaana prachinaigalai samaalippadharku yegōvaavin udhavi namakku thēvai. indha katturaiyai padikkumpōdhu yegōvaa nammai endhalavukku kannukku kannaaga paartthukkolgiraar enbadhai nīngal purindhukolvīrgal. nam ovvoruvarukkum varugira prachinaigalai avar gavanikkiraar. adhaiyellaam samaalippadharku thēvaiyaana udhaviyum seigiraar.

b sila peyargal maatrappattullana.