Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 41

“magaa irakkamudaiya” kadavulai naam vanangugirōm

“magaa irakkamudaiya” kadavulai naam vanangugirōm

“yegōvaa ellaarukkum nalladhu seigiraar. avarudaiya irakkam avarudaiya ellaa seyalgalilum therigiradhu.”—sang. 145:9.

paattu 44 sōgatthil thavippavarin jebam

indha katturaiyil... *

1. irakkam endru sonnavudanē ungalukku endha kadhai nyaabagatthukku varugiradhu, irakkamulla oruvar eppadi nadandhukolvaar?

 irakkamulla oruvarai nīngal eppadi varnippīrgal? avar anbaaga iruppaar... avarukku ilagiya manam irukkum... karisanaiyōdu nadandhukolvaar... dhaaraala gunatthai kaattuvaar. idhai patri yōsikkumpōdhu, yēsu sonna samaariyanai patriya kadhai ungal nyaabagatthukku varalaam. andha nabar oru yūdhanaaga illaavittaalum, kollaikkaarargalaal thaakkappattu adipattu kidandha yūdhanidam ‘irakkatthōdu nadandhukondaar.’ andha yūdhanai paartthavudanē samaariyanin ‘manam urugiyadhu.’ avanmēl irundha anbaal avanai nandraaga gavanitthukkondaar. (lū. 10:29-37) indha kadhaiyilirundhu yegōvaa kaattum ōr arumaiyaana gunatthai patri, adhaavadhu irakkatthai patri nammaal therindhukolla mudigiradhu. avar nammēl alavukadandha anbu vaitthiruppadhaal ovvoru naalum nammidam irakkatthōdu nadandhukolgiraar.

2. irakkatthōdu nadandhukolgira oruvar vēru edhaiyum seivaar?

2 irakkamulla oruvar innondraiyum seivaar. adhaavadhu, oruvarai dhandikka vēndiyirundhaalum, nyaayamaana kaaranam irukkumpōdhu dhandikkaamal mannitthuviduvaar. nam ovvoruvarudaiya vishayatthilum yegōvaa idhaitthaan seigiraar. sangīdhakkaarar solvadhupōl, ‘naam seidha paavangalukku ētrapadi avar nammai nadatthuvadhu’ kidaiyaadhu. (sang. 103:10) aanaal, kanditthu thiruttha vēndiya sūlnilai varumpōdhu adhai seiyaamal irukka maattaar.

3. ennenna kēlvigalukku indha katturaiyil badhilgalai paarppōm?

3 indha katturaiyil mūndru kēlvigalukku badhilgalai paarppōm. (1) yegōvaa ēn irakkam kaattugiraar? (2) matravargalai kanditthu thirutthumpōdhum avar irakkatthōdu nadandhukolgiraar endru eppadi sollalaam? (3) matravargalidam irakkam kaatta edhu namakku udhavum?

yegōvaa ēn irakkam kaattugiraar?

4. yegōvaa ēn irakkam kaattugiraar?

4 irakkam kaattuvadhu yegōvaavukku romba pidikkum. kadavul ‘magaa irakkamudaiyavar’ endru appōsthalan pavul eludhinaar. paava iyalbulla manidhargalil silarai paralōgatthukku thērndhedutthadhan mūlam kadavul avargalmēl irakkam kaattinaar. idhai manadhil vaitthudhaan pavul appadi eludhinaar. (ebē. 2:4-7) paralōga nambikkaiyullavargalukku mattumalla, matravargalukkum yegōvaa irakkam kaattugiraar. “yegōvaa ellaarukkum nalladhu seigiraar. avarudaiya irakkam avarudaiya ellaa seyalgalilum therigiradhu” ena sangīdhakkaararaana dhaavīdhu eludhinaar. (sang. 145:9) thannudaiya makkalai yegōvaa romba nēsikkiraar. nyaayamaana kaaranam irukkumpōdhu avargalmīdhu irakkam kaattugiraar.

5. yegōvaavin irakka gunatthai patri yēsu eppadi therindhukondaar?

5 irakkam kaattuvadhu yegōvaavukku romba pidikkum enbadhu vēru yaaraiyumvida yēsuvukkutthaan nandraaga theriyum. ēnendraal, avar indha būmikku varuvadharku munbu kōdikkanakkaana varushangalaaga paralōgatthil yegōvaavōdu irundhaar. (nīdhi. 8:30, 31) paava iyalbulla manidhargalmēl yegōvaa endhalavukku irakkam kaattinaar enbadhai yēsu niraiya samayangalil paartthirukkiraar. (sang. 78:37-42) adhanaal, yegōvaavai patri manidhargalukku katrukkoduthapōdhu avaridam irukkira indha arumaiyaana gunatthai patri adhigamaaga pēsinaar.

ūdhaari maganin appaa, avanai avamaanappadutthavillai. marubadiyumavanai anbaaga kudumbatthil sērtthukkondaar (paaraa 6) *

6. yegōvaavin irakkatthai patri purindhukolvadharku yēsu enna kadhaiyai sonnaar?

6 irakkam kaattuvadhu yegōvaavukku endhalavukku pidikkum enbadhai purindhukolvadharku yēsu oru kadhai sonnaar. adhai patri mundhina katturaiyilum paartthōm. andha kadhaiyil varum magan, vīttaivittu pōi “thannidamirundha sotthugalaiyellaam ūdhaaritthanamaaga selavalitthaan.” (lū. 15:13) adharku pinbu, thannudaiya olukkanketta vaalkkaiyai maatrikkondu manam thirundhinaan, thannaiyē thaaltthikkondaan, vīttukku thirumbinaan. thannudaiya appaa thannai ētrukkolvaaraa maattaaraa endru therindhukolla avan kaatthirukka vēndiya avasiyam irukkavillai. ēnendraal, “avan romba dhūratthil vandhukondirundhapōdhē avanudaiya appaa avanai paartthuvittaar. udanē avarudaiya manam urugiyadhu, ōdippōi avanai kattippiditthu muttham kodutthaar.” indha kadhaiyil varugira appaa thannudaiya maganai avamaanappadutthavillai. adharku badhilaaga, irakkatthōdu avanai mannitthaar. marubadiyum thannudaiya kudumbatthil avanai sērtthukkondaar. avan seidhadhu romba mōsamaana paavamdhaan. aanaal, avan manam thirundhiyadhaal avanai mannitthaar. indha kadhaiyil varugira appaavai pōldhaan yegōvaavum irukkiraar. mōsamaana paavam seidhavargal manam thirundhumpōdhu, avargalai mannikka yegōvaa endhalavukku aasaippadugiraar enbadhai purindhukollatthaan manadhai thodugira indha kadhaiyai yēsu sonnaar.—lū. 15:17-24.

7. yegōvaa irakkam kaattum vidham avar nyaanamullavar enbadhai eppadi kaattugiradhu?

7 yegōvaa romba nyaanamullavaraaga iruppadhaal irakkam kaattugiraar. avar enna mudivu edutthaalum adhai manidhargaludaiya nanmaikkaagatthaan eduppaar. adhanaaldhaan, “paralōgatthilirundhu varugira nyaanamō . . . irakkamum nalla seyalgalum niraindhadhaaga” irukkiradhu endru baibil solgiradhu. (yaak. 3:17) paasamaana appaa ammaa, thangaludaiya pillaigalin nanmaikkaagatthaan irakkam kaattugiraargal. yegōvaavum appaditthaan! (sang. 103:13; ēsaa. 49:15) avar appadi irakkam kaattuvadhaaldhaan, naam paava iyalbullavargalaaga irundhaalum namakku edhirkaala nambikkai kidaitthirukkiradhu. yegōvaa nyaanamullavaraaga iruppadhaal nyaayamaana kaaranam irukkumpōdhu matravargalukku irakkam kaattugiraar. adhē samayatthil, thavaru nadakkumpōdhu adhai kandumkaanaamalum irukka maattaar.

8. sila samayangalil enna seiya vēndiyirukkiradhu, ēn?

8 oru sagōdharanō sagōdhariyō vēndumendrē paavam seidhaal enna seivadhu? ‘appadippattavargalōdu palaguvadhai vittuvida vēndum’ endru appōsthalan pavul eludhinaar. (1 ko. 5:11) thavaru seidhuvittu manam thirundhaadhavargal sabainīkkam seiyappadugiraargal. yegōvaavukku unmaiyaai irukkira sagōdhara sagōdharigalai paadhugaakkavum, yegōvaavin nīdhinerigalin pakkam urudhiyaaga nirkavum idhai seiya vēndiyirukkiradhu. aanaalum, ‘sabainīkkam seiradhu eppadi irakkamaana seyalaa irukkum?’ endru silar ninaikkiraargal.

sabainīkkam—irakkamaana oru seyal

vyaadhiyaaga irukkira ōr aattai mēippar thaniyaaga piritthu vaikkiraar. aanaalum, adhai anbaaga gavanitthukkolgiraar (paaraakkal 9-11)

9-10. paavam seidhavargalai sabainīkkam seivadhu oru irakkamaana seyaldhaan enbadhai ebirēyar 12:5, 6 eppadi kaattugiradhu? udhaaranatthudan vilakkungal.

9 namakku romba nerukkamaana oruvar “inimēlum oru yegōvaavin saatchi illai” endru sabaiyil arivikkumpōdhu nam manadhukku romba kashtamaaga irukkum. avar namakku avvalavu nerukkamaaga iruppadhaal, avarai sabainīkkam seidhudhaan aaga vēndumaa endru naam yōsikkalaam. appadiyendraal, sabainīkkam enbadhu oru irakkamaana seyalaa? aamaam, nichayamaaga! oruvarai kanditthu thiruttha vēndiyirukkumpōdhu appadi seiyaavittaal adhu nyaanamaana... irakkamaana... anbaana... seyalaaga irukkaadhu. (nīdhi. 13:24) thavaru seidhavargalai sabainīkkam seiyumpōdhu avargal manam thirundha vaaippu irukkiradhaa? irukkiradhu. thavaru seidhavargalai sabainīkkam seidhadhaaldhaan, avargalil niraiya pēr thaangal seidha thavarai unarndhu thangalai maatrikkondu marubadiyum yegōvaavidam vandhirukkiraargal.—ebirēyar 12:5, 6-ai vaasiyungal.

10 idhai konjam yōsitthuppaarungal: mandhaiyil irukkum ōr aadu vyaadhiyaaga iruppadhai mēippar gavanikkiraar. andha aattai gunamaakka vēndumendraal, adhai matra aadugalilirundhu thaniyaaga piritthu vaikka vēndum enbadhu avarukku therigiradhu. aanaal, aadugal eppōdhumē ondraagatthaan irukkum. adhanaal, andha aattai mattum thaniyaaga piritthu vaikkumpōdhu, adharku romba kashtamaaga irukkum. appadiyendraal, andha aattai mēippar irakkam illaamal nadatthugiraar endru artthamaa? illai. andha aattai appadi thaniyaaga piritthu vaitthaaldhaan andha vyaadhi matra aadugalukkum varaamal irukkum... mulu mandhaiyum paadhugaappaaga irukkum... endrellaam andha mēipparukku theriyum. adhanaaldhaan, avar appadi seigiraar.—lēviyaraagamam 13:3, 4-ai oppidungal.

11. (a) sabainīkkam seiyappattavargal endha vidhatthil vyaadhippatta ōr aattai pōl irukkiraargal? (b) sabainīkkam seiyappattavargalukku enna udhavi kidaikkum?

11 sabainīkkam seiyappadugira oruvar vyaadhippatta andha aattai pōldhaan irukkiraar. oruvidhatthil avarum vyaadhippattutthaan irukkiraar. adhaavadhu, avarukkum yegōvaavukkum irukkira bandhatthil oru periya virisal vilundhirukkiradhu. (yaak. 5:14) oruvarukku vyaadhi irundhaal eppadi adhu matravargalai baadhikkumō, adhēmaadhiri manam thirundhaadha oruvar sabaiyil irukkumpōdhu matra sagōdhara sagōdharigalum baadhikkappaduvaargal. adhanaal, avarai sabaiyilirundhu vilakki vaikka vēndiyirukkiradhu. thanakku unmaiyaaga iruppavargalmēl yegōvaavukku anbu iruppadhaaldhaan, thavaru seidhavargalai avar kanditthu thirutthugiraar. appadi seivadhaal, thavaru seidhavar thannudaiya thavarai unarndhu manam thirundhuvadharkum vaaippu irukkiradhu. sabainīkkam seidha pinbum avar thodarndhu kūttangalil kalandhukondu thannudaiya visuvaasatthai balappadutthikkollalaam. adhōdu, avarukku prasurangalum kidaikkum, JW braatkaastingaiyum avar paarkkalaam. avar endhalavukku munnētram seigiraar enbadhai mūppargal gavanippaargal. yegōvaavōdu avarukku irukkira bandhatthai sariseiya, thēvaipadugira samayangalilellaam avarukku aalōsanai koduppaargal. avar manam thirundhiya udanē marubadiyum sabaiyil sērtthukkolvaargal.  *

12. manam thirundhaadhavargalai enna seivadhu ōr anbaana, irakkamaana seyalaaga irukkum?

12 yegōvaa ‘sariyaana alavukkutthaan kanditthu thirutthuvaar’ enbadhu mūppargalukku nandraaga theriyum. (erē. 30:11) adhanaal, oruvarai sabainīkkam seivadharku munbu adhai patri nandraaga yōsippaargal. unmaiyilēyē oruvar manam thirundhavillai endraaldhaan sabainīkkam seivaargal. sabaiyil irukkum matra sagōdhara sagōdharigalukku yegōvaavōdu irukkum bandhatthil endha virisalum vilundhuvida kūdaadhu endru avargal aasaippadugiraargal. adhanaal, thavaru seidhuvittu manam thirundhaadhavargalai sabainīkkam seivadhudhaan anbaana... irakkamaana... seyalaaga irukkum.

13. korindhu sabaiyilirundha oruvan ēn sabainīkkam seiyappattaan?

13 sabainīkkam seivadhai patri appōsthalan pavul enna sonnaar endru ippōdhu paarkkalaam. korindhu sabaiyilirundha oruvan thannudaiya appaavin manaiviyōdu thavaraana uravu vaitthirundhaan. adhu evvalavu aruvaruppaana oru vishayam! ippadippatta kaariyatthai munbu ōr isravēlan seidhirundhaal avanai enna seiya vēndum endru lēviyaraagamam 20:11 solgiradhu. “thannudaiya appaavin manaiviyōdu udaluravukolgiravan than appaavai avamaanappadutthugiraan. avanum avalum kandippaaga kollappada vēndum” endru adhu solgiradhu. adharkaaga, ippōdhu thavaru seidhavanai kollumpadi appōsthalan pavulaal solla mudiyaadhu. avanai sabainīkkam seiyumpadidhaan avar sonnaar. ēnendraal, avanudaiya nadatthai ērkenavē sabaiyil irundhavargalai baadhitthirundhadhu. sollappōnaal, avan seidhadhu evvalavu periya paavam endrē unaraadha alavukku angirundha silarudaiya manam malungippōyirundhadhu.—1 ko. 5:1, 2, 13.

14. sabainīkkam seiyappattavanidam pavul eppadi irakkam kaattinaar, ēn kaattinaar? (2 korindhiyar 2:5-8, 11)

14 konja kaalatthukku pinbu, thavaru seidhavan niraiya maatrangal seidhirundhadhai appōsthalan pavul kēlvippattaar. avan unmaiyilēyē manam thirundhiyirundhaan! sabaikku avanaal avamaanam ērpattirundhaalum avanidam ‘kadumaiyaaga’ nadandhukolla thaan virumbavillai endru mūppargalidam pavul sonnaar. “avanai manadhaara mannitthu aarudhalpaduttha vēndum” endru avargalidam kēttukkondaar. ēn appadi kēttukkondaar? ēnendraal, ‘avan orēyadiyaaga sōgatthil mūlgivida’ kūdaadhu endru avar virumbinaar. avanmēl pavul unmaiyilēyē irakkam kaatta aasaippattaar. thaan seidha thavaraiyē ninaitthu kūnikkurugi, mannippu kētka mudiyaadhalavukku avan pōivida kūdaadhu endru pavul ninaitthaar.—2 korindhiyar 2:5-8, 11-ai vaasiyungal.

15. mūppargal eppadi urudhiyaagavum irakkamaagavum nadandhukollalaam?

15 yegōvaavai pōlavē, mūppargalum irakkam kaatta aasaippadugiraargal. thēvaiyaana samayatthil urudhiyaana nadavadikkai edukkiraargal. nyaayamaana kaaranangal irukkumpōdhu irakkam kaattugiraargal. oruvēlai, thavaru seidhavargalai kanditthu thirutthaavittaal avargal unmaiyilēyē irakkam kaattugiraargal endru solla mudiyaadhu. adhai kandumkaanaamal vittuvittaargal endrudhaan solla mudiyum. aanaal, ippōdhu oru kēlvi: mūppargal mattumdhaan irakkam kaatta vēndumaa?

irakkam kaatta nam ellaarukkum edhu udhavum?

16. irakkam kaattaadhavargalukku yegōvaa enna seivaar endru nīdhimoligal 21:13 solgiradhu?

16 naam ellaarumē matravargalukku irakkam kaatta vēndum. illaiyendraal, yegōvaa nammudaiya jebatthai kētka maattaar. (nīdhimoligal 21:13-ai vaasiyungal.) nammudaiya jebatthai kadavul kētka vēndum endrudhaanē naam ellaarumē virumbuvōm. adhanaal, matravargalukku irakkam kaatta naam thavara kūdaadhu. nam manam kallaagividaadhapadi paartthukkolla vēndum. sagōdhara sagōdharigal vēdhanaiyil irukkumpōdhu, naam avargalai kandumkaanaamal irundhuvida kūdaadhu. “ēlai kadharumpōdhu” adhai gavanamaaga kētpadharku eppōdhumē naam thayaaraaga irukka vēndum. adhēsamayatthil, “irakkam kaattaadhavan irakkamillaamal nyaayanthīrkkappaduvaan” endru yaakkōbu 2:13 solvadhaiyum naam nyaabagam vaitthukkolla vēndum. matravargaludaiya irakkam namakku endhalavukku thēvai endru ninaitthu paarkkumpōdhu naamum matravargalukku irakkam kaattuvōm. mukkiyamaaga, paavam seidhavar manam thirundhi marubadiyum oru yegōvaavin saatchi aagumpōdhu naam avarukku irakkam kaattuvōm.

17. dhaavīdhu raajaa eppadi matravargalukku irakkam kaattinaar?

17 matravargalidam kadumaiyaaga nadandhukollaamal irakkatthōdu nadandhukolla, baibilil sollappattirukkira kadavuludaiya ūliyargal silarudaiya vaalkkai anubavam namakku udhavum. udhaaranatthukku dhaavīdhai patri sollalaam. avar niraiya samayangalil matravargalukku irakkam kaattinaar. avarai kolla vēndum endru savul raajaa thudiyaai thuditthaar. aanaal, savul yegōvaavaal abishēgam seiyappatta raajaavaaga irundhadhaal avarai kolla vēndum endrō avarukku kedudhal seiya vēndum endrō dhaavīdhu ninaikkavillai.—1 saa. 24:9-12, 18, 19.

18-19. endha irandu samayangalil dhaavīdhu irakkamillaamal nadandhukondaar?

18 aanaal, dhaavīdhu ellaa samayangalilum irakkathōdu nadandhukollavillai. oru sambavatthai ippōdhu paarkkalaam. naabaal endra oru muradan dhaavīdhai mariyaadhai illaamal pēsinaan, avarukkum avarudan irundha aatkalukkum unavu thara marutthaan. appōdhu dhaavīdhukku bayangara kōbam vandhadhu. avanaiyum avan vīttil irukkira ellaa aangalaiyum kolla mudivu seidhaar. aanaal, anbaaga... porumaiyaaga... nadandhukolgira manaivi naabaalukku irundhaal. aval peyar abigaayil. dhaavīdhukkum avarudaiya aatkalukkum thēvaiyaana unavai aval udanē kondupōi kodutthaal. adhanaal, naabaalaiyum avan vīttil irukkira aangalaiyum dhaavīdhu kollaamal vittuvittaar.—1 saa. 25:9-22, 32-35.

19 ippōdhu innoru sambavatthai paarkkalaam. orudhadavai naatthaan thīrkkadharisi dhaavīdhidam vandhu, panakkaaran oruvan ēlaiyidamirundhu ōr aattai thirudivittadhaaga sonnaar. udanē, dhaavīdhukku bayangara kōbam vandhadhu. “uyirulla kadavulaagiya yegōvaamēl aanaiyaaga solgirēn, andha manidhan kollappada vēndum” endru avar sonnaar. (2 saa. 12:1-6) aanaal, oruvan ōr aattai thirudinaal, adharku nashta īdaaga naangu aadugalai thiruppi kodukka vēndum endru thiruchattam sonnadhu. (yaa. 22:1) adhu dhaavīdhukku nandraaga theriyum. appadiyirundhum andha manidhanai kolla vēndum endru avar sonnaar. dhaavīdhu evvalavu irakkam illaamal thīrppu kodutthaar, paartthīrgalaa? sollappōnaal, naatthaan sonnadhu oru kadhaidhaan. dhaavīdhu adutthadutthu seidha paavangalai puriya vaippadharkaagatthaan avar indha kadhaiyai sonnaar. indha kadhaiyil varugira panakkaaranukku dhaavīdhu konjamkūda irakkam kaattavillai. aanaal, adhaivida periya paavam seidha dhaavīdhukku yegōvaa irakkam kaattinaar. irakkam kaattum vishayatthil dhaavīdhaivida yegōvaa evvalavu dhaaraalamaaga nadandhukondaar paartthīrgalaa?—2 saa. 12:7-13.

naatthaan sonna kadhaiyil varum manidhanukku dhaavīdhu raajaa irakkam kaattavillai (paaraakkal 19-20) *

20. dhaavīdhidamirundhu naam enna katrukkollalaam?

20 naabaalaiyum avanudaiya aatkalaiyum kolla vēndum endru dhaavīdhu sonnadhai patri naam ērkenavē paartthōm. avar bayangara kōbamaaga irundhadhaaldhaan appadi sonnaar. naatthaan sonna kadhaiyil vandhavaraiyum kolla vēndum endru sonnaar. ‘podhuvaa dhaavīdhu ilagiya manasullavaraachē, avar ēn ippadi oru kadumaiyaana thīrppu kodutthaaru?’ endru nīngal oruvēlai yōsikkalaam. naatthaan pēsiya samayatthil dhaavīdhin manasaatchi ērkenavē avarai kutthikkondirundhadhu. bayangara kōbatthōdu irukkiravargalukkum matravargalai kadumaiyaaga nyaayanthīrkkiravargalukkum yegōvaavōdu oru nalla bandham irukkaadhu. adhanaaldhaan, avar appadiyoru kadumaiyaana thīrppai kodutthaar. “matravargalai nyaayanthīrppadhai nirutthungal, appōdhudhaan nīngal nyaayanthīrkkappada maattīrgal” endru yēsuvum sonnaar. (mat. 7:1, 2) adhanaal, matravargalidam kadumaiyaaga nadandhukollaamal, “magaa irakkamudaiya” kadavulaana nam appaa yegōvaavai pōlavē naam nadandhukolla vēndum.

21-22. naam ennenna valigalil matravargalukku irakkam kaattalaam?

21 irakkam enbadhu verumanē ōr unarvu mattumalla. andha unarvai seyalil kaattuvadhudhaan unmaiyaana irakkam. adhanaal, nammudaiya kudumbatthil irukkiravargalukkum sabaiyil irukkiravargalukkum nammai sutri irukkiravargalukkum eppadiyellaam udhavalaam endru eppōdhumē yōsitthu paarkka vēndum. appōdhu, irakkam kaatta niraiya vaaipugal kidaikkum. silarai naam aarudhalpaduttha vēndiyirukkalaam. silarukku matra udhavigal seiya vēndiyirukkalaam. oruvēlai, saappaadō alladhu chinna chinna vēlaigalō seidhukodukka vēndiyirukkalaam. sila samayangalil, marubadiyum oru yegōvaavin saatchiyaaga aana sagōdharanukkō sagōdharikkō naam aarudhal thara vēndiyirukkalaam, avarukku oru nalla nanbaraaga irukka vēndiyirukkalaam. ippadippatta samayangalil naam dhaaraalamaaga irakkatthai kaattalaam. adhōdu, nammai sutri irukkiravargalukku kadavuludaiya arasaangatthai patriya aarudhalaana seidhiyai naam solla vēndum. matravargalukku naam irakkam kaattuvadharkaana mukkiyamaana valigalil idhuvum ondru.—yōbu 29:12, 13; rō. 10:14, 15; yaak. 1:27.

22 matravargalukku enna thēvai endru naam eppōdhumē gavanamaaga yōsitthu paarkkumpōdhu irakkam kaatta namakku niraiya vaaippugal kidaikkum. appadi kaattumpōdhu, “magaa irakkamudaiya” kadavulaana nammudaiya appaa yegōvaa nammai paartthu romba sandhōshappaduvaar!

paattu 43 nenjamellaam nandri

^ Pārā. 5 yegōvaavudaiya arumaiyaana gunangalil irakkamum ondru. avarai pōl naamum irakkatthōdu nadandhukolla vēndum. yegōvaa ēn irakkam kaattugiraar enbadhai indha katturaiyil paarppōm. adhōdu, matravargalai kanditthu thirutthumpōdhum yegōvaa irakkatthōdudhaan nadandhukolgiraar endru eppadi sollalaam enbadhaiyum paarppōm. indha arumaiyaana gunatthai naam eppadi kaattalaam enbadhaiyum therindhukolvōm.

^ Pārā. 11 marubadiyum sabaiyil sērtthukkollappattavargal yegōvaavōdu irukkira bandhatthai eppadi sariseiyalaam enbadhaiyum mūppargal avargalukku eppadi udhavalaam enbadhaiyum therindhukolla, “natpu endra vīttai thirumba katta yegōvaa ungalukku udhavuvaar” endra katturaiyai indha idhalil paarungal.

^ Pārā. 60 padavilakkam: ūdhaari magan thirumbi varuvadhai avanudaiya appaa thanadhu vīttu mottaimaadiyilirundhu paarkkiraar. udanē, ōdi pōi avanai katti thaluvugiraar.

^ Pārā. 64 padavilakkam: dhaavīdhu raajaa ērkenavē kutravunarchiyōdu kashtappattu kondirundhadhaal naatthaan sonna kadhaiyai kēttavudanē romba unarchivasappattaar. bayangara kōbatthōdu andha manidhanai kolla vēndum endru sonnaar.