Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

andru isravēlargal pōr seidhaargal—naam ēn seivadhillai?

andru isravēlargal pōr seidhaargal—naam ēn seivadhillai?

“fraansukkum ingilaandhukkum edhiraa sanda pōda maattēnnu yaaraavadhu sonnīnga, ellaarum setthīnga!!” irandaavadhu ulaga pōr samayatthil oru naasi adhigaari ippaditthaan sila yegōvaavin saatchigalai mirattinaar. avarudaiya mirattalukkellaam nam sagōdharargalil oruvarkūda masiyavillai. itthanaikkum naasi padaivīrargal pakkatthilēyē aayudhangalōdu nindrukondirundhaargal. nam sagōdharargalukku eppērppatta dhairiyam! pōr seivadhai patri yegōvaavin saatchigalaana naam enna ninaikkirōm enbadharku idhu oru arumaiyaana udhaaranam. matravargal nammai kondruviduvadhaaga mirattinaalum naam endha pōrukkum pōvadhillai.

aanaal, kristhavargal endru sollikkolgira ellaarumē nammai pōndru yōsippadhu kidaiyaadhu. “avangavanga naatta kaappaattha kristhavanga sanda pōdalaam. sollappōnaa, sanda pōdanum” endru niraiya pēr solgiraargal. ‘annaikku isravēlargal kadavulōda makkalaa irundhaanga. avangalē pōr senjaanga! appuram ēn kristhavargal pōr seiya kūdaadhu?!’ endru avargal kētkalaam. avargalukku enna badhil solvīrgal? andru irundha isravēlargalin sūlnilaiyē vēru endru nīngal vilakkalaam. avargalukkum indru irukkum kadavuludaiya makkalukkum ulla aindhu vitthiyaasangalai ippōdhu paarkkalaam.

1. kadavuludaiya makkal ellaarumē orē dhēsamaaga irundhaargal

andru, yegōvaavin makkalaana isravēlargal orē dhēsamaaga irundhaargal. “matra ellaa janangalilum nīngal enakku visēsha sotthaaga iruppīrgal” endru yegōvaa avargalidam sonnaar. (yaath. 19:5) avar koduttha oru nila pagudhiyildhaan avargal ellaarum vaalndhuvandhaargal. adhanaal, pōrukku pōgumpadi yegōvaa sonnapōdhu, avargal matra dhēsangalōdudhaan pōr seidhaargal. avargalukkullēyē sandai pōttukkollavillai, oruvarai oruvar kolai seiyavum illai. a

indru, yegōvaavai vanangugiravargal “ellaa dhēsangalaiyum kōtthirangalaiyum inangalaiyum moligalaiyum” sērndhavargalaaga irukkiraargal. (veli. 7:9) adhanaal, avargal innoru naattukku edhiraaga pōrukku pōnaal, angu vaalum avargaludaiya sagōdhara sagōdharigalaiyē edhirtthu sandai pōda vēndiyirukkum. avargalai kolaikūda seiya vēndiyirukkum.

2. yegōvaadhaan isravēlargalai pōrukku pōga sonnaar.

andru, isravēlargal eppōdhu pōrukku pōga vēndum, ēn pōga vēndum endrellaam yegōvaadhaan mudivu seidhaar. udhaaranatthukku, vaakku kodukkappatta dhēsatthil irundha kaanaaniyargalukku edhiraaga pōr seiyumpadi yegōvaa isravēlargalidam sonnaar. ēnendraal, kaanaaniyargal pēi vanakkatthil mūlgiyirundhaargal, olukkakkēdaana vishayangalai seidhaargal, thangal pillaigalaiyum narabali kodutthaargal. ippadippatta mōsamaana palakkangal isravēlargalukku ottikkolla kūdaadhu enbadharkaaga yegōvaa kaanaaniyargalai olitthukkatta sonnaar. (lēvi. 18:24, 25) vaakku kodukkappatta dhēsatthil isravēlargal kudiyēriya piragu, silasamayam edhirigal avargalai adakkiyodukka muyarchi seidhaargal. adhupōndra samayangalil, andha edhirigalōdu pōr seiya yegōvaa avargalai anumadhitthaar. (2 saa. 5:17-25) aanaal, pōrukku pōgalaamaa vēndaamaa endru isravēlargalē mudivedukka yegōvaa orunaalum anumadhikkavillai. avarai mīri pōrukku pōnapōdhellaam avargal bayangaramaana vilaivugalai sandhitthaargal.—en. 14:41-45; 2 naa. 35:20-24.

indru, yegōvaa yaaraiyum pōr seiya solvadhillai. ellaa naadugalum sondha laabatthukkaagatthaan pōr seigindrana. idatthukkaaga, panatthukkaaga, sondha kolgaiyai parappuvadharkaaga, alladhu arasiyal kaaranangalukkaaga avai pōr seigindrana. silar, thangaludaiya kadavulukkaagavum madhatthukkaagavum sandai pōduvadhaaga sollikkolgiraargal. kēttaal, ‘enga kadavula edhirkkiravangala naanga alikkirōm, illanaa avanga enga madhattha alichiruvaanga’ endru solgiraargal. aanaal, yegōvaavin makkal ippadiyellaam sollikkondu sandai pōduvadhillai. ēnendraal, yegōvaavē unmai madhatthai paadhugaakkappōvadhaagavum than edhirigalai olitthukkattappōvadhaagavum solliyirukkiraar. adhai avar edhirkaalatthil armagedhōn pōril seivaar. (veli. 16:14, 16) appōdhu, būmiyil irukkum avarudaiya makkal pōr seiya maattaargal. paralōgatthil irukkum avarudaiya padaivīrargaldhaan sandai pōduvaargal.—veli. 19:11-15.

3. yegōvaamēl visuvaasam vaitthavargalai isravēlargal kollavillai

erigōvukku edhiraaga pōr seidhapōdhu, yegōvaa raagaabaiyum avaludaiya kudumbatthaiyum kaappaatrinaar. indru pōr seigiravargal kadavulukku unmaiyaaga irukkiravargalai kaappaatrugiraargalaa?

andru, isravēlargal pōrukku pōnapōdhu kadavulmēl visuvaasam kaattiyavargalai kollaamal vittuvittaargal. yaarai alikka vēndum endru yegōvaa ninaitthaarō avargalai mattumdhaan alitthaargal. irandu udhaaranangalai paarkkalaam. yegōvaa isravēlargalidam erigōvai alikka sonnaar. aanaal, angu vaalndha raagaab visuvaasam kaattinaal. adhanaal, raagaabaiyum avaludaiya kudumbatthaiyum isravēlargal alikkaamal vittuvittaargal. (yōsu. 2:9-16; 6:16, 17) gibiyōniyargal yegōvaamēl bayabakthi kaattiyadhaal, avargaludaiya nagaratthaiyē isravēlargal alikkaamal vittuvittaargal.—yōsu. 9:3-9, 17-19.

indru, naadugal pōr seiyumpōdhu ellaaraiyum kolgiraargal. avargal kadavulmēl visuvaasam vaitthirukkiraargalaa illaiyaa endrellaam paarppadhillai. sollappōnaal, appaavi janangalaikkūda kondru kuvikkiraargal.

4. isravēlargal kadavul koduttha sattangalinpadi pōr seidhaargal

andru, isravēl padaivīrargal yegōvaa koduttha sattangalinpadi pōr seiya vēndiyirundhadhu. udhaaranatthukku, kadavul silasamayangalil avargalidam, “oru nagaratthai thaakkuvadharkaaga adhai nerungumpōdhu, mudhalil ungalōdu samaadhaanam seiya solli angulla janangalukku arivippu seiya vēndum” endru solliyirundhaar. (ubaa. 20:10) isravēl padaivīrargal thangalaiyum thangal mugaamaiyum sutthamaaga vaitthukkolla vēndum endrum, olukkamaaga nadandhukolla vēndum endrumkūda yegōvaa solliyirundhaar. (ubaa. 23:9-14) sutriyirundha dhēsangal oru nagaratthai thaakka pōnapōdhu angirundha pengalai avargal karpalitthaargal. aanaal, isravēlargal appadi seiya kūdaadhendru yegōvaa solliyirundhaar. sollappōnaal, adimaiyaaga piditthuvandha pennai kalyaanam seivadhaaga irundhaalkūda oru maadhatthukku piragudhaan seiya vēndum endru yegōvaa solliyirundhaar.—ubaa. 21:10-13.

indru, niraiya naadugalin thalaivargal, pōr sambandhappatta sarvadhēsa vidhimuraigalukku kattuppaduvadhaaga oppandhangalil kaiyelutthu pōttirukkiraargal. podhu makkalai paadhugaappadharkaagatthaan indha vidhimuraigalai avargal ērpadutthiyirukkiraargal. aanaal, varutthamaana vishayam ennavendraal, avargal andha vidhimuraigalai mīrividugiraargal.

5. kadavulē thannudaiya dhēsatthukkaaga pōr seidhaar

kadavul erigōvil isravēlargalukkaaga sandai pōttadhupōl indru endha dhēsatthukkaavadhu sandai pōdugiraaraa?

andru, isravēlargalukkaaga yegōvaa pōr seidhaar. arpudhangal seidhukūda avargalai jeyikka vaitthaar. udhaaranatthukku, erigō nagaratthai pidikka isravēlargalukku yegōvaa udhavinaar. eppadi? yegōvaa sonnadhu pōlavē isravēlargal ‘pōr mulakkam seidha udanē, nagaratthin madhil polapolavena idindhu vilundhadhu.’ adhanaal, avargal sulabamaaga pōi andha nagaratthai piditthaargal. (yōsu. 6:20) emōriyargalai eppadi avargal thōrkaditthaargal? “edhirigalmēl vaanatthilirundhu periya aalangattigalai yegōvaa vila vaitthaar. . . . sollappōnaal, isravēlargalin vaalukku baliyaanavargalaivida aalangatti malaikku baliyaanavargaldhaan adhigam.”—yōsu. 10:6-11.

indru, yegōvaa endha dhēsatthukkaagavum pōr seivadhu kidaiyaadhu. avarudaiya arasaangam “indha ulagatthin paagamalla.” andha arasaangatthin raajaa yēsuvē idhai solliyirukkiraar. (yōvaa. 18:36) aanaal, indru irukkira manidha arasaangangal ellaamē saatthaan kaiyil irukkindrana. indru nadakkira bayangaramaana pōrgalukku pinnaal iruppadhum avandhaan. indha bayangaramaana pōrgalil avanudaiya kodūra butthi therigiradhu.—lū. 4:5, 6; 1 yō. 5:19.

unmai kristhavargal matravargalōdu samaadhaanamaaga iruppaargal

idhuvarai paartthadhupōla, andru irundha isravēlargalin sūlnilaikkum nam sūlnilaikkum niraiya vitthiyaasangal irukkindrana. aanaal, naam pōr seiyaamal iruppadharku adhu mattumē kaaranam illai. innum sila kaaranangalum irukkindrana. udhaaranatthukku, kadaisi naatkalil thannudaiya makkal “pōr seiya ini . . . katrukkolla maattaargal” endru kadavul solliyirukkiraar. pōr seiya katrukkollavē maattaargal endraal, eppadi avargal pōrukku pōvaargal? (ēsaa. 2:2-4) adhumattumalla, thannudaiya sīshargal “ulagatthin paagamaaga” irukka maattaargal endru kristhuvum sonnaar. adhaavadhu, indha ulagatthil nadakkum pōrgalukku aadharavu kodukka maattaargal endru sonnaar.—yōvaa. 15:19.

yēsu thannudaiya sīshargalidam sandai pōda kūdaadhu endru mattumalla, adharku kaaranamaaga irukkira kōbam, pagai, virōdham pōndra gunangalaiyē vittuvida vēndum endru solliyirukkiraar. (mat. 5:21, 22) adhumattumalla, ‘samaadhaanam pannugiravargalaaga’ irukka vēndum, edhirigalmēlkūda anbu kaatta vēndum endrum solliyirukkiraar.—mat. 5:9, 44.

idhaiyellaam naam eppadi seiyalaam? pōrukku pōga vēndum endrellaam naam oruvēlai ninaikka maattōm. aanaal, nam manadhil pagai irundhaal, sabaiyil prachinaiyō pirivinaiyō vara vaaippirukkiradhu. adhanaal, namakkul pagaiyō virōdhamō lēsaaga etti paartthaalkūda, adhai olitthukkatta udanē muyarchi seiya vēndum.—yaak. 4:1, 11.

yaarōdum sandai pōduvadharku badhilaaga, ellaarōdum samaadhaanamaagavum anbaagavum irukkatthaan naam muyarchi seigirōm. adharkaagatthaan paadupadugirōm. ellaa pōrgalukkum yegōvaa mudivukattappōgum andha naalukkaaga naam aasaiyaaga kaatthirukkirōm. (yōvaa. 13:34, 35) aanaal adhuvarai, indha ulagatthin pōrgalilum sandaigalilum kalandhukollaamal nadunilaiyōdu irukka naam thīrmaanamaaga irukkirōm.—sang. 46:9.

a sila samayangalil, isravēl kōtthirangal ondrōdu ondru sandai pōttukkondana. yegōvaavukku adhu konjamkūda pidikkavillai. (1 raa. 12:24) aanaal, oru kōtthiram avarukku unmaiyillaamal pōnapōdhu alladhu periya paavangalai seidhapōdhu andha kōtthiratthukku edhiraaga pōr seiya matra kōtthirangalai yegōvaa anumadhitthaar.—nyaa. 20:3-35; 2 naa. 13:3-18; 25:14-22; 28:1-8.