Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 5

’kristhuvin anbu nammai thūndiyeluppugiradhu’

’kristhuvin anbu nammai thūndiyeluppugiradhu’

‘kristhuvin anbu nammai thūndiyeluppugiradhu . . .avar ellaarukkaagavum irandhiruppadhaal, vaalgiravargal ini thangalukkaaga vaala kūdaadhu.’—2 ko. 5:14, 15.

paattu 13 ēsu namakku munmaadhiri

indha katturaiyil... a

1-2. (a) yēsu būmiyil irundha samayatthil sonna vishayangalaiyum seidha vishayangalaiyum patri yōsikkumpōdhu nammudaiya manadhukku eppadi irukkum? (b) indha katturaiyil naam edhai patriyellaam paarppōm?

 namakku pidittha yaaraavadhu irandhuvittaal, avargaludaiya pirivai nammaal thaangikkollavē mudiyaadhu. adhuvum avargal kashtappattu irandhirundhaal, aarambatthil adhaiyē ninaitthu ninaitthu naam romba vēdhanaippaduvōm. aanaal konja naatkalukku piragu, avargal namakku sollikkoduttha ēdhaavadhu oru vishayatthai patriyō, nammai urchaagappadutthuvadharkaaga avargal seidha alladhu sonna oru vishayatthai patriyō yōsikkumpōdhu namakku sandhōsham kidaikkum.

2 adhēpōl, yēsu evvalavu kashtappattu irandhupōnaar enbadhai padikkumpōdhu nammudaiya manadhukku romba vēdhanaiyaaga irukkum. yēsu namakkaaga evvalavu periya thyaagam seidhirukkiraar enbadhai mukkiyamaaga ninaivu naal samayatthil naam ninaitthu paarppōm. (1 ko. 11:24, 25) aanaalum, yēsu būmiyil irundha samayatthil ennavellaam sonnaar enbadhaiyum seidhaar enbadhaiyum yōsitthu paarkkumpōdhu, namakku romba sandhōshamaaga irukkum. adhumattumalla, avar ippōdhu enna seigiraar, inimēl namakkaaga enna seiyappōgiraar enbadhai ninaitthu paarkkumpōdhum namakku urchaagam kidaikkum. indha vishayangalai patriyum avar nammēl vaitthirukkira anbai patriyum aalamaaga yōsikkumpōdhu, adharku nandri kaatta vēndum endra aasai namakku varum. eppadiyellaam naam nandri kaattalaam enbadhai patri indha katturaiyil paarppōm.

nandriyunarvu yēsuvai thodarndhu pinpatra nammai thūndugiradhu

3. mītpu balikku naam nandriyōdu iruppadharku ennenna kaaranangal irukkindrana?

3 yēsuvin vaalkkaiyai patriyum maranatthai patriyum naam yōsikkumpōdhu nammudaiya manadhil nandriyunarvu pongugiradhu. yēsu indha būmiyil ūliyam seidhapōdhu, kadavuludaiya arasaangam ennenna aasīrvaadhangalai konduvarum endru makkalukku sonnaar. mītpuvilaiyai patriyum adhanaal namakku kidaikkappōgum aasīrvaadhangalai patriyum baibilil padikkumpōdhu namakku romba sandhōshamaaga irukkiradhu. yēsuvudaiya mītpu baliyaaldhaan yegōvaavōdum yēsuvōdum nammaal nalla nanbargalaaga irukka mudigiradhu. adhanaal naam romba nandriyōdu irukkirōm. yēsuvinmēl visuvaasam vaikkumpōdhu, endrendrum vaalgira vaalkkai namakku kidaikkum. adhōdu, irandhupōna nammudaiya anbaanavargalai marubadiyum paarkkira vaaippum kidaikkum. (yōvaa. 5:28, 29; rō. 6:23) indha aasīrvaadhangalai petrukkollum alavukku namakku endha thagudhiyum illai. adhēpōl, yegōvaavum yēsuvum namakku seidha ellaavatrukkum kaimaaraaga nammaal edhaiyum seiya mudiyaadhu. (rō. 5:8, 20, 21) aanaal, adharkellaam naam evvalavu nandriyōdu irukkirōm enbadhai kaatta mudiyum. eppadi?

magadhalēnaa mariyaalin udhaaranatthai patri yōsitthu paarppadhu yegōvaavukkum yēsuvukkum nandri kaatta ungalai eppadi thūndugiradhu? (paaraakkal 4-5)

4. yēsu seidha udhavikku magadhalēnaa mariyaal eppadi nandri kaattinaal? (padatthai paarungal.)

4 magadhalēnaa mariyaal endra yūdha pennin udhaaranatthai gavaniyungal. ēlu pēigal avalai piditthu aattippadaitthu kondirundhana. andha sitthiravadhaiyilirundhu thappikka valiyē illai endru aval ninaitthirukkalaam. aanaal, andha pēigaludaiya pidiyilirundhu yēsu avalai vidudhalai panniyapōdhu aval evvalavu nandriyōdu irundhiruppaal endru konjam yōsitthu paarungal! andha nandriyai kaattuvadharkaaga aval yēsuvudaiya sīsharaaga aanaal. thannudaiya nēram, sakthi, porulgal ellaavatraiyum payanpadutthi yēsuvukku sēvai seidhaal. (lū. 8:1-3) yēsu seidha udhavi mariyaalukku oru periya vishayamaaga irundhadhu. aanaal, adhaivida periya oru udhaviyai yēsu seiyappōgiraar enbadhu appōdhu oruvēlai avalukku therindhirukkaadhu. adhaavadhu yēsu ‘thanmēl visuvaasam vaikkiravargalukku’ mudivillaadha vaalvu kidaikka vēndum enbadharkaaga thannudaiya uyiraiyē kodukkappōgiraar enbadhu avalukku therindhirukkaadhu. (yōvaa. 3:16) aanaalum, mariyaal yēsuvukku unmaiyaaga irundhaal. indha vidhatthil yēsuvukku nandriyai kaattinaal. yēsu sitthiravadhai kambatthil araiyappattirundhapōdhu, avarukkum matravargalukkum aadharavaaga avargalukku pakkatthilēyē mariyaal nindrukondirundhaal. (yōvaa. 19:25) yēsu irandha piragu avarudaiya udambil narumana porulgalai pūsuvadharkaaga mariyaalum innum irandu pengalum avatrai kallaraikku edutthukkondu pōnaargal. (maar. 16:1, 2) mariyaal yēsuvukku unmaiyaaga irundhadhaal yegōvaa avalukku oru periya aasīrvaadhatthai kodutthaar. niraiya sīshargalukku kidaikkaadha oru vaaippu, adhaavadhu uyirōdu eluppappatta yēsuvai paartthu pēsuvadharkaana vaaippu, mariyaalukku kidaitthadhu.—yōvaa. 20:11-18.

5. yegōvaavum yēsuvum namakku seidhirukkira udhavikku naam eppadi nandri kaattalaam?

5 yegōvaavum yēsuvum namakku seidha udhavikku naamum nandri kaattalaam. eppadi? nammudaiya nēram, sakthi, panam, porul ellaavatraiyum payanpadutthi avarukku naam sēvai seiyalaam. udhaaranatthukku, yegōvaavai vananguvadharkaaga naam payanpadutthugira kattidangalai kattuvadharkum paraamarippadharkum naam udhavi seiyalaam.

yegōvaamēlum yēsumēlum irukkum anbu matravargalmēl anbu kaatta nammai thūndugiradhu

6. mītpu bali nam ovvoruvarukkum kidaitthirukkira anbalippu endru ēn sollalaam?

6 yegōvaavum yēsuvum nammēl evvalavu anbu vaitthirukkiraargal endru naam yōsikkumpōdhu, naamum avargalmēl anbu kaatta vēndum endra aasai namakku varugiradhu. (1 yō. 4:10, 19) adhuvum yēsu nam ovvoruvarukkaagavum uyirai kodutthirukkiraar enbadhai purindhukollumpōdhu avarmēl namakku irukkira anbu innum adhigamaagiradhu. appōsthalan pavulukkum idhudhaan nadandhadhu. avar galaatthiyarukku eludhiyapōdhu, “kadavuludaiya magan . . . enmēl anbu vaitthu enakkaaga thannaiyē thyaagam seidhaar” endru nandriyunarvōdu sonnaar. (galaa. 2:20) mītpu baliyin adippadaiyil yegōvaa thannidam ungalai īrtthirukkiraar. ippadi, thannudaiya nanbaraagum vaaippai ungalukku kodutthirukkiraar. (yōvaa. 6:44) yegōvaa ungalidam irukkira ēdhō oru nalla vishayatthai paartthirukkiraar... ungalai nanbaraakkikkolvadharkaaga oru periya vilaiyai kodutthirukkiraar... enbadhaiyellaam therindhukollumpōdhu ungalukku eppadi irukkiradhu? romba sandhōshamaaga irukkiradhu, illaiyaa? yegōvaamēlum yēsumēlum ungalukku irukkira anbu innum adhigamaagiradhu, illaiyaa? ‘indha anbu enna seiya ennai thūnda vēndum?’ endru nammaiyē naam kēttukkolla vēndum.

yegōvaamēlum yēsumēlum naam vaitthirukkira anbu, ellaa vidhamaana makkalidamum kadavuludaiya arasaangatthai patri solla nammai thūndugiradhu (paaraa 7)

7. padatthil paarkkirapadi, yegōvaamēlum yēsumēlum namakku anbu irukkiradhu enbadhai eppadi kaattalaam? (2 korindhiyar 5:14, 15; 6:1, 2)

7 yegōvaamēlum yēsumēlum naam vaitthirukkira anbu matravargalmēl anbu kaatta nammai thūndugiradhu. (2 korindhiyar 5:14, 15; 6:1, 2-ai vaasiyungal.) andha anbai kaattuvadharku oru vali prasanga vēlaiyai mummuramaaga seivadhudhaan. paarkkira ellaaridamum naam pēsugirōm. avargal endha inatthai sērndhavargal, endha naattai sērndhavargal, avargal paditthavargalaa, padikkaadhavargalaa, ēlaigalaa, panakkaarargalaa endrellaam naam paarppadhē illai. ippadi, paagupaadu paarkkaamal ellaaridamum pēsumpōdhu yegōvaavin viruppatthai naam seigirōm. “ellaa vidhamaana makkalum satthiyatthai patriya thirutthamaana arivai pera vēndumenbadhum, mītpu pera vēndumenbadhum avarudaiya viruppam.”—1 thī. 2:4.

8. nammudaiya sagōdhara sagōdharigalmēl naam eppadi anbu kaattalaam?

8 yegōvaamēlum yēsumēlum anbu iruppadhai kaattuvadharku innoru vali, nammudaiya sagōdhara sagōdharigalmēl anbu kaattuvadhudhaan. (1 yō. 4:21) avargal ovvoruvarmēlum naam akkarai kaattugirōm. avargal kashtappadugirapōdhu avargalukku pakkabalamaaga irukkirōm. anbaanavargalai ilandhu avargal thavikkirapōdhu naam aarudhal solgirōm. avargal udambu sariyillaamal irukkumpōdhu avargalai pōi paarkkirōm. avargal sōrndhupōyirukkumpōdhu naam avargalai urchaagappadutthugirōm. (2 ko. 1:3-7; 1 the. 5:11, 14) adhōdu, avargalukkaaga naam eppōdhum jebam seigirōm. ēnendraal, “nīdhimaanin mandraattu migavum valimaiyulladhu” endru baibil solgiradhu.—yaak. 5:16

9. sagōdhara sagōdharigalmēl namakku anbu irukkiradhu enbadhai kaattuvadharku innoru vali enna?

9 sagōdhara sagōdharigalōdu samaadhaanamaaga irukka kadinamaaga ulaippadhan mūlamaagavumkūda avargalmēl anbu iruppadhai naam kaattugirōm. mannikkira vishayatthil yegōvaavai pōlavē nadandhukolla naam muyarchi seigirōm. nammudaiya paavangalai mannippadharku yegōvaa thannudaiya maganaiyē kodukka thayaaraaga irundhaar. appadiyendraal, nammudaiya sagōdhara sagōdharigal namakku edhiraaga paavam seigirapōdhu naamum avargalai mannippadharku endhalavukku thayaaraaga irukka vēndum, illaiyaa? yēsu oru uvamaiyil sonna pollaadha adimaiyai pōl naam irukka kūdaadhu. avan vaangiya periya kadanaiyē avanudaiya ejamaan ratthu seidhuvittaar. aanaal, avanidam konjam kadan vaangiya innoru adimaiyai avan mannikkaamal pōivittaan. (mat. 18:23-35) oruvēlai, sabaiyil irukkira yaarudanaavadhu ungalukku manasthaabam irukkiradhaa? appadiyendraal ninaivu naalukku munbaagavē avargalōdu samaadhaanamaavadharku nīngal mudhal padiyai edukka mudiyumaa? (mat. 5:23, 24) appadi muyarchi edutthaal, yegōvaamēlum yēsumēlum ungalukku romba anbu irukkiradhu endru arttham.

10-11. yegōvaamēlum yēsumēlum vaitthirukkira anbai mūppargal eppadi kaattalaam? (1 pēdhuru 5:1, 2)

10 yegōvaamēlum yēsumēlum anbu irukkiradhu enbadhai mūppargal eppadi kaattalaam? adharku oru mukkiyamaana vali, yēsuvin aadugalai nandraaga gavanitthukkolvadhudhaan. (1 pēdhuru 5:1, 2-ai vaasiyungal.) indha vishayatthai appōsthalan pēdhuruvukku yēsu thelivaaga puriya vaitthaar. yēsuvai theriyaadhu endru mūndru dhadavai pēdhuru satthiyam panniya piragu yēsumēl unmaiyilēyē anbu irukkiradhu enbadhai kaattuvadharku pēdhuru thuditthiruppaar. yēsu uyirtthelundha piragu pēdhuruvidam, ‘yōvaanin maganaana sīmōnē, enmēl unakku anbu irukkiradhaa?’ endru kēttaar. ejamaanmēl anbu iruppadhai kaattuvadharku pēdhuru enna vēndumaanaalum seiya appōdhu thayaaraaga irundhiruppaar. yēsu avaridam, “appadiyendraal en aattukkuttigalai nī mēikka vēndum” endru sonnaar. (yōvaa. 21:15-17) adharku piragu, pēdhuru thannudaiya vaalkkai muluvadhum yēsuvin aadugalai akkaraiyaaga gavanitthukkondaar. ippadi, yēsumēl anbu iruppadhai kaattinaar.

11 mūppargalē, pēdhuruvidam yēsu sonna vaartthaigalai nīngalum mukkiyamaaga ninaikkirīrgal endru indha ninaivu naal samayatthil eppadi kaattalaam? niraiya mēippu sandhippugalai nīngal seiyalaam. adhōdu, yegōvaavidam thirumbi varuvadharku seyalatra prasthaabigalukku mukkiyamaaga udhavi seiyalaam. (esē. 34:11, 12) baibil padippu padikkiravargalaiyum ninaivu naalukku pudhidhaaga varugiravargalaiyumkūda nīngal urchaagappadutthalaam. avargalai anbaaga varavētru avargalidam nandraaga pēsi palagalaam. avargalum yēsuvin sīshargalaavadharku vaaippu irukkiradhu enbadhai marandhuvidaadhīrgal. idhaiyellaam seiyumpōdhu, yegōvaamēlum yēsumēlum ungalukku evvalavu anbu irukkiradhu enbadhai nīngal kaatta mudiyum.

kristhumēl irukkum anbu dhairiyamaai irukka nammai thūndugiradhu

12. yēsu irappadharku mundhina naal raatthiri sonna vishayam namakku eppadi dhairiyatthai kodukkiradhu? (yōvaan 16:32, 33)

12 yēsu, thaan irappadharku mundhina naal raatthiri thannudaiya sīshargalidam, “indha ulagatthil ungalukku ubatthiravam irukkum. aanaal dhairiyamaayirungal! naan indha ulagatthai jeyitthuvittēn” endru sonnaar. (yōvaan 16:32, 33-ai vaasiyungal.) edhirigalai dhairiyamaaga sandhippadharkum saagumvarai yegōvaavukku unmaiyaaga iruppadharkum yēsuvukku edhu udhavi seidhadhu? avar eppōdhum yegōvaavaiyē nambiyirundhaar. avarudaiya sīshargalukkum adhē maadhiri prachinaigal varum endru avarukku theriyum. adhanaal, avargalai paartthukkolla solli yegōvaavidam avar kēttaar. (yōvaa. 17:11) idhu namakku dhairiyatthai kodukkiradhu. ēnendraal, eppērppatta edhirigalaiyumvida yegōvaa romba sakthi ullavar. (1 yō. 4:4) avar ellaavatraiyum paartthukkondirukkiraar. naam eppōdhumē avarai nambiyirundhaal bayappadaamal dhairiyamaaga iruppadharku avar namakku udhavi seivaar.

13. arimatthiyaa ūrai sērndha yōsēppu eppadi dhairiyatthai kaattinaar?

13 arimatthiyaa ūrai sērndha yōsēppin udhaaranatthai gavanikkalaam. yūdha makkal matthiyil avarukku romba madhippumariyaadhai irundhadhu. avar nyaayasangatthil, adhaavadhu yūdha uyar nīdhimandratthil, oru uruppinaraaga irundhaar. aanaalum, yēsu ūliyam seidhukondirundha samayatthil avar konjamkūda dhairiyatthai kaattavillai. avar “yēsuvin sīshargalil oruvar. aanaal, yūdhargalukku bayandhu adhai veliyē sollaamal irundhavar” endru yōvaan eludhinaar. (yōvaa. 19:38) yēsu sonna seidhiyil yōsēppu aarvam kaattinaar. aanaalum, yēsumēl nambikkai vaitthirundhadhai avar matravargalidamirundhu maraitthuvittaar. samudhaayatthil thanakku irundha madhippumariyaadhai pōividumō endru avar bayappattaar. aanaalum, yēsu irandha piragu avar oruvaliyaaga “dhairiyatthai varavalaitthukkondu pilaatthuvidam pōi yēsuvin udalai kēttaar” endru baibil solgiradhu. (maar. 15:42, 43) thaan yēsuvin sīshar enbadhai adharku mēlum avar maraikkavillai.

14. nīngal manushargalai paartthu bayappattaal enna seiyalaam?

14 yōsēppu maadhiriyē nīngalum silasamayam manushargalai paartthu bayappadugirīrgalaa? skūlilō vēlai seigira idatthilō nīngal oru yegōvaavin saatchi endru solla thayangugirīrgalaa? matravargal enna ninaippaargalō endru ninaitthu bayandhukondu prasthaabi aavadhaiyum nyaanasnaanam eduppadhaiyum thallippōttukkondē irukkirīrgalaa? edhai seivadhu sari endru ungalukku theriyum. manushargalukku bayandhukondu adhai seiyaamal irundhuvidaadhīrgal. yegōvaavidam urukkamaaga jebam pannungal. avarudaiya viruppatthai seivadharku avaridam dhairiyatthai kēlungal. yegōvaa ungaludaiya jebangalukku eppadi badhil kodukkiraar endru nīngal paarkkumpōdhu ungalukku niraiya dhairiyamum balamum kidaikkum.—ēsaa. 41:10, 13.

vidaamal yegōvaavukku sēvai seiya sandhōsham nammai thūndugiradhu

15. sīshargal munnaal yēsu thōndriya piragu, sandhōshatthil avargal enna seidhaargal? (lū. 24:52, 53)

15 yēsu irandhapōdhu sīshargal sōgatthil mūlgivittaargal. appōdhu avargalukku eppadi irundhirukkum endru konjam yōsitthu paarungal. avargaludaiya uyir nanbar mattumalla, avargaludaiya nambikkaiyē avargalaivittu pōivittadhaaga ninaitthiruppaargal. (lū. 24:17-21) aanaal, yēsu avargal munnaal thōndri, baibil thīrkkadharisanatthai avar eppadi niraivētrinaar enbadhai purindhukolla avargalukku udhavi seidhaar. avargalukku oru mukkiyamaana vēlaiyaiyum kodutthaar. (lū. 24:26, 27, 45-48) 40 naatkal kalitthu yēsu paralōgatthukku pōnaar. adharkul, sīshargaludaiya sōgamellaam sandhōshamaaga maariyirundhadhu. thangaludaiya ejamaan uyirōdu irukkiraar... thangalukku koduttha poruppai seivadharku avar udhavi seivaar... endrellaam therindhukondu avargal romba sandhōshappattaargal. andha sandhōshatthil vidaamal yegōvaavai pugalndhaargal.—lūkkaa 24:52, 53-ai vaasiyungal; ap. 5:42.

16. naam eppadi yēsuvin sīshargalai pōlavē nadandhukollalaam?

16 naam eppadi yēsuvin sīshargalai pōlavē nadandhukollalaam? ninaivu naal samayatthil mattumalla, ellaa samayatthilum naam sandhōshamaaga yegōvaavukku sēvai seiyalaam. adharku nam vaalkkaiyil kadavuludaiya arasaangatthukku mudhalidam thara vēndum. thavaraamal ūliyatthilum kūttangalilum kudumba valipaattilum kalandhukolvadharkaaga niraiya pēr thangaludaiya vēlai nēratthai maatriyirukkiraargal, illaiyendraal kuraitthirukkiraargal. silar sabaikku innum prayōjanamaaga iruppadharkaaga alladhu thēvai adhigam irukkum idatthukku pōi ūliyam seivadharkaaga matravargal avasiyam endru ninaikkira porulgalaikkūda vēndaamendru vittirukkiraargal. yegōvaavukku thodarndhu sēvai seiyumpōdhu namakku prachinaigal varumdhaan. adhai naam sagitthukkolla vēndum. aanaalum, kadavuludaiya arasaangam sambandhappatta vēlaigalukku vaalkkaiyil mudhalidam thandhaal namakku niraiya aasīrvaadhangalai koduppadhaaga yegōvaa vaakku kodutthirukkiraar.—nīdhi. 10:22; mat. 6:32, 33.

ninaivu naal samayatthil yegōvaavum yēsuvum ungalukkaaga seidhirukkira thyaagatthai patri yōsitthu paarppadharku nēram odhukkungal (paaraa 17)

17. indha ninaivu naal samayatthil enna seiya nīngal thīrmaanamaaga irukkirīrgal? (padatthai paarungal.)

17 ēpral 4, sevvaaikkilamai andru yēsuvin ninaivu naalai anusarikka naam aasaiyaaga kaatthukkondirukkirōm. aanaalum, yēsuvin vaalkkaiyaiyum, avarudaiya maranatthaiyum, avarum yegōvaavum nammēl kaattiyirukkira anbaiyum patri yōsitthu paarppadharku andha naalvarai naam kaatthirukka vēndiyadhillai. ninaivu naalukku munbum pinbum ulla vaarangalil adhai patriyellaam adikkadi yōsitthu paarungal. udhaaranatthukku, būmiyil yēsu vaalndha kadaisi vaaratthil nadandha sambavangalai patri vaasippadharkum aalamaaga yōsitthu paarppadharkum nēram odhukkungal. adharku, pudhiya ulaga molipeyarppil inaippu B12-il irukkira “būmiyil yēsuvin kadaisi vaaram” endra attavanaiyai payanpadutthungal. andha sambavangalai patriyellaam yōsikkumpōdhu ungaludaiya nandriyaiyum anbaiyum dhairiyatthaiyum sandhōshatthaiyum adhigamaakkugira vasanangalai kandupidiyungal. piragu, nīngal manadhaara nandri kaattuvadharku kurippaaga ennavellaam seiyalaam endru yōsitthu paarungal. indha ninaivu naal samayatthil yēsuvai ninaitthu paarkka nīngal edukkira ellaa muyarchiyaiyum avar uyarvaaga madhippaar enbadhil sandhēgamē illai!—veli. 2:19.

paattu 17 naan aasaiyaai seivēn

a ninaivu naal samayatthil yēsuvin vaalkkaiyai patriyum, avarudaiya maranatthai patriyum, avarum yegōvaavum nammēl kaattiya anbai patriyum naam aalamaaga yōsitthu paarkka vēndum. appadi seivadhu yegōvaavukkum yēsuvukkum nandri kaatta nammai thūndum. naam ennenna vidhangalil mītpuvilaikku nandri kaattalaam... yegōvaamēlum yēsumēlum anbu kaattalaam... enbadhai patriyellaam indha katturaiyil paarppōm. adhumattumalla, naam eppadi sagōdhara sagōdharigalmēl anbu kaattalaam... eppadi dhairiyamaaga nadandhukollalaam... eppadi sandhōshamaaga kadavulukku sēvai seiyalaam... enbadhai patriyum paarppōm.