yēsu mītpuvilaiyaaga koduttha thannudaiya ratthatthin mūlam mattumdhaan nam paavangal mannikkappadum. (ebē. 1:7) aanaalum, kadavul, ‘murkaalatthil seiyappatta paavangalai  sagitthukkondu mannitthaar,’ adhaavadhu yēsu mītpuvilaiyai koduppadharku munbē mannitthaar endru baibil solgiradhu. (rō. 3:25) nīdhiyaaga nadakkum yegōvaavaal, mītpuvilai kodukkappaduvadharku munbē eppadi mannikka mudiyum?

yegōvaa thanmēl visuvaasam vaikkiravargalai mītpadharkaaga oru ‘sandhadhiyai’ anuppappōvadhaaga vaakku kodutthirundhaar. (aadhi. 3:15; 22:18) avarai porutthavaraikkum, andha vaakkurudhiyai kodutthapōdhē mītpuvilai kodukkappattadhupōl irundhadhu. sariyaana samayatthil thannudaiya orē magan manappūrvamaaga mītpuvilaiyai koduppaar enbadhil kadavulukku endha sandhēgamum irukkavillai. (galaa. 4:4; ebi. 10:7-10) yēsu būmiyil irundhapōdhu, kadavuludaiya pradhinidhiyaaga paavangalai mannikkum adhigaaratthai petrirundhaar. mītpuvilaiyai koduppadharku munbē avarukku andha adhigaaram irundhadhu. adhanaaldhaan, sīkkiratthil thaan kodukkavirundha mītpuvilaiyin adippadaiyil, visuvaasam vaikkiravargaludaiya paavangalai avar mannitthaar.—mat. 9:2-6.