Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 10

paattu 13 yēsu namakku munmaadhiri

nyaanasnaanatthukku piragum yēsuvai pinpatrungal

nyaanasnaanatthukku piragum yēsuvai pinpatrungal

“yaaraavadhu ennai pinpatrivara virumbinaal, avar thannaiyē thurandhu, than sitthiravadhai kambatthai dhinamum sumandhukondu, thodarndhu en pinnaal vara vēndum.”lū. 9:23.

enna katrukkolvōm?

arppanippukku ētramaadhiri vaalgirōmaa endru yōsitthu paarkka indha katturai udhavum. kurippaaga, samībatthil nyaanasnaanam edutthavargal thodarndhu yegōvaavukku unmaiyaaga irukka udhavum.

1-2. nyaanasnaanam eduttha piragu ungal vaalkkai eppadi irukkum?

 nyaanasnaanam edutthu yegōvaavin kudumbatthil oruvaraaga aavadhu unmaiyilēyē oru periya sandhōsham! indha sandhōshatthai anubavippavargal dhaavīdhu sonna vaartthaigalai otthukkolvaargal: “ungaludaiya pragaarangalil thanguvadharkaaga nīngal yaarai thērndhedutthu, ungal pakkatthil konduvarugirīrgalō avar sandhōshamaanavar” endru avar eludhinaar.—sang. 65:4.

2 yegōvaa eppadippatta aatkalai thannudaiya pragaaratthil, adhaavadhu kudumbatthil, sērtthukkolgiraar? pōna katturaiyil paarttha maadhiri, thannidam nerungi vara aasaippadugiravargalidam yegōvaa nerungi pōgiraar. (yaak. 4:8) yegōvaavukku ungalai arppanitthu nyaanasnaanam edukkumpōdhu nīngal oru visēshamaana vidhatthil avaridam nerungi pōgirīrgal. yegōvaa kandippaaga, ‘pōdhum pōdhum engira alavukku aasīrvaadhangalai ungalmēl polivaar!’—mal. 3:10, adikkurippu; erē. 17:7, 8.

3. arppanitthu nyaanasnaanam eduttha kristhavargalukku enna mukkiyamaana poruppu irukkiradhu? (prasangi 5:4, 5)

3 nyaanasnaanam oru aarambamdhaan! adharkupiragu ungaludaiya arppanippukku ētramaadhiri vaala vēndum enbadhil urudhiyaaga irungal. adhuvum, visuvaasatthai urasi paarkkira prachinaigalō sōdhanaigalō vandhaalkūda urudhiyaaga irungal. (prasangi 5:4, 5-ai vaasiyungal.) yēsuvin sīsharaaga, avarai pōlavē nadappadharkum avarudaiya kattalaigalukku kīlppadivadharkum ungalaal mudindha ellaavatraiyum seiyungal. (mat. 28:19, 20; 1 pē. 2:21) idhai seivadharku indha katturai udhavi seiyum.

sōdhanaigal vandhaalum yēsuvai pinpatrungal

4. endha artthatthil yēsuvin sīshargal “sitthiravadhai kambatthai” sumakka vēndum? (lūkkaa 9:23)

4 nyaanasnaanam eduttha piragu, vaalkkaiyil prachinaigalē varaadhu endru solla mudiyaadhu. sollappōnaal, thannudaiya sīshargal “sitthiravadhai kambatthai” sumakka vēndum endru yēsu thelivaaga sonnaar; adhuvum “dhinamum!” (lūkkaa 9:23-ai vaasiyungal.) appadiyendraal, thannudaiya sīshargal eppōdhumē kashtappattukkondu iruppaargal endru yēsu sonnaaraa? illai! avargalukku aasīrvaadhangal kidaikkumdhaan. irundhaalum, sila prachinaigalaiyum avargal sandhikka vēndiyirukkum endrudhaan sonnaar. avatril sila prachinaigal rombavē vēdhanaiyaagakkūda irukkalaam.—2 thī. 3:12.

5. thyaagangal seigiravargalukku ennenna aasīrvaadhangal kidaikkum endru yēsu sonnaar?

5 oruvēlai, kudumbatthil irundhu ungalukku edhirppu vandhirukkalaam. alladhu, kadavuludaiya arasaangatthukkaaga panam porulai nīngal thyaagam seidhirukkalaam. (mat. 6:33) nīngal seidha edhaiyumē yegōvaa marakka maattaar. (ebi. 6:10) yēsuvum ippadi solliyirukkiraar: “enakkaagavum nalla seidhikkaagavum vīttaiyō sagōdharargalaiyō sagōdharigalaiyō ammaavaiyō appaavaiyō pillaigalaiyō vayalgalaiyō thyaagam seigiravan, indha kaalatthil thunburutthalgalōdukūda, 100 madangu adhigamaaga vīdugalaiyum sagōdharargalaiyum sagōdharigalaiyum ammaakkalaiyum pillaigalaiyum vayalgalaiyum peruvaan; varappōgum kaalatthil mudivillaadha vaalvaiyum nichayam peruvaan.” (maar. 10:29, 30) naam seigira thyaagangalaivida namakku kidaikkum aasīrvaadhangaldhaan adhigam! idhu evvalavu unmai enbadhai nīngalē anubavitthiruppīrgal.—sang. 37:4.

6. nyaanasnaanam eduttha piragum nīngal ēn ‘udalin aasaiyai’ edhirtthu pōraada vēndiyirukkum?

6 nyaanasnaanam eduttha piragumkūda ‘udalin aasaiyai’ edhirtthu nīngal pōraada vēndiyirukkalaam. (1 yō. 2:16) ēnendraal, ippōdhum nīngal paava iyalbullavardhaan. sila samayangalil appōsthalan pavul maadhiriyē ungalukkum thōndralaam. “kadavuludaiya sattatthai kuritthu en ullatthin aalatthil migavum sandhōshappadugirēn. aanaal, en manadhin sattatthukku virōdhamaaga pōraadugira vēroru sattam en udalil iruppadhai paarkkirēn. en udalil irukkira andha paava sattam ennai siraipiditthu vaitthirukkiradhu” endru avar sonnaar. (rō. 7:22, 23) ungalukkul irukkum paava iyalbai ninaitthu nīngal sōrndhupōgalaam. aanaal, yegōvaavukku arppanitthapōdhu nīngal koduttha vaakkai patri yōsikkumpōdhu, thodarndhu pōraada ungalukku balam kidaikkum. unmai ennavendraal, ketta aasaigal varumpōdhu ungaludaiya arppanippu ungalai paadhugaakkiradhu. eppadi?

7. yegōvaavukku arppanitthadhu avarukku unmaiyaaga irukka ungalukku eppadi udhavum?

7 yegōvaavukku ungalai arppanikkumpōdhu, nīngal ungalaiyē thurakkirīrgal. adhaavadhu, ungaludaiya viruppam, aasai, latchiyam pōndravai yegōvaavukku pidikkavillai endraal avatrai vittukkodukka nīngal thayaaraagirīrgal. (mat. 16:24) adhanaal sōdhanai varumpōdhu, enna seiya vēndum enbadhil ungalukku kulappamō sandhēgamō irukkaadhu. ēnendraal, arppanittha samayatthilēyē yegōvaavukku unmaiyaaga irukka vēndum endra mudivai edutthiruppīrgal. avarai sandhōshappaduttha vēndum enbadhil ippōdhum thīrmaanamaaga irukkirīrgal. oru vidhatthil nīngalum yōbu maadhiridhaan! bayangaramaana kashtam vandhapōdhu “naan ennudaiya utthamatthai vidamaattēn” endru avar sonnaar.—yōbu 27:5.

8. arppanitthapōdhu koduttha vaakkurudhiyai yōsitthu paarppadhu, thavaraana aasaigalai kattuppaduttha ungalukku eppadi udhavum?

8 arppanitthapōdhu koduttha vaakkurudhiyai yōsitthu paarppadhu thavaraana aasaigalai kattuppaduttha udhavum. udhaaranatthukku, innoruvarudaiya manatthunaiyōdu nerukkamaaga palaguvadhai edutthukkollungal. nīngal kandippaaga appadi seiya maattīrgal! ēnendraal, appadi seiya kūdaadhu endru nīngal arppanitthapōdhē mudivedutthirukkirīrgal. thappaana ennangalai aarambatthilēyē killi erindhuvittaal, pirpaadu adhōdu pōraada vēndiya avasiyamē irukkaadhu. ‘pollaadhavargalin paadhaiyil pōgaamal’ ‘adhaivittu vilagiyē’ iruppīrgal.—nīdhi. 4:14, 15.

9. arppanitthapōdhu koduttha vaakkai patri yōsitthu paarppadhu, yegōvaavukku mudhalidam kodukka eppadi udhavum?

9 kūttangalukku thavaraamal pōga mudiyaadha maadhiri oru vēlai ungalukku kidaikkiradhu endru vaitthukkollungal. appōdhu enna seiya vēndum enbadhu ungalukkē therindhirukkum. ēnendraal, kūttangalukku thadaiyaaga irukkira oru vēlaikku pōgakkūdaadhu endru nīngal ērkenavē mudivu edutthiruppīrgal. ‘mudhalil vēlaiyil sērndhukollalaam, piragu, yegōvaavukku mudhalidam kodukka vali kandupidikkalaam’ endru yōsikka maattīrgal. yēsukūda thannudaiya appaavai sandhōshappaduttha vēndum enbadhil urudhiyaaga irundhaar. avarai maadhiriyē nīngalum irukka ninaippīrgal; yegōvaavukku pidikkaadha edhaiyum seiya maattīrgal.—mat. 4:10; yōvaa. 8:29.

10. nyaanasnaanam eduttha piragum, yēsuvai “thodarndhu” pinpatra yegōvaa ungalukku eppadi udhavi seivaar?

10 sōdhanaigalum kashtangalum ungalukku oru nalla vaaippai kodukkiradhu. adhaavadhu, yēsuvai “thodarndhu” pinpatruvadharku urudhiyaaga irukkirōm enbadhai kaatta vaaippu kodukkiradhu. yegōvaavum ungalukku kandippaaga udhavi seivaar. baibil ippadi solgiradhu: “kadavul nambagamaanavar; ungalaal thaangikkolla mudiyaadhalavukku endha sōdhanaiyaiyum avar anumadhikka maattaar. adhai sagitthukkolvadharkum adhilirundhu vidupaduvadharkum avar valiseivaar.”—1 ko. 10:13.

yēsuvai eppadi thodarndhu pinpatralaam

11. yēsuvai thodarndhu pinpatruvadharku oru vali enna? (padatthaiyum paarungal.)

11 yēsu, yegōvaavukku mulu manasōdu sēvai seidhaar. jebam seivadhan mūlam avarōdu nerungiyirundhaar. (lū. 6:12) nīngalum yegōvaavōdu nerukkamaaga irukka ennavellaam seiya vēndumō, adhaiyellaam seivadhai valakkamaaga aakkikkollungal. ippadi seiyumpōdhu nīngal yēsuvai thodarndhu pinpatra mudiyum. sollappōnaal, baibilkūda, “munnētra paadhaiyil naam edhuvarai pōyirundhaalum sari, adhē paadhaiyil thodarndhu sīraaga nadakka vēndum” endru solgiradhu. (pili. 3:16) yegōvaavukku niraiya sēvai seiya vēndum endru mudiveduttha sagōdhara sagōdharigaludaiya anubavangalai nīngal paarkkalaam. oruvēlai, avargal raajya narcheidhiyaalargalukkaana palliyil kalandhirukkalaam alladhu, thēvai adhigam irukkira idatthukku kudimaari pōyirukkalaam. mudindhaal, nīngalum appadiyoru kurikkōlai vaiyungal. yegōvaavudaiya makkalaaga naam ellaarumē ūliyatthai adhigamaaga seiya aasaippadugirōm. (ap. 16:9) oruvēlai avargalai pōl seiya mudiyavillai endraal, ungalaiyē thaalvaaga ninaitthukkollaadhīrgal. nīngal thodarndhu sagitthiruppadhudhaan romba mukkiyam. (mat. 10:22) ungaludaiya thiramaikkum sūlnilaikkum ētramaadhiri yegōvaavukku sēvai seiyungal. andha sēvaiyai kuraitthu edaipōdaadhīrgal.—sang. 26:1.

nyaanasnaanatthukku piragu, yegōvaavidam nerungi pōga udhavum vishayangalai seiya kurikkōl vaiyungal (paaraa 11)


12-13. ungaludaiya aarvam kuraivadhupōl irundhaal nīngal enna seiyalaam? (1 korindhiyar 9:16, 17) (“ thodarndhu ōda...” endra pettiyaiyum paarungal.)

12 oruvēlai ēdhōvoru kattatthil nīngal manadhilirundhu jebam seiyaadhadhu pōlavō, ūliyatthai kadamaikkaaga seivadhu pōlavō, aasai aasaiyaaga baibilai padikkaadhadhu pōlavō thōndralaam. nyaanasnaanatthukku piragu indhamaadhiri nīngal unarndhaal, udanē kadavuludaiya sakthi ungalai vittu pōivittadhu endru ninaikkaadhīrgal. naam paava iyalbulla manidhargalaaga iruppadhaal nammudaiya unarchigal nēratthukku nēram maaralaam. oruvēlai ungaludaiya aarvam kuraiya aarambitthaal, appōsthalan pavuludaiya udhaaranatthai yōsitthu paarungal. avar yēsuvai pinpatruvadharku kadinamaaga muyarchi seidhaar. irundhaalum, orusamayatthil irundha aarvam innoru samayatthil illaadhadhai unarndhaar. (1 korindhiyar 9:16, 17-ai vaasiyungal.) “adhai viruppamillaamal seidhaalkūda, ennidam oru nirvaaga poruppu oppadaikkappattirukkiradhu” endru avar sonnaar. vēru vaartthaiyil sonnaal, avarukkul eppadippatta unarchigal irundhaalum adhai ōrankatti vaitthuvittu ūliyatthai mulumaiyaaga seidhu mudikka vēndum enbadhil avar urudhiyaaga irundhaar.

13 nīngalum unarchigalai vaitthu mattumē mudivedukkaadhīrgal. ungalukku pidikkavillai endraalum sariyaanadhai seiya vēndum enbadhil thīrmaanamaaga irungal. appadi irundhaal, pōgappōga nīngal yōsikkira vidham maarividum. enna aanaalum sari, yegōvaavōdu nerukkamaaga irukka ennavellaam seiya vēndumō adhaiyellaam seidhukondē irungal. ippadi seidhaal, nyaanasnaanatthukku piragum ungalaal yēsuvai pinpatra mudiyum. nīngal ippadi thodarndhu seivadhai paartthu matravargalum balam peruvaargal.—1 the. 5:11.

“eppōdhum sōdhitthu paarungal . . . eppōdhum aaraaindhu paarungal”

14. nīngal adikkadi enna seiya vēndum, ēn? (2 korindhiyar 13:5)

14 nyaanasnaanam eduttha piragu, ungalai patri adikkadi yōsitthu paarungal. (2 korindhiyar 13:5-ai vaasiyungal.) nīngal dhinamum jebam seigirīrgalaa, baibilai aaraaichi seidhu padikkirīrgalaa, kūttangalilum ūliyatthilum kalandhukolgirīrgalaa endrellaam yōsitthu paarungal. ivatrai innum eppadi nandraaga seiyalaam endrum paarungal. indha kēlvigalai kēttukkollungal: ‘baibilil irukkira adippadai vishayangalai ennaal vilakka mudigiradhaa? ūliyatthai sandhōshamaaga seiya naan ēdhaavadhu seiya vēndumaa? yegōvaavidam kurippaaga sila vishayangalai kēttu jebam seigirēnaa? avaraiyē mulumaiyaaga nambiyirukkirēn enbadhai en jebangal kaattugiradhaa? naan thavaraamal kūttangalil kalandhukolgirēnaa? kūttangalil innum nandraaga gavanikkavum badhil sollavum naan enna seiyalaam?’

15-16. oru sagōdhararin anubavatthilirundhu nīngal enna katrukkondīrgal?

15 ungaludaiya balavīnangalai patriyum nērmaiyaaga yōsitthu paarungal. raabart endra sagōdharar thanakku enna nadandhadhu enbadhai patri solgiraar: “enakku kittatthatta 20 vayadhu irundhapōdhu pagudhi nēra vēlaiyai seidhukondu irundhēn. orunaal vēlai mudindhadhum, ennōdu vēlai seigira pen ennai avaludaiya vīttukku kūppittaal. ‘vīttil yaarumē irukka maattaargal, naam jaaliyaaga irukkalaam, vaa!’ endru sonnaal. aarambatthil, ennaal vara mudiyaadhu enbadharku sila saakkuppōkkugalai sonnēn. aanaal, appuramdhaan ‘mudiyaadhu’ endru urudhiyaaga sonnēn, adharkaana kaaranatthaiyum sonnēn.” raabart andha sōdhanaiyai samaalitthuvittaar; adhu paaraatta vēndiya vishayamdhaan. aanaal, andha sambavatthai patri yōsitthu paarkkumpōdhu adhai innum nandraaga samaalitthirukkalaamō endru yōsitthaar. adhai patri avar sollumpōdhu, “pōtthibaarudaiya manaiviyidam yōsēppu sonna maadhiri, aarambatthilēyē avalidam mudiyaadhu endru naan urudhiyaaga sollavillai. (aadhi. 39:7-9) ‘mudiyaadhu’ endru solvadhu enakku kashtamaaga irundhirukkiradhu; adhai ninaikkumpōdhu adhirchiyaaga irundhadhu. yegōvaavōdu irundha natpai innum balappadutthikkolla vēndum endru appōdhudhaan purindhukondēn.”

16 raabart maadhiriyē nīngalum ungalai patri nērmaiyaaga yōsitthu paarungal. adhu ungalukku romba prayōjanamaaga irukkum. oruvēlai oru sōdhanaikkō ketta aasaikkō nīngal inangiyirukka maattīrgal. aanaal, ‘mudiyaadhu’ endru solvadharku evvalavu nēram edutthukkondīrgal endru ungalaiyē kēttukkollungal. indha vishayatthil innum munnēra vēndum endru thōndrinaal sōrndhuvidaadhīrgal. ungalukku irukkum balavīnatthai kandupiditthadhai ninaitthu sandhōshappadungal. adhaippatri jebam seiyungal. olukka vishayatthil yegōvaavukku pidittha maadhiri vaalvadharku thēvaiyaana padigalai edungal.—sang. 139:23, 24.

17. raabarttin anubavatthil yegōvaavudaiya peyar eppadi sambandhappattirundhadhu?

17 raabarttin anubavam adhōdu mudindhuvidavillai. avar solvadhai gavaniyungal: “enkūda vēlai seidha pennidam ‘mudiyaadhu’ endru sonna piragu, aval ennidam ‘naan vaittha testil nī paas aagivittaai’ endru sonnaal. ‘enakku puriyavillai, nī enna solgiraai’ endru kēttēn. appōdhu aval, munbu yegōvaavin saatchiyaaga irundha oruvan thannudaiya frand endru sonnaal. avan avalidam ‘saatchigalaaga irukkum ilainyargal ellaarumē veliyē oru maadhiriyum sabaikkul oru maadhiriyum iruppaargal. vaaippu kidaitthaal thappu seidhuviduvaargal’ endru sonnadhaaga aval ennidam sonnaal. naanum appaditthaanaa endru test panni paarppadhaaga avanidam aval solliyirukkiraal. nallavēlai, yegōvaavudaiya peyarai keduppadhupōl naan edhaiyum seidhuvidavillai. idhai ninaitthu naan romba sandhōshappattēn.”

18. nyaanasnaanam eduttha piragu enna seiya vēndum endru urudhiyaaga irukkirīrgal? (“ ungalukkaagavē irandu katturaigal” endra pettiyaiyum paarungal.)

18 arppanitthu nyaanasnaanam edukkumpōdhu, enna aanaalum yegōvaavudaiya peyarai parisutthappaduttha nīngal aasaiyaaga iruppadhai kaattugirīrgal. ungalukku ennenna prachinaigal varugindrana... eppadippatta aasaigalai kattuppadutthugirīrgal... endrellaam yegōvaavukku nandraaga theriyum. avarukku unmaiyaaga irukka nīngal edukkira muyarchigalai avar kandippaaga aasīrvadhippaar. thannudaiya sakthi mūlamaaga ungalukku thēvaiyaana balatthai tharuvaar. (lū. 11:11-13) yegōvaavin udhaviyōdu, nyaanasnaanam eduttha piragum ungalaal thodarndhu yēsuvai pinpatra mudiyum.

ungal badhil enna?

  • endha artthatthil kristhavargal “sitthiravadhai kambatthai dhinamum” sumakkiraargal?

  • nyaanasnaanam eduttha piragu yēsuvai “thodarndhu” pinpatruvadharku nīngal enna seiyalaam?

  • arppanitthapōdhu koduttha vaakkurudhiyai patri yōsitthu paarppadhu thodarndhu unmaiyaaga irukka ungalukku eppadi udhavi seiyum?

paattu 89 kētpōm, kadaippidippōm, aasi peruvōm