Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 13

paattu 127 naan eppadippatta nabaraaga irukka vēndum

yegōvaa ungalai ētrukkolgiraar

yegōvaa ungalai ētrukkolgiraar

“naan unnai ētrukkolgirēn.”lū. 3:22.

enna katrukkolvōm?

“yegōvaa ennai ninaitthu sandhōshappaduvaaraa?” endra sandhēgatthai naam eppadi thūkkiyeriyalaam endru katrukkolvōm.

1. yegōvaavukku unmaiyaaga sēvai seiyum silar enna yōsikkalaam?

 oru thogudhiyaaga yegōvaa thannudaiya makkalai ētrukkolgiraar. avargalai “paartthu sandhōshappadugiraar” endru baibil solgiradhu. (sang. 149:4) ‘oru thogudhiyaaga yegōvaa thannudaiya makkalai ētrukkolgiraar endru enakku theriyum, aanaal ennai paartthu avar sandhōshappaduvaaraa? ennai ētrukkolvaaraa?’ endra sandhēgam silasamayam namakku varalaam. baibil kaalangalil yegōvaavukku unmaiyaaga sēvai seidha niraiya pērukkukkūda ippadippatta sandhēgam vandhirukkiradhu.—1 saa. 1:6-10; yōbu 29:2, 4; sang. 51:11.

2. yegōvaa yaarai ētrukkolgiraar?

2 paava iyalbulla manidhargalai yegōvaa ētrukkolgiraar endru baibil thelivaaga kaattugiradhu. aanaal, yegōvaa nammai ētrukkolla naam enna seiya vēndum? yēsumēl visuvaasam vaitthu nyaanasnaanam edukka vēndum. (yōvaa. 3:16) nyaanasnaanam edukkumpōdhu, naam seidha paavangalilirundhu manam thirundhi irukkirōm enbadhaiyum yegōvaavin viruppatthai seiya vaakku kodutthirukkirōm enbadhaiyum velippadaiyaaga kaattugirōm. (ap. 2:38; 3:19) ippadi, yegōvaavōdu oru nalla bandhatthai vaitthukkolla naam muyarchigal edukkumpōdhu avar adhai paartthu sandhōshappadugiraar. arppanittha samayatthil naam koduttha vaakkai kaappaatra muyarchi seidhaal yegōvaa nammai ētrukkolvaar, nammai avarudaiya nerungiya nanbaraaga paarppaar.—sang. 25:14.

3. ippōdhu edhai patri paarppōm?

3 aanaal, kadavul thangalai ētrukkolvadhillai endru ēn silar ninaikkiraargal? yegōvaa nammai ētrukkolvadhai eppadi kaattugiraar? kadavul nammai kandippaaga ētrukkolvaar endra nambikkaiyai eppadi balappadutthalaam? indha kēlvigalukkaana badhilgalai ippōdhu paarkkalaam.

‘kadavul ennai ētrukkolvadhillai’ endru ēn silar ninaikkiraargal?

4-5. ‘edharkumē laayakkillai’ endru thōndrinaal edhai nīngal urudhiyaaga nambalaam?

4 “naan edharkumē laayakkillai!” endra ennatthōdu nammil niraiya pēr chinna vayadhilirundhu pōraadi irukkirōm. (sang. 88:15) ēdriyan endra oru sagōdharar ippadi solgiraar: “naan edharkumē laayakkillai endru adikkadi thōndrum. pudhiya ulagatthukkul varuvadharku enakku thagudhi illai endru thōndrum. adhanaal, engalai kudumbamaaga angē kūttikkondu vandhuvidungal endru naan chinna vayadhil jebam seidhirukkirēn.” tōni endra innoru sagōdhararum appadi yōsitthirukkiraar. avarudaiya appaa ammaa yegōvaavin saatchigal kidaiyaadhu. “ennudaiya appaa ammaa ennai nēsippadhaagavō ennai ninaitthu perumaippaduvadhaagavō sonnadhē illai. adhanaal, avargalai sandhōshappaduttha ennaal edhaiyumē seiya mudiyaadhu endra ennam enakkul eppōdhum irundhadhu” engiraar tōni.

5 indhamaadhiri ennangal vandhaal, naam oru vishayatthai nyaabagam vaitthukkolla vēndum: yegōvaavē nammai avar pakkamaaga ilutthirukkiraar. (yōvaa. 6:44) nammidam irukkum ēdhōvoru nalladhai avar paartthirukkiraar. oruvēlai, adhai naamkūda gavanitthirukka maattōm; aanaal avar gavanitthirukkiraar. naam unmaiyilēyē eppadippattavargal enbadhu avarukku theriyum. (1 saa. 16:7; 2 naa. 6:30) avar ungalai pokkishamaaga paarppadhaaga baibil solgiradhu; idhai nīngal dhaaraalamaaga nambalaam.—1 yō. 3:19, 20.

6. munbu seidha paavangalai ninaitthu appōsthalan pavul eppadi unarndhaar?

6 satthiyatthai therindhukolvadharku munbu seidha sila vishayangal nammai pōttu vaatti edukkalaam; kutra unarvaal naam thavikkalaam. (1 pē. 4:3) yegōvaavukku unmaiyaaga sēvai seigira kristhavargalum paava iyalbaal pōraadikkondudhaan irukkiraargal. ungalukkum appaditthaan irukkiradhaa? yegōvaa ungalai mannikkavē maattaar endru thōndrugiradhaa? ungalukku mattumalla, yegōvaavukku unmaiyaaga sēvai seidha niraiya pērukku indhamaadhiri ennangal irundhirukkiradhu. appōsthalan pavulumkūda thannidam irundha paava iyalbai ninaitthu vēdhanaippattaar. (rō. 7:24) avar manam thirundhi nyaanasnaanam edutthirundhaar; irundhaalum, “appōsthalargal ellaarilum naan arpamaanavan” endrum “paavigalil perum paavi naandhaan” endrum sonnaar.—1 ko. 15:9; 1 thī. 1:15.

7. naam edhai nambalaam?

7 naam unmaiyilēyē manam thirundhinaal yegōvaa nammai mannippadhaaga vaakku kodutthirukkiraar. (sang. 86:5) adhanaal, nīngal seidha thavarai ninaitthu varutthappattu manam thirundhiyapōdhē kadavul ungalai mannitthuvittaar endru nīngal nambalaam.—kolō. 2:13.

8-9. ‘niraiya seidhukondē irundhaaldhaan yegōvaa ennai ētrukkolvaar’ endra ennatthai eppadi thavirkkalaam?

8 yegōvaavin sēvaiyil nammaal mudindha ellaavatraiyum seiya vēndum endrudhaan naam ellaarumē aasaippadugirōm. irundhaalum, yegōvaa nammai ētrukkolla vēndumendraal niraiya niraiya seidhukondē irukka vēndum endru silar ninaikkalaam. amaandaa endra sagōdhari solvadhai paarungal: “yegōvaavukku naan niraiya seidhukondē irukka vēndum endru ninaippēn. appadi seidhaaldhaan naan ennudaiya ‘bestai’ avarukku kodukkirēn endru enakku thōndrum. adhanaal, ennudaiya sakthikku minji avarukku sēvai seivēn. aanaal appadi seiya mudiyaamal pōgumpōdhu ennaiyē ninaitthu varutthappaduvēn. adhēmaadhiri yegōvaavum ennai ninaitthu varutthappadugiraar endru yōsippēn.”

9 indhamaadhiri ennangalai naam vittuvida vēndum. adharku edhu udhavum? yegōvaa unmaiyilēyē eppadippatta kadavul endru yōsippadhu udhavum. avar karaaraanavar kidaiyaadhu; valaindhukodukkum kadavul! nammaal mudiyaadhadhai avar edhirpaarppadhu kidaiyaadhu. nammaal mudindhadhai manasaara seiyumpōdhu avar romba sandhōshappadugiraar. baibilil irukkum udhaaranangalum adhaitthaan kaattugindrana. pavulai patri yōsitthu paarungal. avar niraiya varushangal ūliyam seidhaar; aayirakkanakkaana kilōmīttar payanam seidhaar; niraiya sabaigalai uruvaakkinaar. irundhaalum, sila sūlnilaigalil, avaraalum niraiya seiya mudiyaamal pōnadhu. appōdhellaam kadavul avarai ētrukkollaamal pōivittaaraa? illai! thannaal evvalavu mudindhadhō adhai pavul thodarndhu seidhaar; yegōvaavum avarai aasīrvadhitthaar. (ap. 28:30, 31) adhēpōl, nammudaiya sūlnilaiyum silasamayatthil maaralaam. naam evvalavu seigirōm endru yegōvaa paarppadhillai, manasaara seigirōmaa endrudhaan paarkkiraar. nammai ētrukkolvadhai yegōvaa eppadiyellaam kaattugiraar endru ippōdhu paarkkalaam.

nammai ētrukkolvadhai yegōvaa eppadiyellaam kaattugiraar?

10. yegōvaa nammai ētrukkolvadhai naam eppadi purindhukollalaam? (yōvaan 16:27)

10 baibil mūlamaaga. yegōvaa yaarmēl paasam vaitthirukkiraarō avargalai ētrukkolvadhai velippadaiyaaga kaattugiraar. yēsu būmiyil irundhapōdhu yegōvaa avarmēl anbu vaitthirundhadhaiyum avarai ētrukkolvadhaiyum irandu sandharppangalil sonnaar. (mat. 3:17; 17:5) yegōvaa ungalai patriyum ippadi solla vēndumendru nīngal ninaikkirīrgalaa? indraikku yegōvaa paralōgatthilirundhu pēsuvadhu illaidhaan! aanaal thannudaiya vaartthaiyaana baibil mūlamaaga pēsugiraar. yēsu thannudaiya sīshargalidam sonna vaartthaigal suvisēsha butthagangalil irukkindrana. adhai padikkumpōdhu yegōvaavin kuralai nammaal “kētka” mudiyum. (yōvaan 16:27-ai vaasiyungal.) ēnendraal, yēsu than appaavai appadiyē pinpatrinaar. paava iyalbulla than sīshargal thavarugal seidhapōdhukūda yēsu avargalai ētrukkondaar. idhai patriyellaam padikkumpōdhu yegōvaavum nammai appaditthaan ētrukkolvaar enbadhai purindhukolla mudigiradhu.—yōvaa. 15:9, 15.

yegōvaa nammai ētrukkolvadhai niraiya valigalil kaattugiraar (paaraa 10)


11. yegōvaa nammai ētrukkollaadhadhaaldhaan namakku kashtangal varugiradhaa? vilakkungal. (yaakkōbu 1:12)

11 thannudaiya seyalgal mūlamaaga. namakku ennavellaam thēvaiyō avatraiyellaam kodutthu yegōvaa namakku udhavugiraar. aanaal, silasamayangalil namakku kashtangal varumpōdhu avar avatrai anumadhikkiraar, yōbuvukku anumadhittha maadhiri! (yōbu 1:8-11) kashtangal varugiradhu enbadharkaaga yegōvaa nammai ētrukkolvadhillai endru arttham aagividaadhu. naam avarmēl evvalavu anbu vaitthirukkirōm... avarai evvalavu nambugirōm... enbadhai kaattuvadharku andha kashtangal vaaippugalai kodukkindrana. (yaakkōbu 1:12-ai vaasiyungal.) indha kashtangalai sagitthukkolla avar namakku udhavumpōdhu, nammēl avar vaitthirukkum anbai unara mudigiradhu.

12. dimittiriyin anubavatthil irundhu nīngal enna katrukkondīrgal?

12 aasiyaavil irukkira dimittiri endra sagōdhararin vaalkkaiyil enna nadandhadhu endru paarungal. avarukku thidīrendru vēlai pōivittadhu. niraiya maadhangal vēlai thēdiyum kidaikkavē illai. aanaalum yegōvaamēl nambikkai vaitthu andha samayatthil niraiya ūliyam seidhaar. aanaal naatkal pōikkondē irundhadhu, avarukku vēlai kidaikkavē illai. konja naalil avarukku udambu mudiyaamalpōnadhu, paduttha padukkaiyaaga aagivittaar. appōdhu, oru kanavanaagavum appaavaagavum thaan edharkumē laayakkillai endra ennam avarukku vara aarambitthadhu. yegōvaavukkum thannai pidikkaamal pōivittadhō endrukūda yōsikka aarambitthaar. piragu orunaal, avarudaiya magal ēsaayaa 30:15-il irukkira vaartthaigalai oru pēpparil print seidhu avaridam kodutthaal. “nīngal padhattam adaiyaamal enmēl nambikkai vaitthaal balamaaga iruppīrgal” endru andha vasanam solgiradhu. avarudaiya magal avaridam, “appaa, eppōdhellaam ungalukku kashtamaaga irukkiradhō appōdhellaam indha vasanatthai nyaabagam vaitthukkollungal” endru sonnaal. unmaiyilēyē yegōvaa thannai gavanitthukkondudhaan irukkiraar enbadhai dimittiri appōdhu purindhukondaar. ēnendraal, adhuvarai avarudaiya kudumbatthukku thēvaiyaana saappaadu, thunimani, thanguvadharku idam ena ellaamē irundhadhu. “naan seiya vēndiyadhellaam padhattappadaamal yegōvaamēl nambikkai vaikka vēndum, avvalavudhaan!” endru solgiraar dimittiri. indha sagōdhararai maadhiriyē nīngalum kashtangalōdu pōraadikkondu irukkirīrgalaa? appadiyendraal, yegōvaavukku ungalmēl anbu irukkiradhu enbadhaiyum kashtangalai thaangikkolla avar kandippaaga udhavi seivaar enbadhaiyum mulumaiyaaga nambungal.

yegōvaa nammai ētrukkolvadhai niraiya valigalil kaattugiraar (paaraa 12) a


13. yegōvaa nammai ētrukkolvadhai yaar mūlamaaga kaattugiraar, eppadi?

13 sagōdhara sagōdharigal mūlamaaga. nammēl anbu vaitthiruppadhaiyum nammai ētrukkolvadhaiyum sagōdhara sagōdharigal mūlamaaga yegōvaa kaattugiraar. sariyaana nēratthil nammai balappadutthum vidhatthil pēsa avargalai avar thūndalaam. aasiyaavil irukkira oru sagōdhariyin anubavatthai paarungal. avarukku kashtatthukkumēl kashtam vandhadhu. vēlai pōivittadhu, udambum romba mudiyaamal pōnadhu. avarudaiya kanavarum oru periya paavatthai seidhuvittaar; adhanaal, avaraal thodarndhu mūpparaaga sēvai seiya mudiyavillai. andha samayatthil andha sagōdharikku eppadi irundhadhu? “ennai sutri ēn idhellaam nadakkiradhu endru ennaal purindhukolla mudiyavillai. naandhaan ēdhō thappu seidhuvittēnō... yegōvaavukkum ennai pidikkaamal pōivittadhō... endrellaam yōsikka aarambitthuvittēn” engiraar. yegōvaavukku unmaiyilēyē thanmēl anbu iruppadhai kaatta solli avar kenji kēttaar. yegōvaa adhai eppadi kaattinaar? “sabaiyil irukkira mūppargal ennidam pēsinaargal. yegōvaa unmaiyilēyē enmēl anbu vaitthirukkiraar enbadhai avargal enakku puriyavaitthaargal.” aanaal konja naalukku piragu, yegōvaa thanmēl anbu vaitthiruppadhai kaatta solli avar marubadiyum kenjinaar. yegōvaa eppadi badhil kodutthaar? “andraikkē engal sabaiyil irundha sagōdhara sagōdharigal enakku oru kadidhatthai kodutthaargal. avargal eludhiyirundha aarudhalaana vaartthaigalai padikka padikka yegōvaa en jebatthai kēttirukkiraar enbadhai ennaal purindhukolla mudindhadhu” engiraar. indha anubavatthil irundhu enna katrukkolgirōm? sagōdhara sagōdharigalin anbaana vaartthaigal mūlamaaga yegōvaa nammai ētrukkolvadhaiyum nammēl anbu vaitthiruppadhaiyum kaattugiraar.—sang. 10:17.

yegōvaa nammai ētrukkolvadhai niraiya valigalil kaattugiraar (paaraa 13) b


14. yegōvaa nammai ētrukkolvadhai vēru eppadi kaattugiraar?

14 thēvaiyaana samayatthil sagōdhara sagōdharigalai payanpadutthi namakku aalōsanai koduppadhan mūlamaagakkūda yegōvaa nammai ētrukkolvadhai kaattugiraar. mudhal nūtraandil, appōsthalan pavulukku thannudaiya sakthiyai kodutthu 14 kadidhangalai avar eludha vaitthaar. andha kadidhangalil anbaana, adhēsamayatthil urudhiyaana aalōsanaigal irundhana. ēn andha aalōsanaigalai yegōvaa kodutthaar? ēnendraal, avar oru anbaana appaa. thaan “nēsikkira” pillaigalai avar kandikkiraar. (nīdhi. 3:11, 12) adhanaal, baibililirundhu yaaraavadhu namakku aalōsanai kodutthaal, yegōvaa nammēl anbu vaitthiruppadhaaldhaan namakku andha aalōsanai kidaikkiradhu endru edutthukkolla vēndum; avarukku nammai pidikkaadhadhaal kidaiyaadhu. (ebi. 12:6) yegōvaa nammai ētrukkolvadhai vēru eppadiyellaam kaattugiraar?

yegōvaa nammai ētrukkolgiraar enbadharku vērusila aadhaarangal

15. yegōvaa yaarukku thannudaiya sakthiyai kodukkiraar, adhu ēn namakku nambikkaiyai kodukkiradhu?

15 yegōvaa yaaraiyellaam ētrukkolgiraarō avargalukku thannudaiya sakthiyai kodukkiraar. (mat. 12:18) nammaiyē ippadi kēttukkollalaam: ‘kadavuludaiya sakthi undaakkugira gunangalai naan kaattugirēnaa?’ yegōvaavai patri therindhukolvadharku munbu irundhadhaivida ippōdhu naan matravargalidam porumaiyaaga nadandhukolgirēnaa? kadavuludaiya sakthi undaakkugira gunangalai naam vaalkkaiyil endhalavukku kaattugirōmō andhalavukku yegōvaavin angīgaaram namakku irukkiradhu enbadhu thelivaaga theriyum!—“ kadavuludaiya sakthiyaal undaagira gunangal” endra pettiyai paarungal.

yegōvaa ungalai ētrukkolvadhai ungalaal paarkka mudigiradhaa? (paaraa 15)


16. nalla seidhiyai solla yegōvaa yaarai payanpadutthugiraar, adhai ninaikkumpōdhu ungalukku eppadi irukkiradhu? (1 thesalōnikkēyar 2:4)

16 yegōvaa yaarai ētrukkolgiraarō avargalukku nalla seidhiyai sollum poruppai kodukkiraar. (1 thesalōnikkēyar 2:4-ai vaasiyungal.) indha vishayam unmai endru jōslin endra oru sagōdhariyum purindhukondaar. orunaal jōslin thūngi elundhapōdhu manadhalavil romba sōrndhupōyirundhaar. “enakku edhuvumē seiya thōndravillai. udambilum thembē illaadha maadhiri irundhadhu. aanaal naan payaniyaring seidhukondirundhēn. andraikku ūliyatthukku pōga vēndiya naal. adhanaal, jebam seidhuvittu ūliyatthukku pōnēn” engiraar jōslin. andraikku avar mēri endra oru pennai sandhitthaar. avar baibil padikka otthukkondaar. konja maadhatthukku piragu oru vishayatthai jōslinidam mēri sonnaar. kadavulidam udhavi kēttu vēndikkondirundha samayatthildhaan jōslin mēriyin kadhavai thattiyirukkiraar. idhai kēttadhum jōslinukku romba sandhōshamaaga irundhadhu. “naan unnai ētrukkolgirēn endru yegōvaavē ennidam solvadhupōl irundhadhu” endru jōslin solgiraar. naam seiyum ūliyatthukku eppōdhumē nalla palan kidaikkum endru solla mudiyaadhudhaan! irundhaalum, nalla seidhiyai solvadharku nammaal mudindha muyarchigalai edukkumpōdhu yegōvaa adhai paartthu romba sandhōshappadugiraar.

yegōvaa ungalai ētrukkolvadhai ungalaal paarkka mudigiradhaa? (paaraa 16) c


17. mītpuvilaiyai patri viktōriyaa sonnadhilirundhu nīngal enna katrukkondīrgal? (sangīdham 5:12)

17 yegōvaa yaaraiyellaam ētrukkolgiraarō avargaludaiya paavangalai mītpuvilaiyin adippadaiyil mannikkiraar. (1 thī. 2:5, 6) aanaal, nam idhayam nammai vērumaadhiri ninaikka vaikkalaam. mītpu vilaiyil visuvaasam vaitthu nyaanasnaanam edutthirundhaalum, yegōvaa nammai ētrukkolvadhillai endru adhu sollalaam. andhamaadhiri samayangalil, naam oru vishayatthai nyaabagam vaitthukkolla vēndum: nammudaiya sondha unarvugalai nammaal ellaa samayatthilum namba mudiyaadhu; aanaal yegōvaavai nambalaam. mītpuvilaiyil visuvaasam vaikkiravargalai yegōvaa nīdhimaangalaaga paarkkiraar; avargalai aasīrvadhippadhaaga vaakku kodutthirukkiraar. (sangīdham 5:12-ai vaasiyungal; rō. 3:26) mītpuvilaiyaal kidaikkum nanmaigalai patri viktōriyaa endra sagōdhari aalamaaga yōsitthu paartthaar. avar solgiraar: “yegōvaa romba kaalamaaga ennidam porumaiyaaga irundhirukkiraar. . . . naandhaan avaridam, ‘en manadhai thodum alavukku ungal anbu appadi ondrum peridhillai. ennai mītpadharku ungal maganin bali pōdhaadhu’ endru sollikkondu irundhēn.” mītpuvilaiyaal kidaikkum aasīrvaadhangalai aalamaaga yōsitthu paartthadhaal sagōdhari viktōriyaavaal yegōvaavin anbai unara mudindhadhu. nīngalum adhai patri yōsitthaal yegōvaa kaattum anbaiyum avarudaiya angīgaaratthaiyum unara mudiyum.

yegōvaa ungalai ētrukkolvadhai ungalaal paarkka mudigiradhaa? (paaraa 17)


18. yegōvaamēl thodarndhu anbu kaattinaal edhil naam urudhiyaaga irukkalaam?

18 ivvalavu nēram katrukkonda vishayangalai kadaippidikka muyarchi seidhaalum, silasamayangalil naam sōrndhupōgalaam. yegōvaa unmaiyilēyē ennai ētrukkolgiraaraa endru yōsikka aarambitthuvidalaam. oruvēlai, nīngalum appadi yōsitthaal idhai nyaabagam vaitthukkollungal: ‘thannidam thodarndhu anbu kaattugiravargalai’ yegōvaa ētrukkolgiraar. (yaak. 1:12) adhanaal, yegōvaavidam nerungi pōngal. avar ungalmēl anbu vaitthiruppadhaiyum ungalai ētrukkolvadhaiyum eppadiyellaam kaattugiraar enbadhai gavaniyungal. yegōvaa “nam oruvarukkum dhūramaanavaraaga” illai.—ap. 17:27.

ungal badhil enna?

  • yegōvaa thangalai ētrukkolvadhillai endru silar ēn ninaikkiraargal?

  • yegōvaa nammai ētrukkolvadhai eppadiyellaam kaattugiraar?

  • yegōvaa nammai ētrukkolvaar enbadhil naam ēn urudhiyaaga irukkalaam?

paattu 88 valikaattungal en dhēvanē!

a pada vilakkam: naditthu kaattappattavai

b pada vilakkam: naditthu kaattappattavai

c pada vilakkam: naditthu kaattappattavai