Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 48

unmaiyaaga iruppadhu kashtamaagumpōdhu thelindha butthiyōdu irungal

unmaiyaaga iruppadhu kashtamaagumpōdhu thelindha butthiyōdu irungal

“ellaa vishayangalilum yōsikkum thiranai nandraaga payanpadutthu.”—2 thī. 4:5.

paattu 123 dhēva amaippukku panindhu selvōm

indha katturaiyil... a

1. thelindha butthiyōdu iruppadhu endraal enna? (2 thīmōtthēyu 4:5)

 namakku prachinaigal varumpōdhu yegōvaavukkum avarudaiya amaippukkum unmaiyaaga iruppadhu kashtamaaga irukkalaam. appadippatta prachinaigalai naam eppadi samaalikkalaam? adharku naam thelindha butthiyōdu irukka vēndum, vilippōdu irukka vēndum, visuvaasatthil urudhiyaaga nilaitthirukka vēndum. (2 thīmōtthēyu 4:5-ai vaasiyungal.) thelindha butthiyōdu iruppadhu endraal enna? naam unarchivasappadaamal nidhaanamaaga irukkumpōdhum, thelivaaga yōsikkumpōdhum, vishayangalai yegōvaa paarkkum vidhamaaga paarkka muyarchi pannumpōdhum thelindha butthiyōdu irukkirōm endru arttham. ippadiyellaam seidhaal, unarchigalukku adipanindhuvidaamal ellaavatraiyum nandraaga yōsitthu seivōm.

2. indha katturaiyil naam edhai patriyellaam paarkkappōgirōm?

2 pōna katturaiyil sabaikku veliyē irundhu namakku varugira mūndru prachinaigalai patri paartthōm. indha katturaiyil, sabaikku ullē irundhu varugira mūndru prachinaigalai patri paarkkappōgirōm. andha mūndru prachinaigal ennenna? (1) oru sagōdhararō sagōdhariyō nammai kaayappadutthividalaam, (2) namakku ēdhaavadhu kandippu kidaikkalaam, (3) amaippil ēdhaavadhu maatram nadakkumpōdhu adhai ētrukkolvadhu namakku kashtamaaga irukkalaam. indha maadhiri prachinaigal varumpōdhu yegōvaavukku unmaiyaaga iruppadhu namakku kashtamaaga irukkalaam. aanaal, naam eppadi thelindha butthiyōdu irukkalaam? yegōvaavukkum avarudaiya amaippukkum eppadi unmaiyaaga irukkalaam?

oru sagōdhararō sagōdhariyō nam manadhai kaayappadutthumpōdhu

3. oru sagōdhararō sagōdhariyō nam manadhai kaayappadutthumpōdhu naam eppadi nadandhukolla vaaippirukkiradhu?

3 oru sagōdhararō sagōdhariyō ungal manadhai kaayappadutthiyirukkiraaraa? oruvēlai, poruppil irukkira oru sagōdharar ungal manadhai punpadutthiyirukkiraaraa? anēgamaaga, avar adhai vēndumendru seidhirukka maattaar. (rō. 3:23; yaak. 3:2) aanaal, avar seidha vishayam ungal manadhai kashtappadutthiyirukkalaam. adhai patri yōsitthu yōsitthu ungalukku thūkkamkūda varaamal pōyirukkalaam. ‘ivarē ippadi nadandhukkuraarē, idhu unmaiyilēyē kadavulōda amaippudhaanaa?’ endrukūda nīngal yōsitthirukkalaam. ippadi naam yōsikka vēndum endrudhaan saatthaan aasaippadugiraan. (2 ko. 2:11) indha maadhiri naam yōsikka aarambitthaal, yegōvaavaiyum avarudaiya amaippaiyum vittu pirindhu pōividuvōm. appadiyendraal, oru sagōdhararō sagōdhariyō nam manadhai kaayappadutthumpōdhu saatthaanukku idam kodukkaamal naam eppadi thelindha butthiyōdu irukkalaam?

4. mōsamaaga nadatthappattapōdhukūda yōsēppu eppadi thelindha butthiyōdu nadandhukondaar, avaridamirundhu naam enna paadangalai katrukkollalaam? (aadhiyaagamam 50:19-21)

4 manadhil kōbatthai valartthukkollaadhīrgal. yōsēppu tīnēj vayadhil irundhapōdhu avarudaiya annangal avarai mōsamaaga nadatthinaargal. avar manadhai kaayappadutthinaargal, avarai verutthaargal. silar avarai kolla vēndum endrukūda yōsitthaargal. (aadhi. 37:4, 18-22) kadaisiyil, avarai adimaiyaaga vitruppōttaargal. avargal appadi seidhadhaal, yōsēppu kittatthatta 13 varushangal padaadha paadupattaar. ‘yegōvaavukku unmaiyilēyē enmēla anbu irukkaa?’ endru yōsēppu oruvēlai yōsitthirukkalaam. ‘enakku udhavi thēvaippattappō avar ennai kaivittuttaaru’ endrumkūda avar yōsitthirukkalaam. aanaal, yōsēppu manadhil kōbatthai valartthukkollavillai. adharku badhilaaga, unarchivasappadaamal nidhaanamaaga irundhaar. ippadi, thelindha butthiyōdu nadandhukondaar. yōsēppukku avarudaiya annangalai palivaanga vaaippu kidaitthapōdhukūda avar adhai seiyavillai. adharku badhilaaga, avargalmēl anbu kaatti avargalai mannitthaar. (aadhi. 45:4, 5) yōsēppaal eppadi indha maadhiri nadandhukolla mudindhadhu? yōsēppu thelivaaga yōsitthaar. thannudaiya prachinaigalai patri avar yōsikkaamal yegōvaavin nōkkatthai patri yōsitthaar. (aadhiyaagamam 50:19-21-ai vaasiyungal.) idhilirundhu nīngal enna katrukkollalaam? oru sagōdhararō sagōdhariyō ungalai kaayappadutthumpōdhu yegōvaavidam kōbitthukkollaadhīrgal, avar ungalai kaivittuvittaar endrum yōsikkaadhīrgal. adharku badhilaaga, andha prachinaiyai samaalikka avar ungalukku eppadi udhavi seigiraar endru yōsitthu paarungal. adhōdu, ungalai matravargal kaayappadutthumpōdhu anbinaal avargaludaiya kuraigalai manniyungal.—1 pē. 4:8.

5. sila sagōdharargal thannudaiya manadhai nōgaditthuvittadhaaga migeyaas ninaitthapōdhumkūda eppadi thelindha butthiyōdu nadandhukondaar?

5 then amerikkaavil mūpparaaga sēvai seiyum migeyaas endra sagōdhararin anubavatthai gavaniyungal. b orusamayam, poruppil irundha sagōdharargal silar avar manadhai nōgadikkira maadhiri nadandhukondadhaaga avar ninaitthaar. “indha maadhiri oru manavēdhanaiya naan anubavichadhē illa. naan romba bayandhuttēn. naittellaam enakku thūkkamē varala. ennaala edhuvum seiya mudiyalayēnu nenachu aludhēn” endru avar solgiraar. aanaalum, avar thelindha butthiyōdu nadandhukondaar. avarudaiya unarchigalai kattuppaduttha muyarchi seidhaar. adikkadi jebam panninaar. sagitthiruppadharku balatthaiyum sakthiyaiyum tharumpadi yegōvaavidam kēttaar. indha prachinaiyai eppadi samaalikkalaam endru nammudaiya prasurangalilum thēdi paartthaar. idhilirundhu nīngal enna katrukkollalaam? oru sagōdhararō sagōdhariyō ungal manadhai punpadutthiyadhaaga nīngal ninaitthaal, unarchivasappadaamal nidhaanamaaga irungal. kōbam, veruppu pōndra thēvaiyillaadha unarchigalai kattuppadutthungal. avargal ēn appadi pēsinaargal alladhu nadandhukondaargal endru ungalukku theriyaamal irukkalaam. adhanaal, yegōvaavidam pēsungal. vishayangalai avar paarkkira maadhiri paarkka udhavi seiya solli kēlungal. ippadi seidhaal, ungal sagōdhararō sagōdhariyō vēndumendrē ungal manadhai kaayappadutthavillai enbadhai purindhukolvīrgal, avargalai mannitthum viduvīrgal. (nīdhi. 19:11) nīngal enna sūlnilaiyil irukkirīrgal endru yegōvaavukku nandraaga theriyum. nīngal sagitthukkolvadharku thēvaiyaana balatthai avar ungalukku kandippaaga koduppaar. idhai eppōdhumē marandhuvidaadhīrgal!—2 naa. 16:9; pra. 5:8.

namakku kandippu kidaikkumpōdhu

6. nammēl anbu iruppadhaaldhaan yegōvaa kandippu kodukkiraar endru purindhukolvadhu ēn romba mukkiyam? (ebireyar 12:5, 6, 11)

6 namakku kandippu kidaikkumpōdhu nam manam valikkumdhaan. aanaal, andha valiyai patriyē naam yōsitthukkondirundhaal, ‘kandippu kidaikkura alavukku naan enna thappu pannēn? idhu konjankūda nyaayamē illa’ endru naam yōsikka aarambitthuvidalaam. appadi yōsitthōm endraal, oru mukkiyamaana vishayatthaiyē naam purindhukollaamal pōividuvōm. adhaavadhu, nammēl anbu iruppadhaaldhaan yegōvaa kandippu kodukkiraar enbadhaiyē naam purindhukollaamal pōividuvōm. (ebireyar 12:5, 6, 11-ai vaasiyungal.) nammudaiya unarchigal nammai kattuppadutthuvadharku vittuvittaal, nammai aattippadaikka saatthaanukku idam kodutthuviduvōm. kandippai naam ētrukkolla kūdaadhu enbadhudhaan avanudaiya nōkkam. sollappōnaal, yegōvaavidamirundhum sabaiyidamirundhum nammai pirikka vēndum enbadhudhaan avanudaiya mukkiyamaana kurikkōl. ungalukkum kandippu kidaitthirukkiradhaa? appadiyendraal, nīngal eppadi thelindha butthiyōdu nadandhukollalaam?

arivuraiyaiyum kandippaiyum pēdhuru manatthaalmaiyaaga ētrukkondaar. adhanaal, yegōvaa avarai innum niraiya payanpadutthinaar (paaraa 7)

7. (a) padatthil paarkkirapadi, kandippai ētrukkonda piragu pēdhuruvai yegōvaa eppadiyellaam payanpadutthinaar? (b) pēdhuruvin udhaaranatthilirundhu nīngal enna katrukkolgirīrgal?

7 kandippai ētrukkollungal, thēvaiyaana maatrangalai seiyungal. silasamayam yēsu, matra appōsthalargal munbaagavē pēdhuruvai kanditthaar. (maar. 8:33; lū. 22:31-34) pēdhuruvukku evvalavu avamaanamaaga irundhirukkum endru yōsitthu paarungal. aanaalum, pēdhuru yēsuvukku unmaiyaaga irundhaar. kandippai ētrukkondu, thaan seidha thavarilirundhu paadam katrukkondaar. pēdhuru unmaiyaaga irundhadharkaaga yegōvaa avarai aasīrvadhitthaar, sabaiyil periya periya poruppugalaiyum avarukku kodutthaar. (yōvaa. 21:15-17; ap. 10:24-33; 1 pē. 1:1) pēdhuruvidamirundhu naam enna katrukkollalaam? namakku oruvēlai kandippu kidaitthaal, adhai avamaanamaaga paarkkaamal, adhai ētrukkondu, thēvaiyaana maatrangalai naam seiya vēndum. adhu namakkum nanmai, matravargalukkum nanmai. adhumattumalla, yegōvaavukkum nammudaiya sagōdhara sagōdharigalukkum naam romba prayōjanamaaga iruppōm.

8-9. kandippu kidaitthapōdhu bernaadōvukku eppadi irundhadhu, aanaal yōsikkira vidhatthai maatrikkolla avarukku edhu udhavi seidhadhu?

8 mosaambikkil irukkum bernaadō endra sagōdhararudaiya udhaaranatthai ippōdhu paarkkalaam. avar mūppar poruppilirundhu nīkkappattaar. appōdhu avarukku eppadi irundhadhu? “andha kandippu enakku sutthamaa pidikkala. adhanaala enakku bayangara veruppaa irundhuchu” endru avar solgiraar. sabaiyil irukkira matravargal enna yōsippaargalō endrudhaan avarukku kavalaiyaaga irundhadhu. “indha kandippa sariyaana vidhatthula paakkaradhukkum, yegōvaa mēlayum avarōda amaippu mēlayum marubadiyum nambikkaiya valartthukkaradhukkum enakku sila maasam edutthuchu” endru avar solgiraar. kandippai ētrukkolvadharku bernaadōvukku edhu udhavi seidhadhu?

9 thaan yōsikkira vidhatthai bernaadō maatrikkondaar. “naan mūpparaa irundhappa, ebireyar 12:7-ai vaasichu kaatti yegōvaavōda kandippa ētthukkaradhu nammalōda nalladhukkutthaannu matthavangalukku solliyirukkēn. aanaa, enakku kandippu kidaichadhukku appuram, ‘indha vasanam yaarukkaaga?’nu yōsichu paatthēn. ‘yegōvaavōda ūliyargal ellaarukkaagavumdhaan, appadinaa enakkumdhaan idhu porundhum’nu purinjukittēn” endru avar sonnaar. yegōvaavin mēlum avarudaiya amaippin mēlum marubadiyum nambikkaiyai valartthukkolvadharkaaga bernaadō innum sila vishayangalai seidhaar. avar innum adhigamaaga baibilai paditthaar, padittha vishayangalai aalamaaga yōsitthu paarppadharkaaga innum niraiya nēram selavu panninaar. sagōdhara sagōdharigal thannai patri enna yōsippaargalō endra kavalai avarai vittu pōgavillai. aanaalum, avargalōdu sērndhu ūliyam seidhaar, kūttangalil thayangaamal badhilum sonnaar. piragu, avar marubadiyum mūpparaaga niyamikkappattaar. bernaadōvai pōl ungalukkum kandippu kidaitthirundhaal, adhai avamaanamaaga ninaikkaamal, andha kandippai ētrukkondu thēvaiyaana maatrangalai seiyungal. c (nīdhi. 8:33; 22:4) appōdhu yegōvaavaiyum avarudaiya amaippaiyum nīngal vittu pōgaadhadharkaaga yegōvaa kandippaaga ungalukku palan koduppaar.

amaippil nadakkum maatrangalai ētrukkolvadhu namakku kashtamaaga irukkumpōdhu

10. endha maatratthaal yegōvaavukku unmaiyaaga iruppadhu sila isravēlargalukku kashtamaaga irundhirukkalaam?

10 amaippil ēdhaavadhu maatram varumpōdhu yegōvaavukku unmaiyaaga iruppadhu namakku kashtamaaga irukkalaam. naam gavanamaaga illaiyendraal yegōvaavidamirundhē adhu nammai piritthuvidalaam. udhaaranatthukku, mōsēyin kaalatthil enna nadandhadhu endru paarkkalaam. oru maatram vandhapōdhu yegōvaavukku unmaiyaaga iruppadhu sila isravēlargalukku kashtamaaga irundhirukkalaam. yegōvaa thiruchattatthai koduppadharku munbuvarai, kudumba thalaivargaldhaan balipīdangalai katti thangal kudumbatthukkaaga yegōvaavukku bali selutthinaargal. (aadhi. 8:20, 21; 12:7; 26:25; 35:1, 6, 7; yōbu 1:5) aanaal, thiruchattam vandha piragu, aarōnin vamsatthil vandha gurumaargal mattumdhaan bali seluttha vēndum endru yegōvaa sonnaar. aarōnin vamsatthil varaadha oru kudumba thalaivar bali selutthinaal avarai kondruvida vēndum endru yegōvaa sonnaar. d (lēvi. 17:3-6, 8, 9) adhu oru periya maatramaaga irundhadhu. kōraagu, thaatthaan, abiraam, 250 thalaivargal ena ellaarum mōsēkkum aarōnukkum edhiraaga kalagam seidhadharku indha maatramum oru kaaranamaaga irundhirukkumō? (en. 16:1-3) adhu namakku urudhiyaaga theriyaadhu. eppadi irundhaalum sari, kōraaguvum avarudaiya kūttaaligalum yegōvaavukku unmaiyaaga illaamal pōivittaargal. amaippil ēdhaavadhu maatram varumpōdhu yegōvaavukku unmaiyaaga iruppadhu ungalukku kashtamaaga irundhaal enna pannalaam?

kōgaatthiyargal mudhalil periya poruppil irundhaargal. aanaal, adharku piragu paadagargalaaga... vaayirkaavalargalaaga... saamaan araiyai paartthukkolbavargalaaga... vēlai seidhaargal. indha maatratthai avargal sandhōshamaaga ētrukkondaargal (paaraa 11)

11. sila kōgaatthiyargalidamirundhu naam enna katrukkolgirōm?

11 amaippil nadakkira maatrangalukku mulu aadharavu kodungal. isravēlargal vanaandharatthil ovvoru idamaaga pōi mugaam pōttapōdhu kōgaatthiyargal oru mukkiyamaana poruppai seidhukondirundhaargal. avargalil silar ellaa janangalukkum munnaal oppandha pettiyai thūkkikkondu pōnaargal. (en. 3:29, 31; 10:33; yōsu. 3:2-4) evvalavu periya baakkiyam! aanaal, isravēlargal vaakku kodukkappatta dhēsatthil kudiyēriya piragu nilaimai maariyadhu. ēnendraal, oppandha pettiyai vevvēru idangalukku thūkkikkondu pōga vēndiya avasiyam illaamal pōnadhu. adhanaal, saalomōn raajaavaaga irundha samayatthil, sila kōgaatthiyargal paadagargalaaga irundhaargal. innum silar, vaayirkaavalargalaaga irundhaargal. matravargal saamaan araigalai paartthukkondaargal. (1 naa. 6:31-33; 26:1, 24) aanaalum, indha chinna chinna vēlaigalai seidhadharkaaga kōgaatthiyargal murumurutthadhaaga endha padhivum illai. munbu oru periya poruppil irundhadhaal ippōdhum mukkiyamaana vēlaigalai mattumdhaan thangalukku kodukka vēndum endru avargal kētkavum illai. idhilirundhu nīngal enna katrukkollalaam? yegōvaavin amaippil enna maatram vandhaalum adharku mulu aadharavu kodungal. ungaludaiya poruppē maarinaalumkūda adhai manadhaara ētrukkollungal. ungalukku enna niyamippu kidaitthaalum adhai sandhōshamaaga seiyungal. yegōvaavukku nīngal endhalavu madhippullavargal enbadhu ungaludaiya niyamippai porutthu illai enbadhai eppōdhumē marandhuvidaadhīrgal. yegōvaavukku nīngal endha niyamippil irukkirīrgal enbadhu mukkiyamillai, nīngal kīlppadigirīrgalaa enbadhudhaan mukkiyam.—1 saa. 15:22.

12. betthēlil irundhu anuppappattapōdhu sayīnaavukku eppadi irundhadhu?

12 sagōdhari sayīnaavin udhaaranatthai gavanikkalaam. avar 23 varushangalukkum mēl betthēlil sēvai seidhaar. adharku piragu, amaippu avarai payaniyaraaga pōga sonnadhu. avar aasaippattu seidha betthēl sēvai thidīrendru avar kaiyaivittu pōnadhu. “enakku romba adhirchiyaa irundhuchu. naan edhukkumē laayakku illangara maadhiri enakku thōnuchu. naan enna thappu pannēnnu yōsichittē irundhēn” endru avar solgiraar. varutthamaana vishayam ennavendraal, sabaiyil irundha sila sagōdhara sagōdharigal avaridam, “nīnga nallaa vēla senjirundhaa ungala betthēlla irundhu anuppiyirukka maattaanga” endru solli erigira thīyil ennei ūtrinaargal. konja naatkalukku sayīnaa romba manam udaindhupōyirundhaar. ovvoru naal raatthiriyum avar aludhukondē irundhaar. aanaalum, “yegōvaa enmēla anbu vechirukkaaraanu orunaalum naan sandhēgappadavē illa. avarōda amaippayum naan sandhēgappadala” endru sayīnaa solgiraar. avaraal eppadi thelindha butthiyōdu irukka mudindhadhu?

13. kavalai, sōrvu pōndra unarchigalai sayīnaa eppadi samaalitthaar?

13 kavalai, sōrvu pōndra unarchigalai sayīnaa samaalitthaar. eppadi? thannudaiya prachinai sambandhamaaga nammudaiya prasurangalil vandha katturaigalai avar paditthu paartthaar. pibravari 1, 2001 kaavarkōburatthil vandha “sōrvai ungalaal samaalikka mudiyum” endra katturai avarukku romba udhaviyaaga irundhadhu. baibil elutthaalaraana maarkuvin niyamippu maariyapōdhu avarum idindhupōyirukkalaam endru andha katturai sonnadhu. “ennōda sōrva samaalikkaradhukku maarkuvōda udhaaranamdhaan taanik maadhiri irundhuchu” endru avar solgiraar. sagōdhara sagōdharigalidam sayīnaa eppōdhum pōla pēsi palaginaar, avargalōdu ūliyam seidhaar. avar thannai thanimaippadutthavillai. thannaiyē ninaitthu paridhaabappadavum illai. yegōvaavin amaippu enna mudivu edutthaalum adhu kadavuludaiya sakthiyin valinadatthudhalōdudhaan edukkiradhu enbadhai avar purindhukondaar. poruppil irukkira sagōdharargal thanmēl romba akkaraiyaaga iruppadhaiyum avar purindhukondaar. yegōvaavin vēlai nallapadiyaaga nadakka vēndumendraal enna seiya vēndumō adhaitthaan amaippu seigiradhu enbadhaiyum avar purindhukondaar.

14. amaippil nadandha endha maatratthai samaalippadhu vilaadōvukku kashtamaaga irundhadhu, avarukku edhu udhavi seidhadhu?

14 vilaadō endra 73 vayadhu sagōdharar, slōvēniyaavil mūpparaaga sēvai seigiraar. avarudaiya sabaiyai innoru sabaiyōdu sērtthapōdhu avarukku adhu romba kashtamaaga irundhadhu. avar pōikkondirundha raajya mandratthaiyum inimēl payanpaduttha maattōm endru amaippu sonnadhu. “ivlō alagaana raajya mandrattha ēn mūdittaangannē ennaala purinjukka mudiyala. en manasukku romba kashtamaa irundhuchu. ippōdhaan naanga raajya mandratthula ellaatthayum pudhusaa maatthunōm. naan thachu vēlai senjuttu irukkaradhunaala pudhuppudhu marachaamaangalakūda senju pōttēn. adhumattumilla, indha maatratthaala ennai maadhiri vayasaanavanga ellaam niraiya adjast panna vēndiyirundhuchu. adhu engalukku romba siramamaa irundhuchu” endru avar sonnaar. aanaalum, amaippu seidha maatratthai ētrukkolla vilaadōvukku edhu udhavi seidhadhu? “amaippu seira maatrangala ētthukkittu adhukku kīlppadinjaa eppavumē aasīrvaadhamdhaan kidaikkum. edhirkaalatthula innum periya maatrangal varrappō adhaiyum nammaala sulabamaa ētthukka mudiyum” endru avar solgiraar. ungaludaiya sabai innoru sabaiyōdu inaikkappattirukkiradhaa? alladhu, ungaludaiya niyamippu maarivittadhaa? indha maatratthai samaalippadhu ungalukku kashtamaaga irukkiradhaa? appadiyendraal, yegōvaa ungaludaiya unarchigalai purindhukolgiraar enbadhai marandhuvidaadhīrgal. ippadippatta maatratthukku nīngal aadharavu kodukkumpōdhu... yegōvaavaiyum avarudaiya amaippaiyum vittu pōgaamal irukkumpōdhu... ungalukku kandippaaga aasīrvaadham kidaikkum.—sang. 18:25.

ellaa vishayangalilum thelindha butthiyōdu irungal

15. sabaikkullē irundhu prachinaigal varumpōdhu naam eppadi thelindha butthiyōdu nadandhukollalaam?

15 indha ulagatthukku mudivu nerunga nerunga, sabaikkullē irundhu namakku niraiya prachinaigal varum endru edhirpaarkkalaam. appadippatta prachinaigal varumpōdhu yegōvaavukku unmaiyaaga iruppadhu namakku kashtamaaga irukkalaam. adhanaal, naam thelindha butthiyōdu irukka vēndum. oru sagōdhararō sagōdhariyō ungal manadhai kaayappadutthivittadhaaga nīngal ninaitthaal, ungaludaiya manadhil kōbatthai valartthukkollaadhīrgal. ungalukku kandippu kidaitthaal adhai avamaanamaaga ninaikkaamal, adhai ētrukkondu thēvaiyaana maatrangalai seiyungal. yegōvaavin amaippu seiyum maatrangal ungalai nēradiyaaga baadhitthaalum adhai manadhaara ētrukkondu adharku kīlppadiyungal.

16. yegōvaavin mēlum avarudaiya amaippin mēlum nīngal vaitthirukkira nambikkaiyai eppadi vidaamal irukkalaam?

16 prachinaigal varumpōdhu yegōvaavin mēlum avarudaiya amaippin mēlum nīngal vaitthirukkira nambikkaiyai ungalaal vidaamal irukka mudiyum. aanaal, adharku naam thelindha butthiyōdu irukka vēndum, adhaavadhu unarchivasappadaamal nidhaanamaaga irukka vēndum... thelivaaga yōsikka vēndum... vishayangalai yegōvaa paarkkira vidhamaaga paarkka vēndum. ungalukku vandha maadhiriyē prachinai vēru yaarukku vandhirukkiradhendru baibilil paditthu paarungal, avargaludaiya udhaaranatthai aalamaaga yōsitthu paarungal. yegōvaavidam udhavi kēttu jebam seiyungal. sabaiyilirundhu ungalai thanimaippadutthikkollaadhīrgal. appōdhudhaan, enna nadandhaalum sari, yegōvaavaiyum avarudaiya amaippaiyum vittu saatthaanaal ungalai pirikkavē mudiyaadhu.— yaak. 4:7.

paattu 126 vilippaai, dhairiyamaai nillungal!

a silasamayam yegōvaavukkum avarudaiya amaippukkum unmaiyaaga iruppadhu namakku kashtamaaga irukkalaam. mukkiyamaaga sabaikku ullē irundhu prachinaigal varumpōdhu adhu rombavē kashtamaaga irukkalaam. indha katturaiyil, sabaikku ullē irundhu varugira mūndru prachinaigalai patri paarkkappōgirōm. yegōvaavukkum avarudaiya amaippukkum thodarndhu unmaiyaaga irukka enna seiyalaam endrum paarkkappōgirōm.

b sila peyargal maatrappattirukkindrana.

c idhu sambandhamaaga innum sila aalōsanaigalai therindhukolvadharku aagast 15, 2009 kaavarkōburatthil pakkam 30-il vandha “nīngal munbu sēvai seidhavaraa? mīndum sēvai seiya mudiyumaa?” endra katturaiyai paditthu paarungal.

d iraichikkaaga aattaiyum maattaiyum vetta vēndum endraal kudumba thalaivargal adhai valipaattu kūdaaratthukku edutthukkondu vara vēndum endru thiruchattam sonnadhu. valipaattu kūdaaratthilirundhu romba dhūratthil kudiyirundhavargal mattum appadi seiya vēndiyadhillai endrum adhu sonnadhu.—ubaa. 12:21.