Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 6

paattu 10 yegōvaavai pugalvōm

“yegōvaavin peyarai pugalungal”

“yegōvaavin peyarai pugalungal”

“yegōvaavin ūliyargalē, avarai pugalungal. yegōvaavin peyarai pugalungal.”sang. 113:1.

enna katrukkolvōm?

yegōvaavudaiya parisutthamaana peyarai ellaa samayatthilum pugalvadharku nammai edhu thūndum endru katrukkolvōm.

1-2. thannai patri sollappattirukkum poigalai ninaikkumpōdhu yegōvaavukku eppadi irukkum? udhaaranatthōdu vilakkungal.

 idhai karpanai seidhu paarungal: ungalukku nerukkamaana oruvar ungalai patri romba mōsamaana oru vishayatthai matravargalidam solgiraar. adhu poi endru ungalukku theriyum; aanaal, avar solvadhai silar nambividugiraargal. adhai matravargalukkum parappividugiraargal. niraiya pēr adhai nambugiraargal. ippōdhu ungalukku eppadi irukkum? indha poi, ungal nalla peyarai kedukkiradhu endru ninaikkumpōdhu ungal manasu sukkunūraaga udaindhuvidum.—nīdhi. 22:1.

2 yegōvaavudaiya peyarukku kalangam vandhapōdhu avarukku eppadi irundhirukkum enbadhai purindhukolla indha udhaaranam udhavugiradhu. dhēvathūdhargalil oruvan ēvaalidam avarai patri poi sonnaan. adhai avalum nambinaal. andha poiyinaal aadhaamum ēvaalum yegōvaavukku edhiraaga kalagam seidhaargal. idhanaal paavamum maranamum manidhargalukku vandhadhu. (aadhi. 3:1-6; rō. 5:12) indru nammai sutriyirukkum maranam, pōr, vēdhanai pōndra ellaa prachinaigalukkum ēdhēn thōttatthil saatthaan parappiya poidhaan kaaranam. indha poiyaiyum adhanaal vandha vilaivugalaiyum paarkkumpōdhu yegōvaavukku eppadi irukkum! avarudaiya manasu kandippaaga valikkum!! aanaalum, yegōvaa vēdhanaiyilum veruppilum mūlgividavillai. sollappōnaal, avar ‘sandhōshamulla kadavulaaga’ irukkiraar.—1 thī. 1:11.

3. namakku enna vaaippu irukkiradhu?

3 saatthaan sonnadhellaam poi endru nirūbippadharkum yegōvaavudaiya peyarai parisutthappadutthuvadharkum namakku periya vaaippu kidaitthirukkiradhu. appadi nirūbippadharku, “yegōvaavin peyarai pugalungal” endra kattalaikku kīlppadiya vēndum. (sang. 113:1) naam yegōvaavai patriya unmaigalai makkalukku solvadhan mūlam avarudaiya peyarai pugala mudiyum. nīngal appadi seivīrgalaa? nam kadavulai manadhaara pugalvadharku mūndru vishayangal nammai thūndum. avai enna endru ippōdhu paarkkalaam.

yegōvaa sandhōshappadugiraar

4. naam pugalumpōdhu yegōvaa ēn sandhōshappadugiraar? vilakkungal. (padatthaiyum paarungal.)

4 naam yegōvaavudaiya peyarai pugalumpōdhu avar romba sandhōshappadugiraar. (sang. 119:108) adharkaaga, sarva vallamaiyulla kadavul saadhaarana manidhargalai pōl paaraattukkaagavum pugalukkaagavum ēngugiravaraa? thannambikkai illaamal matravargaludaiya angīgaaram kidaikka vēndum endru thudikkiravaraa? kandippaaga illai. indha udhaaranatthai yōsitthu paarungal: oru chinna pillai avaludaiya appaavai paasamaaga kattippidikkiraal, ‘indha ulagatthilēyē nīngaldhaan best appaa!’ endru solgiraal. idhai kētkumpōdhu andha appaavudaiya mugatthil sandhōsham malarum. avarudaiya manasu appadiyē urugividum. ēn? pillaiyin paaraattukkaagavum pugalukkaagavum ēngugira appaavaa avar? illai. thannudaiya magal thanmīdhu kaattugira anbai paartthu uchikulirndhu pōgiraar. ippadi anbaiyum nandriyaiyum kaattuvadhu nalla gunangalai valartthukkolla avalukku udhavum endru andha appaavukku theriyum. adhēmaadhiridhaan, nam ellaarukkum ‘best’ appaavaaga irukkira yegōvaavum unargiraar. naam avarai pugalumpōdhu avarudaiya manasum urugugiradhu.

oru chinna pillai thannudaiya appaamēl vaitthirukkum paasatthai velikkaattumpōdhu andha appaa sandhōshappadugiraar. adhēmaadhiri, yegōvaavin peyarai naam pugalumpōdhu, avarum romba sandhōshappadugiraar (paaraa 4)


5. kadavuludaiya peyarai pugalvadhan mūlam edhai poi endru nirūbikkirōm?

5 yegōvaavai pugalumpōdhu, nammai patri saatthaan sonna oru vishayatthai poi endru nirūbikkirōm. kadavuludaiya peyarai kattikkaakka endha manidhanum ulaikka maattaan endru avan solgiraan. adhumattumalla, prachinaigal vandhaalō ilappu ērpattaalō manidhargal kadavulukku sēvai seivadhai vittuviduvaargal endrum solgiraan. (yōbu 1:9-11; 2:4) aanaal, saatthaan solvadhellaam poi endru yōbu nirūbitthaar. nīngalum nirūbippīrgalaa? nam appaavudaiya peyarai kaappaatruvadharkum avarai sandhōshappadutthuvadharkum nam ovvoruvarukkum vaaippu kidaitthirukkiradhu. (nīdhi. 27:11) unmaiyilēyē idhu namakku kidaittha periya baakkiyam.

6. naam eppadi dhaavīdhu raajaa maadhiriyum lēviyargal maadhiriyum nadandhukollalaam? (negēmiyaa 9:5)

6 yegōvaamēl anbu irundhaal avarudaiya peyarai naam manadhaara pugaluvōm. dhaavīdhu raajaa ippadi eludhinaar: “en jīvan yegōvaavai pugalattum. enakkul irukkum ellaamē avarudaiya parisuttha peyarai pugalattum.” (sang. 103:1) yegōvaavudaiya peyarai pugalumpōdhu avaraiyē pugalugirōm endru dhaavīdhu purindhu vaitthirundhaar. yegōvaavudaiya peyar, avar eppadippattavar enbadhai kaattugiradhu; avarudaiya alagaana gunangalaiyum avar seidha nalla nalla vishayangalaiyum nyaabagappadutthugiradhu. ‘thanakkul irukkira ellaavatraiyum’ vaitthu, adhaavadhu manadhaara, yegōvaavudaiya peyarai pugala vēndum... adhai parisutthappaduttha vēndum... endru dhaavīdhu aasaippattaar. indha vishayatthil lēviyargalum nalla munmaadhiri vaitthirukkiraargal. yegōvaavudaiya parisutthamaana peyarai pugalvadharku vaartthaigalē pōdhaadhu endru avargal manatthaalmaiyaaga sonnaargal. (negēmiyaa 9:5-ai vaasiyungal.) ivargal ellaarum manadhaara pugalndhadhai kēttapōdhu yegōvaavudaiya manasu urugiyirukkum.

7. ūliyam seiyumpōdhum ovvoru naal nadandhukollum vidhatthilum yegōvaavukku naam eppadi pugal sērkkalaam?

7 yegōvaamēl irukkum anbaalum nandriyunarvaalum avarai patri naam matravargalukku solgirōm. makkal yegōvaavidam nerungi varavēndum endra aasaiyaaldhaan naam ūliyam seigirōm. nammai pōl avargalum yegōvaavai oru paasamaana appaavaaga paarkka udhavugirōm. (yaak. 4:8) adhanaaldhaan, yegōvaavudaiya anbu, nīdhi, nyaanam, vallamai pōndra gunangalai patri makkalidam sandhōshamaaga pēsugirōm. adhumattumalla, naam yegōvaavai pōlavē nadandhukolvadhan mūlamum avarai pugalgirōm, sandhōshappadutthugirōm. (ebē. 5:1) naam yegōvaavai pōl nadandhukollumpōdhu indha ulagatthil irundhu thaniyaaga therivōm. naam vitthiyaasamaaga iruppadhai makkalum paarppaargal; ēn appadi irukkirōm endru yōsippaargal. (mat. 5:14-16) avargalidam pēsumpōdhu naam ēn appadi irukkirōm enbadhai vilakka mudiyum. idhanaal nalla manadhullavargal yegōvaavidam nerungi varuvaargal. ippadiyellaam nam appaavai pugalumpōdhu avarai sandhōshappadutthugirōm.—1 thī. 2:3, 4.

yēsu sandhōshappadugiraar

8. yegōvaavudaiya peyarai pugalvadhil yēsu eppadi sirandha munmaadhiri vaitthaar?

8 paralōgatthilum būmiyilum irukkira yaaraiyumvida yegōvaavai patri yēsuvukkutthaan nandraaga theriyum. (mat. 11:27) yēsu thannudaiya appaavai romba nēsikkiraar. yegōvaavudaiya peyarai pugalvadhil nalla munmaadhiri vaitthirukkiraar. (yōvaa. 14:31) irappadharku mundhina naal raatthiri avar jebam seidhapōdhu, būmiyil thaan seidha mukkiyamaana vishayatthai patri ippadi sonnaar: “ungaludaiya peyarai theriyappadutthinēn.” (yōvaa. 17:26) yēsu adhai eppadi seidhaar?

9. yegōvaa unmaiyilēyē eppadippattavar enbadhai kaattuvadharku yēsu endha kadhaiyai sonnaar?

9 kadavuludaiya peyar yegōvaa endru mattum yēsu ellaaridamum sollavillai. ēnendraal, yūdhargalukku ērkenavē kadavuludaiya peyar theriyum. adhanaal, yegōvaavai patri yēsu ‘vilakkamaaga sonnaar.’ (yōvaa. 1:17, 18) udhaaranatthukku, yegōvaa irakkamullavar, karisanaiyullavar endru ebireya vēdhaagamatthil sollappattirukkiradhu. (yaath. 34:5-7) aanaal, yegōvaa endhalavu andha gunangalai kaattugiraar enbadhai puriya vaikka ūdhaari maganai patriyum avanudaiya appaavai patriyum yēsu oru kadhaiyai sonnaar. andha magan “romba dhūratthil vandhukondirundhapōdhē” avanudaiya appaa avanai paartthuvidugiraar. avanai varavērpadharkaaga ōdi pōgiraar, kattippidikkiraar, manadhaara mannikkiraar. indha kaatchiyai nammudaiya manadhil padamaaga ōdavittaal, yegōvaa endhalavu karisanaiyullavar enbadhai nammaalum paarkka mudiyum. (lū. 15:11-32) ippadi, yegōvaa unmaiyilēyē eppadippattavar enbadhai yēsu makkalukku puriya vaitthaar.

10. (a) yegōvaavudaiya peyarai yēsu payanpadutthinaar endrum adhai payanpaduttha matravargalidamum sonnaar endrum namakku eppadi theriyum? (maarku 5:19) (padatthaiyum paarungal.) (b) indru naam enna seiya vēndum endru yēsu edhirpaarkkiraar?

10 yegōvaavudaiya peyarai matravargal payanpaduttha vēndum endru yēsu ninaitthaaraa? aamaam, kandippaaga. andrirundha sila madha thalaivargal, kadavuludaiya peyar romba punidhamaanadhu, adhai ucharikkavē kūdaadhu endru sonnaargal. aanaal idhupōndra sambiradhaayangalukku yēsu kattuppadavillai. than appaavudaiya peyarukku kodukka vēndiya mariyaadhaiyai kodutthaar. gerasēnar pagudhiyil pēi pidittha oruvanai yēsu gunappadutthiya sambavatthai yōsitthu paarungal. andha ūr makkal yēsuvai paartthu bayandhu angirundhu avarai pōga sonnaargal; yēsuvum angirundhu pōnaar. (maar. 5:16, 17) aanaal yegōvaavudaiya peyarai andha pagudhiyil irundhavargalum therindhukolla vēndum endru aasaippattaar. adhanaal, gunappadutthiya andha manidhanidam thaan seidhadhai patri alla, yegōvaa  unakku seidhadhai patri ellaaridamum sol’ endraar. (maarku 5:19-ai vaasiyungal.) a indru naamum yegōvaavudaiya peyarai indha ulagam muludhum solla vēndum endru yēsu aasaippadugiraar! (mat. 24:14; 28:19, 20) naam appadi seiyumpōdhu yēsu romba sandhōshappadugiraar.

yegōvaa thanakku eppadi udhavi seidhirukkiraar enbadhai ellaaridamum solla solli pēi pidittha manidhanidam yēsu sonnaar (paaraa 10)


11. edharkaaga jebam seiyumpadi yēsu thannudaiya sīshargalukku sollikkodutthaar, adhu ēn romba mukkiyam? (esēkkiyēl 36:23)

11 thannudaiya peyarai parisutthappadutthuvadhum, adharku ērpatta kalangatthai nīkkuvadhumdhaan yegōvaavudaiya viruppam endru yēsuvukku nandraaga theriyum. adhanaaldhaan, eppadi jebam seiya vēndum endru sīshargalukku sonnapōdhu, “paralōgatthil irukkira engal thagappanē, ungaludaiya peyar parisutthappada vēndum” endru sollikkodutthaar. (mat. 6:9) yegōvaavudaiya peyarukku ērpatta kalangatthai nīkkuvadhudhaan indha prabanjatthilēyē romba mukkiyamaana vishayam enbadhai yēsu purindhuvaitthirundhaar. (esēkkiyēl 36:23-ai vaasiyungal.) yēsu alavukku vēru yaaraalum yegōvaavudaiya peyarai parisutthappadutthiyirukka mudiyaadhu. aanaalum avar kaidhu seiyappattapōdhu, enna kutram avarmēl sumatthappattadhu? kadavuludaiya peyarai nindhittha kutram! thannudaiya appaavin peyarai kalangappadutthuvadhu bayangaramaana paavam endru yēsuvukku theriyum. adhanaal ippadi oru kutrachaattu thanmēl vandhadhai ninaitthu yēsu thuditthuppōyiruppaar. avar kaidhu seiyappaduvadharku munbu ‘romba vēdhanaiyil’ irundhadharku idhuvum oru mukkiyamaana kaaranamaaga irundhirukkalaam.—lū. 22:41-44.

12. yēsu eppadi thannudaiya appaavin peyarai parisutthappadutthinaar?

12 thannudaiya appaavin peyarai parisutthappaduvadharkaaga yēsu avamaanatthaiyum kodumaigalaiyum thaangikkondaar. thanmēl sumatthappatta kutrachaattaiyum porutthukkondaar. adhuvarai ellaa vishayatthilum avar than appaavukku kīlppadindhirundhadhaal avamaanappaduvadharku ondrumillai endru avarukku therindhirundhadhu. (ebi. 12:2) adhumattumalla, andha kashtamaana samayatthil, saatthaandhaan thannai nēradiyaaga thaakkugiraan endrum avar purindhuvaitthirundhaar. (lū. 22:2-4; 23:33, 34) yēsuvin unmaitthanmaiyai udaippadhudhaan saatthaanin kurikkōl. aanaal avan thōtrutthaan pōnaan. saatthaan oru mōsamaana poiyan endrum, yegōvaavukku unmaiyaaga sēvai seigiravargal irukkiraargal endrum yēsu nirūbitthaar. adhuvum, kashtamaana sōdhanaigal vandhaalkūda avargal yegōvaavukku unmaiyaaga iruppaargal endru kaattinaar.

13. nam raajaa yēsuvai nīngal eppadi sandhōshappadutthalaam?

13 ippōdhu aatchi seidhukondirukkum ungal raajaa yēsuvai sandhōshappaduttha virumbugirīrgalaa? appadiyendraal, yegōvaavudaiya peyarai pugalndhukondē irungal. avar unmaiyilēyē eppadippattavar enbadhai matravargalum therindhukolla udhavungal. ippadi seiyumpōdhu nīngalum yēsu maadhiriyē nadandhukolvīrgal. (1 pē. 2:21) avarai maadhiriyē ungalaalum yegōvaavai sandhōshappaduttha mudiyum, saatthaan oru kēvalamaana poiyan enbadhai nirūbikka mudiyum!

uyirgalai kaappaatra mudiyum

14-15. yegōvaavai patri makkalukku sollikkoduppadhaal enna palan kidaikkum?

14 naam yegōvaavudaiya peyarai pugalumpōdhu makkalin uyirai kaappaatrugirōm. eppadi sollalaam? ‘visuvaasigalaaga illaadhavargaludaiya manakkangalai saatthaan kurudaakkiyirukkiraan.’ (2 ko. 4:4) adhanaal, avan parappiyirukkum poigalai avargal nambugiraargal. udhaaranamaaga, kadavul endru oruvar illai... kadavul nammidamirundhu dhūramaaga irukkiraar... avarukku manidhargalmēl akkarai illai... avar kodūramaanavar... kettavargalai endrendrum sitthiravadhai seigiraar... pōndra poigalai avan parappugiraan. idhupōndra poigal yegōvaavaiyum avarudaiya peyaraiyum kedukkindrana, kalangappadutthugindrana. idhanaal, kadavulidam nerungi varavēndum endra aasaiyē makkalukku varuvadhillai. ippadi aaga vēndumenbadhudhaan saatthaanudaiya viruppam. aanaal, naam kadavulai patri sollumpōdhu avanudaiya indha viruppam thavidupodiyaagiradhu. nam appaa yegōvaavai patriya unmaigalai naam sollikkodukkirōm, avarudaiya parisutthamaana peyarai naam pugalgirōm. idhanaal enna palan kidaikkiradhu?

15 kadavuludaiya vaartthaiyil irukkum unmaigalukku niraiya sakthi irukkiradhu, adhai lēsaaga edutthukkolla mudiyaadhu. yegōvaavai patriyum avar unmaiyilēyē eppadippattavar enbadhai patriyum makkalukku naam sollikkodukkumpōdhu, saatthaanudaiya poigalaal kattappattirukkum avargaludaiya kangalai naam thirakkirōm. idhanaal, nam anbaana appaa eppadippattavar enbadhai avargalaal paarkka mudigiradhu. avarukku irukkira alavillaadha sakthiyai paartthu avargal brammitthu pōgiraargal. (ēsaa. 40:26) avarudaiya nīdhiyai paartthu avarmēl nambikkaiyai valartthukkolgiraargal. (ubaa. 32:4) avarukku irukkira nyaanatthil irundhu katrukkolgiraargal. (ēsaa. 55:9; rō. 11:33) avar anbaagavē irukkiraar enbadhai therindhukollumpōdhu avargalukku aarudhal kidaikkiradhu. (1 yō. 4:8) ippadi yegōvaavidam avargal nerungi pōgumpōdhu, avarudaiya pillaigalaaga, endrendrum vaala mudiyum endra nambikkai avargalukku adhigamaagiradhu. nam appaavidam nerungi pōga makkalukku udhavi seiyum periya baakkiyam namakku irukkiradhu. indha vēlaiyai seiyumpōdhu, yegōvaa nammai “saga vēlaiyaatkalaaga” paarkkiraar.—1 ko. 3:5, 9.

16. kadavuludaiya peyarai therindhukondapōdhu silarukku eppadi irundhirukkiradhu? udhaaranangalai sollungal.

16 aarambatthil, kadavuludaiya peyar yegōvaa endru mattumē naam silarukku sollikkodutthiruppōm. aanaal, adhuvē nalla manasu ullavargalin vaalkkaiyil oru thaakkatthai ērpadutthugiradhu. aaliyaa b endra ilam pennin udhaaranatthai paarungal. avar kristhava madhatthai sērndhavar kidaiyaadhu. ērkenavē irundha madhatthil avarukku thirupthi kidaikkavillai, kadavulidamum nerukkamaaga unara mudiyavillai. aanaal, yegōvaavin saatchigalōdu baibilai padikka aarambitthapōdhu avarudaiya ennam maariyadhu. avaraal kadavulai thannudaiya nanbaraaga paarkka mudindhadhu. niraiya baibilgalil kadavuludaiya peyar nīkkappattu, ‘kartthar’ maadhiriyaana pattappeyargal pōdappattiruppadhu therindhapōdhu avarukku adhirchiyaaga irundhadhu. yegōvaavin peyarai therindhukondadhu avarukku vaalkkaiyil oru thiruppumunaiyaaga irundhadhu. “en best frendukku oru peyar irukkiradhu!” endru avar sandhōshamaaga solgiraar. “enakku ippōdhu romba sandhōshamaaga irukkiradhu. kadavuludaiya peyarai therindhukondadhai oru aasīrvaadhamaaga ninaikkirēn” endru aaliyaa solgiraar. stīv endra isai kalainyarudaiya anubavatthai paarungal. avar yūdha madhatthai sērndhavar. aanaal avarudaiya madhatthil irundhavargal, solvadhu ondru seivadhu ondru endru irundhadhaal andha madhatthil avar īdupaadu kaattavillai. vaalkkaiyil oru sōga sambavam nadandha piragu, yegōvaavin saatchigalōdu baibil padikka otthukkondaar. kadavulukku oru peyar irukkiradhu endru therindhukondapōdhu avarukku aachariyamaaga irundhadhu. avar ippadi solgiraar: “kadavulukku oru peyar irukkiradhu endru enakku avvalavu naalaaga theriyaadhu. mudhal dhadavaiyaaga kadavul endru oruvar iruppadhai therindhukondēn! avarai nijamaana oru nabaraaga paartthēn. enakku oru nanbar kidaitthamaadhiri irundhadhu.”

17. yegōvaavudaiya peyarai thodarndhu pugala vēndum endru nīngal ēn ninaikkirīrgal? (padatthaiyum paarungal.)

17 yegōvaavin parisutthamaana peyarai nīngal makkalukku solgirīrgalaa? avar unmaiyilēyē eppadippattavar enbadhai purindhukolla udhavi seigirīrgalaa? ippadiyellaam seidhaal nīngal kadavuludaiya peyarai pugalvīrgal; uyirai kaappaatruvīrgal, ungal raajaa yēsu kristhuvin valiyil nadappīrgal. mukkiyamaaga, ungal anbaana appaa yegōvaavai sandhōshappadutthuvīrgal. adhanaal ‘[kadavuludaiya] peyarai endrendrum pugalungal’!—sang. 145:2.

yegōvaavudaiya peyarai patriyum avar unmaiyilēyē eppadippattavar enbadhai patriyum makkalukku sollikkodukkumpōdhu naam avarudaiya peyarai pugalugirōm (paaraa 17)

kadavuludaiya peyarai pugalvadhu eppadi . . .

  • yegōvaavai sandhōshappadutthugiradhu?

  • yēsuvai sandhōshappadutthugiradhu?

  • uyirgalai kaappaatrugiradhu?

paattu 2 yegōvaa enbadhē ungal peyar

a yēsu sonna indha vaartthaigalai padhivu seiyumpōdhu, yegōvaavin peyarai maarku payanpadutthinaar enbadharku niraiya aadhaarangal irukkindrana. adhanaaldhaan, parisuttha baibil—pudhiya ulaga molipeyarppil yegōvaavudaiya peyar indha vasanatthil payanpadutthappattirukkiradhu.

b peyargal maatrappattullana.