Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 41

pēdhuruvin irandu kadidhangal​—⁠naam katrukkollum paadangal

pēdhuruvin irandu kadidhangal​—⁠naam katrukkollum paadangal

“ivatrai ungalukku nyaabagappaduttha eppōdhum thayaaraaga irukkirēn.”—2 pē. 1:12.

paattu 127 naan eppadippatta nabaraaga irukka vēndum

indha katturaiyil... a

1. pēdhuru irappadharku munbu yegōvaa avarai enna seiya vaitthaar?

 appōsthalan pēdhuru niraiya varushangalaaga yegōvaavukku unmaiyaaga sēvai seidhaar. yēsuvōdu sērndhu ūliyam seidhaar, yūdhargalaaga illaadhavargalukkum nalla seidhiyai solla aarambitthaar. piragu, aalum kuluvil oruvaraagavum sēvai seidhaar. aanaal pēdhuru seidha sēvaigal adhōdu mudiyavillai. avar irappadharku konjanaal munbu avarukku innoru vēlaiyaiyum yegōvaa kodutthaar. kittatthatta ki.pi. 62-ilirundhu 64-kul irandu kadidhangalai eludhuvadharku yegōvaa pēdhuruvai payanpadutthinaar. adhudhaan baibilil irukkum 1 pēdhuru butthagamum 2 pēdhuru butthagamum. avar irandha piragu indha kadidhangal kristhavargalukku udhaviyaaga irukkum endru avarē sonnaar.—2 pē. 1:12-15.

2. sariyaana samayatthildhaan pēdhuru indha kadidhangalai eludhinaar endru edhai vaitthu solgirōm?

2 sagōdhara sagōdharigal, “palavidhamaana sōdhanaigalaal” vēdhanaippattu kondirundha samayatthildhaan pēdhuru indha kadidhangalai eludhinaar. (1 pē. 1:6) andru nilaimaigal eppadi irundhana? ketta aatkal sabaikkul poi pōdhanaigalai parappa muyarchi seidhukondu irundhaargal. vetkanketta vidhatthil nadakka sabaiyil irundhavargalai thūndinaargal. (2 pē. 2:1, 2, 14) sīkkiratthil erusalēm nagaratthaiyum yūdha samudhaayatthaiyum rōma padai vandhu alikka pōgiraargal! appadiyendraal erusalēmil vaalndha kristhavargal sīkkiratthilēyē “ellaavatrukkum mudivu” varappōvadhai paarkka pōgiraargal. (1 pē. 4:7) andru irundha kashtangalai samaalippadharkum sīkkiratthil varappōgum sōdhanaigalai samaalikka thayaaraavadharkum pēdhuru eludhina kadidhangal nichayamaaga andru irundha kristhavargalukku udhaviyirukkum. b

3. pēdhuruvin kadidhangalai padippadhaal namakku enna nanmai?

3 pēdhuru indha kadidhangalai mudhal nūtraandilirundha kristhavargalukkaaga eludhinaalum, indru naamum adhilirundhu payanadaiya vēndum enbadharkaagavē yegōvaa indha kadidhangalai avarudaiya vaartthaiyil padhivu seidhirukkiraar. (rō. 15:4) indru indha ulagatthil irukkiravargalum vetkanketta vidhamaagatthaan nadakkiraargal. adhanaal, yegōvaavukku sēvai seivadhai kashtamaakkum sōdhanaigal namakkum varalaam. adhumattumalla, erusalēm alindha samayatthil vandhadhai vida periya ubatthiravatthai sīkkiratthil naam ellaarum anubavikka pōgirōm. adhanaal, pēdhuru eludhina kadidhangalil irundhu naamum mukkiyamaana paadangalai katrukkolla mudiyum. idhilirundhu, naam yegōvaavudaiya naalukkaaga eppadi edhirpaartthu irukkalaam, eppadi manidhargalai paartthu bayappadaamal irukkalaam, oruvarukkoruvar eppadi aalndha anbu kaattalaam enbadhaiyellaam katrukkolvōm. adhumattumalla, mūppargal sabaiyil irukkum sagōdhara sagōdharigalai eppadi nandraaga paartthukkollalaam enbadharku avargalukkum sila vishayangalai nyaabagappadutthum.

edhirpaartthu kaatthirungal

4. edhu nam nambikkaiyai asaitthu paarkkum endru 2 pēdhuru 3:3, 4 solgiradhu?

4 nammai sutriyirukkum makkal yaarumē baibil thīrkkadharisanangalai nambuvadhillai. mudivu varuvadharkaaga romba varushangalaaga naam kaatthiruppadhai paartthu, nammai edhirppavargal kēli seigiraargal. innum silar, mudivu endra ondru varavē varaadhu endru solgiraargal. (2 pēdhuru 3:3, 4-ai vaasiyungal.) oruvēlai ūliyatthil naam paarppavargal, nammōdu vēlai seibavargal alladhu kudumbatthil yaaraavadhu ippadi sonnaal, nam nambikkai aattam kanduvidum. appadippatta samayatthil namakku edhu udhavum endru pēdhuru solgiraar.

5. mudivu varumvarai porumaiyaaga kaatthirukka edhu namakku udhavum? (2 pēdhuru 3:8, 9)

5 indha pollaadha ulagatthukku yegōvaa ēn innum mudivu kattaamal irukkiraar endru silar yōsikkalaam. idharku nalla badhil pēdhuruvin vaartthaigalil irukkiradhu. nēratthai naam paarkkum vidhatthukkum yegōvaa paarkkum vidhatthukkum periya vitthiyaasam irukkiradhu endru adhil avar solgiraar. (2 pēdhuru 3:8, 9-ai vaasiyungal.) yegōvaavudaiya paarvaiyil aayiram varushamkūda orēvoru naal maadhiridhaan irukkiradhu. yegōvaa porumaiyaaga irukkiraar, yaarum alindhupōvadhil avarukku viruppamillai. aanaal avarudaiya naalil kandippaaga indha ulagatthukku mudivu kondu varuvaar. adhanaal mīdhiyirukkum indha nēratthai naam nandraaga payanpadutthikkolla vēndum. ellaa dhēsatthu janangalukkum naam nalla seidhiyai solla vēndum.

6. naam eppadi yegōvaavin naalai ‘eppōdhum manadhil vaitthirukkalaam’? (2 pēdhuru 3:11, 12)

6 yegōvaavin naalai ‘eppōdhum manadhil vaitthirungal’ endru pēdhuru sonnaar. (2 pēdhuru 3:11, 12-ai vaasiyungal.) adhai eppadi seiyalaam? mudindhaal dhinamum konjam nēram kannai mūdi pūnjōlai būmiyil kidaikkappōgum aasīrvaadhangalai patri yōsitthu paarungal. sutthamaana kaatru ungal mugatthil padugiradhu. adhai nīngal svaasikkirīrgal. satthaana saappaadu saappidugirīrgal. irandhupōna unga anbaanavargal marubadiyum uyirōdu varugiraargal—adhai nīngal paarkkirīrgal. nūtrukkanakkaana varushangalukku munnaadi vaalndhavargalukku, baibil thīrkkadharisanangal ellaam eppadi niraivēriyadhu endru nīngal solli kodukkirīrgal. ippadiyellaam yōsitthu paarkkumpōdhu yegōvaavin naalukkaaga aasaiyaaga kaatthirukka mudiyum. indha ulagatthukku sīkkiratthil mudivu varum endru sandhēgamillaamal namba mudiyum. edhirkaalatthai patri ‘munkūttiyē arindhiruppadhaal’ thappaana karutthukkalaal naam thadumaari pōgamaattōm.—2 pē. 3:17.

manidhanai paartthu bayappadaadhīrgal

7. namakku manidha bayam vandhaal enna nadakkum?

7 yegōvaavin naalai naam eppōdhumē manadhil vaitthiruppadhaal nalla seidhiyai niraiya pērukku solla vēndum endra aasai namakku irukkum. aanaal silanēram naam adhai patri pēsaamal pōividuvōm. ēn? ēnendraal matravargal nammai patri enna ninaippaargalō endru appōdhu oru bayam vandhuvidum. pēdhuruvukku andha bayam vandhadhu. yēsu irappadharku mundhina raatthiri, pēdhuru thannai yēsuvin sīshan endru solvadharkē bayandhaar. ‘yēsuvai enakku theriyavē theriyaadhu’ endru thirumba thirumba sonnaar. (mat. 26:69-75) ippadi bayandhukondirundha pēdhuru konja naatkalukku piragu dhairiyamaaga enna sonnaar theriyumaa? “matravargal edhai paartthu bayappadugiraargalō adhai paartthu nīngalum bayappadaadhīrgal, kalakkam adaiyaadhīrgal” endru sonnaar. (1 pē. 3:14) pēdhuruvin indha vaartthaigalilirundhu nammaalum manidha bayatthai thuratthiyadikka mudiyum endru therindhukolgirōm.

8. naam eppadi manidha bayatthai thuratthiyadikkalaam? (1 pēdhuru 3:15)

8 naam eppadi manidha bayatthai thuratthiyadikkalaam? pēdhuru ippadi solgiraar: “kristhuvai ejamaanaagavum, parisutthamaanavaraagavum ungal idhayangalil ētrukkollungal.” (1 pēdhuru 3:15-ai vaasiyungal.) appadiyendraal, nam ejamaan yēsu kristhu ippōdhu raajaavaaga irukkiraar, avarukku niraiya sakthi irukkiradhu enbadhai eppōdhum yōsitthu paarkka vēndum. nalla seidhiyai solvadharku vaaippu kidaitthum ungalukku padhattamaaga, bayamaaga irukkiradhu endraal, udanē nam raajaavai ninaitthukkollungal. avar paralōgatthil simmaasanatthil utkaarndhu aatchi seidhukondirukkiraar. avarai sutri kōdikkanakkaana dhēvathūdhargal irukkiraargal. indha kaatchiyai appadiyē ungal kanmunnaal kondu vaarungal. yēsuvukku ‘paralōgatthilum būmiyilum ellaa adhigaaramum kodukkappattirukkiradhu,’ “indha sagaapthatthin kadaisi kattamvarai ellaa naatkalilum” avar nam kūdavē iruppaar enbadhaiyellaam nyaabagam vaitthukkollungal. (mat. 28:18-20) nam nambikkaiyai patri pēsa ‘eppōdhum thayaaraaga irukka vēndum’ endru pēdhuru nammai urchaagappadutthugiraar. vēlai seiyum idatthil, padikkum idatthil alladhu matra samayangalil saatchi kodukka aasaippadugirīrgalaa? eppōdhu pēsalaam endru munbē yōsitthu vaiyungal. enna pēsalaam endru thayaaritthu vaiyungal. dhairiyatthai kēttu jebam seiyungal. manidha bayatthai thūkkippōda yegōvaa ungalukku udhavi seivaar endru nambungal.—ap. 4:29.

“aalndha anbu kaattungal”

pavul pēdhuruvai thirutthiyapōdhu avar adhai ētrukkondaar. pēdhuru eludhina irandu kadidhangalil irundhu sagōdhara sagōdharigal mēl naam anbu kaatta vēndum endru katrukkolgirōm (paaraa 9)

9. orusamayam pēdhuru eppadi anbu kaattaamal pōivittaar? (padatthaiyum paarungal.)

9 eppadi anbu kaattuvadhu endru pēdhuruvukku nandraagavē theriyum. ēnendraal avar irukkumpōdhudhaan yēsu ippadi solliyirundhaar: “nīngal oruvarmēl oruvar anbu kaattungal. naan ungalmēl anbu kaattiyadhu pōlavē nīngalum oruvarmēl oruvar anbu kaatta vēndumendra pudhiya kattalaiyai ungalukku kodukkirēn.” (yōvaa. 13:34) idhellaam therindhirundhum orusamayam pēdhuru yūdha kristhavargalai paartthu bayandhadhaal, matra dhēsatthu sagōdhara sagōdharigalōdu sērndhu saappidaamal irundhuvittaar. pēdhuru appadi nadandhukondadhu “paasaangu” seivadhupōl, velivēsham pōduvadhupōl irukkiradhu endru appōsthalan pavul sonnaar. (galaa. 2:11-14) pavul thirutthinapōdhu, pēdhuru adhai ētrukkondaar. adhilirundhu paadam katrukkondaar. pēdhuru avarudaiya irandu kadidhatthilum, anbu irukkiradhu endru ninaitthukkondaal mattum pōdhaadhu. sagōdhara sagōdharigal mēl anbai kaatta vēndum endru thirumba thirumba sonnaar.

10. “velivēsham illaadha sagōdhara paasatthai” eppōdhu kaattuvōm? vilakkungal. (1 pēdhuru 1:22)

10 sabaiyil irukkum nam sagōdhara sagōdharigalidam “velivēsham illaadha sagōdhara paasatthai” kaatta vēndum endru pēdhuru sonnaar. (1 pēdhuru 1:22-ai vaasiyungal.) satthiyatthukku kīlppadiyumpōdhudhaan ippadippatta anbai kaatta mudiyum. “kadavul paarabatcham kaattaadhavar” endru andha satthiyam namakku solli kodukkiradhu. (ap. 10:34, 35) sabaiyil irukkum orusilaridam mattum anbu kaattivittu matravargalidam anbu kaattaamal irundhōm endraal, yēsu sonna maadhiri anbu kaattugirōm endru solla mudiyaadhu. unmaidhaan, yēsuvai maadhiriyē naamum orusilaridam romba nerukkamaaga iruppōm. (yōvaa. 13:23; 20:2) adhēnēram, “sagōdhara paasatthai” ellaa sagōdhara sagōdharigalidamum kaatta vēndum endru pēdhuru namakku nyaabagappadutthugiraar. naam ellaarum oru kudumbampōl paasamaaga irukka vēndum endru solgiraar.—1 pē. 2:17.

11. manadhaara ‘ūkkamaana anbai’ kaattuvadhu endraal enna?

11 “idhayappūrvamaana anbai oruvarukkoruvar ūkkamaaga kaattungal” endru pēdhuru nammai urchaagappadutthugiraar. ingē “ūkkamaaga anbu kaattungal” endru sollumpōdhu, oruvarmēl manadhaara anbu kaattuvadhu kashtamaaga irundhaalum avarmēl anbu kaatta muyarchi seivadhu endru arttham. udhaaranamaaga, oru sagōdharar ēdhō oru vidhatthil ungal manadhai kaayappadutthivittaar endru vaitthukkolvōm. mudhalil avaridam anbu kaatta vēndum endru thōndraadhu. avar eppadi nadandhukondaarō appaditthaan naanum iruppēn endru thōndrum. aanaal, badhilukku badhil seivadhu yegōvaavukku sutthamaaga pidikkaadhu endra mukkiyamaana paadatthai pēdhuru yēsuvidamirundhu katrukkondaar. (yōvaa. 18:10, 11) pēdhuru ippadi eludhinaar: “yaaraavadhu kettadhu seidhaal badhilukku kettadhu seiyaadhīrgal, yaaraavadhu avamaanappadutthinaal badhilukku avamaanappadutthaadhīrgal; adharku maaraaga, avargalai aasīrvadhiyungal.” (1 pē. 3:9) namakku ūkkamaana anbirundhaal ellaaridamum, nam manadhai kaayappadutthiyavaridamum anbaaga, karisanaiyaaga nadandhukolvōm.

12. (a) aalndha anbu irundhaal naam vēru edhaiyum seivōm? (b) otrumai endra sotthai paadhugaatthidungal endra vīdiyōvil paarttha maadhiri nīngal enna seiya vēndum endru aasaippadugirīrgal?

12 pēdhuru eludhina mudhal kadidhatthil ‘ūkkamaana anbu’ endra vaartthaikku vēroru vaartthaiyaiyum payanpadutthiyirukkiraar. adhudhaan “aalndha anbu.” andha anbu ēdhō orusila paavangalai mattumalla “ēraalamaana paavangalai mūdum.” (1 pē. 4:8) oruvēlai, sila varushangalukku munbu mannippadhai patri yēsu sollikkoduttha paadam pēdhuruvukku nyaabagam vandhirukkalaam. adhai manadhil vaitthu avar ippadi eludhiyirukkalaam. sagōdharanai ‘ēlu dhadavai’ mannitthuvittaal, dhaaraalamaaga mannitthuvittadhaaga arttham endru pēdhuru ninaitthirundhaar. aanaal yēsu pēdhuruvukkum namakkum oru paadatthai sollikkodukkiraar. “77 dhadavai” mannikka vēndum endru solgiraar. appadiyendraal, mannitthukkondē irukka vēndum, adhil kanakku paarkka kūdaadhu endru yēsu solgiraar. (mat. 18:21, 22) yēsu sonnadhai seivadhu ungalukku kashtamaaga irukkiradhaa? sōrndhu pōividaadhīrgal. yegōvaavukku unmaiyaaga irundha ellaarukkum mannippadhu silanēram kashtamaagatthaan irundhirukkiradhu. ēnendraal avargalum nammaippōl kurai ullavargaldhaan. aanaal, naam seiya vēndiya mukkiyamaana vishayam ennavendraal, avargalai mannikka nammaal ennavellaam seiya mudiyumō adhai ellaam seiya vēndum. avargalōdu samaadhaanamaaga muyarchi seiya vēndum. c

mūppargalē, yegōvaavudaiya aadugalai nandraaga gavanitthukkollungal

13. sagōdhara sagōdharigalai urchaagappaduttha nēratthai odhukkuvadhu mūppargalukku ēn savaalaaga irukkiradhu?

13 yēsu uyirtthelundha piragu pēdhuruvidam, “en aattukkuttigalai nī mēikka vēndum” endru sonnaar. kandippaaga, pēdhuru idhai marandhirukkavē maattaar. (yōvaa. 21:16) nīngal oru mūpparaa? appadiyendraal yēsu sonna indha aalōsanai ungalukkum porundhum. aanaal, indha mukkiyamaana poruppai seiya nēratthai odhukkuvadhu ungalukku oruvēlai kashtamaaga irukkalaam. ēnendraal, mūppargal mudhalil avargaludaiya kudumbatthai paarkka vēndum. avargalukku thēvaiyaanadhai kodutthu avargalai anbaaga gavanikka vēndum. yegōvaavōdu avargal nerukkamaaga iruppadharkum udhavi seiya vēndum. adhumattumalla, ūliya vēlaiyai mūppargal munnindru seiya vēndum. kūttangalil, maanaadugalil avargalukku niyamippu irundhaal adhai nandraaga thayaaritthu seiya vēndum. marutthuvamanai thodarbu aalōsanai kuluvilum (HLC) ullūr vadivamaippu/kattumaana dipaartmentilum (LDC) sila mūppargal sēvai seigiraargal. adhanaal avargalukku kūdudhalaaga sila poruppugal irukkum. nijamaagavē mūppargal bambaramaaga sutrugiraargal!

anbaana mūppargal evvalavu bisiyaaga irundhaalum, yegōvaavin aadugalai mēikka avargalaal mudindha ellaavatraiyum seigiraargal (paaraakkal 14-15)

14. mandhaiyai mēikka mūppargalai edhu thūndugiradhu? (1 pēdhuru 5:1-4)

14 “kadavuludaiya mandhaiyai mēitthuvaarungal” endru pēdhuru matra mūppargalukku aalōsanai kodutthaar. (1 pēdhuru 5:1-4-ai vaasiyungal.) oru mūpparaaga, sagōdhara sagōdharigal mēl ungalukku anbu irukkum. avargalai nandraaga mēikka vēndum endru nichayamaaga nīngal aasaippaduvīrgal. aanaalum sila nērangalil nīngal bisiyaaga, kalaippaaga iruppadhaal indha niyamippai ungalaal mulumaiyaaga seiya mudiyaamal pōgalaam. appōdhu nīngal enna seiyalaam? nīngal seiya ninaitthum adhai seiya mudiyaamal pōgumpōdhu ungalukku evvalavu kashtamaaga irukkiradhu enbadhaiyellaam yegōvaavidam kottividungal. pēdhuru ippadi eludhinaar: “oruvan sēvai seidhaal, kadavul kodukkira balatthil saarndhirundhu sēvai seiya vēndum.” (1 pē. 4:11) sabaiyil irukkum sagōdhara sagōdharigalukku niraiya prachinaigal varugindrana. oruvēlai adhellaam indha ulagatthil mulumaiyaaga thīraadha prachinaigalaaga irukkalaam. aanaal oru vishayatthai nyaabagam vaitthukkollungal. yaaraalum seiya mudiyaadha udhaviyai “mudhanmai mēippar” yēsu kristhuvaal, avargalukku seiya mudiyum. adhai avar indrum seivaar, pūnjōlai būmiyilum seivaar. mūppargalē, yegōvaa ungalidam edhirpaarppadhu idhudhaan: sagōdhara sagōdharigalidam anbaaga irungal, avargalai paasamaaga gavanitthukkollungal, “mandhaikku munmaadhirigalaaga irungal.”

15. oru mūppar eppadi mandhaiyai nandraaga gavanitthukkondaar? (padatthaiyum paarungal.)

15 romba varushamaaga mūpparaaga sēvai seiyum villiyam endra sagōdhararukku, mandhaiyai mēippadhu evvalavu mukkiyam endru therindhirundhadhu. kōvid-19 aarambittha samayatthil, avarum avarōdirundha matra mūppargalum romba mukkiyamaana oru vēlaiyai seidhaargal. avargal thogudhiyil irundha ovvoruvaridamum vaaraavaaram pēsividuvaargal. ēn endru avarē solgiraar: “niraiya sagōdhara sagōdharigal vīttil thaniyaaga iruppadhaal edhaiyaavadhu yōsitthukkondē iruppaargal. adhanaal thēvai illaadhadhai yōsitthu sōrndhupōvadharku vaaippu irukkiradhu.” yaaraavadhu kashtatthil irukkiraargal endraal, avargal edhai ninaitthu kavalaippadugiraargal, avargalukku enna thēvai enbadhai purindhukolvadharku villiyam avargal solvadhai nandraaga gavanitthu kētpaar. piragu, avargalai urchaagappadutthum prasurangalō vīdiyōkkalō nam vebsaittil irukkiradhaa endru avargalukkaagavē thēdi paarppaar. avar enna solgiraar endraal, “eppōdhaiyum vida ippōdhudhaan aadugalai mēippadhu romba mukkiyam. yegōvaavai patri theriyaadhavargalukkē avarai patri sollikkodukka naam avvalavu muyarchi edukkirōm. appadiyendraal, mēippu vēlaiyai evvalavu adhigamaaga seiya vēndum! yegōvaavin mandhaiyil irukkum avarudaiya aadugal thodarndhu satthiyatthil irukka udhavuvadharkum adhēmaadhiri naam muyarchi seiya vēndum.”

yegōvaa ungal payirchiyai mudikkattum

16. pēdhuruvin kadidhangalil irundhu naam katrukkonda paadangalai eppadiyellaam kadaippidikkalaam?

16 pēdhuru eludhina irandu kadidhangalil irundhu orusila paadangalaitthaan idhuvarai naam paartthōm. idhai padittha piragu nīngal enna maatrangalai seiya vēndum endru ninaikkirīrgal? udhaaranamaaga, pūnjōlai būmiyil kidaikkappōgum aasīrvaadhangalai patri innum adhigamaaga yōsitthu paarkka vēndum endru ninaikkirīrgalaa? vēlai seiyum idatthil, padikkum idatthil alladhu matra idangalil saatchi koduppadhai ungal latchiyamaaga vaikka vēndum endru ninaikkirīrgalaa? sagōdhara sagōdharigal mēl ūkkamaana anbai innum adhigamaaga kaatta vēndum endru ninaikkirīrgalaa? mūppargalē, nīngal manappūrvamaagavum aarvamaagavum kadavuludaiya mandhaiyai mēikka vēndum endru aasaippadugirīrgalaa? naam eppadi irukkirōm endru nērmaiyaaga yōsitthu paartthaal, endhendha vishayangalil maatram seiya vēndum enbadhu ungalukkē theriyavarum. aanaal sōrndhu pōividaadhīrgal; “nam ejamaan karunaiyullavar.” (1 pē. 2:3) adhanaal nīngal munnētram seiya avar ungalukku udhavuvaar. pēdhuru indha nambikkaiyaiyum kodukkiraar: “kadavul, . . . ungaludaiya payirchiyai mudippaar. ungalai urudhippadutthuvaar, ungalai balappadutthuvaar, ungalai urudhiyaana asthivaaratthin mēl nirka vaippaar.”—1 pē. 5:10.

17. vidaamal muyarchi seiyumpōdhum yegōvaa kodukkum payirchiyai ētrukkollumpōdhum namakku enna palan kidaikkum?

17 orusamayam pēdhuru, yēsu munnaal nirpadharku kūda thanakku thagudhi illai endru ninaitthaar. (lū. 5:8) aanaal, yegōvaavum yēsuvum avarukku anbaaga udhavi seidhadhaal, avaraal thodarndhu yēsuvukku unmaiyaana sīshanaaga irukka mudindhadhu. adhanaal, avarukku “nammudaiya ejamaanum mītparumaana yēsu kristhuvin mudivillaadha arasaangatthukkul pōvadharku dhaaraalamaaga anumadhi” kidaitthadhu. (2 pē. 1:11) idhu evvalavu periya parisu! nīngalum pēdhuruvai pōla vidaamuyarchiyōdu irundhaal, yegōvaa kodukkum payirchiyai ētrukkondaal, endrendrum vaalum parisu ungalukkum kidaikkum. “ungaludaiya visuvaasatthin palanaaga ungalukku mītpu kidaikkum.”—1 pē. 1:9.

paattu 109 ūkkamaaga anbu kaattungal

a pēdhuruvin kadidhangal, sōdhanaigalai samaalikka namakku eppadi udhavum endrum mēippargalaaga mūppargal avargaludaiya poruppugalai sariyaaga seiya eppadi udhavum endrum indha katturaiyil paarppōm.

b ki.pi. 66-il rōmargal mudhal dhadavai erusalēmai thaakkuvadharku munbē pēdhuru eludhina irandu kadidhangalum paalasthīnaavil vaalndha kristhavargalukku kidaitthirukkalaam.

c otrumai endra sotthai paadhugaatthidungal endra vīdiyōvai jw.org-il paarungal.