Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

Onēsimēvum Jeraaldinēvum

Sondha Naattukku Thirumbiyavargalukku Solla Mudiyaadha Aasīrvaadhangal!

Sondha Naattukku Thirumbiyavargalukku Solla Mudiyaadha Aasīrvaadhangal!

VALARUM naadugalilirundhu mērkatthiya naadugalukku kudimaari pōna sagōdhara sagōdharigal nireiya pēr, thangal sondha naattukkē thirumbivandhirukkiraargal. Yegōvaamīdhum matravargal mīdhum irukkira anbudhaan, thēvei adhigamulla thangal sondha naattukku thirumbivara avargalei thūndiyirukkiradhu. (Mat. 22:37-39) Avargal enna thyaagangalei seiya vēndiyirundhadhu? Enna palangal avargalukku kideitthana? Idhei therindhukolla, Mērku Aappirikkaavil irukkira Kēmarūnukku thirumbivandhavargalin anubavangalei kētkalaam vaarungal!

“MĪNGAL ADHIGAMAA KIDEIKKIRA IDATTHULADHAAN” NAAN IRUKKURĒN

1998-il, Sagōdharar Onēsimē, Kēmarūnilirundhu velinaattukku kudimaari pōnaar. Angē 14 varushangal vaalndhaar. Orunaal, sabei kūttatthil oru sagōdharar pēchu kodutthukkondirundhabōdhu, prasanga vēleiyei patri ōr udhaaranatthei sonnaar. “Rendu nanbargal vēra vēra idatthula mīn pidichittu irukkaanga. Oruttharukku nireiya mīn kideikkudhu. Innoruttharukku kureivaa kideikkudhu. Ippō, kureivaa mīn pidichittu irukkiravaru adhigamaa mīn kideikkira idatthukku pōganumnu nineippaaru, illeiyaa?” endru andha sagōdharar kēttirukkiraar.

Indha udhaaranam, Onēsimēvei yōsikkaveitthadhu. Thannudeiya sondha naattil thēvei adhigam iruppadhaal, angē pōi ūliyam seiya vēndumendra ennam avarukku vandhadhu. Aanaal, ‘Ivvalavu naal velinaattula irundhuttu, ippō ennaala anga pōi vaala mudiyumaa?’ endru avar yōsitthaar. Adhanaal, 6 maadhangalukku angē pōi ūliyam seidhupaartthaar. Piragu, 2012-il angēyē kudimaari pōnaar.

“Anga veyil adhigamaa irundhuchu. Avvalavaa vasadhigalum illa. Ivvalavu naalaa, Raajya Mandratthula sogusaana irukkeigalla utkaarndhu kūttangala gavanichittu, ippō benchula utkaarndhu gavanikkiradhu kashtamaa irundhuchu. Aanaa, kūttangalla sollappadra vishayangalmēla gavanamaa irundhappō, adhellaam perisaavē theriyala” endru Onēsimē punnageiyōdu solgiraar.

2013-il, Jeraaldinē endra sagōdhariyei Onēsimē kalyaanam seidhaar. Jeraaldinē, 9 varushangal Fraansil irundhuvittu Kēmarūnukku kudimaari vandhirundhaar. Yegōvaavin sēveiyei seivadharku ivargal mudhalidam thandhadhaal ennenna aasīrvaadhangal kideitthana? “Naanga rendu pērum Raajya Narcheidhiyaalargalukkaana Palliyila kalandhukkittōm. Ippō, Betthēlla sēvei seirōm. Enga sabeiyila, orē varushatthula 20 pēr nyaanasnaanam edutthaanga. Mīngal adhigamaa kideikkira idatthuladhaan naan irukkurēngradhu ippō enakku nallaa puriyudhu” endru Onēsimē solgiraar. (Maar. 1:17, 18) “Naan nineichadhavida ēraalamaana aasīrvaadhangala anubavichittu irukkurēn” engiraar Jeraaldinē.

SĪSHARAAKKUVADHIL KIDEIKKIRA SANDHŌSHAM

Jūditthum Saam-Kēstalum

Jūdith engira sagōdhari, Kēmarūnilirundhu Amerikkaavukku kudimaari pōyirundhaar. Nireiya ūliyam seiya vēndumendru avar aaseippattaar. “Kēmarūnukku pōrappellaam naan nireiya Baibil padippugala aarambippēn. Andha padippugalayellaam vittuttu Amerikkaavukku thirumbrappō enakku alugeiyē vandhidum” endru avar solgiraar. Irundhaalum, Kēmarūnukku kudimaari varuvadharku avar thayanginaar. Ēnendraal, Kēmarūnil irukkira avarudeiya appaa, udalnilei sariyillaamal irundhaar. Jūdith Amerikkaavil nalla vēleiyil irundhadhaal, thannudeiya appaavin sigicheikku thēveiyaana selavei gavanitthukkolla mudindhadhu. Andha vēleiyei vittuvittu Kēmarūnukku vandhuvittaal, appaavei gavanikka mudiyaamal pōividumō endru nineitthu avar kavaleippattaar. Aanaalum, Yegōvaamīdhu baaratthei pōttuvittu Kēmarūnukku kudimaari vandhaar. Velinaattil anubavitthukkondirundha sila saugariyangalei vittukkodukka vēndiyirundhadhaaga avar solgiraar. Pudhu sūlnileikku thagundhabadi thannei maatrikkolla udhavumbadi kēttu Yegōvaavidam avar jebam seidhaar. Adhōdu, vattaara kangaaniyum avarudeiya maneiviyum avarei urchaagappadutthinaargal.

“3 varushatthukkulla 4 pēr nyaanasnaanam edukkuradhukku ennaala udhava mudinjudhu” engiraar Jūdith. Piragu, visēsha payaniyaraaga sēvei seiya aarambitthaar. Indru, thannudeiya kanavar Saam-Kēstalōdu sērndhu vattaara sēveiyil irukkiraar. Aanaal, Jūditthin appaavudeiya vishayam enna aanadhu? Velinaattil irukkira oru marutthuvamanei avarukku ilavasamaaga aruvei sigichei seiya munvandhadhu. Avarudeiya aruvei sigichei nallabadiyaaga nadandhu mudindhadhu.

YEGŌVAA PAKKABALAMAAGA IRUKKIRAAR

Kēralinum Viktarum

Sagōdharar Viktar, Kanadaavukku kudimaari pōyirundhaar. Orudhadavei, uyar kalviyei patri Kaavarkōburatthil vandha kattureiyei paditthaar. Piragu, palgalei kalaga padippei nirutthivittu tholirkalviyil sērndhaar. “Ippadi senjadhaala sīkkiratthula enakku vēlei kideichudhu. Romba naalaa aasappatta payaniyar ūliyatthayum aarambikka mudinjudhu” endru avar solgiraar. Pirpaadu, Kēralin endra sagōdharyei karam piditthaar. Irandu pērum sērndhu orudhadavei Kēmarūnukku pōyirundhaargal. Appōdhu, angē irukkira kilei aluvalagatthukku pōnaargal. Kēmarūnilēyē thangi ūliyam seivadhei patri yōsitthuppaarkkumbadi angirundha sagōdharargal sonnaargal. “Adhukku naanga otthukkittōm. Vaalkkeiya elimeiyaa vechirundhadhaala, andha aleippa ētthukka mudinjudhu” engiraar Viktar. Kēralinukku sila udalnala prachineigal irundhaalum, Kēmarūnukku kudimaaruvadhendru mudivu seidhaargal.

Viktarum Kēralinum sērndhu Kēmarūnil olungaana payaniyargalaaga sēvei seiya aarambitthaargal. Konja kaalamvarei, avargal sērtthu vaitthirundha panatthei vaitthu selavugalei gavanitthukkondaargal. Piragu, thirumbavum Kanadaavukku pōi sila maadhangal vēlei seidhaargal. Adhanaal, marubadiyum Kēmarūnukku vandhu payaniyar sēveiyei thodara mudindhadhu. Ippadiyellaam seidhadhaal avargalukku ennenna aasīrvaadhangal kideitthana? Raajya Narcheidhiyaalargalukkaana Palliyil kalandhukondaargal. Piragu, visēsha payaniyargalaaga sēvei seidhaargal. Ippōdhu, kattumaana ūliyargalaaga irukkiraargal. “Engalōda saugariyangala vittukkodukka vēndiyirundhadhu ennavō unmeidhaan. Aanaa, Yegōvaa engala nallaa gavanichikkittaaru” endru Viktar solgiraar.

MATRAVARGALUKKU UDHAVUVADHIL KIDEIKKIRA SANDHŌSHAM

Stefaaniyum Aaleyum

Aale endra sagōdharar, Jermaniyil oru palgalei kalagatthil paditthukkondirundhaar. 2002-il, “Ileinyargalē—Vaalkkeiyil Ungal Latchiyam Enna?” endra thunduppiradhiyei paditthaar. Adhilirukkira thagaval, sila kurikkōlgalei vaikka avarei thūndiyadhu. 2006-il, Ūliya Payirchi Palliyil kalandhukondaar. Piragu, avarudeiya sondha naadaana Kēmarūnukku niyamikkappattaar.

Kēmarūnil avarukku pagudhi nēra vēlei kideitthadhu. Piragu, kai nireiya sambaadhikkira oru vēleiyil sērndhaar. Aanaal, ūliyatthei adhigamaaga seivadharku andha vēlei thadeiyaaga irundhadhei nineitthu avar kavaleippattaar. Andha samayam paartthu, visēsha payaniyaraaga sēvei seigira vaaippu avarukku kideitthadhu. Endha thayakkamum illaamal adhei ētrukkondaar. Adhēsamayatthil, nireiya sambalam tharuvadhaaga avarudeiya mudhalaali sonnaar. Aanaal, Aale manam maarividavillei. Pirpaadu, Stefaani endra sagōdharikkum avarukkum kalyaanam nadandhadhu. Stefaani nireiya varushangalaaga Fraansilēyē irundhadhaal, Kēmarūnukku kudimaari vandhavudanē sila kashtangalei sandhitthaar.

“Enakku sila udalnala prachineigalum alarjiyum irundhuchu. Thavaraama sigichei edutthukkittadhaala, adheiyellaam samaalikka mudinjudhu” endru Stefaani solgiraar. Aaleyum Stefaaniyum sagipputthanmeiyōdu irundhadhaal, nireiya palangal kideitthana. “Naanga oru odhukkuppramaana graamatthukku ūliyam seiya pōnōm. Andha graamatthōda pēru Kēttē. Angirundha nireiya pēr, Baibila patthi therinjukka aasappattaanga. Fōn valiyaa avangalukku Baibil padippu nadatthunōm. Adhula rendu pēru nyaanasnaanam edutthaanga. Anga oru chinna thogudhiyeiyum aarambikka mudinjudhu” endru Aale solgiraar. “Yegōvaavukku thangala arppanikkuradhukku matthavangalukku udhavuradhula kideikkira sandhōsham vēra edhulayum kideikkaadhu. Inga ūliyam seiradhaala nireiya pērukku udhava mudiyudhu” endru Stefaani solgiraar. Indru, Aaleyum Stefaaniyum vattaara sēveiyil irukkiraargal.

“NAANGA ENNA SEIYANUMŌ ADHATTHAAN SENJŌM”

Liyōnsum Jesalum

Jesal endra pen, Itthaaliyil marutthuva padippu paditthukkondirundhabōdhu nyaanasnaanam edutthaar. Avarukku Baibil padippu eduttha payaniyar thambadhi, thangaludeiya vaalkkeiyei elimeiyaaga vaitthirundhaargal. Adhu Jesalin manadhei thottadhu. Adhanaal, nireiya ūliyam seiya vēndumendru aaseippattaar. Padippei mudittha kaiyōdu olungaana payaniyar sēveiyei aarambitthaar.

Kēmarūnukku pōi ūliyam seiya Jesal aaseippattaar. Aanaal, sila vishayangalei nineitthu kavaleippattaar. “Itthaaliyila vaalradhukku enakku irundha sattappūrva urimeiya vittuttu vara vēndiyirundhuchu. Kudumbatthula irukkuravangalayum nanbargalaiyum piriya vēndiyirundhuchu” endru avar solgiraar. Aanaalum, Mē 2016-il Kēmarūnukku kudimaari vandhaar. Konja naatkalukku piragu, avarukkum Liyōns endra sagōdhararukkum kalyaanam nadandhadhu. Avargalaal thēvei adhigamulla idamaana Aayōs endra ūrukku kudimaarippōga mudiyumaa endru kilei aluvalagam kēttukkondadhaal, angē pōnaargal.

Aayōsil vaalkkei eppadi irundhadhu? “Anga vaarakkanakkula karant irukkaadhu. Engalōda mobeil fōna chaarj seiya mudiyaadhu. Adhanaala, yaarukūdayum fōnla pēsa mudiyala. Viragu aduppula sameikkiradhukku naan katthukkittēn. Raatthiri nēratthuladhaan thanni edukka pōvōm. Ēnnaa, appadhaan kūttam irukkaadhu. Taarchleitta pidichikkittu, thalluvandiya thallittu pōi thanni pidichuttu varuvōm” endru Jesal solgiraar. Liyōnsum Jesalum idheiyellaam eppadi samaalitthaargal? “Yegōvaavōda sakthidhaan engalukku udhavuchu. Ennōda kanavar enakku pakkabalamaa irundhaaru. Nanbargalum kudumbatthula irukkuravangalum engala urchaakappadutthunaanga. Appappō engalukku panam kodutthum udhavunaanga” endru Jesal solgiraar.

Sondha naattukku thirumbivandhadhei nineitthu Jesal varutthappadugiraaraa? “Illavē illa. Aarambatthula sila kashtangal irundhadhu unmeidhaan. Sila vishayangala nineichu naanga sōrndhupōnōm. Aanaa, adheiyellaam oruvaliyaa samaalichōm. Naanga enna seiyanumō adhatthaan senjōmnu ennōda kanavarum naanum purinjikkittōm. Yegōvaamēla mulu nambikkei vechadhaala, avarukitta innum nerukkamaa irukkura maadhiryaana unarvu engalukku irukku” endru Jesal solgiraar. Liyōnsum Jesalum Raajya Narseidhyaalargalukkaana Palliyil kalandhukondaargal. Ippōdhu, tharkaaliga visēsha payaniyargalaaga sēvei seigiraargal.

Nireiya pērei sīshargalaakkuvadharkaaga pala thyaagangal seidhu thangal sondha naattukku thirumbivarugira sagōdhara sagōdharigal, sūlnileigal eppadiyirundhaalum nireiya mīngalei pidippadharkaaga dhairyamaaga pōgira mīnavargalei pōl irukkiraargal. Thannudeiya peyarukkaaga ivargal kaattugira anbei Yegōvaa nichayam marakka maattaar. (Ne. 5:19; Ebi. 6:10) Ippōdhu nīngal velinaattil vaalgirīrgalaa? Ungal sondha naattukkē thirumbippōi ūliyam seiya mudiyumaa? Appadi seidhaal, aasīrvaadhangalei nīngal allalaam!—Nīdhi. 10:22.