Skip to content

‘thagudhipera muyalugirīrgalaa?’

‘thagudhipera muyalugirīrgalaa?’

magēsh a romba padhattamaaga irundhaar. irandu mūppargal avaridam pēsa vēndum endru solliyirundhaargal. ippadi avargal pēsuvadhu mudhal dhadavai kidaiyaadhu. vattaara kangaaniyin sila sandhippugalukku piragu munbu orumurai mūppargal avaridam pēsinaargal. sabaiyil kūdudhalaana poruppugalai peruvadharku avar enna seiya vēndum endru solliyirundhaargal. aanaalum, magēsh innum mūpparaagavillai. adhanaal, ‘naanellaam mūpparaaga mudiyaadhu’ endru magēsh ninaitthaar. ippōdhu vattaara kangaani marubadiyum avarudaiya sabaiyai sandhitthirukkiraar. avar sandhitthu sila vaarangalukku piragu magēshidam mūppargal pēsa vēndum endru solliyirukkiraargal. avaridam enna solla pōgiraargal?

mūppargal solvadhai magēsh gavanamaaga kēttaar. 1 thīmōtthēyu 3:1-il sollappattirundha vishayatthai avargal kurippitta piragu magēsh mūpparaaga niyamikkappattiruppadhaaga sonnaargal. magēshaal nambavē mudiyavillai, “enna solrīnga?” endru aachariyamaaga kēttaar. mūppargal sonnadhai kēttu magēsh romba sandhōshappattaar. sabaiyil arivitthapōdhu sagōdhara sagōdharigalum sandhōshappattaargal.

mūpparaavadharku aasaippaduvadhu thavaraa? “kangaaniyaavadharku thagudhipera muyalugira oruvar sirandha vēlaiyai virumbugiraar” endru baibilē solgiradhu. (1 thī. 3:1) niraiya sagōdharargal arumaiyaana munnētrangalai seidhu mūpparaavadharku thagudhi petrirukkiraargal; mūppargalaagavum udhavi ūliyargalaagavum niyamikkappattirukkiraargal. irundhaalum, sabaigalin ennikkai adhigaritthukkondē iruppadhaal innum niraiya mūppargalum udhavi ūliyargalum thēvaippadugiraargal. sabaiyil thagudhiperuvadharku sagōdharargal enna seiya vēndum? oruvēlai mūpparaaga niyamikkappadavillai endraal adhai ninaitthu sōrndhupōga vēndumaa?

‘thagudhipera muyaluvadhu’ endraal enna?

‘thagudhipera muyaluvadhu’ endru molipeyarkkappatta grēkka vaartthaikku ‘ēnguvadhu,’ ‘ettippidippadhu’ pōndra artthangalum irukkindrana. oru maratthilirukkum palatthai ettipparikka muyaluvadhupōl mūpparaavadharkum nam pangil muyarchi thēvaippadugiradhu. aanaal, ‘kangaaniyaavadharku thagudhipera muyaluvadhu’ enbadhu, eppadiyaavadhu adhai adaindhuvida muyarchi seivadhai artthappadutthaadhu. ēnendraal, kangaaniyaavadharku muyarchi seibavar padhavi veriyil adhai seiya kūdaadhu.

mūppargalukkaana thagudhigal 1 thīmōtthēyu 3:2-7-lum thītthu 1:5-9-lum irukkindrana. indha thagudhigalai patri, pala varudangal mūpparaaga irundha vinōdh endra sagōdharar solgiraar: “karpikkiradhum pēchugal kodukkiradhum mukkiyamdhaan. aanaa, naama eppadippattavangalaa irukkirōm enbadhudhaan adhaivida mukkiyam. kutram sumatthappadaadhavaraaga, edhilēyum midhaminjippōgaadhavaraaga, thelivaa yōsichu mudivedukkiravaraaga irukkanum. ellaatthaiyum olungaa seiyanum. ubasarikkum gunatthai kaattanum. nyaayamaanavaraaga nadandhukkanum.”

sabaiyil kidaikkum poruppugalai sandhōshamaaga seiyungal

mūpparaavadharku ‘thagudhipera muyalum’ oruvar nērmaiyaagavum olukkamaagavum iruppadhaal yaarum avarmīdhu kutram sumattha maattaargal. “midhaminjip­pōgaadhavaraaga,” thelivaaga yōsitthu mudivedukkiravaraaga, ellaavatrilum “olungullavaraaga,” “nyaayamaanavaraaga” iruppadhaal sabaiyaar avarai nambuvaargal. avaraal sabaiyai munnindru nadattha mudiyum, sagōdhara sagōdharigalukku nalla aalōsanaigalai kodukka mudiyum endru nambuvaargal. ‘ubasarikkum gunam’ iruppadhaal avar ellōridamum anbaaga nadandhukolvaar; ilainyargalaiyum pudhiyavargalaiyum urchaagappadutthuvaar. avar “nalla kaariyangalai virumbugiravaraaga” iruppadhaal, vayadhaanavargalukkum vyaadhippattavargalukkum udhavuvaar, aarudhalaaga iruppaar. aanaal, mūpparaavadharkaaga mattumē idhaiyellaam seiya kūdaadhu; matravargalukku udhava vēndum endra ennatthōdu seiya vēndum. b

mūpparaavadharku virumbum oruvarukku thēvaiyaana aalōsanaiyaiyum urchaagatthaiyum kodukka sabaiyilirukkum mūppargal eppōdhum thayaaraaga iruppaargal. aanaal, adhai kadaippidikka vēndiya poruppu andha nabaridamdhaan irukkiradhu. raajēsh engira anubavamulla mūppar solgiraar: “nīnga mūpparaaga virumbinaal, thagudhigalai valarkka kadum muyarchi edungal. ‘seiyumpadi un kaikku nēridugiradhu edhuvō, adhai un belatthōdē sei’-nu baibil solludhu. mūppargal ungalukku endha vēlai kodutthaalum adhai urchaagamaa seiyunga. adhu periya vēlaiyaa irundhaalum sari, raajya mandratthai perukkiradhu, thudaikkiradhu maadhiri saadhaarana vēlaiyaa irundhaalum sari, adhai mulu manasōda seiyunga. nīnga manadhaara seiyura sēvaiyai mūppargal nichayam gavanippaanga.” (prasangi 9:10) nīngal mūpparaaga vēndum endru virumbinaal ellaa vishayangalilum matravargaludaiya nambikkaiyai sambaadhiyungal, kadinamaaga ulaippavaraaga irungal. perumai piditthavaraaga irukkaadhīrgal, manatthaalmaiyaaga nadandhukollungal.—mat. 23:8-12.

edhai thavirkka vēndum?

mūpparaavadharku virumbugiravar adharkaana thagudhigalai valartthukkolla vēndumē thavira, adhai patri jaadaimaadaiyaagakkūda mūppargalidam solla kūdaadhu; mūpparaaga vēndum enbadharkaaga avargalukku “ais” vaikkavum kūdaadhu. adhōdu, mūppargal aalōsanai kodukkumpōdhu kōbappada kūdaadhu. appadi kōbam vandhaal ungalaiyē ippadi kēttukkollungal: ‘naan padhavi aasaiyinaala mūpparaaga virumburēnaa, alladhu manatthaalmaiyōda yegōvaavin makkalukku sēvai seiya virumburēnaa?’

mūppargalukkaana thagudhigalil ondrudhaan ‘mandhaikku munmaadhirigalaaga iruppadhu.’ (1 pē. 5:1-3) appadi munmaadhiriyaaga irukka virumbinaal thavaraana aasaigalaiyum seyalgalaiyum thavirtthidungal. mūpparaaga niyamikkappattaalum sari niyamikkappadaavittaalum sari sagipputthanmaiyai valartthukkollungal. mūpparaana udanēyē ellaa nalla gunangalum thaanaaga vandhuvidaadhu. (en. 12:3; sang. 106:32, 33) “ennidam endha kutramum iruppadhaaga en manadhirku thōndravillai” endru nīngal ninaikkalaam. (1 ko. 4:4) aanaal, matravargalukku nīngal seigira thavarugal theriyalaam. adhupōndra nērangalil mūppargal ungalukku baibililirundhu aalōsanaigal koduppaargal. kōbappadaamal avargal solvadhai kēlungal. ungal vaalkkaiyil maatrangalai seiyungal.

porumaiyaaga kaatthiruppīrgalaa?

sila sagōdharargal mūpparaavadharku pala varudangal kaatthirukkiraargal. nīngal appadi kaatthirukkirīrgalaa? ‘naan ēn innum mūpparaagala’ endru ninaitthu kavalaippadugirīrgalaa? ‘nedungaalamaai kaatthirutthal irudhayatthai ilaikkappannum; virumbinadhu varumpōdhō jīvavirutcham pōl irukkum’ endru baibil solgiradhu.—nīdhi. 13:12.

aasaippattadhu kidaikkavillai endraal oruvar sōrndhupōgalaam. orusamayam aabiragaamum appaditthaan sōrndhupōnaar. avarukku oru magan pirappaan endru yegōvaa vaakku kodutthirundhaar. aanaal, pala varudangal urundōdiyum pillai pirakkavillai. (aadhi. 12:1-3, 7) “karttharaagiya aandavarē, adiyēnukku enna tharuvīr? naan pillaiyillaamal irukkirēnē; . . . dhēvarīr enakku butthirasandhaanam arulavillai” endru aabiragaam vayadhaana kaalatthil yegōvaavidam mandraadinaar. nichayam avarukku oru magan pirappaan endru yegōvaa thirumbavum urudhiyalitthaar. aanaal, andha vaakkurudhi niraivēra aabiragaam innum 14 varudangal kaatthirukka vēndiyirundhadhu.—aadhi. 15:2-4; 16:16; 21:5.

aabiragaam thanakku oru magan pirakkumvarai porumaiyaaga kaatthukkondirundhaar. yegōvaavudaiya sēvaiyil avar sandhōshatthai ilakkavillai. kadavul koduttha vaakkurudhi niraivērumaa endru avar orupōdhum sandhēgappadavillai. adhanaaldhaan, “aabiragaam porumaiyōdu kaatthirundha pinbu kadavul vaakkurudhi alitthadhai petrukkondaar” endru pavul sonnaar. (ebi. 6:15) porumaiyaaga kaatthirundhadhaal edhirpaartthadhaivida adhigamaaga yegōvaa avarai aasīrvadhitthaar. aabiragaamidamirundhu naam enna katrukkollalaam?

pala varudangalaaga kaatthirundhum nīngal mūpparaagavillai endraal sōrndhupōividaadhīrgal; yegōvaamīdhu nambikkai ilandhuvidaadhīrgal. yegōvaavudaiya sēvaiyil ungal sandhōshatthaiyum ilandhuvidaadhīrgal. niraiya sagōdharargal munnēruvadharku udhavi seidha baabu endra mūppar solgiraar: “orutthar thidīrnu mūpparaayida mudiyaadhu, adhukku konjam kaalam edukkum. oru sagōdharar matthavangakitta eppadi nadandhukkiraaru, poruppugalai eppadi kaiyaalraar enbadhai vachudhaan avarukku irukkira thiramaigalaiyum manappaanmaiyaiyum kandupidikka mudiyum. mūpparaanaadhaan vaalkkaiyila vetri pera mudiyumnu silar ninaikkiraanga. aanaa, adhu thappu. andha ennam pinnaala padhavi veriyaa maaridum. naama enga irundhaalum, enna senjaalum yegōvaavai mulu manasōda sēvikkiradhuladhaan unmaiyaana vetri irukku.”

oru sagōdharar 10 varudangalukku mēl kaatthirundha piragudhaan mūpparaanaar. esēkkiyēl 1-aam adhigaaratthilirundhu katrukkonda vishayatthai patri avar solgiraar: “yegōvaa avarōda parama radhatthai, adhaavadhu amaippai avar ninaichapadi valinadatthuraar. naama enna aasappadurōm enbadhu mukkiyam illai. yegōvaa enna ninaikkiraaru enbadhudhaan mukkiyam. mūpparaagura vishayatthulayum adhudhaan unmai. namakku eppō, edhai kodukkanumnu nammalavida yegōvaavukkudhaan nallaa theriyum.”

mūpparaavadharku nīngal aasaippattaal, sabaiyil ungalukku kidaikkum poruppugalai sandhōshamaaga seiyungal; appadi seidhaal, sabaiyaarum sandhōshamaaga iruppaargal. romba kaalam kaatthirukka vēndiyirundhaal, sōrndhuvidaadhīrgal; porumaiyaaga irungal. “latchiya veri irundhaa vaalkkaiyila thirupthiyē irukkaadhu. kidaikkaadhadhai ninaichu kavalaippaduravanga, yegōvaavōda sēvaiyila kidaikkira sandhōshatthai ilandhuduvaanga” endru vinōdh solgiraar. enavē, kadavuludaiya sakthi pirappikkum gunangalai, mukkiyamaaga porumaiyai valartthukkollungal. baibilai aalamaaga paditthu yegōvaavōdu irukkum bandhatthai balappadutthungal. vairaakkiyamaaga ūliyam seiyungal; niraiya baibil padippugalai nadatthungal. kūttangalaiyum ūliyatthaiyum kudumba valipaattaiyum thavaravidaadhirukka kudumbatthaarukku udhavungal. sagōdhara sagōdharigalōdu sandhōshamaaga nēram selavidungal. ippadi seidhaal, thagudhigalaiyum valartthukkolla mudiyum, sandhōshamaagavum vaala mudiyum.

oru nabar mūpparaaga sēvippadhu yegōvaa tharum aasīrvaadham. ungalai kaatthirukka vaitthu, sōrvadaiya seiya vēndum endru yegōvaavō amaippō ninaippadhillai. unmai manadhōdu sēvai seiyum anaivaraiyum yegōvaa aasīrvadhippaar, “adhanōdē avar vēdhanaiyai kūttaar.”—nīdhi. 10:22.

nīngal etthanai varudam kaatthirundhaalum yegōvaavōdu irukkum ungal bandhatthai thodarndhu balappaduttha mudiyum. nalla gunangalai valarppadharkum sabaiyil kadumaiyaaga ulaippadharkum kudumbatthai gavanitthukkolvadharkum nīngal edukkum muyarchigalai yegōvaa marandhuvida maattaar. yegōvaavudaiya sēvaiyil ungalukku endha poruppu kidaitthaalum adhai sandhōshamaaga seiyungal.

a peyargal maatrappattullana.

b indha katturaiyil sollappattirukkum kurippugal udhavi ūliyaraavadharku virumbugiravargalukkum porundhum. udhavi ūliyargalukkaana thagudhigal 1 thīmōtthēyu 3:8-10, 12, 13-il irukkindrana.