Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

padippu katturai 11

yegōvaa solvadhai kēlungal

yegōvaa solvadhai kēlungal

“ivar en anbu magan; . . . ivar solvadhai kēlungal.”—mat. 17:5.

paattu 120 kētpōm, kadaippidippōm, aasi peruvōm

indha katturaiyil... a

1-2. (a) yegōvaa manidhargalidam eppadi pēsinaar? (b) indha katturaiyil edhai patri paarppōm?

 manidhargalidam pēsuvadhu endraal yegōvaavukku romba pidikkum. kadandha kaalangalil, thīrkkadharisigalaiyum dhēvathūdhargalaiyum thannudaiya maganaana kristhu yēsuvaiyum payanpadutthi thannudaiya ennangalai avar manidhargalukku theriyappadutthinaar. (aamō. 3:7; galaa. 3:19; veli. 1:1) indru, thannudaiya vaartthaiyaagiya baibilai payanpadutthi nammidam pēsugiraar. avarai pōlavē yōsippadharkum, avar seyalpadum vidhatthai purindhukolvadharkum namakku baibilai kodutthirukkiraar.

2 yēsu būmiyil irundhapōdhu, paralōgatthilirundhu mūndru sandharppangalil yegōvaa pēsinaar. appōdhu, yegōvaa enna sonnaar endrum, adhilirundhu naam enna katrukkollalaam endrum, adhilirundhu naam eppadi nanmaiyadaiyalaam endrum ippōdhu paarkkalaam.

“nī en anbu magan”

3. maarku 1:9-11 solgirapadi, yēsu nyaanasnaanam edutthapōdhu yegōvaa enna sonnaar, endha mūndru unmaigalai andha vaartthaigal urudhippadutthugindrana?

3 paralōgatthilirundhu yegōvaa pēsiya mudhal sandharppam, maarku 1:9-11-il padhivaagiyirukkiradhu. (vaasiyungal.) “nī en anbu magan; naan unnai ētrukkolgirēn” endru avar sonnaar. than appaavin kuralai kēttapōdhu, adhaavadhu thanmīdhu avar evvalavu anbaiyum nambikkaiyaiyum vaitthirukkiraar enbadhai kēttapōdhu, yēsu pūritthuppōyiruppaar, illaiyaa? yēsuvai patriya mūndru unmaigalai yegōvaavin vaartthaigal urudhippadutthugindrana. ondru, avar yegōvaavin magan. irandu, than maganai yegōvaa nēsikkiraar. mūndru, than maganai yegōvaa ētrukkondirukkiraar. avai ovvondrai patriyum ippōdhu aalamaaga paarkkalaam.

4. yēsu nyaanasnaanam edutthapōdhu oru pudhiya vidhatthil kadavuludaiya maganaaga aanaar endru eppadi solgirōm?

4 “nī en . . . magan.” indha vaartthaigalai sonnadhan mūlam, thannudaiya anbu maganaana yēsu thannōdu oru pudhiya bandhatthukkul vandhirukkiraar enbadhai yegōvaa suttikkaattinaar. yēsu būmikku varuvadharku munbē kadavuludaiya maganaagatthaan irundhaar. aanaal, avar nyaanasnaanam edutthapōdhu, thannudaiya sakthiyaal yegōvaa avarai abishēgam seidhadhan mūlam, oru pudhiya vidhatthil avar thannudaiya maganaaga aanadhai yegōvaa suttikkaattinaar. adhaavadhu, paralōgatthukku thirumbippōgum nambikkaiyai petravaraaga edhirkaala raajaavaagavum thalaimai guruvaagavum yēsu niyamikkappattadhai kadavul suttikkaattinaar. (lū. 1:31-33; ebi. 1:8, 9; 2:17) adhanaaldhaan, yēsu nyaanasnaanam edutthapōdhu, “nī en . . . magan” endru avarudaiya appaa sonnaar.—lū. 3:22.

paaraattaiyum urchaagatthaiyum petrukkollumpōdhu naam selikkirōm (paaraa 5) b

5. anbu kaattum vishayatthilum, matravargalai urchaagappadutthum vishayatthilum naam eppadi yegōvaavin munmaadhiriyai pinpatralaam?

5 “nī en anbu magan.” anbaiyum angīgaaratthaiyum velippadutthuvadhil yegōvaa oru nalla munmaadhiri. matravargalai urchaagappaduttha vaaippugalai thēda vēndum endra paadatthai naam avaridamirundhu katrukkolgirōm. (yōvaa. 5:20) naam akkarai kaattugira oruvar, nammīdhu anbu kaattumpōdhum, naam seiyum nalla vishayangalukkaaga nammai paaraattumpōdhum, nam manam malarugiradhu. adhēpōl, sabaiyil iruppavargalukkum kudumbatthil iruppavargalukkum nammudaiya anbum urchaagamum rombavē thēvai. naam matravargalai paaraattumpōdhu, avargaludaiya visuvaasatthai balappadutthugirōm; yegōvaavukku unmaiyōdu sēvai seiya avargalukku udhavugirōm. mukkiyamaaga, petrōrgal thangal pillaigalai urchaagappaduttha vēndum. thangal pillaigalai manadhaara paaraattinaal... anbai polindhaal... pillaigal selippaargal.

6. yēsu kristhuvinmīdhu naam ēn nambikkai vaikkalaam?

6 “naan unnai ētrukkolgirēn.” thannudaiya viruppatthai yēsu unmaiyōdu niraivētruvaar endru yegōvaa nambiyadhai indha vaartthaigal kaattugindrana. yegōvaa than maganmīdhu andhalavu nambikkai vaitthirukkiraar, illaiyaa? appadiyendraal, yegōvaavudaiya vaakkurudhigal ellaavatraiyum yēsu unmaiyōdu niraivētruvaar endru naamum nambalaam. (2 ko. 1:20) yēsuvin udhaaranatthai innum nandraaga aaraayumpōdhu, avaridamirundhu katrukkolla vēndum endra thīrmaanam innum urudhiyaagum. adhōdu, avarudaiya munmaadhiriyai pinpatra vēndum endra thīrmaanamum urudhiyaagum. yegōvaa yēsuvai nambiyadhu pōlavē, oru thogudhiyaaga, than ūliyargal than maganidamirundhu thodarndhu katrukkolvaargal endru nambugiraar.—1 pē. 2:21.

“ivar solvadhai kēlungal”

7. matthēyu 17:1-5 solgirapadi, endha sandharppatthil yegōvaa paralōgatthilirundhu pēsinaar, avar enna sonnaar?

7 matthēyu 17:1-5-ai vaasiyungal. yēsu “thōtram maariya” samayatthil, yegōvaa paralōgatthilirundhu pēsinaar. idhudhaan yegōvaa pēsiya irandaavadhu sandharppam. pēdhuruvaiyum yaakkōbaiyum yōvaanaiyum kūttikkondu uyaramaana oru malaikku yēsu pōnaar. angē avargal arpudhamaana oru dharisanatthai paartthaargal. yēsuvin mugam pragaasitthadhu, avarudaiya udai palichittadhu. appōdhu irandu uruvangal thōndrina, oru uruvam mōsēyaiyum innoru uruvam eliyaavaiyum adaiyaalappadutthina. andha uruvangal, yēsuvin maranatthai patriyum uyirttheludhalai patriyum yēsuvidam pēsa aarambitthana. mūndru appōsthalargal “araitthūkkatthil” irundhapōdhilum, avargal vilitthukkondapōdhu, indha arpudhamaana dharisanatthai paartthaargal. (lū. 9:29-32) piragu, pragaasamaana oru mēgam avargalmēl nilalittadhu. appōdhu, mēgatthilirundhu oru kuralai, adhaavadhu kadavuludaiya kuralai, avargal kēttaargal. yēsu nyaanasnaanam edutthapōdhu, yegōvaa than maganai ētrukkolvadhaagavum avarmīdhu anbu vaitthiruppadhaagavum sonnaar. adhēpōl ippōdhum, “ivar en anbu magan; naan ivarai ētrukkolgirēn” endru sonnaar. aanaal indha sandharppatthil, “ivar solvadhai kēlungal” endrum sonnaar.

8. thōtram maariya kaatchi, yēsuvukkum sīshargalukkum eppadi udhaviyadhu?

8 kadavuludaiya arasaangatthin raajaavaaga, edhirkaalatthil yēsuvukku kidaikkappōgum magimaiyum vallamaiyum eppadi irukkum enbadhai indha dharisanam kaattiyadhu. indha dharisanam, thaan sīkkiratthil anubavikkavirundha vēdhanaigalaiyum kodūramaana maranatthaiyum sandhikka thēvaiyaana dhairiyatthai yēsuvukku kodutthirukkum! sīshargalin visuvaasatthaiyum adhu balappadutthiyadhu. edhirkaalatthil niraiya savaalgalai samaalikkavum, kadinamaaga ulaikkavum, andha dharisanam avargalai thayaarpadutthiyadhu. kittatthatta 30 varushangalukku piragu, appōsthalan pēdhuru indha dharisanatthai patri pēsinaar. andha dharisanatthai avar thelivaaga nyaabagam vaitthirundhadhai idhu kaattugiradhu.—2 pē. 1:16-18.

9. yēsu than sīshargalukku enna nadaimuraiyaana aalōsanaigalai kodutthaar?

9 “ivar solvadhai kēlungal.” ippadi sonnadhan mūlam, thannudaiya magan solvadhai naam kētka vēndum endrum, adharku kīlppadiya vēndum endrum yegōvaa edhirpaarkkiraar enbadhu thelivaaga therigiradhu. yēsu būmiyil irundhapōdhu enna sonnaar? naam gavanitthu kētka vēndiya niraiya mukkiyamaana vishayangalai sonnaar. udhaaranatthukku, eppadi prasangikka vēndum enbadhai patri than sīshargalukku anbaaga sollikkodutthaar. adhōdu, vilippudan irukka vēndiya avasiyatthai patriyum avargalukku thirumba thirumba nyaabagappadutthinaar. (mat. 24:42; 28:19, 20) thīviramaaga ulaikkavum, sōrndhuvidaamal irukkavum avargalai urchaagappadutthinaar. (lū. 13:24) thannudaiya sīshargal oruvarmēl oruvar anbu kaattuvadhum, otrumaiyaaga iruppadhum, thannudaiya kattalaigalukku kīlppadivadhum evvalavu mukkiyam endru sonnaar. (yōvaa. 15:10, 12, 13) than sīshargalukku yēsu koduttha aalōsanaigal evvalavu nadaimuraiyaaga irundhana! andrupōl indrum, avai mukkiyamaanadhaaga irukkindrana.

10-11. yēsu solvadhai naam kētkirōm enbadhai eppadi kaattalaam?

10 “satthiyatthin pakkam irukkira ovvoruvanum naan solvadhai kētkiraan” endru yēsu sonnaar. (yōvaa. 18:37) “oruvarmēl oruvarukku ēdhaavadhu manakkurai irundhaal, thodarndhu oruvarai oruvar porutthukkollungal, dhaaraalamaaga mannitthukkondē irungal” endra baibilin aalōsanaikku kīlppadiyumpōdhu, yēsu solvadhai naam kētkirōm enbadhai kaattugirōm. (kolō. 3:13; lū. 17:3, 4) ‘saadhagamaana kaalatthilum, baadhagamaana kaalatthilum’ nalla seidhiyai surusuruppaaga prasangikkumpōdhum yēsu solvadhai naam kētkirōm enbadhai kaattugirōm.—2 thī. 4:2.

11 “en aadugal ennudaiya kuralai kētkindrana” endru yēsu sonnaar. (yōvaa. 10:27) verumanē avar solvadhai kētpadhu mattumalla, adhanpadi seivadhan mūlamum kristhuvin sīshargal avarudaiya kuralai kētkiraargal. ‘vaalkkai kavalaigalaal’ avargaludaiya gavanam sidharuvadhillai. (lū. 21:34) kashtamaana sūlnilaigalilum yēsuvin kattalaigalukku kīlppadivadhudhaan avargalukku miga miga mukkiyamaanadhaaga irukkiradhu. sagōdharargal niraiya pēr, edhirigalin thaakkudhalgal, kodiya varumai, iyarkai pēralivugal utpada bayangaramaana sōdhanaigalai sagitthuvarugiraargal. ippadi evvalavu vēdhanaigalai anubavitthaalum, yegōvaavukku unmaiyaaga irukkiraargal. ippadippattavargalukku yēsu indha urudhiyai kodukkiraar: “en kattalaigalai ētrukkondu avatrinpadi nadappavandhaan enmēl anbu kaattugiraan. enmēl anbu kaattugiravanidam en thagappanum anbu kaattuvaar.”—yōvaa. 14:21.

yēsu solvadhai thodarndhu kētpadharku nammudaiya ūliyam udhavugiradhu (paaraa 12) c

12. yēsu solvadhai kētkirōm enbadhai kaattum innoru vali enna?

12 yēsu solvadhai naam kētkirōm enbadhai kaattuvadharkaana innoru vali, nammai munnindru valinadatthuvadharkaaga avaraal niyamikkappattiruppavargalukku otthulaippu koduppadhu. (ebi. 13:7, 17) kadavuludaiya amaippu samība kaalangalil niraiya maatrangalai seidhirukkiradhu. ūliyatthil naam payanpadutthum pudhiya karuvigal, ūliyam seiyum muraigal, vaaranaatkalil nadakkum kūttatthin vadivamaippu, raajya mandrangalai kattuvadhilum pudhuppippadhilum paraamarippadhilum seiyappatta maatrangal utpada niraiya maatrangalai seidhirukkiradhu. nandraaga yōsitthu, anbōdu kodukkappadugira idhupōndra valinadatthudhalgalukkaaga naam evvalavu nandriyōdu irukkirōm! sariyaana samayatthil amaippu kodukkum indha aalōsanaigalukku kīlppadivadharkaaga naam edukkum muyarchigalai yegōvaa nichayam aasīrvadhippaar!

13. yēsu solvadhai kētkumpōdhu namakku enna nanmai?

13 yēsu sollikkoduttha ellaa vishayangalaiyum kēttu nadandhaal naam nichayam nanmaiyadaivōm. thannudaiya pōdhanaigal sīshargalukku putthunarchiyai tharum endru yēsu vaakku kodutthaar. “ungalukku putthunarchi kidaikkum. ēnendraal, ennudaiya nugatthadi menmaiyaagavum ennudaiya sumai lēsaagavum irukkiradhu” endru avar sonnaar. (mat. 11:28-30) yēsuvin vaalkkaiyaiyum ūliyatthaiyum patri vilakkugira naangu suvisēsha butthagangalai ulladakkiya kadavuludaiya vaartthai, namakku putthunarchi tharugiradhu, aanmīga vidhatthil nammai balappadutthugiradhu, nammai nyaanamullavargalaaga aakkugiradhu. (sang. 19:7; 23:3) “kadavuludaiya vaartthaiyai kēttu adhanpadi nadakkiravargaldhaan sandhōshamaanavargal” endru yēsu solliyirukkiraar.—lū. 11:28.

‘naan en peyarai magimaippadutthuvēn’

14-15. (a) yōvaan 12:27, 28 solgirapadi, paralōgatthilirundhu yegōvaa pēsiya mūndraavadhu sandharppam enna? (b) yegōvaavin vaartthaigal yēsuvukku aarudhalaiyum thembaiyum kodutthirukkum endru eppadi sollalaam?

14 yōvaan 12:27, 28-ai vaasiyungal. paralōgatthilirundhu yegōvaa pēsiya mūndraavadhu sandharppam, yōvaan eludhiya suvisēshatthil padhivaagiyirukkiradhu. thannudaiya maranatthukku konja naatkalukku munbu, thannudaiya kadaisi paskaavai kondaaduvadharkaaga yēsu erusalēmil irundhaar. andha samayatthil, “en manam kalangugiradhu” endru sonnaar. piragu, “thagappanē, ungaludaiya peyarai magimaippadutthungal” endru jebam seidhaar. appōdhu, avarudaiya appaa paralōgatthilirundhu pēsinaar. “naan adhai magimaippadutthinēn, marubadiyum magimaippadutthuvēn” endru sonnaar.

15 yegōvaavukku unmaiyaaga irukka vēndum endra miga periya poruppu yēsuvukku irundhadhu; adhai ninaitthu avar kavalaiyaaga irundhaar. mulsaattaiyaal adikkappattu, kodūramaana oru maranatthai sandhikka vēndum enbadhu yēsuvukku therindhirundhadhu. (mat. 26:38) irundhaalum, ellaavatraiyumvida thannudaiya appaavin peyar magimaippada vēndum enbadhudhaan avarukku rombavē mukkiyamaanadhaaga irundhadhu. dheiva nindhanai seidhavan endra kutrachaattōdu irappadhu, kadavuludaiya peyarukku kalangatthai konduvandhuvidumō endru ninaitthu avar kavalaippattaar. yegōvaa sonna vaartthaigal yēsuvukku evvalavu nambikkaiyai kodutthirukkum! yegōvaavin peyar magimaippadutthappadum endra urudhi avarukku kidaitthadhu. thannudaiya appaavin vaartthaigal, aarudhalaiyum sīkkiratthil thaan anubavikka vēndiyirundha kashtangalai sagippadharkaana thembaiyum avarukku thandhirukkum. andha samayatthil thannudaiya appaa sonnadhu yēsuvukku mattumē purindhirundhaalum, indru namakkaaga andha vaartthaigalai yegōvaa padhivu seidhirukkiraar.—yōvaa. 12:29, 30.

thannudaiya peyarai yegōvaa magimaippadutthuvaar; than makkalai viduvippaar (paaraa 16) d

16. kadavuludaiya peyarmīdhu sumatthappadum kalangatthai ninaitthu naam ēn silasamayangalil kavalaippadugirōm?

16 yegōvaavin peyarmīdhu sumatthappadum kalangatthai ninaitthu naamum yēsuvai pōlavē kavalaippadalaam. oruvēlai, yēsuvai pōl naam aniyaayamaaga nadatthappadalaam. alladhu, nammai edhirppavargal nammai patriya kattukkadhaigalai parappuvadhai paartthu naam kavalaippadalaam. ippadippatta kattukkadhaigal, yegōvaavin peyaraiyum avarudaiya amaippaiyum kalangappadutthugiradhē endru ninaitthu naam varutthappadalaam. idhupōndra samayangalil, yegōvaavin vaartthaigal namakku aarudhalai tharugindrana. ivatraiyellaam ninaitthu naam alavukku adhigamaaga kavalaippada vēndiyadhillai. “ellaa sindhanaikkum mēlaana dhēvasamaadhaanam [nam] idhayatthaiyum manadhaiyum kristhu yēsuvin mūlamaaga paadhugaakkum” enbadhil naam urudhiyaaga irukkalaam. (pili. 4:6, 7) thannudaiya peyarai yegōvaa nichayam magimaippadutthuvaar. saatthaanaalum avanudaiya ulagatthaalum yegōvaavin ūliyargalukku niraiya baadhippugal ērpattirukkindrana. aanaal, avai ellaavatraiyum thannudaiya arasaangatthin mūlam yegōvaa sari seidhuviduvaar.—sang. 94:22, 23; ēsaa. 65:17.

yegōvaa solvadhai kēttu nanmaiyadaiyungal

17. ēsaayaa 30:21 solgirapadi, indru yegōvaa nammidam eppadi pēsugiraar?

17 indrum yegōvaa nammidam pēsugiraar. (ēsaayaa 30:21-ai vaasiyungal.) aanaal, paralōgatthilirundhu avar pēsuvadhillai. thannudaiya vaartthaiyaagiya baibilin mūlam pēsugiraar; adhan mūlam namakku arivuraigalai kodukkiraar. adhōdu, kadavuludaiya ūliyargalukku aanmīga unavai koduppadharku ‘unmai ulla nirvaagiyai’ avarudaiya sakthi thūndugiradhu. (lū. 12:42) achadikkappatta prasurangal, vebsaittil velivarum vishayangal, vīdiyōkkal, aadiyō prasurangal pōndravatrin mūlam namakku ēraalamaana aanmīga unavu kidaikkiradhu, illaiyaa?

18. yegōvaavin vaartthaigal eppadi ungal visuvaasatthaiyum dhairiyatthaiyum balappadutthugindrana?

18 thannudaiya magan būmiyil irundhapōdhu yegōvaa sonna vaartthaigalai naam marakka kūdaadhu. baibilil padhivu seiyappattirukkum kadavuludaiya vaartthaigal, yegōvaavin kattuppaattildhaan ellaamē irukkindrana endra nambikkaiyai tharugindrana. adhōdu, saatthaanaalum avanudaiya pollaadha ulagatthaalum namakku ērpatta ellaa baadhippugalaiyum avar sīkkiratthil sari seivaar endra nambikkaiyaiyum tharugindrana. yegōvaa solvadhai gavanamaaga kētka vēndum enbadhil naam urudhiyaaga irukkalaam. naam appadi urudhiyaaga irundhaal, ippōdhu irukkum prachinaigalaiyum sagitthukkolla mudiyum; edhirkaalatthil varum savaalgalaiyum samaalikka mudiyum. baibil ippadi solgiradhu: “nīngal kadavuludaiya viruppatthai niraivētri, avar vaakkurudhi kodutthadhai pera vēndumendraal sagitthiruppadhu avasiyam.”—ebi. 10:36.

paattu 22 ‘yegōvaa en mēippar’

a yēsu būmiyil irundhapōdhu, paralōgatthilirundhu mūndru sandharppangalil yegōvaa pēsinaar. appadippatta oru sandharppatthil, than magan solvadhai kristhuvin sīshargal kētka vēndum endru sonnaar. indru, yēsuvin pōdhanaigalai ulladakkiya thannudaiya vaartthaiyin mūlamum, amaippin mūlamum yegōvaa nammidam pēsugiraar. yegōvaa solvadhaiyum yēsu solvadhaiyum kētkumpōdhu namakku enna nanmai enbadhai patri indha katturaiyil paarppōm.

b padangalin vilakkam: raajya mandra paraamarippilum prasura ilaakaavilum udhavugira ōr udhavi ūliyarai oru mūppar gavanikkiraar; avarai paaraattugiraar.

c padangalin vilakkam: siyarraa liyōnil irukkum oru thambadhi, sabai kūttatthukkaana alaippidhalai ullūr mīnavar oruvarukku kodukkiraargal.

d padangalin vilakkam: nammudaiya vēlai thadai seiyappattirukkum oru naattil, yegōvaavin saatchigal, oruvarudaiya vīttil kūdivarugiraargal. matravargalin gavanatthai īrkkaadhapadi saadhaaranamaaga udai udutthiyirukkiraargal.