Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

‘en vaartthaigalai kadaippidiyungal’

‘en vaartthaigalai kadaippidiyungal’

‘en vaartthaigalai kadaippidiyungal’

“nīngal eppōdhum en vaartthaigalai kadaippiditthaal nijamaagavē en sīshargalaaga iruppīrgal; satthiyatthai therindhukolvīrgal, satthiyam ungalai vidudhalaiyaakkum.”—yōvaan 8:31, 32.

idhan arttham: ‘vaartthaigal’ endru yēsu sonnadhu avarudaiya pōdhanaigalai kurikkiradhu. andha pōdhanaigal kadavulidamirundhu vandhadhu. ēnendraal, “naan sondhamaaga pēsavillai, naan edhai pēsa vēndumendrum edhai karpikka vēndumendrum ennai anuppiya thagappanē enakku kattalaiyittirukkiraar” endru yēsu sonnaar. (yōvaan 12:49) paralōgatthil irukkira thannudaiya thagappan yegōvaavidam jebam seidhapōdhu, “ungaludaiya vaartthaidhaan satthiyam” endru avar sonnaar. thannudaiya pōdhanaigalukku aadhaaramaaga adikkadi avar kadavuludaiya vaartthaiyaitthaan mērkōl kaattinaar. (yōvaan 17:17; matthēyu 4:4, 7, 10) unmaiyaana kristhavargal, baibilai kadavuludaiya vaartthai endrum, “satthiyam” endrum nambugiraargal. ellaa vishayatthilum adhil solliyirukkira maadhiriyē nadandhukolgiraargal. ippadi seivadhan mūlamaaga avargal ‘yēsuvin vaartthaigalai kadaippidikkiraargal.’

aarambakaala kristhavargal kadavuludaiya vaartthaiyai madhitthaargal: niraiya baibil butthagangalai eludhina appōsthalan pavul, yēsu maadhiriyē kadavuludaiya vaartthaiyai madhitthaar. “vēdhavasanangal ellaam kadavuludaiya sakthiyin thūndudhalaal kodukkappattirukkindrana. avai . . . prayōjanamullavaiyaaga irukkindrana” endru avar eludhinaar. (2 thīmōtthēyu 3:16) kristhava sabaiyil matravargalukku pōdhikkum poruppil irundhavargal, ‘satthiya vaartthaiyai [nambagamaana vaartthaiyai, adikkurippu] urudhiyōdu piditthukkondirukka’ vēndiyirundhadhu. (thītthu 1:7, 9) aarambakaala kristhavargal ‘thatthuvangalaiyum vanjanaiyaana vīn karutthugalaiyum’ thavirkka vēndiyirundhadhu. ēnendraal, “avai manidha paarambariyangalaiyum indha ulagatthin adippadai kaariyangalaiyumdhaan saarndhirukkindrana, kristhuvin pōdhanaigalai saarndhillai.”—kolōseyar 2:8.

indru yaar baibilai madhikkiraargal? “parisuttha vēdhaagamatthai vaitthu mattumē [katthōlikka] charch adhan pōdhanaigalai thīrmaanippadhillai. adhanaal, parisuttha vēdhaagamatthai mattumalla, punidha paarambariyatthaiyum naam visuvaasatthōdum bayabakthiyōdum ētrukkondu madhikka vēndum” endru katthōlikka charchin thirumarai (aangilam) solgiradhu. kanadaavai sērndha kristhava madha pōdhagar oruvar, “indru nammai valinadatthuvadharku irandaayiram varushangalukku mun olittha ‘puratchiyin’ kural edharku? nammidam arumaiyaana karutthugal irukkindrana. aanaal, indha karutthugalai eppōdhu paartthaalum yēsuvōdum baibilōdum inaikka vēndiyiruppadhaal avatrin valimaiyē pōividugiradhu” endru sonnadhaaga meklīns patthirikaiyil oru seidhi vandhirundhadhu.

adhēsamayam, “[yegōvaavin saatchigaludaiya] nambikkaigal ellaamē baibil adippadaiyildhaan irukkindrana. adhil solliyirukkira maadhiridhaan avargal nadandhukolgiraargal” endru pudhiya katthōlikka ensaiklōppīdiyaa (aangilam) solgiradhu. samībatthil, kanadaavil yegōvaavin saatchiyaaga irukkum oru pen thannai oruvaridam arimugappadutthiyapōdhu avar kurukkittu, “nīngal yaar endru enakku ērkenavē theriyum” endru sonnaar. andha pen baibilai payanpadutthi pēsuvadhai paartthē avar oru yegōvaavin saatchi endru purindhukondaar.