1 naalaagamam 13:1-14

  • kīriyaath-yeyaarīmilirundhu kadavulin petti konduvarappadugiradhu (1-14)

    • ūsaa kollappadugiraan (9, 10)

13  aayiram vīrargalukku thalaivargalōdum nūru vīrargalukku thalaivargalōdum matra ellaa thalaivargalōdum+ dhaavīdhu kalandhupēsinaar.  pinbu dhaavīdhu isravēl sabaiyaar ellaaridamum, “ungalukku nalladhaaga pattaal, nam kadavulaagiya yegōvaa virumbinaal, isravēl dhēsam muluvadhum kudiyirukkira nammudaiya matra sagōdharargalaiyum vara solli seidhi anuppuvōm; thangaludaiya nagarangalil* kudiyirukkira gurumaargalaiyum lēviyargalaiyumkūda varavalaippōm.+  pinbu, ellaarum sērndhupōi nam kadavuludaiya pettiyai konduvaruvōm”+ endru sonnaar. ēnendraal, savulin kaalatthil avargal andha pettiyai kandukollaamal vittirundhaargal.+  dhaavīdhu sonnadhu ellaa makkalukkum sariyaaga pattadhaal, sabaiyaar ellaarum adharku otthukkondaargal.  adhanaal, unmai kadavuludaiya pettiyai kīriyaath-yeyaarīmilirundhu+ konduvaruvadharkaaga isravēlargal ellaaraiyum dhaavīdhu ondrukūttinaar; sīgōrmudhal* lebō-kaamaathvarai*+ kudiyirundha makkal ellaaraiyum ondrukūttinaar.  andha samayatthil unmai kadavuludaiya petti yūdhaavukku sondhamaana paalaavil irundhadhu,+ adhaavadhu kīriyaath-yeyaarīmil irundhadhu; kērubīngalukku mēlē* amarndhirukkum yegōvaavudaiya+ peyarai solli, makkal ellaarum andha pettikku munnaal vēndikkolvaargal. andha pettiyai konduvara dhaavīdhum isravēl makkal ellaarum purappattu pōnaargal.  unmai kadavuludaiya pettiyai abinadhaabin vīttilirundhu edutthu oru pudhiya maattuvandiyil ētrinaargal.+ ūsaavum agiyōvum andha maattuvandikku munnaal nadandhupōnaargal.+  dhaavīdhum isravēl makkal ellaarum unmai kadavulukku munnaal urchaagam ponga kondaadinaargal; paadalgalai paadikkondum, yaalgal, matra narambisai karuvigal, kanjiraakkal+ aagiyavatrai isaitthukkondum, jaalraakkalai+ thattikkondum, ekkaalangalai+ ūdhikkondum nadandhupōnaargal.  avargal kīdhōnin kalatthumēttukku vandhapōdhu, maadugal thadumaariyadhaal kadavuludaiya petti kīlē vilappōnadhu. udanē ūsaa thannudaiya kaiyai nītti andha pettiyai piditthaan. 10  adhanaal, ūsaamīdhu yegōvaavukku bayangara kōbam vandhadhu. ūsaa thannudaiya kaiyai nītti andha pettiyai piditthadhaal, avanai kadavul kondrupōttaar.+ avan andha idatthilēyē kadavulukku munnaal vilundhu setthaan.+ 11  yegōvaa kadum kōbatthōdu ūsaavai kondrupōttadhaal dhaavīdhu kōbam* adaindhaar. adhanaal, andha idam indruvarai pērēs-ūsaa* endru alaikkappadugiradhu. 12  andraikku dhaavīdhu unmai kadavulukku bayandhu, “unmai kadavuludaiya pettiyai eppadi ennudaiya idatthukku kondupōvēn?”+ endraar. 13  kadavuludaiya pettiyai ‘dhaavīdhin nagaratthilirundha’ thannudaiya idatthukku avar kondupōgavillai. adharku badhilaaga, gaath* nagaratthai sērndha ōbēth-ēdhōm vīttukku adhai anuppivaitthaar. 14  unmai kadavuludaiya petti ōbēth-ēdhōmin vīttil mūndru maadham irundhadhu; appōdhu, avarudaiya vīttilirundha ellaaraiyum avarukku sondhamaana ellaavatraiyum yegōvaa aasīrvadhitthu vandhaar.+

Footnotes

nē.mo., “mēichal nilangaludan sērndha nagarangalil.”
vē.vaa., “egipthu aarumudhal.”
vē.vaa., “kaamaatthin nulaivaasalvarai.”
alladhu, “naduvil.”
vē.vaa., “manavēdhanai.”
arttham, “ūsaamīdhu mūnda kadum kōbam.”
‘gaath’ enbadhu gaath-rimmōn nagaratthai kurikkalaam.