1 saamuvēl 27:1-12

  • pelisthiyargal dhaavīdhukku siklaagu ūrai kodukkiraargal (1-12)

27  aanaalum, dhaavīdhu than ullatthil, ‘endraikkaavadhu orunaal savul ennai kondruviduvaar. adhanaal, pelisthiyargalin dhēsatthukku thappitthu pōvadhudhaan nalladhu.+ appōdhudhaan, isravēl mulukka ennai thēditthēdi+ savul alutthuppōvaar, naanum avarudaiya kaiyil sikka maattēn’ endru ninaitthukkondaar.  adhanaal, avar thannōdu irundha 600 aatkalai+ kūttikkondu, maayōkkin maganum gaatthin raajaavumaagiya aagīsidam+ pōnaar.  adhanpin, dhaavīdhum avarudaiya aatkalum avaravar kudumbatthaarōdu gaath nagaratthil aagīsudan thanginaargal. dhaavīdhudan avarudaiya irandu manaivigalaana yesrayēlai sērndha aginōvaamum+ karmēlai sērndha abigaayilum+ irundhaargal. indha abigaayil, irandhupōna naabaalin manaivi.  gaath nagaratthukku dhaavīdhu thappiyōdiya seidhi savulukku ettiyadhu. adhanpin, avar dhaavīdhai thēdavillai.+  orunaal dhaavīdhu aagīsidam, “enmēl ungalukku piriyamirundhaal, naan kudiyiruppadharku oru chinna ūril dhayavuseidhu idam kodungal. raajaa vaalum nagaratthil adiyēn irukka vēndaam enbadhaaldhaan kētkirēn” endraar.  adhanaal, andru aagīs avarukku siklaagu+ endra ūrai kodutthaan. adhanaaldhaan, siklaagu indruvarai yūdhaavin raajaakkalukku sondhamaaga irukkiradhu.  pelisthiyargaludaiya andha ūril dhaavīdhu oru varushamum naangu maadhangalum thangiyirundhaar.+  andha samayatthil, avar thannudaiya aatkaludan pōi kēsūriyargal,+ kesriyargal, amalēkkiyargal+ aagiyavargalmēl thidīr thaakkudhal nadatthinaar. andha janangal thelaam mudhal shūr+ varaiyum egipthu dhēsam varaiyum vaalndhuvandhaargal.  dhaavīdhu andha pagudhigalai thaakkumpōdhellaam angirundha aangal, pengal ellaaraiyum oruvarvidaamal kondrupōduvaar.+ aanaal, avargaludaiya aadumaadugalaiyum kaludhaigalaiyum ottagangalaiyum thunimanigalaiyum edutthukkolvaar. pinbu, aagīsidam thirumbi varuvaar. 10  aagīs avaridam, “indraikku nīngal ellaarum engē thaakkudhal nadatthinīrgal?” endru kētkumpōdhu, “yūdhaavin+ thenpakkatthil”* enbaar, alladhu “yermeyēliyargalin+ thenpakkatthil” enbaar, alladhu “kēniyargalin+ thenpakkatthil” endru solvaar. 11  aangal, pengal yaaraiyumē gaath nagaratthukku avar uyirōdu konduvara maattaar. (pelisthiyargalin ūril vaalndha kaalamellaam avar appaditthaan seidhuvandhaar.) ēnendraal, avargal thannaiyum than aatkalaiyum kaattikkodutthuviduvaargal endru ninaitthaar. 12  dhaavīdhu sonnadhaiyellaam aagīs nambinaan. adhanaal, ‘dhaavīdhu isravēlargalin veruppukku aalaagivittadhaal ini eppōdhumē enakkutthaan ūliyanaaga iruppaan’ endru ninaitthukkondaan.

Footnotes

vē.vaa., “negēbil.”