1 saamuvēl 28:1-25

  • aavigalōdu pēsugira oru pennai savul endhōril sandhikkiraar (1-25)

28  andha kaalatthil, pelisthiyargal isravēlargalōdu pōr seiya+ padaigalai ondruthirattinaargal. appōdhu aagīs dhaavīdhidam, “nīyum unnudaiya aatkalum ennōdu pōrukku vara vēndum enbadhu unakku theriyumdhaanē?”+ endru kēttaan.  adharku dhaavīdhu, “adiyēn enna seivēn endru ungalukkē theriyum” endraar. appōdhu aagīs, “adhanaaldhaan unnai ennudaiya nirandhara meikkaappaalanaaga niyamikkappōgirēn”+ endraan.  idharku munbē saamuvēl irandhupōyirundhaar. avarukkaaga isravēlargal ellaarum dhukkam anusaritthu, avarudaiya ūraagiya raamaavil avarai adakkam seidhirundhaargal.+ aavigalōdu pēsugiravargalaiyum kurisolgiravargalaiyum savul dhēsatthilirundhu thuratthiyaditthirundhaar.+  pelisthiyargal ondruthirandu vandhu sūnēmil+ mugaampōttaargal. savul isravēlargalai ondruthiratti kilpōvaavil+ mugaampōttaar.  aanaal, pelisthiyargalin padaiyai paartthavudan savul bayandhupōnaar. avarudaiya idhayam padapadavendru aditthadhu.+  savul yegōvaavidam visaaritthaar.+ aanaal, yegōvaa avarukku kanavugal mūlamaagavō ūrīm+ mūlamaagavō thīrkkadharisigal mūlamaagavō badhil sollavē illai.  kadaisiyil, savul thannudaiya ūliyargalidam, “aavigalōdu pēsugira oru pennai kandupidiyungal.+ naan avalidam pōi kēttu therindhukolgirēn” endraar. adharku avargal, “aavigalōdu pēsugira oru pen endhōril+ irukkiraal” endru sonnaargal.  adhanaal, savul andha pennai paarkka maaruvēdatthil irandu aatkalōdu raatthiriyil pōnaar. avar avalidam, “unnudaiya mandhira sakthiyaal aaviyulagatthōdu thodarbukondu+ naan solgira aalai dhayavuseidhu kūppidu” endraar.  aanaal aval, “aavigalōdu pēsugiravargalaiyum kurisolgiravargalaiyum dhēsatthilirundhu savul thuratthiyadittha vishayam+ ungalukku therindhirukkum. appadi therindhirundhum, en uyirukku ulai vaikka paarkkirīrgalaa?”+ endru kēttaal. 10  appōdhu savul, “unakku endha dhandanaiyum kidaikkaadhu, idhu uyirulla kadavulaagiya yegōvaamēl aanai”* endru solli, yegōvaavin peyaril satthiyam seidhu kodutthaar. 11  andha pen, “ungalukkaaga naan yaarai kūppida vēndum?” endru kēttaal. adharku savul, “saamuvēlai kūppidu” endraar. 12  aval “saamuvēlai”*+ paartthadhum thondaikiliya katthinaal. pinbu savulai paartthu, “ēn ennai ēmaatrinīrgal? nīngal savuldhaanē?” endru kēttaal. 13  adharku raajaa, “bayappadaadhē, nī enna paarkkiraai?” endru kēttaar. appōdhu aval, “kadavulai pōla oruvar būmikku adiyilirundhu elundhu varuvadhai paarkkirēn” endraal. 14  udanē savul, “avar paarppadharku eppadi irukkiraar?” endru kēttaar. adharku aval, “vayadhaanavaraaga irukkiraar, kaiyillaadha oru mēlangiyai pōttirukkiraar”+ endraal. adhu “saamuvēl” enbadhai savul purindhukondadhumē mandipōttu, tharaivaraikkum kunindhu vananginaar. 15  appōdhu “saamuvēl” savulidam, “nī ēn ennai kūppittu thondharavu seigiraai?” endru kēttaar. adharku savul, “bayangaramaana oru ikkattil irukkirēn. pelisthiyargal ennōdu pōr seivadharku vandhirukkiraargal. kadavul ennaivittu vilagivittaar. avar thīrkkadharisigal mūlamaagavum badhil solvadhillai, kanavugal mūlamaagavum badhil solvadhillai.+ adhanaaldhaan naan ungalai kūppittēn, naan enna seiya vēndumendru sollungal”+ endraar. 16  appōdhu “saamuvēl” savulidam, “yegōvaavē unnaivittu vilagi+ unakku virōdhiyaagivittaar. appadiyirukkumpōdhu, nī ēn ennidam vandhu kētkiraai? 17  yegōvaa en mūlam munbu sonnadhai ippōdhu niraivētruvaar. yegōvaa unnidamirundhu aatchiyai pidungi un ūliyanaagiya dhaavīdhukku koduppaar.+ 18  nī yegōvaavukku kīlppadiyavillai, avarudaiya kōbatthai kilariya amalēkkiyargalai alikkavillai.+ adhanaaldhaan, indraikku yegōvaa unakku ippadi seigiraar. 19  unnaiyum isravēlargalaiyum pelisthiyargalin kaiyil yegōvaa koduppaar.+ naalaikku nīyum+ un magangalum+ ennōdu iruppīrgal. yegōvaa isravēl padaiyai pelisthiyargalidam thōtruppōga vaippaar”+ endru sonnaar. 20  udanē, savul saashtaangamaaga vilundhaar. “saamuvēl” sonna vishayangalai kēttu rombavum bayandhupōnaar. pagal muluvadhum raatthiri muluvadhum avar ondrumē saappidaadhadhaal avarukku konjamkūda thembu irukkavillai. 21  andha pen savulin pakkatthil vandhu avar rombavē gadhikalangippōyiruppadhai paartthu, “indha adimai pen ungalukku kattuppattu nadandhēn, en uyirai panayam vaitthu+ nīngal sonnadhai seidhēn. 22  ippōdhu, ungaludaiya adimai pen solvadhai dhayavuseidhu kēlungal. ungalukku konjam rotti tharugirēn. adhai saappittuvittu konjam thembaaga purappattu pōngal” endraal. 23  aanaal avar, “naan saappida maattēn” endru sonnaar. avarudaiya ūliyargalum andha pennum avarai thirumba thirumba varpurutthinaargal. kadaisiyil avar otthukkondu, tharaiyilirundhu elundhu kattilil utkaarndhaar. 24  andha pennin vīttil oru koluttha kandrukkutti irundhadhu. aval sīkkiramaaga adhai vetti samaitthaal. pinbu, maavai edutthu pisaindhu, pulippillaadha rotti suttaal. 25  savulukkum avarudaiya ūliyargalukkum avatrai parimaarinaal, avargal saappittaargal. adhanpin, andha raatthiriyē angirundhu purappattu pōnaargal.+

Footnotes

vē.vaa., “yegōvaa uyirōdu iruppadhu endhalavu nichayamō andhalavu nichayam.”
adhaavadhu, “saamuvēlai pōla nadittha oru ketta dhēvathūdhanai.”