1 saamuvēl 9:1-27

  • savulai saamuvēl sandhikkiraar (1-27)

9  andha kaalatthil, kīs enbavar vaalndhuvandhaar. ivar benyamīn kōtthiratthai+ sērndhavar.+ abiyēl, sērōr, pegōraath, abaiyaa aagiyavargalin vamsatthil vandhavar, periya panakkaarar.  ivarukku savul+ endra magan irundhaar. avar alagaana ōr ilainyar. avaraivida alagaanavar isravēlil yaarumē illai. avar romba uyaramaaga irundhaar. matra ellaarum avarudaiya thōlukku kīldhaan irundhaargal.  orusamayam, savulin appaavudaiya kaludhaigal tholaindhupōyina. adhanaal avar savulidam, “dhayavuseidhu oru vēlaikkaaranai kūttikkondu pōi nammudaiya kaludhaigalai thēdi kandupidi” endru sonnaar.  savulum andha vēlaikkaaranum, eppiraayīm malaippagudhiyaiyum salīshaa pradhēsatthaiyum kadandhupōnaargal, aanaal avatrai kandupidikka mudiyavillai. pinbu, saalīm pradhēsam valiyaaga thēdippōnaargal, avai angēyum illai. adhanpin, benyamīniyargaludaiya pradhēsam muluvadhum thēdinaargal, angum avai illai.  piragu, sūp endra pradhēsatthukku avargal pōnapōdhu savul than vēlaikkaaranidam, “vaa, naam thirumbi pōividalaam. illaavittaal, kaludhaigalai ninaitthu kavalaippaduvadharku badhilaaga appaa nammai ninaitthu kavalaippada aarambitthuviduvaar”+ endru sonnaar.  adharku andha vēlaikkaaran, “adhō, andha nagaratthil kadavuludaiya ūliyar oruvar irukkiraar. janangal matthiyil avarukku nalla madhippu mariyaadhai irukkiradhu. avar solvadhellaam appadiyē nadakkum.+ ippōdhu avaridam pōgalaam. naam engē pōi thēda vēndumendru oruvēlai avar solvaar” endraan.  adharku savul, “sari pōgalaam, aanaal avarukku enna kondupōvadhu? unmai kadavuludaiya ūliyarukku anbalippaaga kodukka ondrum illaiyē. paiyil rottikūda illaiyē. nī ēdhaavadhu vaitthirukkiraayaa?” endru kēttaar.  adharku avan, “ennidam kaal sēkkal* velli irukkiradhu. unmai kadavuludaiya ūliyarukku idhai kodukkalaam. kaludhaigalai engē pōi thēdalaamendru avar namakku solvaar” endraan.  (munbellaam isravēlil, oruvan kadavulidam visaarippadharkaaga pōgumpōdhu, “vaa, naam iraivaakku solbavaridam+ pōgalaam” endrudhaan solvaan. ēnendraal, andha kaalatthil thīrkkadharisigalai iraivaakku solgiravargal endrudhaan kūppittaargal.) 10  appōdhu savul thannudaiya vēlaikkaaranidam, “sari, nī sonnapadiyē seivōm, vaa pōgalaam” endraar. pinbu, unmai kadavuludaiya ūliyar irundha nagaratthukku avargal purappattu pōnaargal. 11  avargal andha nagaratthukku ēri pōikkondirundhapōdhu, thannīr edukka vandha ilam pengalai paartthaargal. avargalidam, “indha idatthil iraivaakku solbavar+ irukkiraaraa?” endru kēttaargal. 12  adharku avargal, “aamaam. adhō, angēdhaan irukkiraar. sīkkiram pōngal. indraikku aaraadhanai mēttil+ bali selutthugiraargal.+ adhanaal, indha nagaratthukku avar vandhirukkiraar. 13  nagaratthukkul nīngal sīkkiramaaga pōnaal, aaraadhanai mēttukku avar saappida pōvadharku munbē paartthuvidalaam. avar varumvarai janangal saappida maattaargal. ēnendraal, andha baliyai aasīrvadhikka solli avardhaan jebam seivaar. adharku pinbudhaan alaikkappattavargal saappida vēndum. nīngal udanē pōnaal avarai paarkkalaam” endru sonnaargal. 14  adhanaal, avargal andha nagaratthukku pōnaargal. ullē paadhi dhūram pōnapōdhu, avargalai aaraadhanai mēttukku kūttikkondu pōvadharkaaga saamuvēl avargalidam vandhukondirundhaar. 15  savul varuvadharku orunaal munbudhaan yegōvaa saamuvēlidam, 16  “benyamīn pradhēsatthai+ sērndha oruvanai naalaikku idhē nēratthil unnidam anuppuvēn. ennudaiya janangalaagiya isravēlargalukku nī avanai thalaivanaaga abishēgam seiya vēndum.+ pelisthiyargalidamirundhu avan en janangalai kaappaatruvaan. en janangal padugira kashtangalai paartthēn, avargaludaiya kadharal sattham en sannidhiyai ettiyadhu”+ endru solliyirundhaar. 17  ippōdhu, saamuvēl savulai paartthaar. yegōvaa avaridam, “idhō, ivanai patritthaan naan unnidam sonnēn, ivandhaan en janangalai aatchi seivaan”+ endraar. 18  pinbu savul, nulaivaasal pakkamaaga vandha saamuvēlidam pōi, “iraivaakku solbavarin vīdu engē irukkiradhu? dhayavuseidhu sollungal” endru kēttaar. 19  adharku saamuvēl, “iraivaakku solbavan naandhaan. nī enakku munnaal aaraadhanai mēttukku pō. indraikku nī ennōdu saappida vēndum.+ nī therindhukolla virumbugira ellaa vishayangalaiyum kaalaiyil unakku solli, unnai valiyanuppi vaippēn. 20  mūndru naatkalukku munbu tholaindhupōna kaludhaigalai+ patri kavalaippada vēndaam, avai kidaitthuvittana. isravēlil irukkira arumaiyaanadhellaam unakkum un appaavin kudumbatthukkumdhaanē sondham?”+ endraar. 21  adharku savul, “isravēl kōtthirangalilēyē ennudaiya benyamīn kōtthiramdhaanē rombavum chinnadhu?+ benyamīn kudumbangalilēyē ennudaiya kudumbamdhaanē rombavum saadhaaranamaanadhu? appadiyirukkumpōdhu, nīngal ēn ippadi solgirīrgal?” endru kēttaar. 22  appōdhu, saamuvēl savulaiyum avarudaiya vēlaikkaaranaiyum saappaattu araikku kūttikkondu vandhu, virundhaaligalin naduvil mukkiyamaana ōr idatthil utkaara vaitthaar. angē kittatthatta 30 aangal irundhaargal. 23  saamuvēl angirundha samaiyalkaaranidam, “thaniyaaga edutthu vaikka solli unnidam kodutthirundhēnē, adhai edutthukkondu vaa” endraar. 24  udanē andha samaiyalkaaran, thodai kariyai edutthuvandhu savulukku munnaal vaitthaan. appōdhu saamuvēl, “unakkaaga edutthu vaikkappatta iraichiyai saappidu. virundhaaligal varuvaargal endru naan avargalidam solliyirundhēn. adhanaal idhai unakkaagavē edutthu vaitthirukkiraargal” endraar. adhanaal, savul andraikku saamuvēlōdu saappittaar. 25  pinbu, avargal aaraadhanai mēttilirundhu irangi+ nagaratthukku vandhaargal. saamuvēl savuludan mottaimaadiyil pēsikkondirundhaar. 26  aduttha naal vidiyarkaalaiyil avargal elundhaargal. appōdhu saamuvēl mottaimaadiyil savulai kūppittu, “purappadu, naan unnai valiyanuppi vaikkirēn” endraar. savulum purappattaar. avarum saamuvēlum veliyē vandhaargal. 27  avargal nagaratthin ellaiyai nōkki irangi vandhapōdhu, “un vēlaikkaaranai+ munnaal pōga sol” endru savulidam saamuvēl sonnaar. adhanaal andha vēlaikkaaran, munnaal nadandhupōnaan. pinbu saamuvēl savulidam, “konjam nil. kadavuludaiya seidhiyai unakku solla vēndum” endraar.

Footnotes

oru sēkkal enbadhu 11.4 graam. inaippu B14-ai paarungal.