2 saamuvēl 4:1-12

  • isbōsēth kolai seiyappadugiraar (1-8)

  • dhaavīdhu than aatkalai vaitthu kolaigaarargalai kolgiraar (9-12)

4  eprōnil apnēr irandha vishayatthai+ savulin magan isbōsēth+ kēlvippattadhum nilaikulaindhupōnaar.* isravēlargal ellaarum gadhikalanginaargal.  savuludaiya maganin padaiyil thidīr thaakkudhal nadatthum pirivukku irandu pēr adhigaarigalaaga irundhaargal. oruvan peyar baanaa, matroruvan peyar rēgaap. ivargal benyamīn kōtthiratthai sērndha rimmōn enbavarin magangal. indha rimmōn, pērōth endra ūrai sērndhavar. (pērōth+ benyamīniyarin oru pagudhiyaaga karudhappattadhu.  pērōth ūrkkaarargal kitthaayīmukku+ ōdi pōnaargal; indruvarai angē anniyargalaaga kudiyirukkiraargal.)  savulin magan yōnatthaanukku,+ irandu kaalum ūnamaana magan oruvan irundhaan.+ avan peyar mēvibōsēth.+ savulum yōnatthaanum irandha seidhi yesrayēlilirundhu+ vandhapōdhu, avanudaiya thaadhi* avanai thūkkikkondu thappitthu ōdinaal. aval padhariyaditthu ōdiyapōdhu, avan kīlē vilundhu mudamaanaan; appōdhu, avanukku aindhu vayadhu.  pērōtthai sērndha rimmōnin magangalaana rēgaapum baanaavum isbōsētthin vīttukku uchiveyil nēratthil pōnaargal. andha madhiya vēlaiyil isbōsēth ōivedutthukkondirundhaar.  rēgaapum avanudaiya sagōdharan baanaavum+ gōdhumai edukka vandhavargalpōl vīttukkul nulaindhu, avarudaiya adivayitril vaalaal kutthivittu thappitthu pōnaargal.  avargal andha vīttukkul nulaindhapōdhu, padukkaiyaraiyil irundha kattilil avar padutthirundhaar. avarai kutthi kolai seidhuvittu avarudaiya thalaiyai vettinaargal. andha thalaiyai edutthukkondu arabaavukku pōgum valiyaaga raatthiri muluvadhum nadandhaargal.  pinbu, isbōsētthin+ thalaiyai eprōnil irundha dhaavīdhu raajaavidam konduvandhu, “ejamaanē, idhō, ungalai kolla thudittha+ ungal edhiriyaagiya savulin+ magan isbōsētthin thalai! raajaavaagiya ungalukkaaga savulaiyum avarudaiya vamsatthaaraiyum yegōvaa indraikku palivaangiyirukkiraar” endru sonnaargal.  aanaal dhaavīdhu, pērōtthai sērndha rimmōnin magangalaana rēgaapaiyum avanudaiya sagōdharan baanaavaiyum paartthu, “ellaa thunbangalilirundhum ennai kaappaatriya uyirulla kadavulaagiya yegōvaamēl+ aanaiyaaga solgirēn,* kēlungal: 10  enakku nalla seidhi solvadhaaga ninaitthukkondu oruvan ennidam vandhu, ‘savul irandhuvittaar’+ endru sonnaan; naan avanai piditthu siklaaguvil kondrupōttēn.+ seidhi sonnavanukku naan koduttha parisu adhudhaan! 11  appadiyendraal, than vīttilē padutthirundha oru appaaviyai kondrupōtta ayōkkiyargalaana ungalai mattum summaa vittuviduvēnaa? avarudaiya ratthatthukkaaga ungalidam kanakku kētkaamal iruppēnaa?+ indha būmiyilirundhē ungalai olitthukkattugirēn” endru sonnaar. 12  pinbu avargalai kolla solli than vīrargalidam kattalaiyittaar.+ andha vīrargal avargalai kondrupōttaargal. pinbu, avargaludaiya kaigalaiyum kaalgalaiyum vetti, udalgalai eprōnilulla kulatthin arugē thongavittaargal.+ aanaal, isbōsētthin thalaiyai edutthu eprōnilulla apnērin kallaraiyil adakkam seidhaargal.

Footnotes

nē.mo., “avarudaiya kaigal thalarndhupōyina.”
thaadhi enbavar kulandhaigalai gavanitthukkolbavar.
vē.vaa., “yegōvaa uyirōdu iruppadhu endhalavu nichayamō andhalavu nichayamaaga solgirēn.”