aadhiyaagamam 15:1-21

  • aabiraamōdu kadavul seigira oppandham (1-21)

    • 400 varuda adimaitthanam munnarivikkappadugiradhu (13)

    • aabiraamukku marubadiyum kadavuludaiya vaakkurudhi (18-21)

15  adhanpin yegōvaa oru dharisanatthil, “aabiraamē, bayappadaadhē.+ naan unakku kēdayamaaga irukkirēn.+ unakku miga periya aasīrvaadhatthai tharuvēn”+ endru sonnaar.  adharku aabiraam, “unnadha pērarasaraagiya yegōvaavē, nīngal enna aasīrvaadhatthai tharuvīrgal? enakkutthaan innum kulandhai illaiyē; ennidam iruppadhellaam thamasku ūrkkaaranaagiya eliyēsarukkutthaanē+ pōi sērum” endru sonnaar.  adhōdu aabiraam, “nīngal enakku kulandhai baakkiyam tharaadhadhaal,+ en vīttil vēlai seigiravandhaan en vaarisu aavaan” endraar.  adharku yegōvaa, “avan un vaarisu aaga maattaan; unakku pirakkum magandhaan un vaarisu aavaan” endru sonnaar.+  appōdhu aabiraamai kadavul veliyē kūttikkondu vandhu, “dhayavuseidhu vaanatthai annaandhu paar, natchatthirangalai unnaal enna mudindhaal ennu” endraar. pinbu, “ippaditthaan un sandhadhiyum ennatradhaaga aagum”+ endraar.  yegōvaamēl aabiraam visuvaasam vaitthaar.+ adhanaal, avar aabiraamai nīdhimaanaaga karudhinaar.+  adhōdu avar, “indha dhēsatthai unakku koduppadharkaaga kaldhēyargaludaiya nagaramaana ūr nagaratthilirundhu unnai kūttikkondu vandha yegōvaa naandhaan”+ endru sonnaar.  adharku aabiraam, “unnadha pērarasaraagiya yegōvaavē, indha dhēsam enakku sondhamaagum enbadhai naan eppadi therindhukolvadhu?” endru kēttaar.  adharku kadavul, “mūndru vayadhulla ilam pasuvaiyum, mūndru vayadhulla pen vellaattaiyum, mūndru vayadhulla semmariyaattu kadaavaiyum, oru kaattu puraavaiyum, oru puraa kunjaiyum konduvaa” endraar. 10  appadiyē, aabiraam avatrai konduvandhu, irandu thundugalaaga vetti, andha thundugalai edhiredhiraaga vaitthaar. paravaigalai avar appadi vettavillai. 11  andha iraichi thundugalai saappida vēru paravaigal parandhu vandhana, aanaal aabiraam avatrai virattivittaar. 12  sūriyan maraiyum nēratthil, aabiraam nandraaga thūngivittaar. appōdhu, bayangaramaana iruttukkul iruppadhupōl avarukku oru kanavu vandhadhu. 13  avaridam kadavul, “unnudaiya sandhadhiyil varugiravargal vēroru dhēsatthil anniyargalaaga kudiyiruppaargal; andha dhēsatthu janangal 400 varushangalukku+ avargalai adimaigalaaga vaitthu kodumaippadutthuvaargal. idhu nadakkappōvadhu urudhi. 14  aanaal, avargalai adimaippadutthiya dhēsatthai naan dhandippēn.+ adhanpin, avargal angirundhu niraiya porulgalai edutthukkondu varuvaargal.+ 15  mudhirvayadhil nī un munnōrgalai pōla nimmadhiyaaga kanmūduvaai.+ 16  unnudaiya sandhadhiyin naangaavadhu thalaimuraidhaan ingē thirumbi varum.+ ēnendraal, emōriyargalai* dhandikka vēndiya nēram innum varavillai”+ endru sonnaar. 17  sūriyan maraindhu, nandraaga iruttivittadhu. appōdhu, pugaigira sūlai ondru therindhadhu. oru thīppandham andha iraichi thundugalin naduvē kadandhupōnadhu. 18  andraikku aabiraamudan yegōvaa ōr oppandham seidhu,+ “egipthil irukkira aatrilirundhu periya aaraana yūpratisvarai*+ irukkira indha dhēsatthai un sandhadhikku koduppēn.+ 19  kēniyargalum,+ kenisiyargalum, kathmōniyargalum, 20  ētthiyargalum,+ perisiyargalum,+ reppaayīmiyargalum,+ 21  emōriyargalum, kaanaaniyargalum, kirgaasiyargalum, ebūsiyargalum+ vaalgira andha dhēsatthai koduppēn” endru sonnaar.

Footnotes

indha vasanatthil emōriyargal enbadhu kaanaaniyargal ellaaraiyum ottumotthamaaga kurikkiradhu.
adhaavadhu, “aippiraatthuvarai.”