aadhiyaagamam 48:1-22

  • yōsēppin irandu magangalaiyum yaakkōbu aasīrvadhikkiraar (1-12)

  • eppiraayīmukku adhiga aasīrvaadham kidaikkiradhu (13-22)

48  pirpaadu, “ungaludaiya appaavin udalnilai mōsamaagikkondē varugiradhu” endru yōsēppidam sollappattadhu. udanē, avar thannudaiya irandu magangalaana manaasēyaiyum eppiraayīmaiyum kūttikkondu thannudaiya appaavai paarkka pōnaar.+  “ungal magan yōsēppu vandhirukkiraar” endru yaakkōbidam sollappattadhu. avar thannudaiya balatthaiyellaam thiratti padukkaiyilirundhu elundhu utkaarndhaar.  pinbu yōsēppidam, “sarvavallamaiyulla kadavul kaanaan dhēsatthilulla las nagaratthil enakku thōndri ennai aasīrvadhitthaar.+  appōdhu avar ennidam, ‘naan unnai ēraalamaaga peruga vaippēn. unnudaiya sandhadhiyai oru periya janakkūttamaaga aakkuvēn.+ unakkuppin varum un vamsatthukku indha dhēsatthai nirandhara sotthaaga tharuvēn’+ endraar.  egipthu dhēsatthukku naan varuvadharkumun unakku pirandha irandu magangalum ennudaiya magangal.+ rūbanaiyum simiyōnaiyum+ pōlavē eppiraayīmum manaasēyum ennudaiya magangalaaga iruppaargal.  aanaal, ivargalukkuppin unakku pirakkum pillaigal un pillaigalaaga iruppaargal. andha pillaigalukku avargaludaiya sagōdharargalin nilatthil oru pangu kidaikkum.+  padhaanaivittu naan varumpōdhu, kaanaan dhēsatthil un ammaa raagēl irandhupōnaal.+ appōdhu, naan aval pakkatthildhaan irundhēn. eppiraatthu+ endra bethlagēm+ romba dhūratthil irundhadhaal eppiraatthukku pōgum valiyilēyē avalai adakkam seidhēn” endraar.  pinbu, isravēl yōsēppin magangalai paartthu, “ivargal yaar?” endru kēttaar.  appōdhu yōsēppu than appaavidam, “indha dhēsatthil kadavul enakku thandha magangal”+ endraar. adharku avar, “dhayavuseidhu avargalai en pakkatthil konduvaa, naan avargalai aasīrvadhikka vēndum”+ endraar. 10  isravēl vayadhaanavaraaga irundhadhaal avarudaiya paarvai mangiyirundhadhu, avaraal sariyaaga paarkka mudiyavillai. adhanaal, yōsēppu avargalai avar pakkatthil kondupōi nirka vaitthaar. avar avargalai kattippiditthu muttham kodutthaar. 11  isravēl yōsēppidam, “unnudaiya mugatthai paarppēn endru naan ninaitthē paarkkavillai.+ aanaal, ippōdhu kadavul unnudaiya vaarisugalai paarkkum baakkiyatthaikkūda thandhirukkiraar” endraar. 12  adhanpin, yōsēppu isravēlin mulangaal pakkatthilirundha thannudaiya magangalai pinnaal thalli nirka vaitthuvittu, mandipōttu tharaivaraikkum kunindhu vananginaar. 13  pinbu, yōsēppu avargal irandu pēraiyum isravēlukku pakkatthil nirka vaitthaar. eppiraayīmai+ thannudaiya valadhu kaiyaal piditthu isravēlin idadhu pakkatthilum, manaasēyai+ thannudaiya idadhu kaiyaal piditthu isravēlin valadhu pakkatthilum nirka vaitthaar. 14  aanaal, isravēl thannudaiya valadhu kaiyai eppiraayīmin thalaiyilum idadhu kaiyai manaasēyin thalaiyilum vaitthaar. manaasēdhaan mūtthavan+ endru therindhirundhum appadi seidhaar. 15  pinbu avar yōsēppai aasīrvadhitthu,+ “en thaatthaa aabiragaamum en appaa īsaakkum vanangiya+ unmai kadavulen vaalnaal muluvadhum ennai valinadatthi* vandhirukkiraar.+ 16  ellaa thunbatthilum dhēvathūdhar mūlam ennai kaappaatriyirukkiraar.+ andha unmai kadavul indha pillaigalai aasīrvadhikkattum.+ en peyarum en thaatthaa aabiragaamin peyarum en appaa īsaakkin peyarum ivargal mūlamaaga nilaitthirukkattum.indha būmiyil ivargal ēraalamaaga perugattum”+ endraar. 17  eppiraayīmin thalaiyil thannudaiya appaa valadhu kaiyai vaitthadhu yōsēppukku pidikkavillai. adhanaal, avarudaiya kaiyai eppiraayīmin thalaiyilirundhu edutthu manaasēyin thalaiyil vaikka pōnaar. 18  appōdhu than appaavidam, “appaa, nīngal kaiyai maatri vaitthirukkirīrgal. ivandhaan mūttha magan.+ ungaludaiya valadhu kaiyai ivanudaiya thalaiyil vaiyungal” endraar. 19  aanaal avarudaiya appaa konjamum sammadhikkaamal, “theriyum maganē, enakku theriyum. ivanum oru periya janakkūttamaaga aavaan, ivanum balampadaitthavanaaga aavaan. aanaal, ivanudaiya thambi ivanaivida adhiga balampadaitthavanaaga aavaan.+ ivanudaiya thambiyin sandhadhi maaberum dhēsangalai pōla perugum”+ endraar. 20  pinbu avargalai thodarndhu aasīrvadhitthu,+ “isravēlargal oruvarai oruvar vaaltthumpōdhu,‘kadavul unnai eppiraayīmai pōlavum manaasēyai pōlavum aasīrvadhikka vēndum’ endru sollattum” endraar. ippadi, avar manaasēyaivida eppiraayīmai uyartthinaar. 21  adhanpin isravēl yōsēppidam, “sīkkiratthil naan saagappōgirēn.+ aanaal, kadavul eppōdhum ungal ellaarōdum iruppaar. ungaludaiya munnōrgalin dhēsatthukkē ungalai thirumbavum kūttikkondu pōvaar.+ 22  naan un sagōdharargalukku koduppadhaivida oru pangu adhigamaana nilatthai unakku tharugirēn. vaalōdum villōdum emōriyargaludan pōraadi naan petra nilam adhu” endraar.

Footnotes

nē.mo., “mēitthu.”