appōsthalarin seyalgal 22:1-30

  • kūttatthaar munnaal pavulin vaadham (1-21)

  • rōma kudiyurimaiyai pavul payanpadutthugiraar (22-29)

  • nyaayasangatthaar kūdivarugiraargal (30)

22  “sagōdharargalē, thagappanmaargalē, ippōdhu ennudaiya vaadhatthai kēlungal”+ endru avar sonnaar.  ebireya moliyil avar pēsiyadhai kēttapōdhu, avargal innum amaidhiyaanaargal. appōdhu avar,  “naan oru yūdhan,+ silisiyaavil irukkira dharsu nagaratthil pirandhēn.+ indha nagaratthil gamaaliyēlin kaaladiyil kalvi katrēn.+ munnōrgaludaiya thiruchattatthai nunukkamaaga katrukkondēn.+ indru kūdiyirukkum ungal ellaaraiyum pōlavē kadavulukkaaga bakthivairaakkiyatthōdu irundhēn.+  indha maarkkatthai* sērndha aangalaiyum pengalaiyum kattiyilutthu kondupōi siraiyil adaitthēn, avargalai thunburutthinēn, avargal kollappadumpadi seidhēn.+  thalaimai guruvum periyōr kuluvinar ellaarum idharku saatchigal. thamaskuvil irukkira yūdha sagōdharargalidam koduppadharkaaga ivargalidamirundhu anumadhi kadidhangalai vaangikkondu, angē irukkira kristhavargalai erusalēmukku kattiyilutthu vandhu dhandippadharkaaga pōikkondirundhēn.  aanaal, naan thamaskuvai nerungikkondirundha samayatthil, ērakkuraiya matthiyaana nēratthil, thidīrendru vaanatthilirundhu periya oli thōndri ennai sutri pragaasitthadhu.+  naan tharaiyil vilundhēn. appōdhu, ‘savulē, savulē, nī ēn ennai thunburutthugiraai?’ endru solgira oru kuralai kēttēn.  adharku naan, ‘ejamaanē, nīngal yaar?’ endru kēttēn. appōdhu avar, ‘nī thunburutthugira naasarētthūr yēsu naandhaan’ endru sonnaar.  ennōdu irundha aatkal andha oliyai paartthaargal, aanaal ennidam pēsiyavarudaiya kuralai kētkavillai. 10  appōdhu, ‘naan enna seiya vēndum, ejamaanē?’ endru kēttēn. ejamaan ennidam, ‘nī elundhu thamaskuvukku pō; nī seiya vēndiyadhellaam angē unakku sollappadum’+ endraar. 11  andha pragaasamaana oliyinaal ennudaiya kanpaarvai pōnadhu. adhanaal, ennōdu irundhavargal ennai kaitthaangalaaga thamaskuvukku kūttikkondu pōnaargal. 12  thiruchattatthai bayabakthiyōdu kadaippiditthu vandha ananiyaa endra oruvar angē irundhaar. angē kudiyirundha yūdhargal ellaaraalum avar uyarvaaga pēsappattaar. 13  avar en pakkatthil vandhu nindru, ‘savulē, sagōdharanē, unakku marubadiyum paarvai kidaikkattum!’ endru sonnaar. andha nodiyē enakku paarvai kidaitthadhu, naan avarai paartthēn.+ 14  appōdhu avar ennidam, ‘kadavuludaiya viruppatthai* therindhukolvadharkum nīdhiyullavarai paarppadharkum+ avarudaiya kuralai kētpadharkum nam munnōrgaludaiya kadavul unnai thērndhedutthirukkiraar. 15  ēnendraal, nī paartthavatraiyum kēttavatraiyum patri ellaarukkum arivitthu, avarukku saatchiyaaga irukka vēndum.+ 16  ippōdhu ēn thaamadhikkiraai? elundhu, nyaanasnaanam petrukkol. avarudaiya peyaril nambikkai vai,*+ appōdhu un paavangal mannikkappadum’+ endru sonnaar. 17  pinbu naan erusalēmukku thirumbi vandhu+ aalayatthil jebam seidhukondirundhapōdhu, oru dharisanatthai paartthēn.* 18  andha dharisanatthil ejamaan ennidam, ‘sīkkiram! erusalēmaivittu udanē purappattu pō. ēnendraal, ennai patri nī sollum saatchiyai ivargal ētrukkolla maattaargal’+ endru sonnaar. 19  adharku naan, ‘ejamaanē, ungalmēl nambikkai vaitthavargalai naan siraiyil adaitthēn, ovvoru jebakkūdamaaga pōi angirundhavargalai aditthēn.+ 20  ungalukku saatchiyaaga irundha sthēvaan kolai seiyappattapōdhu adharku naanum udandhaiyaaga irundhēn. angē nindrukondu avarai kolai seidhavargaludaiya mēlangigalai kaaval kaatthukkondirundhēn.+ idhellaam ivargalukku nandraaga theriyumē’ endru sonnēn. 21  irundhaalum avar ennidam, ‘nī purappattu pō. naan unnai dhūratthilulla matra dhēsatthu makkalidam anuppappōgirēn’+ endru sonnaar.” 22  ivvalavu nēram pavul pēsiyadhai kēttukkondirundha makkal, “ivanai olitthukkattungal, ivan uyirōdē irukka kūdaadhu!” endru katthinaargal. 23  avargal kūchal pōttukkondum thangaludaiya mēlangigalai kalatri erindhukondum mannai alli vīsikkondum irundhaargal.+ 24  adhanaal, avarai padaivīrargaludaiya kudiyiruppukku kondupōgumpadi padai thalabadhi kattalai kodutthaar. adhōdu, pavulukku edhiraaga ēn avargal ippadi katthi kūchal pōdugiraargal enbadhai thelivaaga therindhukolvadharku avarai mulsaattaiyaal aditthu visaarikkumpadi kattalai kodutthaar. 25  saattaiyadi koduppadharkaaga avargal avarudaiya kaigalai ilutthu kattiyapōdhu, than pakkatthil nindrukondirundha padai adhigaariyidam, “oru rōma kudimaganukku, adhuvum kutravaaliyaaga thīrkkappadaadha* oruvanukku, nīngal saattaiyadi koduppadhu sattappadi sariyaa?”+ endru kēttaar. 26  padai adhigaari idhai kēttadhum padai thalabadhiyidam pōi, “enna kaariyam seiya paartthīrgal! ivan oru rōma kudimagan” endru sonnaar. 27  adhanaal, padai thalabadhi pavulidam pōi, “nī oru rōma kudimaganaa?” endru kēttaar. adharku avar, “aamaam” endru sonnaar. 28  appōdhu padai thalabadhi, “indha kudiyurimaiyai naan niraiya panam kodutthu vaanginēn” endru sonnaar. adharku pavul, “aanaal, naan rōma kudimaganaagavē pirandhēn”+ endru sonnaar. 29  idhai kēttadhum, avarai sitthiravadhai seidhu visaarikkavirundha aatkal avaraivittu vilaginaargal. padai thalabadhiyō, avar oru rōma kudimagan enbadhai therindhukondadhaalum avarai sangiliyaal katti vaitthadhaalum bayandhupōnaar.+ 30  yūdhargal pavulmēl ēn kutramsaattugiraargal enbadhai avar thittavattamaaga therindhukolla virumbinaar. adhanaal aduttha naalē avarudaiya sangiligalai aviltthaar, mudhanmai gurumaargalaiyum nyaayasangatthaar ellaaraiyum kūdivarumpadi uttharavittaar. pinbu, pavulai avargal munnaal kondupōi nirutthinaar.+

Footnotes

vē.vaa., “sitthatthai.”
nē.mo., “peyarai kūppidu.”
nē.mo., “meimarandha nilaikkullaanēn.”
vē.vaa., “visaaranai seiyappadaadha.”