appōsthalarin seyalgal 26:1-32

  • agirippaa munnaal pavul pēsugiraar (1-11)

  • kristhavaraaga maariyadhai patri pavul vilakkugiraar (12-23)

  • pesthuvum agirippaavum badhil solgiraargal (24-32)

26  agirippaa+ pavulidam, “ippōdhu un tharappil pēsa anumadhi tharugirēn” endraar. appōdhu pavul thannudaiya kaiyai nītti, than tharappil pēsa aarambitthaar:  “agirippaa raajaavē, yūdhargal enmēl sumatthum ellaa kutrachaattugalaiyum+ patri indru ungal munnaal pēsa vaaippu kidaitthadharkaaga sandhōshappadugirēn.  mukkiyamaaga, yūdhargaludaiya sambiradhaayangalaiyum avargal matthiyil irukkira sarchaigalaiyum patri nīngal miga nandraaga therindhu vaitthiruppadharkaaga sandhōshappadugirēn. adhanaal, naan solvadhai porumaiyaaga kētkumpadi ungalai vēndikkolgirēn.  ilamai paruvammudhal naan erusalēmil ennudaiya makkal matthiyil eppadi vaalndhuvandhēn endru aarambatthilirundhu ennōdu palagiya yūdhargal ellaarukkum theriyum.+  engal madhatthin miga kandippaana parisēya pirivinpadi+ parisēyanaaga vaalndhēn;+ vēndumaanaal avargalē idhai patri saatchi sollattum.  aanaalum, engal munnōrgalukku kadavul koduttha vaakkurudhiyil nambikkai vaitthadhaaldhaan+ ippōdhu visaaranaikkaaga nirutthappattirukkirēn.  andha vaakkurudhi niraivērum endra nambikkaiyil engal 12 kōtthiratthaarum raatthiri pagalaaga mulu mūchōdu parisuttha sēvai seidhu varugiraargal. raajaavē, indha nambikkaiyai kuritthudhaan yūdhargal enmēl kutram sumatthiyirukkiraargal.+  irandhavargalai kadavul uyirōdu eluppuvaar enbadhai ēn namba mudiyaadha vishayamendru ninaikkirīrgal?  naasarētthūr yēsuvin peyarukku virōdhamaaga etthanaiyō kaariyangal seiya vēndum enbadhil naanumkūda urudhiyaaga irundhēn. 10  adhaitthaan naan erusalēmil seidhēn. mudhanmai gurumaargalidamirundhu adhigaaram petru,+ parisutthavaangal palarai siraiyil adaitthēn.+ avargalukku marana dhandanai valanga sammadham therivitthēn. 11  ellaa jebakkūdangalukkum pōi avargalai pala dhadavai dhanditthēn, visuvaasatthai vittuvidumpadi kattaayappadutthinēn. avargalmēl bayangara veriyōdu irundhadhaal vēru nagarangalukkum pōi avargalai thunburutthinēn. 12  ippadi seidhukondirundhapōdhu, mudhanmai gurumaargalidamirundhu adhigaaramum uttharavum petrukkondu thamaskuvukku pōikkondirundhēn. 13  pōgum valiyil, matthiyaana nēratthil, raajaavē, sūriya oliyaivida miga pragaasamaana oru oli vaanatthilirundhu vandhu, ennaiyum ennōdu irundhavargalaiyum sutri pragaasitthadhu.+ 14  naangal ellaarum tharaiyil vilundhōm. appōdhu oru kural ennidam, ‘savulē, savulē, nī ēn ennai thunburutthugiraai? thaarkkōlai* udhaitthukkondē iruppadhu unakkutthaan kēdu’ endru ebireya moliyil solvadhai kēttēn. 15  adharku naan, ‘ejamaanē, nīngal yaar?’ endru kēttēn. appōdhu avar, ‘nī thunburutthugira yēsu naandhaan. 16  ippōdhu elundhu nil. ennudaiya ūliyanaagavum saatchiyaagavum unnai niyamippadharkaagatthaan un munnaal thōndriyirukkirēn. ippōdhu nī paarttha vishayangalaiyum, ini naan unakku kaattappōgira vishayangalaiyum patri nī saatchi kodukka vēndum.+ 17  indha dhēsatthaaridamum matra dhēsatthu makkalidamum naan unnai anuppuvēn,+ avargalaal varum aabatthugalilirundhu unnai kaappaatruvēn. 18  nī avargalai irulilirundhu+ oliyidamum+ saatthaanin pidiyilirundhu+ kadavulidamum thiruppumpadi avargaludaiya kangalai thirakka vēndum.+ appōdhudhaan, avargal enmēl visuvaasam vaitthu paavangalilirundhu mannippaiyum,+ punidhamaakkappattōrukkuriya sotthaiyum peruvaargal’ endru sonnaar. 19  adhanaal agirippaa raajaavē, vaanatthilirundhu thōndriya kaatchiyai paartthapōdhu enakku kidaittha kattalaikku naan udanadiyaaga kīlppadindhēn. 20  adhanaal, manam thirundha vēndumendrum, manam thirundhiyadhai+ seyalil kaatti kadavul pakkam vara vēndumendrum arivitthēn. mudhalil thamaskuvilum,+ pinbu erusalēmilum,+ adhanpin yūdhēyaa dhēsatthaar ellaarukkum, matra dhēsatthaarukkum arivitthēn. 21  idhanaaldhaan, yūdhargal ennai aalayatthil piditthu kolla paartthaargal.+ 22  aanaalum, kadavul enakku udhavi seidhadhaal indha naalvarai saadhaarana aatkalukkum periya aatkalukkum saatchi kodutthu varugirēn. thīrkkadharisigalin butthagangalilum mōsēyin butthagangalilum munkūttiyē sollappattadhai patritthaan saatchi kodutthu varugirēnē thavira, vērondrai patriyum alla.+ 23  kristhu paadugal pada vēndum+ endrum, irandhavargalil mudhalaavadhaaga uyirttheluppappattu+ indha makkalukkum matra dhēsatthu makkalukkum oliyai patri therivippaar+ endrum avatril sollappattadhai patritthaan arivitthu varugirēn.” 24  pavul ippadi than tharappil pēsikkondirundhapōdhu, pesthu satthamaaga, “pavulē, unakku paitthiyam piditthuvittadhu! adhiga padippu unnai paitthiyakkaaranaakkivittadhu!” endru sonnaar. 25  aanaal pavul, “maanbumigu pesthu avargalē, enakku paitthiyam pidikkavillai, naan satthiya vaartthaigalaitthaan pēsugirēn, thelivaaga yōsitthudhaan pēsugirēn. 26  unmaiyil, indha vishayangalai patri raajaavukku nandraagavē theriyum. adhanaaldhaan, thayakkamillaamal avaridam pēsikkondirukkirēn. indha vishayangalil ondrukūda avarudaiya gavanatthil padaamal pōyirukkaadhu enbadhai urudhiyaaga nambugirēn. ēnendraal, idhellaam ēdhōvoru mūlaiyil nadakkavillai.+ 27  agirippaa raajaavē, thīrkkadharisigalin vaartthaigalai nīngal nambugirīrgalaa? nambugirīrgal endru enakku theriyum” endru sonnaar. 28  appōdhu agirippaa, “ippadi pakkuvamaaga pēsippēsi konja nēratthil ennaiyum kristhavanaaga maatrividuvaai pōlirukkiradhē” endru pavulidam sonnaar. 29  adharku pavul, “konja nēratthilō adhiga nēratthilō, nīngal mattumalla indru naan solvadhai kēttukkondirukkum ellaarumē indha kaivilangugal mattum illaamal ennai pōla aaga vēndum endrudhaan kadavulidam vēndikkolgirēn” endru sonnaar. 30  pinbu, raajaavum aalunarum pernīkkēyaalum avargalōdu utkaarndhirundhavargalum elundhu, 31  angirundhu veliyē pōi, “indha manushan marana dhandanaikkō sirai dhandanaikkō uriya endha kutratthaiyum seiyavillai”+ endru oruvarukkoruvar pēsikkolla aarambitthaargal. 32  pinbu pesthuvidam agirippaa, “indha manushan rōma arasanidam* mēlmuraiyīdu seiyaamal irundhirundhaal ivanai vidudhalai seidhirukkalaam”+ endru sonnaar.

Footnotes

nē.mo., “sīsaridam.” sol pattiyalai paarungal.