appōsthalarin seyalgal 5:1-42

  • ananiyaavum sappīraalum (1-11)

  • appōsthalargal niraiya adaiyaalangalai seigiraargal (12-16)

  • siraichaalaiyil pōdappadugiraargal, vidudhalai seiyappadugiraargal (17-21a)

  • marubadiyum nyaayasangatthukku munnaal nirutthappadugiraargal (21b-32)

    • “manushargalukku kīlppadivadhaivida kadavulukkutthaan kīlppadiya vēndum” (29)

  • gamaaliyēlin aalōsanai (33-40)

  • vīdu vīdaaga prasangikkiraargal (41, 42)

5  ananiyaa endra oruvan thannudaiya manaivi sappīraalōdu sērndhu oru nilatthai vitraan.  aanaal, vitra panatthil oru pagudhiyai olitthu vaitthukkondaan, idhu avanudaiya manaivikkum theriyum; pinbu, mīdhi panatthai mattum konduvandhu appōsthalargalidam kodutthaan.+  appōdhu pēdhuru, “ananiyaavē, nilam vitra panatthil oru pagudhiyai olitthu vaitthukkondu kadavuludaiya sakthikku+ virōdhamaaga poi solla thuniyumpadi saatthaan unnai thūndiyadhu ēn?+  nilatthai virpadharku munbuvarai adhu unakkutthaanē sondhamaaga irundhadhu, adhai vitra pinbum andha panam unnudaiyadhaagatthaanē irundhadhu? ippadiyoru kaariyatthai seiya ēn ullatthil thittam pōttaai? manushargalidam alla, kadavulidamē poi solliyirukkiraai” endraar.  indha vaartthaigalai kēttadhum ananiyaa kīlē vilundhu setthuppōnaan. idhai kēlvippatta ellaarum migavum bayandhaargal.  pinbu, sila ilainyargal elundhuvandhu avanai thunigalil sutri, angirundhu thūkkikkondupōi adakkam seidhaargal.  sumaar mūndru maninēra idaivelikku pinbu, avanudaiya manaivi angē vandhaal; aanaal, nadandhadhu edhuvum avalukku theriyavillai.  pēdhuru avalidam, “nīngal irandu pērum nilatthai ivvalavukkutthaan vitrīrgalaa?” endru kēttaar. adharku aval, “aamaam, ivvalavukkutthaan vitrōm” endru sonnaal.  appōdhu pēdhuru, “nīngal irandu pērum kūttu sērndhu yegōvaavin* sakthiyai ēn sōdhitthīrgal? idhō! unnudaiya kanavanai adakkam seidha aatkal kadhavukku pakkatthil nirkiraargal, avargal unnaiyum thūkkikkondu pōvaargal” endru sonnaar. 10  udanē aval avarudaiya kaaladiyil vilundhu setthuppōnaal. andha ilainyargal ullē vandhu paartthapōdhu aval setthu kidandhaal; avargal avalai thūkkikkondupōi avaludaiya kanavanukku pakkatthil adakkam seidhaargal. 11  idhanaal sabaiyil irundhavargalum, idhai kēlvippatta matra ellaarum rombavē bayandhupōnaargal. 12  appōsthalargal niraiya adaiyaalangalaiyum arpudhangalaiyum makkal matthiyil seidhukondirundhaargal.+ avargal ellaarum valakkamaaga saalomōn mandabatthil+ ondrukūdivandhaargal. 13  avargalōdu sērndhukolla matravargal yaarukkum dhairiyam varavillai; irundhaalum, avargalai patri podhumakkal uyarvaaga pēsinaargal. 14  adhigamadhigamaana aangalum pengalum ejamaanin mēl visuvaasam vaitthu avarudaiya sīshargalaaga aanaargal.+ 15  pēdhuru nadandhupōgumpōdhu nōyaaligal silarmēl avarudaiya nilalaavadhu pada vēndum enbadharkaaga+ avargalai siriya padukkaigalilum paaigalilum kidatthi mukkiya therukkalil konduvandhu vaitthaargal. 16  adhumattumalla, erusalēmai sutriyirundha nagarangalilirundhu nōyaaligalaiyum pēigalaal avadhippattavargalaiyum kūttikkondu makkal kūttam kūttamaaga vandhaargal; avargal atthanai pērum gunamaakkappattaargal. 17  appōdhu, thalaimai guruvum avarōdu irundha sadhusēya madhappirivinar ellaarum poraamaiyaal pongiyelundhu, 18  appōsthalargalai piditthu* nagara siraichaalaiyil pōttaargal.+ 19  aanaal, andru raatthiri yegōvaavin* thūdhar siraichaalaiyin kadhavugalai thirandhu+ avargalai veliyē konduvandhu, 20  “nīngal pōi aalayatthil nindru mudivillaadha vaalvai patriya ellaa vishayangalaiyum makkalidam thodarndhu pēsungal” endru sonnaar. 21  adhanpadiyē, poludhu vidindhavudan aalayatthukku pōi avargal karpikka aarambitthaargal. thalaimai guruvum avarōdu irundhavargalum vandhu, nyaayasangatthai sērndhavargalaiyum isravēl makkalin periyōr kuluvinar ellaaraiyum ondrukūttinaargal; pinbu, appōsthalargalai siraiyilirundhu konduvaruvadharkaaga kaavalargalai anuppinaargal. 22  aanaal, andha kaavalargal angē pōi paartthapōdhu siraichaalaiyil avargalai kaanavillai. adhanaal andha kaavalargal thirumbi vandhu, 23  “siraichaalai nandraaga pūttappattirundhadhu, kaavalaaligalum kadhavukku pakkatthil nindrukondirundhaargal; aanaal, kadhavai thirandhapōdhu ullē yaaraiyum kaanavillai” endru sonnaargal. 24  idhai kēttadhum, aalayatthin kaaval thalaivarum mudhanmai gurumaargalum adutthu enna nadakkumō endru ninaitthu kulambinaargal. 25  appōdhu oruvan vandhu, “adhō! nīngal siraiyil adaitthirundha aatkal aalayatthil nindru makkalukku karpitthukkondirukkiraargal” endru sonnaan. 26  adhanaal, andha kaaval thalaivar than kaavalargalōdu pōi avargalai piditthu konduvandhaar; aanaal, makkal thangalmēl kallerivaargal endru bayandhadhaal+ vanmurai edhaiyum kaiyaalavillai. 27  pinbu, appōsthalargalai konduvandhu nyaayasangatthil nirutthinaargal. appōdhu thalaimai guru avargalidam, 28  “indha peyaril karpikka kūdaadhendru naangal ungalukku kandippudan kattalai kodutthirundhōm;+ appadiyirundhum, erusalēm muluvadhaiyum ungal pōdhanaiyaal nirappiyirukkirīrgal; andha manushanudaiya saavukku engalmēl palipōda* kuriyaaga irukkirīrgal”+ endru sonnaar. 29  adharku pēdhuruvum matra appōsthalargalum, “naangal manushargalukku kīlppadivadhaivida kadavulukkutthaan kīlppadiya vēndum.+ 30  nīngal mara kambatthil* araindhu* kondra yēsuvai nam munnōrgaludaiya kadavul uyirōdu eluppinaar.+ 31  isravēlargal manam thirundhi, paava mannippai peruvadharkaaga+ avarai adhibadhiyaagavum+ mītparaagavum+ thannudaiya valadhu pakkatthukku uyartthinaar.+ 32  idharkellaam naangal saatchigal;+ kadavul thanakku kīlppadigiravargalukku tharugira avarudaiya sakthiyum saatchi”+ endru sonnaargal. 33  andha vaartthaigalai kēttu nyaayasangatthaar kodhippadaindhu, avargalai kondrupōda thuditthaargal. 34  appōdhu, ellaaraalum uyarvaaga madhikkappattuvandha thiruchatta pōdhagaraana gamaaliyēl+ endra parisēyar nyaayasangatthil elundhu nindru, appōsthalargalai konja nēratthukku veliyē kondupōgumpadi kattalaiyittaar. 35  pinbu, angirundhavargalai paartthu, “isravēlargalē, indha manushargalukku nīngal seiya ninaitthiruppadhai kuritthu echarikkaiyaaga irungal. 36  sila kaalatthukku munnaal, theyudhaas enbavan thannai oru periya aalaaga kaattikkondirundhaan; sumaar 400 aangal avanudaiya kūttatthil sērndhukondaargal. aanaal, avan kollappattaan; avan pēchai kētta ellaarum sidharadikkappattu, irundha idam theriyaamal pōnaargal. 37  adharku pinbu, peyarppadhivu seiyappatta kaalatthil yūdhaas endra galilēyan oruvan thannōdu aatkalai sērtthukkondaan. aanaal, avanum alindhupōnaan, avanai pinpatriya ellaarum sidharadikkappattaargal. 38  adhanaal naan ungalukku solgirēn, indha manushargaludaiya vishayatthil thalaiyidaadhīrgal, ivargalai vittuvidungal; indha thittam alladhu seyal manushargaludaiyadhaaga irundhaal, adhu olindhupōgum. 39  aanaal, adhu kadavuludaiyadhaaga irundhaal, ungalaal adhai olikkavē mudiyaadhu;+ adhil thalaiyittaal, nīngal kadavulōdu pōr seigiravargalaagakkūda aagividalaam”+ endru sonnaar. 40  avargalum avarudaiya aalōsanaiyai ētrukkondaargal; pinbu appōsthalargalai varavalaitthu, avargalai aditthu,+ yēsuvin peyaril pēsuvadhai nirutthumpadi kattalaiyittu anuppinaargal. 41  aanaal, avarudaiya peyarukkaaga thaangal avamaanappada thagudhiyullavargalena karudhappattadhai ninaitthu appōsthalargal sandhōshamaaga+ nyaayasangatthaivittu pōnaargal. 42  avargal dhinamum aalayatthilum vīdu vīdaagavum+ idaividaamal karpitthu, kristhuvaagiya yēsuvai patriya nalla seidhiyai arivitthuvandhaargal.+

Footnotes

inaippu A5-ai paarungal.
vē.vaa., “kaidhu seidhu.”
inaippu A5-ai paarungal.
vē.vaa., “indha manushanudaiya ratthappaliyai engalmēl sumattha.”
vē.vaa., “maratthil.”
nē.mo., “thongavittu.”