appōsthalarin seyalgal 9:1-43

  • thamaskuvukku pōgum valiyil savul (1-9)

  • savulukku udhava ananiyaa anuppappadugiraar (10-19a)

  • thamaskuvil yēsuvai patri savul prasangikkiraar (19b-25)

  • erusalēmukku savul pōgiraar (26-31)

  • ainēyaavai pēdhuru gunamaakkugiraar (32-35)

  • dhaaraala gunamulla thorkaal uyirōdu eluppappadugiraal (36-43)

9  savulō, ejamaanin sīshargalai innamum mirattikkondum kolla thuditthukkondum irundhaan.+ adhanaal avan thalaimai guruvidam pōi,  indha maarkkatthai*+ sērndha aangalaiyum pengalaiyum thamasku nagaratthilirundhu erusalēmukku kattiyilutthu varuvadharkaaga, andha nagaratthilirundha jebakkūdangalukku kodukka anumadhi kadidhangalai kēttu vaanginaan.  pinbu, angirundhu purappattu thamaskuvai nerungikkondirundhaan; appōdhu, thidīrendru vaanatthilirundhu ōr oli thōndri avanai sutri pragaasitthadhu.+  avan tharaiyil vilundhaan; appōdhu, “savulē, savulē, nī ēn ennai thunburutthugiraai?” endru thannōdu pēsugira oru kuralai kēttaan.  adharku avan, “ejamaanē, nīngal yaar?” endraan. appōdhu avar, “nī thunburutthugira+ yēsu naandhaan.+  nī elundhu nagaratthukkul pō; nī enna seiya vēndumendru angē unakku sollappadum” endraar.  avanōdu payanam seidha aatkal vaayadaitthu nindraargal. avargal andha kuralin satthatthai kēttaargal, aanaal endha manidhanaiyum paarkkavillai.+  savul tharaiyilirundhu elundhaan; avanudaiya kangal thirandhirundhum avanaal edhaiyum paarkka mudiyavillai. adhanaal, avanai kaitthaangalaaga thamaskuvukku kūttikkondu pōnaargal.  mūndru naatkal avan edhaiyum paarkkavumillai,+ saappidavumillai, kudikkavumillai. 10  thamaskuvil ananiyaa+ endra oru sīshar irundhaar. oru dharisanatthil ejamaan avarai, “ananiyaavē!” endru kūppittaar. adharku avar, “idhō irukkirēn, ejamaanē” endru sonnaar. 11  appōdhu ejamaan avaridam, “nī elundhu, nēr theru endra theruvukku pō; yūdhaas enbavarudaiya vīttil dharsu nagaratthai sērndha savul+ endra oruvan irukkiraan. avanai pōi paar. avan ippōdhu jebam seidhukondirukkiraan. 12  ananiyaa endra oruvar vandhu avanmēl kaigalai vaitthu marubadiyum paarvai tharuvadhu pōndra oru dharisanam avanukku kidaitthirukkiradhu”+ endru sonnaar. 13  adharku ananiyaa, “ejamaanē, indha manushan erusalēmil ulla parisutthavaangalukku seidha ellaa kodumaigalai patriyum pala pēridamirundhu kēlvippattirukkirēn. 14  ungal peyaril nambikkai vaikkira* ellaaraiyum kaidhu seiya mudhanmai gurumaargal avanukku adhigaaram kodutthirukkiraargal”+ endru sonnaar. 15  aanaal ejamaan avaridam, “nī purappattu pō, ēnendraal, matra dhēsatthu makkalukkum+ raajaakkalukkum+ isravēl makkalukkum ennudaiya peyarai arivippadharku avanai oru karuviyaaga thērndhedutthirukkirēn.+ 16  en peyarukkaaga avan evvalavu kashtappada vēndumenbadhai naan avanukku thelivaaga kaattuvēn”+ endru sonnaar. 17  adhanaal, ananiyaa angirundhu purappattu andha vīttukku pōnaar. pinbu, savulmēl kaigalai vaitthu, “savulē, sagōdharanē, nī vandhukondirundha valiyil unakku kaatchi koduttha ejamaanaagiya yēsudhaan ennai anuppiyirukkiraar, unakku marubadiyum paarvai kidaippadharkaagavum nī kadavuludaiya sakthiyaal nirappappaduvadharkaagavum ennai ingē anuppiyirukkiraar”+ endru sonnaar. 18  udanē, savuludaiya kangalilirundhu sedhilgal pōndravai kīlē vilundhana, appōdhu avarukku paarvai kidaitthadhu; avar elundhupōi nyaanasnaanam edutthaar. 19  pinbu, saappittu balam petraar. savul thamaskuvil irundha sīshargalōdu sila naatkal thangi,+ 20  yēsudhaan kadavuludaiya magan endru jebakkūdangalil udanadiyaaga prasangikka aarambitthaar. 21  avar pēsuvadhai kētta ellaarum thigaitthuppōi, “erusalēmil yēsuvin peyaril nambikkai vaikkiravargalai* kodūramaaga thunburutthiyavan ivandhaanē?+ avargalai kaidhu seidhu mudhanmai gurumaargalidam kondupōvadharku ingē vandhavan ivandhaanē?”+ endru pēsikkondaargal. 22  aanaal, savul mēlum mēlum vallavaraagi, yēsudhaan kristhu endru thamaskuvil irundha yūdhargalukku tharkkarīdhiyil nirūbitthu+ kaatti, avargalai thinaraditthaar. 23  pala naatkalukku pinbu, savulai kolla yūdhargal ondrusērndhu sadhitthittam thīttinaargal.+ 24  aanaal, avargaludaiya sadhitthittam savulukku theriyavandhadhu. avarai kolvadharkaaga nagaravaasalgalaikkūda raatthiri pagalaaga avargal unnippaai kangaanitthaargal. 25  adhanaal orunaal raatthiri, avarudaiya sīshargal avarai kūttikkondupōi, oru kūdaiyil utkaara vaitthu, nagaratthin madhililirundha jannal valiyaaga kīlē irakkivittaargal.+ 26  avar erusalēmukku vandhapōdhu,+ matra sīshargalōdu sērndhukolla muyarchi seidhaar. aanaal, avar oru sīshar enbadhai nambaadhadhaal avargal ellaarum avarai paartthu bayandhaargal. 27  appōdhu, barnabaa+ avarudaiya udhavikku vandhu, avarai appōsthalargalidam kūttikkondu pōnaar; valiyil savulukku ejamaan kaatchi kodutthadhaiyum,+ avarōdu pēsiyadhaiyum, savul thamaskuvil irundhapōdhu yēsuvin peyaril dhairiyamaaga prasangitthadhaiyum+ patri vivaramaaga avargalidam sonnaar. 28  savul avargal kūdavē irundhu, erusalēmin ellaa pagudhigalukkum pōi, ejamaanudaiya peyaril dhairiyamaaga prasangitthuvandhaar. 29  grēkka moli pēsiya yūdhargalidamkūda prasangitthukkondum vaadhaadikkondum irundhaar. aanaal avargal savulai kolvadharku muyarchi seidhuvandhaargal.+ 30  sagōdharargalukku idhu theriyavandhapōdhu, avarai sesariyaavukku kūttikkondupōi angirundhu dharsuvukku+ anuppi vaitthaargal. 31  pinbu yūdhēyaa, galilēyaa, samaariyaa+ muluvadhilum irundha sabai samaadhaana kaalatthai anubavitthadhu, visuvaasatthilum balappattu vandhadhu. adhōdu, yegōvaavukku* bayandhu nadandhadhaalum, avarudaiya sakthiyin+ mūlam aarudhal petru adhanpadi nadandhadhaalum sabai valarndhukondē pōnadhu. 32  pēdhuru ellaa idangalukkum pōnapōdhu, litthaa ūril+ vaalndhuvandha parisutthavaangalidamum pōnaar. 33  angē ainēyaa endra oruvanai paartthaar; avan pakkavaadhatthaal baadhikkappattu, ettu varushangalaaga paduttha padukkaiyaaga kidandhaan. 34  pēdhuru avanidam, “ainēyaavē, yēsu kristhu unnai gunamaakkugiraar.+ elundhu un padukkaiyai maditthuvai”+ endru sonnaar. udanē avan elundhaan. 35  litthaavilum saarōn samaveliyilum vaalndhuvandha ellaarum avan gunamaanadhai paartthu, ejamaanmēl nambikkai vaitthaargal. 36  yōppaa nagaratthil thabītthaal endra oru sishyai irundhaal; thabītthaal endra peyarin grēkka molipeyarppu “thorkaal.”* aval niraiya nalla kaariyangalaiyum dhaanadharmangalaiyum seidhuvandhaal. 37  orunaal aval udalnilai sariyillaamal irandhupōnaal. adhanaal avalai kulippaatti, oru maadi araiyil vaitthaargal. 38  litthaa ūril pēdhuru irukkiraar enbadhai sīshargal kēlvippattaargal. adhu yōppaa nagaratthukku pakkatthil irundhadhaal, “dhayavuseidhu sīkkiramaaga vaarungal” endru irandu aatkalidam solli anuppinaargal. 39  pēdhuruvum purappattu avargalōdu vandhaar. avar vandhu sērndhadhum, avarai andha maadi araikku kūttikkondu pōnaargal; vidhavaigal ellaarum avaridam vandhu, thorkaal thangalōdirundha kaalatthil thaitthu kodutthirundha niraiya udaigalaiyum angigalaiyum* kaatti aludhaargal. 40  pēdhuru ellaaraiyum veliyē anuppivittu,+ mandipōttu jebam seidhaar; pinbu, avaludaiya udalai paartthu, “thabītthaalē, elundhiru!” endru sonnaar. appōdhu aval thannudaiya kangalai thirandhaal, pēdhuruvai paartthadhum elundhu utkaarndhaal.+ 41  avar avalukku kaikodutthu thūkkivittaar; pinbu, parisutthavaangalaiyum vidhavaigalaiyum kūppittu avargalidam avalai uyirōdu oppadaitthaar.+ 42  yōppaa nagaram muluvadhum indha seidhi paraviyadhu; niraiya pēr ejamaanin sīshargalaanaargal.+ 43  adhan pinbu, thōl padhanidubavaraana sīmōn enbavarōdu yōppaavil pēdhuru pala naatkal thanginaar.+

Footnotes

nē.mo., “ungal peyaril kūppidugira.”
nē.mo., “indha peyaril kūppidugiravargalai.”
inaippu A5-ai paarungal.
“thorkaal” endra grēkka peyarukkum “thabītthaal” endra aramēyik peyarukkum “navvi maan” endru arttham.
vē.vaa., “mēlangigalaiyum.”